Ζωή Χατζηθωμά

Η Ζωή Χατζηθωμά σπούδασε ελληνική κλασική φιλολογία και έκανε μεταπτυχιακές σπουδές στην ψυχολογία. Θεωρεί όμως εξίσου σημαντικές σπουδές τις καλοκαιρινές νύχτες με τη γιαγιά στο χωριό,που κοίταζε τα αστέρια και προσπαθούσε να βλέπει αυτά που κρύβονται πίσω από αυτά. Από παιδί γράφει για να λυτρώνεται και να θυμάται να μην ξεχνά πως η ''ανοιχτή καρδιά'' δεν είναι κοινωνικό παράπτωμα! Είναι μητέρα μια κόρης και μέσα από τα παραμύθια της μαθαίνει ότι οι αγκαλιές διώχνουν τα σκοτάδια και οι δράκοι εξαφανίζονται.Την αλήθεια την ξέρει μόνο το φλύαρο αηδόνι την άνοιξη στο περβάζι και το κοχύλι στο αυτί μας στην ακροθαλασσιά. Προχωράμε κεντράροντας στο φως!

Ο καιρός περνάει και δεν καταλαβαίνουμε ότι η ζωή είναι ένας αγώνας δρόμου όχι με τους άλλους, αλλά με τον εαυτό μας

Η γραμμή της ζωής μου δεν είναι ευθεία και όπως οι ζωές όλων μας, έχουν ύψη, βάθη και πολλές στροφές. Ατελείς άνθρωποι και αντιφατικοί από...

Η γραμμή της ζωής μας δεν είναι ευθεία… Έχει ύψη, βάθη και πολλές στροφές…

Ραντεβού ξανά εδώ!

Έκανα μια ευχή… να τους δω και του χρόνου ξανά! Ραντεβού εδώ!

Νυχτερινά τεφτέρια

Ζόρικα τα νυχτερινά τεφτέρια και η ζωή τα συντηρεί.

Τα ανεπίδοτα της ζωής!

Καθώς τα χρόνια περνούν, το χαμόγελο στους ανθρώπους γίνεται πιο γοητευτικό και τα μάτια λάμπουν περισσότερο, γιατί κουβαλούν ιστορίες και πόνο.

«Όσα δε λέει το στόμα…», από τη Ζωή Χατζηθωμά

Τίποτα δε γίνεται ”αναίμακτα”, αλλά δεν εκλογικεύονται όλα και δεν εξηγούνται.

Ένα κλικ από Κυριακή…

Μία μέρα είναι μόνο η Κυριακή. Μόνο;

“Σπάσε, για να βρεις τα υλικά σου!”

Πρέπει να «σπάσεις» για να δεις από τι είσαι φτιαγμένος…

Η θητεία μας δεν τελειώνει εδώ!

Σε έναν κόσμο που όλοι πάνε πίσω με κάθε τραγικό τρόπο, καλύτερα εμείς να πάμε από εκείνο το δρομάκι που οδηγεί μπροστά.

Η σκόνη και η χρυσόσκονη

Γράφει η Ζωή Χατζηθωμά Συχνά τα υποκοριστικά κρύβουν μιζέρια: το σπιτάκι μου, το παιδάκι μου, το χαλάκι της εξώπορτας, η ζωούλα μας, ο εαυτούλης μας....

Βήματα πέρα από τη φθορά

Γράφει η Ζωή Χατζηθωμά Το πρωί άνοιξα το παράθυρο, πόσους μήνες είχα να είμαι γενναιόδωρη με το φως, πάνε αιώνες από τότε που χάθηκες κι...

Με δύο πόνους…

Γράφει η Ζωή Χατζηθωμά Αχάραγα σήμερα έξι το πρωί βρήκα μήνυμα από μια φίλη μου: ''Δεν μπορώ να κοιμηθώ. Σαν σήμερα έφυγε η μάνα μου,...

Η Θεραπευτική αγκαλιά

Γράφει η Ζωή Χατζηθωμά Όταν καθημερινά δεχόμαστε ασφυκτικές πιέσεις και χρειαζόμαστε στολή... αστροναύτη, για να αντέξουμε, καλό είναι, λένε οι ειδικοί, να βρισκόμαστε σε χώρους...

Τα αντιοξειδωτικά της ψυχής μας

Γράφει η Ζωή Χατζηθωμά Η λαϊκή σοφία λέει ''όταν ο άνθρωπος κάνει σχέδια, τα ακούει ο Θεός και γελάει!''. Γεγονός είναι πως δεν ξέρουμε αύριο...

Η ίδια η ζωή που πληγώνει, αυτή ξέρει και να θεραπεύει

Μεγάλος δρόμος η ζωή, μα πιο μεγάλος η στιγμή, λέει σοφά ο λαός, αφού μέσα σε στιγμές μπορούμε και ζούμε τα πιο σημαντικά, τα πιο...

“Όταν μεγαλώσω, θέλω να γίνω ευτυχισμένη!”

Γράφει η Ζωή Χατζηθωμά Έκθεση Νεφέλης, τρίτη τάξη Δημοτικού με θέμα τύπου επαγγελματικό προσανατολισμό. Στο καταπιεστικό αυτό και ψυχοφθόρο θέμα, λοιπόν, το μικρό θαύμα με...

Η Πεταλούδα και ο Μεταξοσκώληκας

Γράφει η Ζωή Χατζηθωμά Είμαστε το πιο μαγικό και τρυφερό παιχνίδισμα αμέτρητων χαρακτηριστικών που μπορούν να πάρουν τα μυαλά κάποιου από ευτυχία, αν εμείς το...

Έχεις μήνυμα από τη ζωή…

Με ένα ''ουφ, πάει κι αυτή η εβδομάδα'' γυρίζεις σπίτι και, ενώ κοιτάζεσαι στον καθρέφτη, ψάχνεις να δεις πού έχεις χαθεί. Κάπου στην εφηβεία, στους...

Μη φοβάσαι, όλοι φοβούνται

Γράφει η Ζωή Χατζηθωμά Οι άνθρωποι έχουν τη τάση να ξαναγράφουν τις προσωπικές τους στιγμές και ιστορίες σβήνοντας ή προσθέτοντας κάτι καινούριο. Το παρελθόν μας...

Όλα τα ωραία κάποτε αρχίζουν!

Μετά τα μέσα Αυγούστου, και όταν το καλοκαίρι πνέει τα λοίσθια, όλοι μετράμε ανάποδα. Λίγο που νυχτώνει νωρίς, λίγο που δε μας έφτασαν οι διακοπές-...

Τα Δεσμά και οι Δεσμοί μας

Πριν περίπου τρία χρόνια, πέρασα αρκετές μέρες για σοβαρό λόγο υγείας δικού μου ανθρώπου σε μεγάλο θεραπευτήριο της Θεσσαλονίκης. Εκεί ήρθα για πρώτη φορά από...