Ένας Βούδας
Στο Τόκιο την εποχή Meiji ζούσαν εκεί δύο εξέχοντες δάσκαλοι του Ζεν με αντίθετα χαρακτηριστικά και εντελώς διαφορετική ιδιοσυγκρασία.
Ο ένας, ο Ούνσο, διατηρούσε τα διδάγματα του Βούδα σχολαστικά και τα εφάρμοζε κατά γράμμα. Ποτέ δεν έπινε τοξικές ουσίες, ούτε έτρωγε μετά τις έντεκα το πρωί.
Advertisment
Ο άλλος δάσκαλος, ο Tanzan, ο οποίος ήταν και καθηγητής της φιλοσοφίας στο Πανεπιστήμιο Imperial, ποτέ δεν τήρησε τις επιταγές του Βούδα. Όταν ένιωθε οτι ήθελε φαγητό, έτρωγε, και όταν ένιωθε ότι ήθελε να κοιμηθεί στη διάρκεια της ημέρας, κοιμόταν.
Μια μέρα ο Unsho επισκέφθηκε τον Tanzan, που έπινε κρασί κατά τη χρονική στιγμή, που ούτε μια σταγόνα δεν θα έπρεπε να αγγίζει τη γλώσσα ενός βουδιστή.
“Γεια σου αδερλφέ,” Χαιρέτησε ο Tanzan. “Θα ήθελες να πιεις ένα ποτηράκι;”
Advertisment
“Ποτέ δεν πίνω!” αναφώνησε Unsho απότομα.
“Μα κάποιος που δεν πίνει δεν είναι καν άνθρωπος”, δήλωσε ο Tanzan.
“Θέλεις να με αποκαλέσεις απάνθρωπο μόνο και μόνο επειδή εγώ δεν μπορώ να επιδοθώ σε μεθυστικά ποτά!” αναφώνησε ο Unsho με πολύ θυμό. “και επιπλέον αν δεν είμαι άνθρωπος, τότε τι είμαι;”
“Ένας Βούδας,” απάντησε ο Tanzan.
Η αποχώρηση της Essan
Όταν η Εσσάν, μια Zen μοναχή, έφτασε εξήντα χρονών, ήταν στα τελευταία της και ετοιμαζόταν να αφήσει αυτόν τον κόσμο, ζήτησε από κάποιους μοναχούς να φέρουν ξύλα στην αυλή της.
Όταν τα έφεραν, εκείνη κάθισε στο κέντρο της νεκρικής πυράς και έβαλε η ίδια τη φωτιά γύρω γύρω από τα ξύλα.
“Ω καλόγρια!” φώναξε ένας μοναχός, «είναι καυτά εκεί μέσα;”
“Ένα τέτοιο θέμα θα αφορούσε μόνο ένα ηλίθιο άτομο σαν τον εαυτό σου,” απάντησε Η Εσσάν.
Οι φλόγες επεκτάθηκαν και εκείνη πέθανε.
Όλα είναι Τέλεια
Ο Μπανζάν περπατούσε στην αγορά, όταν ξαφνικά άκουσε
μια συζήτηση μεταξύ ενός χασάπη κει του πελάτη του.
– “Δώσε μου το καλύτερο κρέας που έχεις. Είπε ο πελάτης”
– “Όλα στο μαγαζί μου είναι τέλεια.” Είπε ο Χασάπης. “Δεν μπορείς να βρεις τίποτα εδώ που να μην είναι τέλειο!”
Μόλις άκουσε αυτές τις λέξεις, ο Μπανζάν φωτίστηκε…
Οι αμαρτίες
– Το σώμα μου είναι γεμάτο από αμαρτίες. Σεβάσμιε, σας ζητώ να με βοηθήσετε να μετανοήσω…
– Φέρε μου τις αμαρτίες και θα σε βοηθήσω να μετανοήσεις.
– Μα όταν ψάχνω για τις αμαρτίες μου, δεν μπορώ να τις βρω!
– Ήδη σε βοήθησα να μετανοήσεις…
Απελευθέρωση
– Δάσκαλε, δείξε ευσπλαχνία σε μένα. Μάθε μου τον τρόπο να απελευθερωθώ.
– Ποιος σε δεσμεύει;
– Κανείς δεν με δεσμεύει
– Αφού κανείς δεν σε δεσμεύει γιατί ζητάς απελευθέρωση;
Ο Ντάο Σεν αμέσως φωτίστηκε!
