ΟΙ ΔΥΣΚΟΛΙΕΣ ΣΤΗ ΖΩΗ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΜΑΣ ΔΕΙΧΝΟΥΝ ΤΟ ΜΟΝΟΠΑΤΙ ΠΟΥ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΑΚΟΛΟΥΘΗΣΟΥΜΕ
(Συνέντευξη με τον εκδότη Γεώργιο Παπαδόπουλο-Κυπραίο)
Τον Εκδοτικοί Οίκο Διόπτρα τον γνωρίζετε. Τον άνθρωπο όμως που τον δημιούργησε, ίσως δεν τον γνωρίζετε πολλοί. Ο Γεώργιος Παπαδόπουλος-Κυπραίος, εκτός από επιτυχημένος εκδότης και συγγραφέας του βιβλίου “Το Δαχτυλίδι”, έχει εργαστεί και ως εκπαιδευτικός και ως νομικός. Από το πλούσιο βιογραφικό του, δεν θα μπορούσαμε να παραλείψουμε το γεγονός ότι υπήρξε και αγωνιστής της ΕΟΚΑ στην Κύπρο. Η Εναλλακτική Δράση σας παρουσιάζει με χαρά τη συνέντευξη που μας παραχώρησε.
Advertisment
ΕΔ Κύριε Παπαδόπουλε, πώς ξεκινήσατε την καριέρα σας σαν εκδότης;
ΓΠ Όταν ήλθαμε οικογενειακώς από τον Καναδά όπου ζούσαμε και εργαζόμουν σαν καθηγητής ηλεκτρονικών, είχα ήδη εισαχθεί στη Νομική Σχολή στην Αθήνα. Σαν φοιτητής, λοιπόν, αλλά και σαν οικογενειάρχης, έπρεπε να εργαστώ. Οι μισθοί τότε ήταν πολύ χαμηλοί κι έτσι βρέθηκα με άλλους κύπριους συμφοιτητές μου, να εργάζομαι σε door to door πωλήσεις βιβλίων. Η ιδιότητά του εκπαιδευτικού με βοήθησε πολύ. Κάποια μέρα, ένας συνάδερφος πωλητής μου πρότεινε να εκδώσουμε ένα βιβλίο με «εξασφαλισμένη επιτυχία» όπως μου έλεγε, κι εγώ τον εμπιστεύθηκα χωρίς καν να ρωτήσω για το περιεχόμενο του βιβλίου. Η κατάληξη ήταν να εξαπατηθώ και να χάσω τα χρήματά μου. Για εμένα όμως εκείνο το περιστατικό ήταν ένα σημάδι για να ασχοληθώ με τα βιβλία και έτσι πήρα την απόφαση να συνεχίσω, βγάζοντας όμως τα βιβλία που ήθελα εγώ κι αυτά ήταν βιβλία Εναλλακτικής Ιατρικής.
Χωρίς εκείνη την αποτυχία μπορεί να μην το είχα αποφασίσει ποτέ. Γι’ αυτό να έχουμε πάντοτε υπόψη μας ότι οι δυσκολίες στη ζωή, μπορεί να μας δείχνουν το μονοπάτι που πρέπει να ακολουθήσουμε.
Advertisment
ΕΔ Εκείνη την εποχή, κυκλοφορούσαν βιβλία Εναλλακτικής Ιατρικής στην Ελλάδα;
ΓΠ Όχι. Όταν το 1978 ξεκίνησα να εκδίδω τα πρώτα μου βιβλία, καθαρά Εναλλακτικής Ιατρικής, ήταν σαν ο ΕΤ να είχε κατέβει στη γη. Ήταν η εποχή της μεταπολίτευσης και όπως καταλαβαίνετε, τα βιβλία που κυκλοφορούσαν ήταν κυρίως πολιτικά. Ήταν επίσης, η εποχή της απομυθοποίησης του σεξ. Μου έλεγαν λοιπόν «βγάλε βρε παιδί μου πολιτικό βιβλίο, ή βιβλία για το σεξ, αλλιώς θα χάσεις τα λεφτά σου». Εγώ όμως επέμεινα.
ΕΔ Πώς αντέδρασε το ελληνικό αναγνωστικό κοινό σε αυτά τα βιβλία της Εναλλακτικής Ιατρικής που εκδώσατε;
ΓΠ Ο κόσμος μας στήριξε. Μας στήριξε πολύ. Ίσως γιατί δεν ήταν μόνο κάτι καινούργιο αλλά ήταν και κάτι αναγκαίο. Κι έτσι, με τη βοήθεια του κόσμου, προχωρήσαμε και κάθε τόσο προσθέταμε και κάτι νέο, μια νέα σειρά. Έτσι, από τη διατροφή πήγαμε στην εκλαϊκευμένη ψυχολογία, από την εκλαϊκευμένη ψυχολογία στην προσωπική ανάπτυξη, ύστερα στην εσωτερική αναζήτηση και τώρα, βγάζουμε κάθε είδους βιβλία, αρκεί να πιστεύουμε ότι είναι καλά και χρήσιμα.
ΕΔ Εκδίδετε πολλά βιβλία αυτογνωσίας και αυτοβελτίωσης. Αυτό είναι μια εμπορική επιλογή ή έχετε προσωπικό ενδιαφέρον;
ΓΠ Όπως σας είπα και πριν, τώρα εκδίδουμε κάθε είδους βιβλία, σύμφωνα με τη χρησιμότητά τους. Ιδιαίτερα στη λογοτεχνία, έχουμε προχωρήσει αρκετά. Όπως επίσης και στην οικογενειακή φροντίδα και τώρα προχωράμε και στα παιδικά. Βγάζουμε λοιπόν, όλα τα είδη, αρκεί να είναι χρήσιμα ή τουλάχιστον να μην κάνουν ζημιά. Τότε, όμως, ήταν αποκλειστικά, βιβλία εναλλακτικής σκέψης.
ΕΔ Ποιο από τα βιβλία που έχετε εκδώσει, σας έχουν βοηθήσει περισσότερο στην προσωπική σας εξέλιξη;
ΓΠ Θα ξεκινήσω με ένα βιβλίο, που δεν είναι δικό μας και με βοήθησε πολύ στην προσωπική μου εξέλιξη, και όχι μόνο εμένα. Είναι το βιβλίο του Αντώνη Πισσάνου, το ΜΠΟΡΕΙΣ. Το είχα διαβάσει όταν είχα έλθει στην Ελλάδα για να σπουδάσω το 1959-62. Αυτό για μένα ήταν ένα βιβλίο ορόσημο.
Σαν εκδότης όμως είναι σαν να μου ζητάτε να ξεχωρίσω το ένα παιδί μου από το άλλο. Και ξέρετε, ο νους πολλές φορές στέκεται στα πιο δύσκολα παιδιά. Τα εύκολα, έχουν βρει το δρόμο τους. Πολλά βιβλία είναι εξαιρετικά αλλά δεν βρήκαν το δρόμο τους. Αν πούμε για κάποια βιβλία που προσέφεραν αυτό που θέλαμε, δηλαδή να βοηθήσουν τον κόσμο, αλλά και βρήκαν ανταπόκριση από τον κόσμο, θα αναφέρω τον ΓΛΑΡΟ ΙΩΝΑΘΑΝ, τον οποίο λατρεύω, την ΟΥΡΑΝΙΑ ΠΡΟΦΗΤΕΙΑ, το ΒΑΛΣΑΜΟ ΓΙΑ ΤΗΝ ΨΥΧΗ, Ο ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΟΣ ΠΩΛΗΤΗΣ ΣΤΟΝ ΚΟΣΜΟ, (που πολλοί νομίζουν ότι απευθύνεται μόνο σε πωλητές. Ας σκεφτούμε όμως ότι όλοι, πουλάμε τον εαυτό μας καθημερινά, είτε το συνειδητοποιούμε είτε όχι).
ΕΔ Ποια είναι τα τρία κορυφαία σε πωλήσεις βιβλία που έχετε εκδώσει, στον τομέα αυτογνωσίας-αυτοβελτίωσης;
ΓΠ Πρώτη έρχεται η ΟΥΡΑΝΙΑ ΠΡΟΦΗΤΕΙΑ, ύστερα Ο ΓΛΑΡΟΣ ΙΩΝΑΘΑΝ και μετά Η ΔΥΝΑΜΗ ΤΟΥ ΥΠΟΣΥΝΕΙΔΗΤΟΥ που βαδίζει πλάι πλάι με τη ΘΕΤΙΚΗ ΣΚΕΨΗ.
ΕΔ Γιατί, πιστεύετε, ότι αυτά τα βιβλία είχαν τόση μεγάλη επιτυχία;
ΓΠ Η Ουράνια Προφητεία ασχολείται σχετικά με το ότι τίποτα δεν είναι τυχαίο. Όλα λοιπόν αυτά που μας συμβαίνουν, έχουν ένα ρόλο που παίζουν στη ζωή μας. Αυτό, ο κόσμος άρχισε σιγά σιγά να το αντιλαμβάνεται. Θα σας πω για μια δική μου εμπειρία, που με έκανε να αλλάξω τρόπο σκέψης.
Στον εναλλακτικό χώρο δεν μπήκα τυχαία. Συνέβη κάτι που με έκανε από σχεδόν «συντηρητικό» να ακολουθήσω τον εναλλακτικό τρόπο σκέψης. Στη Σχολή μου στον Καναδά, εκτός από τα πρωινά, δίδασκα και απογευματινά (7-8μμ.) Λίγο νωρίτερα, 5-6μμ ένας συνάδερφος καθηγητής δίδασκε φωτογραφία. Εκείνη την εποχή, μόλις είχε γεννηθεί ο γιος μου, ο Κωνσταντίνος, κι, εγώ κυκλοφορούσα συνεχώς με μια φωτογραφική στον ώμο.
Κάποια μέρα, ο καθηγητής της φωτογραφίας, με προσκάλεσε να παρακολουθήσω το μάθημά του, μέχρι να φτάσει η ώρα του δικού μου μαθήματος. Αποδέχτηκα την πρόσκλησή του και βρέθηκα στην τάξη του μαζί με καμιά τριανταριά άλλους σπουδαστές. Κάποια στιγμή, στη διάρκεια του μαθήματος, ρώτησε τους σπουδαστές του «Τι χρώμα είναι το μπουφάν που φοράει η Κέιτι» «Είναι κόκκινο» απάντησαν οι σπουδαστές.
«Ορκίζεστε ότι το χρώμα είναι κόκκινο, κι ότι δεν μπορεί να αλλάξει;» ξαναρώτησε.
«Ορκιζόμαστε! Μόνο με βαφή μπορεί να αλλάξει», βεβαίωναν τον καθηγητή, οι σπουδαστές.
«Ορκίζεστε, λοιπόν!», παρατήρησε ο καθηγητής και έκλεισε τα παντζούρια των παραθύρων με ένα τηλεκοντρόλ. Με ένα δεύτερο τηλεκοντρόλ φώτισε την αίθουσα με λευκό φως. Το μπουφάν είχε ακόμα το δικό του κόκκινο χρώμα. Στη συνέχεια άρχισε να φωτίζει διαδοχικά την αίθουσα με διαφορετικό χρώμα φωτός κάθε φορά, ρωτώντας τους σπουδαστές του, για το χρώμα του μπουφάν της Κέιτι. Εκείνοι φυσικά απαντούσαν: «Είναι μπλέ», «Είναι μωβ,» κλπ.
«Ορκίζεστε τώρα ότι το χρώμα του μπουφάν της Κέιτι μπορεί να αλλάξει μόνο με μπογιά;» ρώτησε πάλι ο καθηγητής και συνέχισε: «Να ξέρετε ότι αυτό που είδατε απόψε και ανέτρεψε όσα πιστεύετε, δεν ισχύει μόνο στη φωτογραφία, ισχύει και στη ζωή. Γι΄ αυτό, να μην είστε ποτέ απόλυτοι ότι αυτό που ξέρετε, αυτό που βλέπετε είναι η μοναδική αλήθεια. Να είστε ανοιχτοί, να ακούτε και τις απόψεις του συνομιλητή σας, γιατί τα πράγματα μπορεί να μην είναι πάντα όπως εσείς τα ξέρετε. Να ακούτε και τις άλλες απόψεις. Αν σας κάνουν κλικ, δεχτείτε τις. Αλλιώς, απορρίψτε τις και συνεχίστε το δρόμο σας.
Εμένα, εκείνο το περιστατικό, μου έκανε το κλικ. Από τότε είμαι έτοιμος να ακούσω τις απόψεις των άλλων. Άλλοτε τις δέχομαι κι άλλοτε όχι. Κι όταν στη ζωή μου συμβαίνει κάτι σοβαρό, κάτι δύσκολο, το πρώτο που κάνω είναι να ρωτήσω τον εαυτό μου: «Ποια είναι η δική μου συμβολή σε αυτό;», «Τι θέλει να μου πει;» «Τι θέλει να με διδάξει;»
ΕΔ Κύριε Παπαδόπουλε, εκτός από εκδότης είστε και νομικός. Πώς καταφέρατε να τα συνδυάσετε αυτά τα δύο;
ΓΠ Υπήρξα δικηγόρος μέχρι το 1985 όπου και παραιτήθηκα από τη δικηγορία. Είχα ρίξει αρκετά χρήματα στα βιβλία αλλά το κυριότερο ήταν ότι δεν με εκπροσωπούσε ή άσκηση της δικηγορίας, έτσι όπως διεξάγεται σήμερα. Αισθάνομαι ευλογημένος από το Θεό, επειδή είχα μια εναλλακτική επαγγελματική επιλογή, αυτή του εκδότη, την οποίαν, τελικά, ακολούθησα . Αν είχα παραμείνει στη δικηγορία, θα ήμουν, ίσως, ένας καλός δικηγόρος – αυτό το πιστεύω – αλλά δεν θα ήμουν ευχαριστημένος. Πιστεύω πως όταν ασχολείσαι με τη δικηγορία, εκείνο που πρέπει να κάνεις, είναι να βοηθάς το δικαστήριο, να εξακριβώσει την αλήθεια. Δυστυχώς τα πράγματα έχουν οδηγηθεί σε τέτοιο σημείο, που ο δικηγόρος γίνεται αυτό που λέμε «δικηγόρος του διαβόλου». Να αθωώσεις τον πελάτη σου, με όποιο τρόπο μπορείς, έστω κι αν είναι ο μεγαλύτερος εγκληματίας. Εμένα αυτό, δεν μου ταίριαζε. Ευτυχώς, είχα κάτι άλλο να κάνω και το ακολούθησα.
ΕΔ Και το όνομα ΔΙΟΠΤΡΑ, πώς προέκυψε;
ΓΠ Όταν αποφάσισα να κάνω το δικό μου οργανισμό πωλήσεως βιβλίων, σκέφτηκα να επεκταθώ και προς την ταχυδρομική αποστολή και τότε, έπρεπε να βρω ένα όνομα για να βγω στην αγορά. Με το Γεώργιος Παπαδόπουλος δεν γινόταν να βγω εκείνη την εποχή, για ευνόητους λόγους. Θα έτρωγα ξύλο. Προσπάθησα μέσα από λέξεις και τα αρχικά τους να βρω ένα όνομα που να μου αρέσει και να μπορεί να χρησιμοποιηθεί και έτσι βγήκε το όνομα ΔΙΟΠΤΡΑ. Η Διόπτρα είναι μονάδα μέτρησης της όρασης, πόσο μακριά βλέπεις… Ταίριαζε και με τα βιβλία μας και το καθιερώσαμε. Και μέσα από τα βιβλία που εκδίδουμε ο αναγνώστης αποκτά γνώσεις για Ένα Νέο Τρόπο Ζωής και μπορεί να πάρει τη ζωή στα χέρια του. Αυτή μας την προσφορά την αναγνωρίζουν οι αναγνώστες και μας στηρίζουν.
ΕΔ Κύριε Παπαδόπουλε, σαν επιτυχημένος επιχειρηματίας που είστε, τι θα συμβουλεύατε κάποιον που θέλει να κάνει ένα επαγγελματικό ξεκίνημα, να υλοποιήσει ένα όνειρο ή ένα στόχο του και τι θα πρέπει να προσέχει;
ΓΠ Καταρχάς δεν θα πρέπει να παρασυρθεί από την ιδέα του εύκολου κέρδους.
Θα πρέπει να έχει αρχές στη ζωή του και στην επιχείρησή του. Η λαϊκή σοφία λέει ότι «ο κλέφτης και ο ψεύτης, τον πρώτο χρόνο χαίρονται», και «Το νόμιμο δεν είναι πάντα και ηθικόν».
Να μην κοιτάζει μόνο τι θα κερδίσει, αλλά και τι θα δώσει. Γιατί, τελικά, από αυτό που δίνεις, εξαρτάται αυτό που θα πάρεις.
Όταν ξεκινάς κάτι, πρέπει να πιστεύεις μέσα σου ότι θέλεις να το κάνεις, ότι είναι καλό να το κάνεις και ότι μπορείς να το κάνεις.
Κι αν έχεις αποφασίσει ότι είναι για σένα τόσο σημαντικό ώστε να είσαι πρόθυμος να εργαστείς για αυτό, τότε, σίγουρα θα το πετύχεις. Μπορεί να αργήσεις αλλά ακόμη κι αν η απόφαση που πήρες δεν είναι η καλύτερη δυνατή, αν την υποστηρίξεις και δουλέψεις γι΄ αυτήν, στο τέλος θα πετύχεις.
ΕΔ Υπάρχει κάτι στη ζωή σας για το οποίο έχετε μετανιώσει;
ΓΠ Δεν μετανιώνω ούτε για τα μικρά, ούτε για τα μεγάλα μου λάθη, γιατί όπως σας είπα και νωρίτερα, από τα λάθη μας , από τις δύσκολες καταστάσεις, παίρνουμε τα πιο δυνατά μας μαθήματα. Αν θα έκανα κάτι διαφορετικό τώρα, με το παρόν μου συνειδησιακό μου επίπεδο; «Ναι, υπάρχουν πολλά που θα τα έκανα διαφορετικά ή θα τα απέφευγα».
ΕΔ Για ποιο πράγμα δεν μετανιώσατε ποτέ;
ΓΠ Είμαι ένας ήπιος χαρακτήρας. Όταν μου συμβαίνει κάτι, δεν αντιδρώ την ίδια στιγμή. Πιστεύω ότι τα χειρότερα πράγματα που μπορεί να κάνει ένας άνθρωπος, όταν παίρνει αποφάσεις οφείλονται σε δύο λόγους. Ο ένας είναι ο φόβος και ο άλλος είναι η βιασύνη. Άρα θα πρέπει να μη φοβόμαστε, να αναλύουμε, να μη φοβόμαστε να αντιμετωπίζουμε καινούργια πράγματα και να μην παίρνουμε βιαστικά τις αποφάσεις μας. Για αυτή μου την τακτική μου, δεν μετάνιωσα ποτέ.
ΕΔ Πριν κλείσουμε αυτή μας τη συνέντευξη, πείτε μας δυο λόγια για ΤΟ ΔΑΧΤΥΛΙΔΙ, το πρώτο σας βιβλίο
ΓΠ Το Δαχτυλίδι κυκλοφόρησε εδώ και ένα έτος περίπου, και βρίσκεται στη δεύτερη έκδοσή του. Είναι ένα Μυθιστόρημα, βασισμένο σε αληθινά περιστατικά, το οποίο αναφέρεται στην συνεισφορά των Κυπρίων στους αγώνες του έθνους. Καλύπτει μια περίοδο δύο αιώνων περίπου, από το 1770 μέχρι το 1959 και μέσα από τη ζωή μιας οικογένειας και των απογόνων της περιγράφεται η ζωή, οι αγώνες των Κυπρίων μαζί με τους ελλαδίτες αδερφούς τους στην επανάσταση του 1821, στις κρητικές επαναστάσεις, στους βαλκανικούς και τους δύο Παγκόσμιους πολέμους, καθώς και οι αγώνες τους για την Ένωσή του δικού τους νησιού με την μάνα Ελλάδα. Περιγράφονται ακόμα οι αξίες που χάθηκαν και μας οδήγησαν στην σημερινή κρίση αξιών αλλά και στην οικονομική κρίση, η καθημερινότητα των απλών ανθρώπων, η αγάπη τους για τη ζωή, την οικογένεια και την πατρίδα.
