,

Αντί Επιλόγου…

Αντί Επιλόγου… Ήρθε η ώρα, έρχεται πάντα, αρκεί να αντέξεις να φθάσει. Αρκεί όσο και αν εχεις ραγίσει, να μην αφήσεις το αμπάρι σου

Αντί Επιλόγου...

Αντί Επιλόγου…

Ήρθε η ώρα, έρχεται πάντα, αρκεί να αντέξεις να φθάσει.
Αρκεί όσο και αν εχεις ραγίσει, να μην αφήσεις το αμπάρι σου νερά μέσα να φέρει να μπάσει.

Advertisment

Και όσα ραπίσματα και αν δέχτηκες στη διαδρομή,
που εσύ χαρούμενος νόμιζες το Ευαγγέλιο στον Άμβωνα έσυρες να διαβάσεις.

Και έξαφνα, άνοιξε του Κόσμου η γκρίζα καταπακτή
η οιμωγή του άλλαλου πόνου έφερε αμείλικτα τη θηλιά στο λαιμό,
να σου περάσει.

Σε πήρε το ρεύμα και χάθηκες σ’ ανίερα βάθη. Ικέτης βρεγμένος, γονάτισες σε χώρες μωρών.
Λάθεψες ασυγχώρητα για πατρίδα σου, τα πιο ληστεμένα, καπηλευμένα εδάφη.
Λάθεψες..

Advertisment

Και λίγο πριν χαθείς, πριν το Φως το Ιερό ολότελα για άλλη μια φορά να λησμονήσεις.
Βρήκες τη δύναμη να σπάσεις, μην λυγίσεις.
Και ένιωσες… βίωσες… ήξερες…

Η Αγάπη, μόνο, κρατά αναμμένο το καντήλι της Επιμονής.
Χωρίς αυτή, όσο δυνατός και αν νομίζεις πως Είσαι,
πουθενά, μα πουθενά, φίλε μου αγαπημένε.
Πουθενά… δεν πρόκειται ποτέ σου να φθάσεις.

Λάβετε καθημερινά τα άρθρα μας στο e-mail σας

Σχετικά θέματα

Παγκόσμια Ημέρα Ποίησης | Μαραθώνιος ποίησης στα Προπύλαια του ΕΚΠΑ
26ο Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης: Απονεμήθηκαν τα βραβεία
Άνθρωποι και ολογράμματα στην ίδια σκηνή
Ελληνικό Ωδείο Αθηνών: Αποκαθίσταται και θα λειτουργήσει ξανά μετά από 50 ολόκληρα χρόνια

Πρόσφατα Άρθρα

Εναλλακτική Δράση