Γράφει ο Αλέξανδρος Λουπασάκης
Συχνά, γυναίκες πηγαίνουν στο γιατρό τους, αναφέροντας ως πρόβλημα υγείας ένα δερματικό έκζεμα. Για πολύ καιρό προσπαθούν να «θεραπευτούν» με διάφορες αλοιφές. Η δερματίτιδα εξαφανίζεται προσωρινά, αλλά επανέρχεται. Όταν ο γιατρός πάρει ένα πλήρες ιστορικό και διαθέσει περισσότερο χρόνο με τους ασθενείς, θα ανακαλύψει κι άλλα θέματα υγείας που οι ασθενείς δεν τα αναφέρουν. Υπάρχουν λοιπόν ενοχλήσεις προεμμηνορυσιακού συνδρόμου, τα οποία θεωρούν φυσιολογικά, γιατί τα έχουν οι φίλες τους. Έχουν δυσκοιλιότητα, επειδή όμως την έχουν πολλά χρόνια, την έχουν αποδεχτεί
Advertisment
Έχουν, πότε-πότε, υγρά στον κόλπο, αλλά έχουν βολευτεί χρησιμοποιώντας σερβιέτα. Για τις αιμορροΐδες τους δεν κάνουν λόγο, γιατί έχουν βρει μία αλοιφή και ανακουφίζονται. Είναι συχνά μπουκωμένη η μύτη τους, όμως δεν τους νοιάζει, γιατί έχουν βρει ένα «καλό» σπρέι και νοιώθουν καλύτερα. Τα σπυριά που έχουν στην πλάτη δεν τα συζητούν, μιας και τα κρύβουν τα ρούχα.
Για να θεραπευτεί αυτή η δερματίτιδα, κατά τη γνώμη μου πρέπει να συνυπολογίσουμε κι ό,τι άλλο απασχολεί αυτές τις γυναίκες, στο σώμα, στο νου και στο συναίσθημα, και να βρούμε από πού ξεκίνησε το πρόβλημα.
Η επιβολή αλοιφών στη δερματική γλώσσα του σώματος μπορεί να είναι ανακούφιση του συμπτώματος, αλλά δεν είναι θεραπεία. Το πρόβλημα θα εξαφανιστεί από την επιφάνεια, αλλά θα πάει στο βάθος, θα μετατεθεί, αντί να λυθεί.
Advertisment
Η εξαφάνιση του συμπτώματος, δεν σημαίνει κατ’ ανάγκη και θεραπεία. Φανταστείτε ένα μηχάνημα στο οποίο ανάβει ένα κόκκινο λαμπάκι όταν χαλάει. Ποιος από εσάς πιστεύει ότι βγάζοντας ή καλύπτοντας το λαμπάκι λύνεται και το πρόβλημα; Κι όμως, πολύ συχνά, οι γιατροί περιορίζονται στο να βγάζουν ή να σκεπάζουν το λαμπάκι. Πολύ συχνά φροντίζουν με φάρμακα να ξεμπουκώνουν ό,τι μμπούκωσε, να ξεβουλώνουν ό,τι βούλωσε κι ό,τι πόνεσε να το ανακουφίζουν. Ξεχνάνε όμως ότι συνήθως τα φάρμακα απλώς αναστέλλουν τα συμπτώματα. Και, αργά ή γρήγορα, θα προκαλέσουν επιπλέον προβλήματα. Όταν η δερματίτιδα κάποιου ασθενή εξαφανιστεί προσωρινά με κάποιες αλοιφές και στη συνέχεια τύχει να παρουσιάσει βρογχικό άσθμα, θα πουν τη σοφή κουβέντα: «Αυτό τώρα είναι άλλο. Να πάτε στον πνευμονολόγο».
Κι αν στη συνέχεια, με κορτιζονούχο επίθεση, εξαφανιστεί το βρογχικό άσθμα και τύχει να παρουσιάσει ο ασθενής κατάθλιψη με αϋπνία, θα ακούσει πάλι τη σοφή κουβέντα: «Αυτό τώρα πάλι είναι άλλο. Να πάτε στον ψυχίατρο». Και καθώς περνάνε τα χρόνια, αν ο άνθρωπός μας παρουσιάσει τη νόσο του Πάρκινσον ή τη νόσο του Αλτσχάιμερ; Τότε οι δικοί του θα ακούσουν τη σοφή κουβέντα: «Αυτό σίγουρα είναι άλλο. Να πάτε στο νευρολόγο».
Άλλο το ένα, άλλο το άλλο…! Επειδή αλλάζουν τα συμπτώματα της παθολογίας τους, οι άνθρωποι νομίζουν ότι πάσχουν κάθε φορά από μια καινούργια ασθένεια. Ξεχνάνε ότι όλα ξεκίνησαν από μια πρώτη αιτία και σαν αλυσίδα το ένα έφερε το άλλο. Μέσω του τρόπου που τοξινώνουμε το σώμα, το νου και τα συναισθήματα μας, μπορούμε να φροντίζουμε εγκαίρως για τη νόσο του Πάρκινσον, το εγκεφαλικό επεισόδιο, την υπέρταση, τον καρκίνο που θα μας παρουσιαστεί στα εβδομήντα ή ογδόντα μας χρόνια.
Ο άνθρωπος λειτουργεί ως σύνολο, όπου το σώμα, ο νους και το συναίσθημα είναι τρία συγκοινωνούντα μέρη εκ των οποίων το ένα επηρεάζει το άλλο. Αν κάτι δεν πάει καλά σε κάποιο σημείο του οργανισμού, σίγουρα το πρόβλημα θα ανακλαστεί παντού. Εάν σε ένα σπίτι βρωμίσει ένα από τα δωμάτια, σε λίγο θα μυρίσουν και τα υπόλοιπα. Εάν μμάλιστα βουλώσει η κεντρική αποχέτευση του σπιτιού (βλέπε δυσκοιλιότητα), σε λίγο κανένας δεν θα αντέχει να μείνει εκεί μέσα. Όταν λοιπόν βουλώσει ο υπόνομος που έχουμε στην κοιλιά μας (το έντερο), ένα πράγμα μπορούμε να πούμε με σιγουριά: αυτός ο οργανισμός σίγουρα δηλητηριάζεται από τοξίνες. Αν τύχει μάλιστα αυτός ο άνθρωπος να δηλητηριάζεται και από σκέψεις και να μην εκφράζει τα συναισθήματά του, σίγουρα κοιμάται αγκαλιά με μία βόμβα που αργά ή γρήγορα θα σκάσει. Αν παρουσιάσει καρκίνο, για την «κλασική ιατρική» η αιτία είναι άγνωστη. Όμως, από τη στιγμή που ένας οργανισμός είναι γεμάτος δηλητήρια, είναι προφανές τι φταίει.
Αντί λοιπόν ο γιατρός να ψάχνει την αιτία μιας παθολογίας στα απίθανα, ας κοιτάξει τα προφανή που έχει μπροστά του. Αυτά, για να καταλάβουμε πόσο σημαντικό είναι να προσεγγίζουμε ολιστικά τον ασθενή μας. Δεν είναι δυνατόν να διαχωρίζουμε την υγεία σε τομείς. Όλος μας ο οργανισμός υπακούει στους ίδιους νόμους υγείας. Θα πρέπει κάθε γιατρός να βλέπει τον ασθενή του ολόπλευρα.
Holistic Life
