, ,

Όταν αποδεχτούμε την απώλεια, θα είμαστε αρκετά δυνατοί να ξεκινήσουμε ένα νέο ταξίδι

Δεν θα επιστρέψουν. Και το συντομότερο που θα το δεχτούμε, το γρηγορότερο θα μπορέσουμε να συμμαζέψουμε τα κομμάτια της καρδιάς μας και να προχωρήσουμε.

Όταν αποδεχτούμε την απώλεια, θα είμαστε αρκετά δυνατοί να ξεκινήσουμε ένα νέο ταξίδι

Δεν θα επιστρέψουν. Και το συντομότερο που θα το δεχτούμε, το γρηγορότερο θα μπορέσουμε να συμμαζέψουμε τα κομμάτια της καρδιάς μας και να προχωρήσουμε. Σίγουρα υπάρχει μέσα μας ένα κομμάτι του εαυτού μας που εύχεται να καταλάβουν ότι έχασαν κάτι σπουδαίο ή ότι θα επικοινωνήσουν ξανά μαζί μας για να απολογηθούν επειδή θα κατανοήσουν ότι έπρεπε να μας δείχνουν την εκτίμησή τους όσο βρισκόμασταν στη ζωή τους. Ωστόσο, η συναισθηματική μας ανάρρωση δεν θα έπρεπε να εξαρτάται από αυτό.

Μέχρι να αποδεχτούμε ότι δεν πρόκειται να επιστρέψουν, δεν θα μπορούμε να προχωρήσουμε στη ζωή μας πραγματικά. Ίσως θα έπρεπε κάποιες στιγμές να γίνουμε λίγο σκληροί με τον εαυτό μας επαναλαμβάνοντάς του ότι “δεν θα επιστρέψει”. Αλλά ακόμη και αν αυτό συνέβαινε, δεν θα έπρεπε να είμαστε αυτοί που τους περιμένουν καρτερικά.

Advertisment

Πρέπει να αποδεχτούμε ότι μερικοί άνθρωποι φεύγουν από τη ζωή μας επειδή έτσι έπρεπε να γίνει, ότι κάποιες φορές τα πράγματα δεν πάνε όπως τα είχαμε σχεδιάσει και ότι θα ήταν καλύτερο να μην επιμένουμε να βαδίζουμε σε ένα μονοπάτι το οποίο δεν ήταν για εμάς. Το μονοπάτι που τώρα μπορεί να μας φαίνεται γεμάτο δάκρυα και πόνο, μπορεί να είναι αυτό που θα μας οδηγήσει στην ευτυχία σε λίγο καιρό.

Όσοι άνθρωποι μας πλήγωσαν, μας προσέφεραν κάτι πολύ σπουδαιότερο: ένα μεγάλο μάθημα για τη ζωή μας. Το μάθημα αυτό, μας έδειξε ότι δεν πρέπει να προσκολλάμε την ευτυχία μας σε ένα μόνο άτομο, ειδικά αν είναι κάποιος τον οποίο μόλις γνωρίσαμε. Μας έδειξε επίσης ότι οι άνθρωποι έχουν ατέλειες, κάνουν λάθη και ότι αυτό δεν θα έπρεπε να μας σταματά από τη δική μας προσωπική ευτυχία και το κυνήγι των στόχων μας.

Συνήθως, τα δύσκολα διαπροσωπικά ταξίδια, είναι αυτά που μας γεμίζουν με τη δύναμη και τη δυνατότητα να γίνουμε η καλύτερη πλευρά του εαυτού μας. Είναι ένα μάθημα που μας μαθαίνει σχετικά με την αγάπη, ότι δεν μπορεί να είναι μονομερής για να είμαστε ευτυχισμένοι και πως οτιδήποτε είναι ημίμετρο, θα έπρεπε ίσως να μας ωθήσει να φύγουμε εμείς πρώτοι.

Advertisment

Και ίσως θα έπρεπε αντί να μετράμε όλους τους λόγους για τους οποίους θα έπρεπε να είμαστε ερωτευμένοι, να μετράμε τους λόγους για τους οποίους αξίζουμε εμείς οι ίδιοι να μας ερωτευτούν.

Ruby Dhal

Λάβετε καθημερινά τα άρθρα μας στο e-mail σας

Σχετικά θέματα

Οι πιο «τρομακτικές» μάσκες είναι εκείνες που δεν φαίνονται...
Η ζωή δεν φοράει φίλτρα, δεν στολίζεται για να πάρει like, δεν κάνει giveaway τον χρόνο της
Καμία φορά το να πληγώσεις πονάει περισσότερο από το να σε πληγώσουν
Manterruption: Διεκδικώντας χώρο και χρόνο για τις γυναίκες σε μία επαγγελματική συζήτηση

Πρόσφατα Άρθρα

Εναλλακτική Δράση