Θα σου πλέξω ένα στεφάνι. Μαγιάτικο. Που είναι κύκλος τέλειος. Το όλον να συμβολίζει, την πληρότητα. Γιατί θέλω να είσαι πλήρης!
Από κληματαριά, που είναι ευλύγιστη και ανθεκτική. Γιατί έτσι θέλω να είσαι!
Advertisment
Θα πάρω ένα Άλφα.
Ξέρεις εκείνο το πρώτο από την Αγάπη. Από εκεί θα ξεκινήσω. Δανεικό! Αυτή την λέξη δεν επιτρέπεται να την ακρωτηριάζουμε. Να την αφήνουμε άηχη.
Υπερήφανο και στιβαρό το θέλω! Να ξεκινάς με γεμάτο στόμα και μετά να έρχεται το γάμα και τα άλλα. Απαλά, τρυφερά και γλυκά σαν καραμέλα παιδική. Θυμάσαι; Άνοιγε η ψυχή, άνοιγαν τα μάτια εκστατικά με την γλύκα της…
Advertisment
Και τριαντάφυλλα θα πάρω. Εκείνα τα κόκκινα της φωτιάς που σου αρέσουν. Τρία θα βάλω.
Ένα για το χαμόγελό σου. Αυτό που ανθίζει στα μάτια σου όταν τα καταφέρνεις σε αυτό που κάνεις!
Ένα για την αγκαλιά σου. Όταν δεν μιλάς αλλά θέλεις να τα πεις όλα!
Ένα για τις σκέψεις σου. Εκείνες που μοιάζουν ουράνια τόξα φωτεινά και πολύχρωμα!
Θα βάλω και Δάφνη. Το αγαπημένο του Απόλλωνα. Έχει το φως του στην καρδιά της. Σου έχω πει την ιστορία της. Θυμάσαι; Ε ναι! Τον έρωτα δεν πρέπει να τον χλευάζουμε. Νικά και τους Θεούς!
Και ελιά θα βάλω γιατί είναι Ελλάδα!
Και εκείνα τα ευωδιαστά… μανουσάκια τα ξέρω. Μυρίζουν άνοιξη, ελπίδα και αναγέννηση.
Και ήλιο! Θα βάλω και ήλιο. Θα του ζητήσω ακτίνες δικές του με φως ουράνιο, να οδηγά την σκέψη και την ψυχή σου. Τι λες;
Και μετά θα στο χαρίσω.
Να το βάλεις στα μαλλιά.
Να το φοράς σαν στέμμα!
Να τρέξεις να αγκαλιάσεις το μέλλον σου παιδί μου…
Βασιλική Παπαμανώλη
