Η Αγγελική Πετροπούλου γεννήθηκε το 1973, μεγάλωσε και κατοικεί στη Ν.Σμύρνη. Τελείωσε την Ιατρική Σχολή Αθηνών (μέσω πανελληνίων εξετάσεων) και ειδικεύτηκε στην Ψυχιατρική (ΨΝΑ).
Είναι Ψυχοθεραπεύτρια, εκπαιδευμένη στη Συστημική προσέγγιση (ΑΚΜΑ), καθώς και στη Γνωσιακή – Συμπεριφορική (CBT) και ψυχοδυναμική προσέγγιση. Έχει ειδίκευση στον Ιατρικό Βελονισμό (5/2015) και είναι εκπαιδευμένη στο MBSR (Mindfulness – Based Stress Reduction (12/2015) και στην εφαρμογή του PNEI (Psycho-Neuro- Endocrino-Immune System) στη Διατροφή.
Advertisment
Διατηρεί ιδιωτικό ιατρείο από το 2007 . Το 2015 μετακινήθηκε από τη Ν. Σμύρνη στο Π. Φάληρο λόγω επέκτασης των θεραπευτικών της δραστηριοτήτων. Γνωρίζει 4 γλώσσες, αγγλικά, γαλλικά, γερμανικά και ιταλικά. Είναι παντρεμένη και μητέρα δύο εφήβων. Στον ελεύθερο της χρόνο γράφει ποίηση, ζωγραφίζει και κάνει διαλογισμό.
Κυρία Πετροπούλου, ζούμε στον αιώνα του stress. Πως αποτυπώνεται αυτό στην δική σας επαγγελματική καθημερινότητα; Χτυπάει κόκκινο το άγχος που μας διακατέχει;
Το stress ως προσαρμοστική διαδικασία είναι κάτι που πάντα υπήρχε καθώς ο άνθρωπος καλείται να αντιμετωπίσει τις δυσκολίες του. Η τεχνολογική μας εξέλιξη που αποτελεί λύση σε κάποια ζητήματα, φαίνεται να το αυξάνει παράλληλα με την υπερπληροφόρηση. Στα τελευταία 2 χρόνια, της πανδημίας, όλοι οι δείκτες έχουν γίνει κόκκινοι, αφορώντας όλο και μικρότερες ηλικίες. Είναι κάτι που μας αφορά όλους.
Αποτελεί σήμερα η επίσκεψη στον ψυχίατρο taboo ή είναι πλέον η κοινωνικά αποδεκτή επιστημονική απάντηση σε μια ανάγκη να βρούμε την ψυχική μας ισορροπία;
Η επίσκεψη στον ψυχίατρο αποτελούσε παραδοσιακά ένα taboo καθώς συνδυαζόταν με άσχημες εικόνες της αντιμετώπισης της ψυχικής ασθένειας στο παρελθόν. Στις μέρες μας, η επίσκεψη σε έναν ψυχίατρο αποτελεί την πιο ενδεδειγμένη και εμπεριστατωμένη λύση προκειμένου να τεθεί ή όχι μια διάγνωση και να καταρτιστεί ένα εξατομικευμένο πλάνο αντιμετώπισης.
Advertisment
Όσο συντομότερα γνωρίζουμε τι έχουμε τόσο αμεσότερα θα δρομολογηθεί η λύση χωρίς επιπλοκές. Ευτυχώς οι νεότερες γενιές δεν έχουν taboo στο να ζητήσουν βοήθεια και βέβαια η διασύνδεση ανάμεσα στους ειδικούς ψυχικής υγείας είναι σημαντική για το καλό όλων μας.
Ποια είναι η διαφορά της Συμβουλευτικής με την Ψυχοθεραπεία και σε ποιους απευθύνεται;
Πολύ καλή και εύστοχη ερώτηση. Η συμβουλευτική είναι μια στοχοκατευθυνόμενη παρέμβαση μέσω ψυχολογικών γνώσεων και τεχνικών με αφορμή ένα συγκεκριμένο αίτημα, πχ. συμβουλευτική γονέων με θέματα συμπεριφοράς του παιδιού του, συμβουλευτική ζεύγους αναφορικά με το πώς θα πάρουν ένα ομαλό διαζύγιο, συμβουλευτική επαγγελματικού προσανατολισμού. Έχουμε λοιπόν ένα συγκεκριμένο αίτημα και ο συμβουλευόμενος αναζητά την καθοδήγηση του ειδικού προκειμένου να πλοηγηθεί προς την αρμονικότερη επίλυση του ζητήματος του.
Η ψυχοθεραπεία από την άλλη πλευρά αφορά ευρύτερα και βαθύτερα θέματα του θεραπευόμενου, που μπορεί να βγουν στην επιφάνεια με αφορμή ένα συγκεκριμένο ζήτημα, αλλά που όμως αν δεν επιλυθούν θα επιφέρουν δυσμενείς υποτροπιάζουσες επιπτώσεις στη ζωή του θεραπευόμενου.
Η συμβουλευτική λοιπόν επικεντρώνεται στο σύμπτωμα, ενώ η ψυχοθεραπεία αφορά στη γενεσιουργό αιτία.
Τι είναι η Intergrative Pgsychiatry και ποια είναι τα οφέλη της για τους ασθενείς;
Η Integrative Psychiatry, είναι μια ολοκληρωμένη ψυχιατρική προσέγγιση η οποία συνδυάζει τα επιστημονικά τεκμηριωμένα (evidence based) οφέλη της ψυχιατρικής, τη χορήγηση φαρμακευτικής αγωγής δηλαδή με εξατομικευμένο πλάνο (διατροφικό – γονιδιακό προφίλ- φυσικής κατάστασης- ασκήσεων χαλάρωσης- διαλογισμού) προκειμένου να αντιμετωπιστεί ο συγκεκριμένος άνθρωπος μοναδικά και συνολικά.
Ο στόχος της Integrative Psychiatry είναι το να έχει κάποιος εξαιρετική ψυχική υγεία (πρόληψη μελλοντικών συμπτωμάτων) και βελτίωση ποιότητας ζωής και όχι απλά η κάλυψη ενός συμπτώματος.
Στοχεύει επίσης στη βελτίωση των σχέσεων του ανθρώπου, ξεκινώντας από τη σχέση με τον εαυτό του. Και επειδή είναι μια ολιστική προσέγγιση αντιμετωπίζει τον άνθρωπο ως όλον, νους – σώμα – περιβάλλον σε μια αρμονική συνύπαρξη.
Ποια ψυχική διαταραχή σημειώνει ιδιαίτερη αύξηση τα τελευταία χρόνια και ποιοι από είναι πιο ευάλωτοι;
Οι συναισθηματικές (καταθλιπτικού) τύπου και αγχώδεις διαταραχές (κρίσεις πανικού – φοβίες) έχουν την πρωτοκαθεδρία. Η σωματοποίηση (τα λεγόμενα ψυχοσωματικά συμπτώματα) επίσης σε όλες τις ηλικίες.
Σε ό,τι αφορά την ευαλωτότητα, κυρίως τα παιδιά αλλά και οι άνθρωποι που αναλαμβάνουν πολλούς ρόλους και καταβάλλονται από το multitasking, καθώς και όσοι δυσκολεύονται να νοηματοδοτήσουν τη ζωή τους.
Η ομιλία σας στο Leading Minds Festival είχε τίτλο: «Ανιχνεύοντας τον Αληθινό Εαυτό! Θεραπεύοντας τον κόσμο!». Ποιες αλλαγές στη συμπεριφορά μας μας «δείχνουν» την πόρτα του ψυχιάτρου;
Ευχαριστώ πολύ για την ερώτηση. Η ύπαρξη επίμονων και επανερχόμενων συμπτωμάτων (είτε αφορούν το σώμα και το νου είτε αφορούν τις σχέσεις) είναι καμπανάκι για διαγνωστική εκτίμηση.
Υπάρχουν άνθρωποι που έρχονται για θεραπεία με χρόνια προβλήματα. Δεν υπάρχει όμως λόγος για ταλαιπωρία εκτός από το φόβο μας. Κάτι το οποίο ξεπερνά το 6μηνο, ή είναι τόσο έντονο (πχ κρίση πανικού) είναι λόγος για μια επίσκεψη.
Και φυσικά οποιαδήποτε δυσκολία στην κινητοποίηση και στην εύρεση χαράς στην καθημερινότητα. Έχουμε γεννηθεί για να είμαστε χαρούμενοι και δημιουργικοί σε αρμονία με το περιβάλλον (εσωτερικό και εξωτερικό). Ας επανασυνδεθούμε λοιπόν.
