Τροφή για Σκέψη

Home
Πρόσωπα - Γνώση

ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΤΗΤΕΣ - ΒΙΒΛΙΑ

Την ευτυχία, αν την παγιδεύσεις, μαραζώνει

Την ευτυχία, αν την παγιδεύσεις, μαραζώνει

Η ζωή είναι μια δυναμική διαδικασία. Είναι αδύνατον να βρείτε και να κρατήσετε για πάντα την ευτυχία, γιατί, μόλις την παγιδεύσετε, θα αρχίσει να μαραζώνει. Αυτό ουσιαστικά σημαίνει «ξαναφτιάχνω τις αποσκευές μ...
Κρισναμούρτι: Για να μάθει κανείς τι είναι η αγάπη...

Κρισναμούρτι: Για να μάθει κανείς τι είναι η αγάπη…

Μιλάμε πολύ για την αγάπη. Την αγάπη που έχει κανείς για την πατρίδα του, την αγάπη της οικογένειας, την αγάπη του Θεού, την αγάπη του ανθρώπου. «Αγαπώ αυτό το βιβλίο». Έτσι για να μάθει κανείς τι είναι η αγάπη...
Γιατί δεν μπορούμε να σταματήσουμε να δημιουργούμε προβλήματα στο νου μας

Γιατί δεν μπορούμε να σταματήσουμε να δημιουργούμε προβλήματα στο νου μας

Οι εγκέφαλοί μας είναι σχεδιασμένοι να ανησυχούν και είναι πολύ καλοί σε αυτό. Είναι σχεδιασμένοι έτσι ώστε να ανησυχούν για το πώς και πότε θα χρειαστεί να «διορθώσουν» κάτι. Πρόκειται για ένα γνωστικό χαρακτη...
Οι άνθρωποι δεν φεύγουν ποτέ ουσιαστικά. Ζουν μέσα στις αναμνήσεις

Οι άνθρωποι δεν φεύγουν ποτέ ουσιαστικά. Ζουν μέσα στις αναμνήσεις

Οι άνθρωποι δεν φεύγουν ποτέ ουσιαστικά. Μένουν πάντα σκιές μέσα στο σπίτι, με τη μορφή τους να βρίσκεται πάντοτε δίπλα σου. Δε φεύγουν ποτέ, υπάρχει το αποτύπωμά τους μέσα στο σπίτι, επάνω σε αντικείμενα, δίπλ...
Η ζωή είναι μία σπίθα ανάμεσα σε δύο όμοια κενά: το σκοτάδι πριν τη γέννηση και το σκοτάδι μετά το θάνατο

Η ζωή είναι μία σπίθα ανάμεσα σε δύο όμοια κενά: το σκοτάδι πριν τη γέννηση και το σκοτάδι μετά το θάνατο

Τα όνειρα που θεωρούμε ότι ξεχάσαμε, μας στοιχειώνουν, μας δεσμεύουν με αόρατα νήματα, σε επαναλαμβανόμενες καταστάσεις πόνου. Κάθε φορά, θα βιώνουμε την έλλειψη με κάποιον τρόπο, εφόσον ζούμε τη ζωή μας με δαν...
Οι φυλακές της παιδικής μας ηλικίας κρατούν το κλειδί της ελευθερίας μας

Οι φυλακές της παιδικής μας ηλικίας κρατούν το κλειδί της ελευθερίας μας

Μια φορά κι έναν καιρό, σ’ ένα καταπράσινο δάσος, γεννήθηκε ο πιο μίζερος δράκος. Ούτε κι ο ίδιος καταλάβαινε γιατί στ’ αλήθεια υπήρξε τόσο απεχθής, για ποιον ακριβώς λόγο τα υπόλοιπα ζώα τον κοιτούσαν με μια σ...