Περπατώντας την ζωή, ενίοτε χωρίς χάρτη ή πυξίδα, συμβαίνουν διάφορα παράδοξα και ανεξήγητα για εκείνη την εποχή που τα βιώνεις. Αυτό που σίγουρα μετά πόνου συνειδητοποιείς είναι ότι άλλα νόμιζες και άλλα συνέβαιναν, για αυτό προσγειώθηκες απότομα και τσαλακώθηκες αμέτρητες φορές. Γέλασες και έκλαψες άλλες τόσες φορές, γιατί αυτά μαζί πάνε, όμως κάθε φορά σηκωνόσουνα σοφότερος και συνέχιζες. Χρόνοι πέρασαν, δυστυχίες και θανάτους πολλούς πέρασες, μέχρι που κατάλαβες ότι δεν ζεις αν το χθες δεν πεθαίνει, αν επαναλαμβάνεις, αν φοβισμένος μονοπάτια ή νοοτροπίες άλλων ακολουθάς. Στην Ιθάκη γυμνός φτάνεις και λιτά ζεις.