, ,

Μη βασανίζεστε για μικροπράγματα…

«Χαλάρωσε τους νοητικούς σου ρυθμούς για να σε προλάβει η ευτυχία», ήταν το πρώτο πράγμα που σκέφτηκα όταν τελείωσα το βιβλίο του Richard Carlson

«Χαλάρωσε τους νοητικούς σου ρυθμούς για να σε προλάβει η ευτυχία», ήταν το πρώτο πράγμα που σκέφτηκα όταν τελείωσα το βιβλίο του Richard Carlson “Μη βασανίζεστε για μικροπράγματα, γιατί όλα είναι μικροπράγματα”, Εκδόσεις Πεδίο.

Η ζωή των περισσοτέρων από εμάς είναι γεμάτη από τόση μεγάλη ένταση –για να μην αναφέρω και τις ευθύνες- που μας είναι σχεδόν αδύνατον να μείνουμε ακίνητοι, να μην κάνουμε κάτι ή να μην σκεφτούμε ό,τι χρειάζεται να αντιδράσουμε πάνω σε κάτι. Ώρες ώρες έχουμε την εντύπωση πως αυτά που συμβαίνουν είναι πέρα από τον έλεγχό μας. Αυτό πράγματι μπορεί να είναι αλήθεια ως ένα βαθμό, όμως αξίζει να γινόμαστε θύματα κάποιων καταστάσεων;

Advertisment

Υπάρχει τρόπος να ξεχωρίσουμε εκείνο το στρες που προέρχεται από κάποια γεγονότα της ζωής για το οποία δεν μπορούμε να κάνουμε κάτι, από το αυτο-προκαλούμενο στρες, δηλαδή εκείνο που δημιουργούμε με τις ίδιες μας τις σκέψεις δίνοντας σε ένα γεγονός περισσότερη αξία από ότι του αξίζει; Με λίγα λόγια μπορούμε να επιλέξουμε τις διαστάσεις που θα δώσουμε σε κάποιο συμβάν ή πρόβλημα;

Ναι, τελικά μπορούμε, ειδικά αν πρόκειται για μικροπράγματα. Και πώς θα ξέρουμε αν κάτι είναι “μικρό πράγμα”; Συνήθως ξέρουμε, όμως είμαστε τόσο απασχολημένοι με αυτά που κάνουμε ή με την ερμηνεία που από συνήθεια σπεύδουμε να δώσουμε, που δε σταματάμε για λίγο ώστε να ρωτήσουμε τον εαυτό μας: «Στάσου, σε έναν χρόνο από τώρα αυτό θα έχει τόση μεγάλη σημασία;» ή «είναι το γεγονός από μόνο του που είναι τόσο σοβαρό ή εγώ του δίνω μια ‘σοβαρή ερμηνεία’».

Μη βασανίζεστε για μικροπράγματα, γιατί όλα είναι μικροπράγματα

Advertisment

Και αναρωτιέμαι επίσης αν τελικά τα γεγονότα μάς συμβαίνουν ή απλά συμβαίνουν; Όλα αυτά τα ερωτήματα μου απαντήθηκαν μέσα από μικρά κεφάλαια που ο συγγραφέας ερμηνεύει ως μικροπράγματα και με έκαναν να καταλήξω στο εξής συμπέρασμα: To μεγαλύτερο μέρος του στρες μας είναι αυτο- προκαλούμενο. Έχει να κάνει με τον τρόπο που ρυθμίζουμε τη ζωή μας και με τον τρόπο που αντιδράμε σ’ αυτήν. Χρειάζεται να αντιληφτούμε πως η αιτία του κακού είναι η απροθυμία μας να δεχτούμε ότι η ζωή είναι από κάθε άποψη διαφορετική από τις προσδοκίες μας.

Ουσιαστικά βασανιζόμαστε επειδή θέλουμε τα πράγματα, οι άνθρωποι και οι καταστάσεις να είναι όπως θα επιθυμούσαμε να είναι. Και όταν δεν είναι, τα πολεμάμε και υποφέρουμε. Αν απαλλαγούμε από τέτοιου είδους προσδοκίες και δεχτούμε τη ζωή όπως είναι τότε ίσως καταφέρουμε να δούμε τι σημαίνει ‘είμαι ελεύθερος’. Το να επιμένουμε σε κάποιες προσδοκίες μάς κάνει να βλέπουμε τα πράγματα περισσότερο σοβαρά από ότι μπορεί να είναι και φυσικά μας γεμίζει ένταση. Μόλις αποδεσμευτούμε από αυτή την συνήθεια τότε θα γίνουμε και πιο ανάλαφροι.

Ο συγγραφέας, ανάμεσα σε πολλές άλλες ασκήσεις, προτείνει την εξής: Δοκιμάστε μια μέρα να περάσετε χωρίς προσδοκίες. Μην περιμένετε από τους ανθρώπους να φέρονται φιλικά. Έτσι, όταν δεν το κάνουν, εσείς δεν θα εκπλαγείτε, ούτε θα ενοχληθείτε. Αν πάλι το κάνουν, εσείς νιώστε ευχάριστη έκπληξη και ικανοποίηση. Μην περιμένετε επίσης η μέρα σας να είναι ανέφελη. (Εδώ προσθέτω: επίσης μην περιμένετε να είναι νεφελώδης, αφήστε την να ξετυλιχτεί όπως εκείνη θέλει). Οπότε, όταν εμφανιστεί κάποιο πρόβλημα, πείτε στον εαυτό σας: «Α, άλλο ένα εμπόδιο να προσπεράσω». Αν προσεγγίσετε τη μέρα σας κατά αυτόν τον τρόπο, θα παρατηρήσετε πόσο ευγενική μπορεί να σας φανεί η ζωή. Αντί να την πολεμάτε, θα βρεθείτε να «χορεύετε» μαζί της. Με την εξάσκηση όλη σας η ζωή θα γίνει σύντομα πιο ανάλαφρη. Και όταν η ζωή είναι πιο ανάλαφρη , μας φαίνεται και πιο διασκεδαστική.

Να θυμόμαστε κάθε μέρα πως όλοι μας κάνουμε ό,τι καλύτερο μπορούμε με τη ζωή μας. Δε νομίζω να υπάρχει κάποιος που ξυπνάει το πρωί και λέει: «σήμερα θέλω να βασανιστώ και να υποφέρω». Μπορούμε να διευκολύνουμε πολύ τη ζωή μας όταν αναγνωρίσουμε πως δεν είμαστε πάντα υπεύθυνοι για αυτό που συμβαίνει, αλλά είμαστε υπεύθυνοι για τον τρόπο που θα επιλέξουμε να σκεφτούμε για αυτό που συμβαίνει και για τον τρόπο που θα επιλέξουμε να αντιδράσουμε πάνω σε αυτό. Όπως κι αν έχει, όλα περνάνε. Και ειδικά αν είναι μικροπράγματα όπως είναι ο πολύ εύστοχος τίτλος του βιβλίου.


Ο Richard Carlson (16 Μαΐου 1961 – 13 ∆εκεµβρίου 2006) ήταν διδάκτωρ ψυχολογίας, ψυχοθεραπευτής, συγγραφέας και εκπαιδευτής οµάδων. Το βιβλίο “Μη βασανίζεστε για μικροπράγματα, γιατί όλα είναι μικροπράγματα” είναι από τους µακροβιότερους σε πωλήσεις τίτλους. Βρισκόταν στη λίστα µπεστ σέλερ του USA Today επί δύο συνεχή χρόνια και στην αντίστοιχη λίστα του New York Times για 101 εβδοµάδες. Μεταφράστηκε επίσης σε περισσότερες από 30 γλώσσες και εκδόθηκε σε 135 χώρες. Εκδόθηκε στα Ελληνικά από τις Εκδόσεις Πεδίο. Μπορείτε να το βρείτε εδώ

Λάβετε καθημερινά τα άρθρα μας στο e-mail σας

Σχετικά θέματα

Ο πρώτος και μοναδικός άνθρωπος που είναι υποχρεωμένος να καλύψει τις ανάγκες μου, είμαι εγώ!
Από τη Συναισθηματική Καταιγίδα στην Ηρεμία: Προς μια πιο ευτυχισμένη ζωή
Αν φροντίζεις το νου σου όπως ένας καλός κηπουρός φροντίζει τον κήπο του, τότε θα γίνει πολύ πιο γόνιμος από όσο φαντάστηκες ποτέ
H ζωή δεν είναι σύντομη όταν την αποκτούμε, αλλά την κάνουμε εμείς σύντομη σπαταλώντας την

Πρόσφατα Άρθρα

Εναλλακτική Δράση