Φημισμένη για τη θρεπτική της απλότητα, η κουζίνα της Ελλάδας θεωρείται από τις καλύτερες και πιο υγιεινές στον κόσμο. Με έμφαση στα ψητά αντί για τηγανητά φαγητά, τα περισσότερα παραδοσιακά πιάτα αποφεύγουν τις περίτεχνες σάλτσες, προτιμώντας το άρωμα των αρωματικών βοτάνων.

Οι διατροφολόγοι διατυμπανίζουν εδώ και πολύ καιρό τη χρήση ακόρεστων λιπαρών, όπως το ελαιόλαδο, και μη επεξεργασμένων σακχάρων, όπως το μέλι, καθώς και οσπρίων και λαχανικών από τους Έλληνες, και αυτό με το δίκιο τους – η μεσογειακή χώρα βρίσκεται στην κορυφή των καταλόγων μακροζωίας χάρη στο φαγητό της.

Advertisment

Πράγματι, ένα ελληνικό νησί, η Ικαρία, έχει βρεθεί στο μικροσκόπιο τα τελευταία χρόνια, καθώς ένας στους τρεις από τους περίπου 8.500 κατοίκους του είναι άνω των 90 ετών. Αν και μπορεί να υπάρχουν και άλλα στοιχεία του τρόπου ζωής, η τυπική ελληνική διατροφή φαίνεται να είναι ένας σημαντικός παράγοντας εδώ.

Από τον μουσακά μέχρι το σουβλάκι, εδώ είναι 24 από τα καλύτερα πιάτα που όλοι στην Ελλάδα γνωρίζουν και αγαπούν.

Ταραμοσαλάτα

Advertisment

Το χειρότερο γλωσσοδέτη σε μια λίστα με ορεκτικά, αυτό το πικάντικο ντιπ αποτελείται από μια αμυλούχα βάση από μουλιασμένη φρυγανιά ή πατάτες με προσθήκη χυμού λεμονιού και ελαιόλαδου.

Ένα από τα κρίσιμα συστατικά του είναι μια ιδιόμορφη ελληνική λιχουδιά – το παστεριωμένο ψάρι. Καθώς το αυθεντικό του χρώμα είναι ένα μάλλον απωθητικό γκριζοκίτρινο, ορισμένοι μάγειρες προσθέτουν ροζ χρώμα για να το κάνουν να φαίνεται πιο θελκτικό.

Γίγαντες

Ενώ η φασολάδα τάισε τους πεινασμένους Έλληνες κατά τη διάρκεια της γερμανικής κατοχής στον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, το πιάτο σήμερα αντιμετωπίζεται κάπως υποτιμητικά.

Παραδόξως, όμως, το αδελφό του πιάτο, ένα πλούσιο πιάτο με γιγαντιαία ψητά φασόλια καρυκευμένα με κόλιανδρο, έχει καταφέρει να μπει στο τυπικό μενού του μεζέ. Μπορεί επίσης να ακούσετε τους γίγαντες να περιγράφονται ως “πλακί”, το οποίο υποδηλώνει ένα πιάτο που ψήνεται στο φούρνο σε σάλτσα ντομάτας.

Χωριάτικη Σαλάτα

Από την πιο ταπεινή ταβέρνα μέχρι το πιο εκλεπτυσμένο εστιατόριο, κάθε μενού στην Ελλάδα προσφέρει μια επιλογή από τη σαλάτα “χωριάτικη”, γνωστή σε όλο τον κόσμο ως “ελληνική σαλάτα”.

Μπορεί να υπάρχουν παραλλαγές σε αυτό το κλασικό φαγητό, αλλά οι βάση είναι ίδια – ντομάτες σε φέτες, κρεμμύδι και αγγούρι, ελιές, φέτα καθώς και ένα ντρέσινγκ από ελαιόλαδο και ρίγανη.

Κοτόσουπα

Αυτή η θρεπτική σούπα φημίζεται για τις θεραπευτικές της ιδιότητες και μοιάζει παραπλανητικά εύκολη στην παρασκευή της.

Η διαδικασία μαγειρέματος περιλαμβάνει στην πραγματικότητα το αργό βράσιμο ενός ολόκληρου κοτόπουλου σε μια κατσαρόλα με λαχανικά και ρύζι και στη συνέχεια το ξεκοκάλισμα του κρέατος. Αλλά η «διασκέδαση» αρχίζει πραγματικά με τη σάλτσα αυγού και λεμονιού, το γνωστό σε όλους “αβγολέμονο”.

Σε αυτό το σημείο, σπάτε μερικούς κρόκους σε ένα μπολ και ρίχνετε σιγά σιγά λίγο από το ζωμό ενώ χτυπάτε με το σύρμα. Στύβετε λίγο χυμό λεμονιού και ανακατεύετε το υγρό του μπολ προσεκτικά πίσω στην κατσαρόλα – δεν θα πήξει αν απλά σιγοβράζει.

Το αποτέλεσμα είναι μια πλούσια, μεταξένια, απαλή σούπα που παντρεύει τα λιπαρά, τους υδατάνθρακες και τις πρωτεΐνες με τη βιταμίνη C.

Πίτες

Οι πίτες είναι μεγάλη υπόθεση στην Ελλάδα. Στην πραγματικότητα, κάθε αρτοποιείο πουλάει μια ποικιλία, τόσο γλυκές όσο και αλμυρές, για τα «τσιμπήματα» κατά τη διάρκεια της μέρας. Υπάρχει τυρόπιτα, σπανακόπιτα, ζαμπονοτυρόπιτα, κοτόπιτα, χορτόπιτα (πίτα με χόρτα του βουνού) και διάφοροι συνδυασμοί τους.

Καθεμία από αυτές περικλείεται σε φύλλο σφολιάτας, με δύο εξαιρέσεις, την τυροπιτά κουρού και τη στριφτή, από τις Σποράδες, μια τηγανητή τυρόπιτα από φύλλο σπειροειδούς σχήματος.

Φάβα

Θεωρείται υπερτροφή από τους διαιτολόγους λόγω της υψηλής περιεκτικότητάς της σε πρωτεΐνες και του αμελητέου λίπους. Η φάβα, ένας πουρές από κίτρινα αποξηραμένα φασόλια, δεν απέχει γευστικά από την αγγλική πουτίγκα. Στην Ελλάδα, είναι πιο στενά συνδεδεμένη με το νησί της Σαντορίνης, όπου παρασκευάζεται με κρεμμύδια, ελαιόλαδο και χυμό λεμονιού.

Κεφτεδάκια

Αυτοί οι κεφτέδες σε μέγεθος μπουκιάς είναι το αιώνιο αγαπημένο φαγητό των παιδιών. Τα κεφτεδάκια παρασκευάζονται αναμειγνύοντας χοιρινό, μοσχαρίσιο ή αρνίσιο κιμά και ψιλοτριμμένο κρεμμύδι με βρεγμένο μπαγιάτικο ψωμί, αρωματισμένο με φρέσκο δυόσμο και δεμένο με κρόκο αυγού.

Το μείγμα αφήνεται στο ψυγείο για να κρυώσει και να σταθεροποιηθεί, πριν τυλιχθεί σε μπαλάκια, πασπαλιστεί με αλεύρι και τηγανιστεί σε ελαιόλαδο.

Σουτζουκάκια

Όταν οι Έλληνες εκδιώχθηκαν από τα εδάφη τους μετά τον ελληνοτουρκικό πόλεμο, έφεραν μαζί τους πολλές από τις δικές τους συνταγές. Τα πάντα δημοφιλή σουτζουκάκια, είναι μία από τις πιο γνωστές. Μάλιστα, μπορεί να δείτε συχνά στα μενού των ταβερνών την επιπλέον περιγραφή “Σμυρνέικα”, αφού είναι από τη Σμύρνη.

Όπως και οι κεφτέδες, πρόκειται για κεφτεδάκια. Ωστόσο, τα σουτζουκάκια ψήνονται σε σάλτσα με άρωμα κύμινου και όχι αλευρωμένα και τηγανητά. Σερβίρονται σχεδόν πάντα με ρύζι πιλάφι, μια υπενθύμιση της ανατολίτικης προέλευσής τους.

Μουσακάς (Μουσακάς)

Μακράν το πιο γνωστό ελληνικό πιάτο διεθνώς, που χαρακτηρίζει την κουζίνα της χώρας, ο μουσακάς είναι επίσης ένα από τα πιο περίτεχνα.

Εδώ ο κιμάς, οι φέτες πατάτας και η μελιτζάνα τηγανίζονται ξεχωριστά πριν τοποθετηθούν σε ένα ταψί και επικαλυφθούν με μια σάλτσα μπεσαμέλ. Ακολουθεί ένα μακρύ, αργό μαγείρεμα στο φούρνο. Ένα από τα συν του μουσακά, που αντισταθμίζει τη μακρά προετοιμασία του, είναι ότι έχει την ίδια καλή γεύση ακόμα και αν τον ξαναζεστάνεις – ίσως ένας λόγος για τη δημοτικότητά του.

Μοσχάρι κοκκινιστό

Το κοκκινιστό μοσχάρι με σάλτσα ντομάτας, είναι το από τα πιο συνηθισμένα πιάτα σε όλη την Ελλάδα. Σερβίρεται συνήθως με ρύζι ή μακαρόνια και ξεχωρίζει για το πόσο τρυφερό και μαλακό γίνεται το κρέας μετά το μαγείρεμά του.

Παστίτσιο

Το παστίτσιο είναι μια ελληνική εφεύρεση. Αποτελείται από μια βάση από βρασμένα μακρόστενα μακαρόνια με μαγειρεμένο κιμά και κρέμα μπεσαμέλ.

Μπορεί να μοιάζει με μουσακά, αλλά ο αέρας που παγιδεύεται κατά μήκος των μακαρονιών το καθιστά ένα πιο αφράτο και ελαφρύ γεύμα.

Λαδερά

Τα περισσότερα πιάτα λαχανικών, που υπάρχουν πολλά στην ελληνική κουζίνα, μπορούν να ενταχθούν στην κατηγορία των λαδερών, συνήθως ως βραστά: πράσινα φασολάκια, μελιτζάνες, κολοκυθάκια, αγκινάρες, αρακάς κλπ.

Τα λαδερά αποτελούν το βασικό φαγητό κατά τη διάρκεια της Σαρακοστής, όταν οι ορθόδοξοι πιστοί απέχουν από το κρέας.

Κουλούρια

Μπορείτε να προμηθευτείτε αυτά τα δαχτυλίδια από ψημένη ζύμη ψωμιού καλυμμένα με σουσάμι από πάγκους πλανόδιων πωλητών σε κάθε ελληνική πόλη. Προέρχονται από την εβραϊκή κοινότητα της Θεσσαλονίκης και είναι ουσιαστικά μια νότια εκδοχή του κεντροευρωπαϊκού κουλούριου.

Μπουγάτσα

Η άλλη μεγάλη γαστρονομική συνεισφορά της Θεσσαλονίκης στην ελληνική κουζίνα, η μπουγάτσα, αποτελείται από φύλο τυλιγμένο γύρω από μια γλυκιά κρέμα με βάση το σιμιγδάλι. Συνήθως ψήνεται ως μεγάλη πίτα και στη συνέχεια κόβεται φρεσκοκομμένη σε μικρότερα κομμάτια. Σερβίρεται με ζάχαρη άχνη και κανέλα σε σκόνη και δένει τέλεια μαζί με ένα φλιτζάνι καφέ.

Σπετζοφάι

Το Σπετζοφάι, μια τοπική συνταγή από τη χερσόνησο του Πηλίου στη Θεσσαλία, είναι ένα χειμωνιάτικο στιφάδο με λουκάνικο του βουνού και πράσινες πιπεριές σε φέτες. Αλλά σε αντίθεση με τα περισσότερα λουκάνικα στην Ελλάδα, αυτά είναι πικάντικα.

Γαλέος σκορδαλιά

Ο Γαλέος, είναι ένα κοινό ψάρι στα ελληνικά νερά. Με γεύση παρόμοια με του μπακαλιάρου, σερβίρεται παραδοσιακά στις 25 Μαρτίου, τη γιορτή του Ευαγγελισμού της Θεοτόκου. Αν και η ημερομηνία αυτή πέφτει πάντα κατά τη διάρκεια της νηστείας της Σαρακοστής, ο Ευαγγελισμός είναι μια χαρμόσυνη περίσταση, οπότε η ορθόδοξη εκκλησία επιτρέπει την κατανάλωση ψαριού.

Το έθιμο αυτό συνεχίζεται και σήμερα, και θα παρατηρήσετε μια μυρωδιά στον αέρα αν τύχει να βρεθείτε στη χώρα εκείνη την ημέρα. Τα φιλέτα ψαριού συνοδεύονται με «τόλμη» από σκορδαλιά, που φτιάχνεται με ελαιόλαδο και μπόλικο λιωμένο σκόρδο πάνω σε μια βάση από πατάτα, πίτουρο ή φρυγανιά.

Σουβλάκι

Συχνά συγχέεται με το γύρο, το σουβλάκι αποτελείται από σουβλισμένα και ψημένα στη σχάρα κομμάτια κρέατος, συνήθως κοτόπουλο, αρνί ή χοιρινό και το συναντάμε σε όλα τα Βαλκάνια και τη Μέση Ανατολή.

Το γρήγορο φαγητό των προηγούμενων γενεών και η τροφή των ταξιδιωτών, πωλούνται ως σουβλάκια κατευθείαν από τη σχάρα ή τυλιγμένα σε πίτα με σαλάτα και σάλτσα, συνήθως τζατζίκι.

Τζατζίκι

Άλλο ένα κλασικό ελληνικό ορεκτικό, το τζατζίκι είναι ένα δροσιστικό μείγμα από δροσερό γιαούρτι, αγγούρι, σκόρδο, ελαιόλαδο και φρέσκο, αρωματικό δυόσμο. Για τους παραδοσιακούς είναι το μόνο κατάλληλο συνοδευτικό για το σουβλάκι!

Κλέφτικο

Αυτό το πιάτο με αργομαγειρεμένο ψητό αρνί με βότανα, τυλιγμένο σε λαδόκολλα ψησίματος προέρχεται από μια άλλη εποχή. Τα νοικοκυριά, στα χωριά, έφερναν τα πρωινά της Κυριακής το δικό τους αρνί σε πακέτο για ψήσιμο και το έπαιρναν την ώρα του μεσημεριανού γεύματος.

Αν και η έλευση των εξοπλισμένων κουζινών έχει καταστήσει αυτό το σενάριο παρωχημένο, η συνταγή εξακολουθεί να είναι δημοφιλής. Η λαδόκολλα επιτρέπει στο κρέας να αχνίζεται στους χυμούς του, αρωματισμένο από τα μυρωδικά που προστίθενται.

Μελομακάρονα

Για τους Έλληνες, η θέα των μελομακάρονων, εμποτισμένα με μέλι και ψιλοκομμένα καρύδια, φωνάζει “Χριστούγεννα” τόσο δυνατά όσο και ένα στολισμένο δέντρο. Πράγματι, θεωρείται γρουσουζιά αν ένα νοικοκυριό δεν ψήσει μερικές δωδεκάδες κατά τη διάρκεια των εβδομάδων που οδηγούν στις γιορτές των Χριστουγέννων!

Γεμιστά

Η φλούδα των ντοματών, των κολοκυθιών και των πιπεριών, ανοίγουν εύκολα, οπότε οι Έλληνες τις γεμίζουν και τις ψήνουν στο φούρνο. Αυτή η γέμιση είναι συνήθως ένα μείγμα από μαγειρεμένο ρύζι, κρεμμύδια, αρωματικά βότανα και την ίδια την κομμένη σάρκα του λαχανικού.

Σερβίρονται ζεστά ή κρύα, ένα πλεονέκτημα σε μια χώρα με ζεστό καιρό, όπου το φαγητό που περισσεύει πρέπει να πηγαίνει κατευθείαν στο ψυγείο.

Ντολμαδάκια

Τα γεμιστά αμπελόφυλλα είναι συνηθισμένο θέαμα από τη Συρία μέχρι το Σαράγεβο – μάλιστα η λέξη “ντολμά” είναι τούρκικη και σημαίνει “γεμιστά” – αλλά είναι κυρίως τα ελληνικά εστιατόρια που τα έχουν συστήσει στον υπόλοιπο κόσμο.

Σε αντίθεση με τα γεμιστά όμως, η συνήθης γέμιση εδώ είναι κιμάς και σερβίρονται ζεστά με σάλτσα αβγολέμονο.

Τα ντολμαδάκια μπορούν, περιστασιακά, να σερβιριστούν κρύα ως “γιαλαντζί” – μια τουρκική λέξη για τον ψεύτη και τον απατεώνα – όταν γεμίζονται με ρύζι αντί για κιμά.

Λουκουμάδες

Μπορείτε να μυρίσετε το καραμελένιο άρωμα των ελληνικών λουκουμάδων που λούζονται με μέλι και καρυκεύονται με σκόνη κανέλας, κάθε φορά που περνάτε από οποιοδήποτε μεγάλο φούρνο ή αν επισκεφτείτε τα ελληνικά πανηγύρια σε όλη τη χώρα.

Γλυκά κουταλιού

Η τεράστια ποσότητα φρούτων που παράγονται στην Ελλάδα αποδείχθηκε σημαντική τα παλιά χρόνια, όταν το εμπόριο ήταν ανύπαρκτο. Ως αποτέλεσμα της χρησιμοποίησης αυτών των φρούτων ήταν και η παραγωγή των γλυκών του κουταλιού.