Του Κωνσταντίνου Σμιξιώτη
Ζούμε ταυτόχρονα σε παράλληλα σύμπαντα; Ακούγεται παράδοξο, για πολλούς έως κι εξωφρενικό αλλά ωστόσο είναι πέρα για πέρα αληθινό πλην όμως καθόλου συνειδητό. Γιατί άραγε;
Advertisment
Αν θέλουμε να ερμηνεύσουμε το παραπάνω φαινόμενο θα πρέπει να κάνουμε μια υπόθεση που στη συνέχεια οφείλουμε να ερευνήσουμε την αλήθεια της ειδάλλως θα παραμείνει υπόθεση ή θα απορριφθεί για χάρη μιας άλλης. Αν λοιπόν αληθεύει το γεγονός ότι βρισκόμαστε ταυτόχρονα σε πολλές διαστάσεις τότε θα πρέπει ένα μέρος του εαυτού μας να βρίσκεται την ίδια στιγμή σε διαφορετικά σημεία με μια άλλη μορφή, όχι απαραίτητα άλλη όψη αλλά άλλου είδους όχημα.
Θα απλοποιήσω τη σκέψη μου ακόμη περισσότερο λέγοντας πως στο σύμπαν δε μπορεί να μετακινηθεί ο άνθρωπος με το φυσικό του σώμα οπουδήποτε. Για παράδειγμα σε έναν άλλο πλανήτη θα πρέπει να χρησιμοποιήσει κάποιο είδος σκάφανδρου για να αντιμετωπίσει την ατμοσφαιρική πίεση και την έλλειψη οξυγόνου. Ωστόσο σε κάποιους άλλους πλανήτες δεν είναι εφικτή ούτε καν η προσεδάφιση του. Χρησιμοποιεί λοιπόν οχήματα ανάλογα με το περιβάλλον στο οποίο θέλει να βρεθεί. Με τον ίδιο τρόπο δεν είναι δυνατόν να βρεθεί σε άλλες διαστάσεις με ίδιο σώμα-όχημα και μάλιστα ταυτόχρονα.
Αν παρομοιάσουμε το σκάφανδρο με το φυσικό σώμα, τότε αντίστοιχα σε τούτη τη διάσταση έχουμε το φυσικό σώμα με την ψυχή που βρίσκεται μέσα στο ανθρώπινο σώμα ή μπορούμε να την αποκαλέσουμε και συνείδηση. Υπάρχει όμως μια διαφορά, ενώ στο σκάφανδρο βρίσκεται ολόκληρη η προσωπικότητα του ανθρώπου, στο φυσικό του σώμα η συνείδηση του δεν είναι πλήρως αφυπνισμένη παρά μόνο ένα μικρό ποσοστό που ανέρχεται το πολύ στο δέκα τοις εκατό. Αυτό λοιπόν που βρίσκεται ταυτόχρονα σε παράλληλα σύμπαντα είναι η συνείδησή μας, πράγμα για το οποίο όμως δεν έχουμε συνείδηση.
Advertisment
Ζούμε εν ολίγοις εδώ στη γη υποσυνείδητα, με ένα μεγάλο ποσοστό της συνείδησης μας να μην γίνεται αντιληπτό απ’ την προσωπικότητα μας. Υπάρχει λοιπόν η πιθανότητα το υπόλοιπο να βρίσκεται αλλού με ένα άλλο είδος οχήματος παρόμοιο με το φυσικό μας σώμα; Σύμφωνα μ’ αυτό τον συλλογισμό για κάθε διάσταση χρειάζεται ένα άλλο σώμα-όχημα που να είναι συμβατό με τις συνθήκες που επικρατούν σε εκείνες τις διαστάσεις.
Τώρα, ας περάσουμε σε μια εναλλακτική άποψη του φαινομένου που αναλύουμε και ας επιχειρήσουμε να προσεγγίσουμε το θέμα από την οπτική του εσωτερισμού, δίχως όμως να μπούμε σε κουραστικές λεπτομέρειες. Σύμφωνα μ’ αυτόν, ο άνθρωπος έχει επτά σώματα ένα για κάθε διάσταση, ενώ κάποιοι αναφέρουν περισσότερα αλλά αυτό δεν έχει τόση μεγάλη σημασία, τα οποία είναι πανομοιότυπα με το φυσικό αλλά με διαφορετική, ας μου επιτραπεί η λέξη, σύνθεση, πιο λεπτοφυή, όσο ανεβαίνουμε σε ανώτερες διαστάσεις.
Έχει ειπωθεί ακόμη πως το φυσικό σώμα δεν είναι το πρωταρχικό αλλά αποτελεί προβολή αυτών των αιθερικών σωμάτων που είναι αόρατα για τα φυσικά μας μάτια, και επικοινωνούν με το φυσικό σώμα διαμέσου ενεργειακών κέντρων που στα σανσκριτικά ονομάζονται τσάκρα δηλαδή τροχοί, επειδή βρίσκονται σε μια συνεχή δεξιόστροφη κυκλική κίνηση, αν και πολλές φορές είναι μπλοκαρισμένοι ή κινούνται αντίθετα από το φυσιολογικό. Σ’ αυτές τις περιπτώσεις ελλοχεύει κίνδυνος ασθένειας του φυσικού σώματος.
Προς τι όμως όλος αυτός ο μακροσκελής πρόλογος; Κυρίως για την κατανόηση του ότι είμαστε μια προβολή, που κινείται στη γη υποσυνείδητα και πως ό,τι εκδηλώνει το φυσικό μας σώμα δεν είναι παρά αποτέλεσμα διεργασιών που συντελούνται στο αόρατο αιθερικό πεδίο. Η ουσία βρίσκεται στο γεγονός ότι το φυσικό σώμα δεν είναι παρά η συμπυκνωμένη προβολή ενός αιθερικού κι η υγεία του εξαρτάται πρωτίστως από τα ενεργειακά του σώματα, του νοητικού και του συναισθηματικού ή αστρικού, τα οποία όμως επηρεάζει με τον τρόπο της η προσωπικότητα μας όπως θα δούμε παρακάτω.
Κάθε ένα από αυτά τα δυο σώματα επηρεάζεται από την ποιότητα των σκέψεων και των συναισθημάτων αντίστοιχα, και με τη σειρά τους, το αποτέλεσμα αυτής της επιρροής εκδηλώνεται στο φυσικό σώμα. Αν οι σκέψεις μας είναι θετικές τότε το σώμα λάμπει κι είναι γεμάτο ζωντάνια κι υγεία, αν όμως είναι αρνητικές ή υπερβάλουμε καταβάλλοντας συνεχή κι εντατική προσπάθεια με διανοητικές εργασίες, το νοητικό σώμα χάνει ενέργεια, επειδή αφενός οι σκέψεις είναι ενεργειακές οντότητες που απορροφούν ενέργεια από τα δικά μας σώματα κι αφετέρου η υπερβολική διανοητική εργασία εξαντλεί το νοητικό κέντρο.
Επιπρόσθετα, οι σκέψεις παράγουν συναισθήματα που επικολλώνται στο αστρικό σώμα και εκτός του ότι τρέφονται ενεργειακά απ’ αυτό, ταυτόχρονα ελέγχουν διαμέσου των τσάκρα το φυσικό σώμα. Για παράδειγμα, μια σκέψη λαγνείας, αμέσως μπλοκάρει το σεξουαλικό κέντρο με ό,τι αυτό συνεπάγεται ενώ μια σκέψη θυμού το κινητικό με αποτέλεσμα να ωθεί το φυσικό σώμα σε μια αστραπιαία αντίδραση, κι εμείς, ως υποσυνείδητα όντα, εκτελούμε, αφού δεν έχουμε τον πλήρη έλεγχο του φυσικού σώματος.
Όλες οι φθορές των ενεργειακών σωμάτων εκδηλώνονται στο φυσικό σώμα το οποίο όπως είπαμε δεν είναι παρά προβολή των άλλων. Έτσι, μια ασθένεια δεν είναι παρά το φυσικό αποτέλεσμα μιας ενεργειακής αιτίας κι ένα φάρμακο δεν είναι παρά ένα παυσίπονο, αφού η πληγή που αναβλύζει βρίσκεται πέρα από το φυσικό σώμα. Αν αυτή η αιτία δεν θεραπευτεί, τότε η ίαση δεν θα έχει διάρκεια. Ταυτόχρονα, η εσωτερική σύγκρουση που προκαλούν τα συναισθήματα των σκέψεων αλλά κι αυτά που παράγονται από αντιδράσεις απέναντι στα γεγονότα της καθημερινότητας, μια απώλεια, η ζήλεια κλπ, έχουν ως αντίκτυπο πρωτίστως μια δυσλειτουργία των ενεργειακών σωμάτων κι ακολούθως μια ασθένεια του φυσικού σώματος.
Οι περισσότερες ασθένειες προέρχονται από αιτίες που βρίσκονται στον αόρατο, ψυχικό θα τον λέγαμε κόσμο, και η θεραπεία τους βασίζεται σε μια αλλαγή του τρόπου ζωής, αλλαγή τρόπου σκέψης, αντίδρασης κι αν το πάμε ακόμη πιο βαθιά το φάρμακο ή καλύτερα η πηγή της υγείας είναι η Αγάπη. Ας μην αποκαλούμε την Αγάπη αντίδοτο ή γιατρικό αλλά ζωοδόχο πηγή κι ασπίδα από κάθε τι αρνητικό. Αν λοιπόν επιθυμούμε την αποκατάσταση της υγείας πρέπει να συνδεθούμε και πάλι με την πηγή της κι όταν αυτή διαπεράσει όλο μας το είναι, κάθε μας κύτταρο θα επανέλθει στη φυσική του θέση και λειτουργία, γιατί η υγεία είναι η φυσική κατάσταση του ανθρώπου ενώ η ασθένεια είναι η εκτροπή από τον δρόμο της πηγής.
Έτσι, μια ιατρική αγωγή θα πρέπει να ενισχύεται από την αγωγή της προσωπικότητας για να επέλθει η πλήρης αποκατάσταση στο δρόμο που έχει χαράξει η ψυχή.
Μια ασθένεια, δεν είναι παρά ένα αόρατο αγκάθι που αγκύλωσε το αιθερικό μας σώμα κι αυτό αιμορραγεί ακατάπαυστα αλλά τούτο το αίμα δεν είναι ορατό παρά μόνο το ίχνος που αφήνουν οι σταγόνες του καθώς στάζουν πάνω στο φυσικό σώμα. Αυτό το αγκάθι, που προκαλεί αβάσταχτο εσωτερικό πόνο, πρέπει να αφαιρεθεί και κάτι τέτοιο μόνο με εσωτερική εργασία μπορεί να επιτευχθεί. Όχι αρνητικές σκέψεις, όχι υπερβολές, όχι τροφές που είναι επιφορτισμένες με αρνητικές ενέργειες, όπως ο φόβος κι ο θυμός των σφαγιασμένων ζώων, όχι ζήλεια και θυμό, όχι φόβο ούτε τύψεις κι ενοχές. Στον αντίποδα όλων αυτών φυτέψτε το θετικό, με σκέψεις αγάπης, με αυτοέλεγχο, με κατανόηση, με αυτοεκτίμηση κι αυτοπεποίθηση, με καλή φυτική διατροφή και πλούσια καθαρή αναπνοή. βαθιά εισπνοή κι εκπνοή, συνειδητά όχι ρηχά κι υποσυνείδητα.
Μπορείτε να είστε αυστηροί με τον εαυτό σας και πρέπει να είστε αλλά οφείλετε να είστε και στοργικοί, όπως θα συμπεριφερόταν ένας γονέας στη προσπάθεια του να εκπαιδεύσει σωστά το παιδί του. Αντιμετωπίστε τον εαυτό σας όπως θα πράττατε και απέναντι στο δικό σας παιδί. Παν μέτρον άριστον και μηδέν άγαν. Νους υγιής εν σώματι υγιές. Όλη η σοφία βρίσκεται μέσα στα αρχαία Ελληνικά συγγράμματα αλλά δεν δίνουμε την δέουσα προσοχή ίσως επειδή γεννηθήκαμε εδώ και καμιά φορά είναι σαν να πλέεις μέσα στη θάλασσα και να αναζητάς το νερό κάπου έξω απ’ αυτήν, να γιατί οι ξένοι εκτιμούν περισσότερο αυτόν τον πλούτο που εμείς δεν εκμεταλλευόμαστε προς όφελος της ψυχής μας, ίσως επειδή μπορούν και τον βλέπουν.
Μη τα βάζετε με την παιδεία. Εμείς! Εμείς φταίμε, εμείς είμαστε η παιδεία αυτού του τόπου κι αν διψάμε για γνώση υπάρχει το υλικό. Αν θέλουμε τα παιδιά μας να έχουν καλύτερη τύχη ας τους τη δώσουμε εμείς κι εκείνα θα γίνουν φάροι φωτεινοί ξανά σε τούτη τη γη. Το γεγονός ότι είμαστε Έλληνες από μόνο του δε αρκεί, πρέπει και να το αποδείξουμε, γιατί Ελ-λην δεν σημαίνει απαραίτητα ο κάτοικος αυτής της γης, παρόλο που ετυμολογικά η λέξη Ελ-λας σημαίνει η γη του φωτός, αλλά ο Έλληνας είναι ο κομιστής του Φωτός, είναι το ίδιο το Φως, ένα Φως που πρέπει να ανατείλει εκ νέου μέσα μας.
Συζητάμε για τον εσωτερισμό και τις ανατολικές διδασκαλίες κι ελκόμαστε εύκολα από αυτές ενώ οι Έλληνες σοφοί, όχι μόνο μας καλύπτουν σε τούτη τη γνώση αλλά είναι κι η πηγή όλων εκείνων, αρκεί κάποιος να μελετήσει το έργο τους με ανοικτό μυαλό και να διαβάσει πίσω από τις λέξεις το πραγματικό τους νόημα. Γνώθι σ’ αυτόν, όλη η ουσία της διδασκαλίας συμπυκνωμένη μέσα σε μια φράση.
- Δύσκολες καταστάσεις στη ζωή: Τελικά είναι προβλήματα ή λύσεις; - 10 Νοεμβρίου 2022
- Η καθημερινότητα ως προβολή του «αόρατου κόσμου» - 31 Ιανουαρίου 2022
- Η ψυχολογία της καθημερινότητας: Επιθυμίες και διαπροσωπικές σχέσεις - 13 Νοεμβρίου 2021
