, ,

Στην απώλεια θρηνούμε περισσότερο για εμάς

Όλοι μέσα στη ζωή έχουμε έρθει αντιμέτωποι με το θάνατο δικών μας ανθρώπων. Γεννιόμαστε και γνωρίζουμε πως η ζωή δε θα διαρκέσει για πάντα,

Στην απώλεια θρηνούμε περισσότερο για εμάς

Όλοι μέσα στη ζωή έχουμε έρθει αντιμέτωποι με το θάνατο δικών μας ανθρώπων. Γεννιόμαστε και γνωρίζουμε πως η ζωή δε θα διαρκέσει για πάντα, κάποτε θα φύγουμε από αυτή.

Πριν όμως το δικό μας τέλος, καλούμαστε να αντιμετωπίσουμε την απώλεια προσφιλών μας ανθρώπων και υποχρεωνόμαστε να αποδεχτούμε το γεγονός πως δεν πρόκειται να έχουμε ποτέ ξανά τη φυσική τους παρουσία στη ζωή μας. Και αυτό από μόνο του είναι ένα γεγονός που μας πληγώνει συναισθηματικά.

Advertisment

Η αλήθεια είναι πως ο άνθρωπος που φεύγει από τη ζωή μπορεί και να λυτρώνεται από έναν αφόρητο σωματικό πόνο και να πηγαίνει σε ένα καλύτερο μέρος. Είναι επιπλέον αλήθεια πως πονάει περισσότερο ο άνθρωπος που μένει και για αυτά που χάνει με την απώλεια του αγαπημένου του προσώπου.

Μία γυναίκα πχ, μπορεί να θρηνεί γιατί χάνει τον σύντροφό της και γνωρίζει πως θα βιώσει τη σκληρότητα της μοναξιάς, ένα παιδί που μπορεί να χάνει ένα γονιό αισθάνεται εγκατάλειψη και έλλειψη προστασίας, μία οικογένεια θρηνεί γιατί χάνει το στήριγμά της και γνωρίζει πως θα στερηθεί και θα πεινάσει.

Ο θάνατος και η απώλεια αφορούν εμάς, όχι τον άνθρωπο που φεύγει. Υπάρχουν βεβαίως οι περιπτώσεις εκείνες που αισθανόμαστε οδύνη για έναν νέο άνθρωπο που ενώ είχε όλη τη ζωή μπροστά του, την έχασε με κάποιο τραγικό τρόπο, όμως ως επί το πλείστον, θρηνούμε περισσότερο για εμάς.

Advertisment

Η απώλεια είναι ένα από τα πιο δυσάρεστα γεγονότα της ανθρώπινης ζωής. Χρειάζεται χρόνος μέχρι να επέλθει η συνειδητοποίηση και η αποδοχή του γεγονότος πως ο άνθρωπος που αγαπάμε έφυγε για πάντα από αυτή τη ζωή.

Ο άνθρωπος περνάει από διάφορα αρνητικά συναισθήματα, μπορεί να καταφεύγει ακόμα και στην άρνηση προκειμένου να μην έρθει αντιμέτωπος με τη σκληρή αλήθεια. Όμως, πρέπει όλοι μας να αισθανθούμε ευγνωμοσύνη πως έστω και για λίγο, είχαμε αυτό τον άνθρωπο στη ζωή μας και ζήσαμε όμορφες στιγμές, οι οποίες θα ζουν για πάντα στη μνήμη εκείνων που μένουν.

Ακόμα και αν κάτι δε διαρκεί για πάντα, δε σημαίνει πως δεν έχει αξία τη στιγμή που το ζεις. Και έτσι να αποδεχτούμε το γεγονός πως πλέον θα ζει μόνο μέσα στην ψυχή και τις αναμνήσεις μας. Ο θάνατος ας μας διδάξει πως πρέπει να δείχνουμε καθημερινά την αγάπη μας στους ανθρώπους στη ζωή μας πριν εκείνοι φύγουν για πάντα…

Photo: Author/Depositphotos

Latest posts by Μαρία Σκαμπαρδώνη (see all)

Λάβετε καθημερινά τα άρθρα μας στο e-mail σας

Σχετικά θέματα

«Δεν είμαι αυτό που μου συνέβη. Είμαι αυτό που επέλεξα εγώ να γίνω» | Καρλ Γιουνγκ
«Και οι λέξεις φλέβες είναι. Μέσα τους αίμα κυλάει» | Γ. Ρίτσος
Οι πιο «τρομακτικές» μάσκες είναι εκείνες που δεν φαίνονται...
Η ζωή δεν φοράει φίλτρα, δεν στολίζεται για να πάρει like, δεν κάνει giveaway τον χρόνο της

Πρόσφατα Άρθρα

Εναλλακτική Δράση