Κάθε Σεπτέμβρη, όταν πλησιάζει η νέα σχολική χρονιά, θυμάμαι την πρώτη φορά που πήγε η κόρη μου σχολείο – στο προνήπιο! Εκεί την υποδέχτηκε η Κυρία Παρασκευή! Μια επιβλητική παρουσία με όμορφα μπλε μελαγχολικά μάτια και ένα παγωμένο χαμόγελο που με δυσκολία προσπαθούσε να το βγάλει στην επιφάνεια!! Απόμακρη , με ηγετικές τάσεις , ήταν εκεί απλά αναγκαστικά για να κάνει την δουλειά της. Αγάπη και τρυφερότητα δεν πρόσφερε στα παιδιά που την κοιτούσαν όλο φόβο με τα αθώα ματάκια τους και ήταν εκεί ακίνητα σαν στρατιωτάκια που περίμεναν την επόμενη εντολή της!
“Μαμά δεν θέλω να πάω σχολείο ξανά” μου είπε ένα πρωί η κόρη μου και επιβεβαιώθηκαν όλες οι υποψίες μου!’’ Φοβάμαι την κυρία Παρασκευή’’ συμπλήρωσε!!
Advertisment
Πόσα άλλα παιδιά έχουν έρθει αντιμέτωπα με μια δασκάλα απρόσιτη, ψυχρή δίχως ίχνος ανθρωπιάς και κυρίως σε αυτήν την ευαίσθητη ηλικία; Τι αντίκτυπο άραγε έχει αυτή η εμπειρία στις αθώες ψυχές τους;
Το να είναι κάποιος νηπιαγωγός δεν είναι μια δουλειά σαν όλες τις άλλες αλλά ένα λειτούργημα! Η πρώτη επαφή των παιδιών με το σχολείο είναι πολύ σημαντική και αποτελεί ορόσημο για την μελλοντική τους πορεία! Η προσαρμογή των παιδιών κυρίως στον παιδικό σταθμό -όπου γίνεται και ο πρώτος αποχωρισμός από τους γονείς- πρέπει να είναι ομαλή και είναι σημαντικό το παιδί να εισπράττει αγάπη και αποδοχή από την δασκάλα!
Γι αυτό λοιπόν αν κάποια νηπιαγωγός δεν είναι διατεθειμένη να προσφέρει τα αυτονόητα στα παιδιά και αν δεν νιώθει αγάπη γι αυτό που κάνει καλύτερα να μην εξασκεί το επάγγελμα της! Ας μην δηλητηριάζουμε τις αθώες ψυχούλες ξεσπώντας σε αυτά τα δικά μας προβλήματα που το μόνο που θέλουν είναι να πάρουν και τα δώσουν αγάπη! Και κυρίως ας μείνει στην καρδούλα τους μια γλυκιά ανάμνηση από την πρώτη τους επαφή με το σχολείο!
Advertisment
Photo: Author/Depositphotos
- Αγαπώ σημαίνει προσφέρω με ανιδιοτέλεια - 7 Ιουνίου 2021
- Για τον Μιχάλη της καρδιάς μου… - 24 Μαρτίου 2021
- Πόσο μπορούμε να βοηθάμε όταν το μόνο που παίρνουμε είναι αχαριστία; - 25 Φεβρουαρίου 2021
