Τα βράδια (δεν) είναι για να κοιμάσαι
Το βράδυ έχει χρονική αφετηρία τη στιγμή που αποφασίζεις να κοιμηθείς. Εκεί ξεκινάει και δεν ξέρεις ποτέ πως θα τελειώσει. Σκέψεις, βλέψεις, λέξεις… το τρίπτυχο και αυτής της βραδιάς.
Advertisment
Διαβάστε επίσης από τη Τάμι Γκεκτσιάν
Σκέψεις… για φαντάσματα που ήρθαν και έφυγαν, αυτούς που ήρθαν και θα έμεναν, αναρωτιέσαι, αναλύεις, ρωτάς, απαντάς, κατηγορείς, αναιρείς, συμπεραίνεις και πάμε από την αρχή. Βασανίζεσαι με τα αν, με τα πρέπει , με τα πως, με τα γιατί.
Βλέψεις… είχες για όλους, ακόμη και για σένα. Ήλπιζες σε κάτι, μπορεί και απροσδιόριστο, αλλά όχι σίγουρα σε αυτό που έχεις και σίγουρα όχι έτσι όπως το έχεις τώρα.
Λέξεις.. που δεν είπες όταν έπρεπε, που δεν τα είπες όπως έπρεπε και εκεί που έπρεπε. Λέξεις που είπες και έχασαν την ουσία τους, λες και πέρασαν μέσα από χημικά αέρια και εξαϋλώθηκαν.
Τα βράδια χαλαρώνει το κορμί αλλά το μυαλό ξενυχτά και χτυπά. Όσα του στέρησες όλη την ημέρα, θα έρθει να τα διεκδικήσει τώρα, χωρίς έλεος. Όχι όμως πάντα. Είναι και αυτά τα βράδια που κοιμάσαι ήσυχα, ανέμελα, με ένα χαμόγελο στα χείλη.
Υπάρχει πάλι το τρίπτυχο, πάντα θα υπάρχει μα τώρα σε διαφορετική εκδοχή. Τέτοια βράδια να ζητάς και τέτοια βράδια να απαιτείς από τον άνθρωπο σου.
Από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου αναζητώ ένα μολύβι και μια κόλλα χαρτί ή μετέπειτα πληκτρολόγιο και οθόνη, για να αποτυπώσω σκέψεις, όνειρα, ιστορίες…
Όνειρο μου ένας κόσμος όπου οι άνθρωποι θα έχουν τα μάτια τους κάτω στην ψυχή και το χαμόγελο κολλημένο πάνω στα χείλη.
Η Τάμι Γκεκτσιάν είναι συγγραφέας των βιβλίων "Λέξεις χωρίς ήχο" Εκδ. Γερμανός, "Κλεψύδρα ζωής" Εκδ. Πηγή και του e-book "Κινούμενη πόλη".
- Μου αρέσουν εκείνοι οι ταξιδευτές που συχνά τους λένε αφελείς, μα εκείνοι χαμογελούν και συνεχίζουν το ταξίδι… - 17 Νοεμβρίου 2021
- Η αύρα μας τα φταίει όλα - 3 Σεπτεμβρίου 2018
- Να τη φυλάς την ευτυχία σου, μόνο για αυτήν να είσαι εγωιστής - 20 Ιουνίου 2018
