Πώς να κάνετε μια σωστή και ποιοτική συζήτηση
Όταν η δουλειά σου βασίζεται στο πόσο καλά μιλάς στους ανθρώπους, μαθαίνεις πολλά σχετικά με τον τρόπο που θα κάνεις μια συζήτηση – και ότι οι περισσότεροι από μας δεν συζητούν πολύ καλά. Η Σελέστ Χέντλι έχει δουλέψει σαν ραδιοφωνική παραγωγός για δεκαετίες, και ξέρει τα συστατικά μιας σπουδαίας συζήτησης: Ειλικρίνεια, συντομία, σαφήνεια και ένα υγιές ποσοστό ακρόασης. Σε αυτή την καίρια ομιλία, μοιράζεται 10 χρήσιμους κανόνες για να έχετε καλύτερες συζητήσεις. «Βγείτε έξω, μιλήστε σε ανθρώπους, ακούστε τους ανθρώπους», αναφέρει. «Και το πιο σημαντικό, να είστε προετοιμασμένοι να εντυπωσιαστείτε».
Advertisment
Διαβάστε ολόκληρη την ομιλία
Λοιπόν, θέλω να δω τα χέρια σας: πόσοι από έσας έχουν σβήσει κάποιον από το Facebook επειδή είπε κάτι προσβλητικό για την πολιτική ή τη θρησκεία, την παιδική φροντίδα, το φαγητό;
Advertisment
0:22(Γέλια)
0:24Και πόσοι από εσάς ξέρουν τουλάχιστον ένα άτομο που αποφεύγουν επειδή απλά δεν θέλουν να του μιλήσουν
0:29(Γέλια)
0:31Ξέρετε, κάποτε για να κάνουμε μια ευγενική συζήτηση, απλά τηρούσαμε τη συμβουλή του Χένρι Χίγκινς στο «Ωραία μου κυρία»: Μιλήστε μόνο για τον καιρό και την υγεία σας. Όμως στην εποχή της κλιματικής αλλαγής και κατά των εμβολίων, αυτά τα θέματα –
0:43(Γέλια)
0:44δεν είναι ασφαλή επίσης. Έτσι ο κόσμος που ζούμε, αυτός ο κόσμος όπου κάθε συζήτηση έχει την προοπτική να εξελιχθεί σε διαφωνία, όπου οι πολιτικοί δεν μπορούν να μιλήσουν μεταξύ τους, και ακόμη και για τα πιο ασήμαντα θέματα έχουμε κάποιον που είναι παθιασμένα υπέρ και κατά, δεν είναι φυσιολογικός. Η Pew Research έκανε μια μελέτη για 10.000 ενήλικες Αμερικανούς, και βρήκαν ότι αυτή τη στιγμή, ήμαστε πιο πολωμένοι, και πιο διαιρεμένοι, από ποτέ πριν στην ιστορία. Είναι λιγότερο πιθανό να συμβιβαστούμε, που σημαίνει ότι δεν ακούμε ο ένας τον άλλο. Παίρνουμε αποφάσεις για το πού θα ζήσουμε, ποιον θα παντρευτούμε ακόμη και για το ποιοι θα είναι οι φίλοι μας, βασισμένοι σε αυτά που ήδη πιστεύουμε. Πάλι, αυτό σημαίνει ότι δεν ακούμε ο ένας τον άλλο. Μια συζήτηση απαιτεί μια ισορροπία μεταξύ ομιλίας και ακρόασης, και κάπου στην πορεία χάσαμε αυτή την ισορροπία.
1:33Σε ένα ποσοστό ευθύνεται η τεχνολογία. Τα έξυπνα τηλέφωνα που όλοι, είτε έχετε στα χέρια σας, ή αρκετά κοντά για να τα αρπάξετε γρήγορα. Σύμφωνα με την Pew Research, περίπου το 1/3 των Αμερικανών εφήβων στέλνουν πάνω από 100 μηνύματα τη μέρα. Και στην πλειοψηφία τους θα προτιμήσουν να στείλουν μήνυμα στους φίλους τους αντί να τους μιλήσουν πρόσωπο με πρόσωπο.Υπάρχει ένα ωραίο κομμάτι στο περιοδικό Atlantic, που έγραψε ένας καθηγητής λυκείου, ο Πολ Μπάρνγουελ. Ανέθεσε στους μαθητές του ένα πρότζεκτ επικοινωνίας. για να τους διδάξει πώς να μιλάνε για ένα θέμα χωρίς να έχουν σημειώσεις. Και ανέφερε: «Συνειδητοποίησα ότι…»
2:08(Γέλια)
2:11«Συνειδητοποίησα ότι η διαλεκτική ικανότητα μπορεί να είναι η μοναδική ικανότητα που αποτυγχάνουμε να διδάξουμε. Τα παιδιά ασχολούνται ώρες κάθε μέρα με ιδέες και τους φίλους τους μέσω οθονών, όμως σπάνια έχουν την ευκαιρία να αναπτύξουν τις διαπροσωπικές δεξιότητες επικοινωνίας. Η ερώτηση μπορεί να ακουστεί αστεία αλλά πρέπει να αναρωτηθούμε: Υπάρχει κάποια πιο σημαντική δεξιότητα του 21ου αιώνα από το να μπορούμε να διεξάγουμε λογικές, επιδέξιες συζητήσεις;
2:37Βγάζω τα προς το ζειν μιλώντας σε ανθρώπους: Νικητές βραβείων Νόμπελ, οδηγούς φορτηγών,εκατομμυριούχους, δασκάλους νηπιαγωγείου, αρχηγούς κρατών, υδραυλικούς. Μιλάω με ανθρώπους που μου αρέσουν και με ανθρώπους που δεν μου αρέσουν. Μιλάω με ανθρώπους με τους οποίους διαφωνώ βαθιά σε προσωπικό επίπεδο. Παρόλα αυτά θα κάνω μια σπουδαία συζήτηση μαζί τους. Θα ήθελα να περάσω τα επόμενα περίπου 10 λεπτά δείχνοντας σας πώς να μιλάτε και πώς να ακούτε.
3:03Πολλοί έχετε ήδη ακούσει κάποιες συμβουλές για αυτό, όπως: Κοίτα τον άλλο στα μάτια, σκέψου από πριν ενδιαφέροντα θέματα για συζήτηση, κοίτα, κούνα το κεφάλι, χαμογέλα, για να δείξεις ότι προσέχεις,επανέλαβε αυτό που μόλις άκουσες ή συνόψισέ το. Θέλω να τα ξεχάσετε όλα αυτά. Είναι βλακείες.
3:23(Γέλια)
3:26Δεν χρειάζεται να μάθετε πώς να δείχνετε ότι προσέχετε αν στην πραγματικότητα προσέχετε.
3:33(Γέλια)
3:35(Χειροκρότημα)
3:38Χρησιμοποιώ ακριβώς τις ίδιες δεξιότητες ως επαγγελματίας δημοσιογράφος με αυτές που χρησιμοποιώ στην καθημερινή μου ζωή. Έτσι, θα σας δείξω πώς να παίρνετε συνέντευξη από ανθρώπους, και αυτό θα σας βοηθήσει να μάθετε να συζητάτε καλύτερα. Μάθετε να κάνετε μια συζήτηση χωρίς να σπαταλάτε χρόνο, χωρίς να βαριέστε, και, προς Θεού, χωρίς να προσβάλλετε κάποιον.
3:59Όλοι έχουμε κάνει σπουδαίες συζητήσεις. Τις κάναμε πριν. Ξέρουμε πώς είναι. Το είδος της συζήτησης που φεύγεις με μια αίσθηση ολοκλήρωσης και έμπνευσης, ή αισθάνεσαι σαν να έχεις κάνει μια πραγματική επαφή ή ότι σε έχουν καταλάβει απόλυτα. Δεν υπάρχει λόγος οι περισσότερες αντιδράσεις σας να μην είναι έτσι.
4:16Έχω 10 βασικούς κανόνες. Θα σας τους παρουσιάσω όλους, αλλά πραγματικά, αν διαλέξετε μία από αυτές και την τελειοποιήσετε, θα κάνετε καλύτερες συζητήσεις.
4:26Νούμερο 1: Μην κάνετε πολλά πράγματα ταυτόχρονα. Και δεν εννοώ απλώς να αφήσετε κάτω το κινητό σας το τάμπλετ, τα κλειδιά ή ό,τι κρατάτε. Εννοώ να είστε παρόντες. Να είστε σε εκείνη τη στιγμή. Μην σκέφτεστε τη διαφωνία που είχατε με το αφεντικό σας. Μην σκέφτεστε τι θα φάτε το βράδυ. Αν θέλετε να φύγετε από τη συζήτηση, απλά φύγετε, αλλά μην είστε μισοί εκεί και μισοί αλλού.
4:49Νούμερο 2: Μη είστε δογματικοί. Αν θέλετε να εκφράσετε τη γνώμη σας χωρίς την ευκαιρία απάντησης, διαφωνίας, άρνησης ή εξέλιξης, γράψτε ένα ιστολόγιο.
5:01(Γέλια)
5:04Υπάρχει πολύ καλός λόγος που δεν θέλω ειδικούς αναλυτές στην εκπομπή μου: επειδή είναι πολύ βαρετοί. Οι συντηρητικοί θα μισούν τον Ομπάμα, τα κουπόνια τροφίμων και τις εκτρώσεις, οι φιλελεύθεροι θα μισούν τις τράπεζες και τον Ντικ Τσέινι. Απόλυτα προβλέψιμοι. Και δεν θέλετε να είστε σαν αυτούς.Πρέπει να μπαίνετε σε κάθε συζήτηση υποθέτοντας ότι έχετε κάτι θα μάθετε. Ο φημισμένος θεραπευτής Μ. Σκοτ Πεκ είπε ότι η πραγματική ακρόαση απαιτεί να βάλεις στην άκρη τον εαυτό σου. Και ίσως χρειαστεί να παραμερίσεις την προσωπική σου άποψη. Αναφέρει ότι αν ο ομιλητής αισθανθεί αυτή την αποδοχή θα αισθάνεται όλο και λιγότερο ευάλωτος και γίνεται όλο και πιο πιθανό να εξωτερικεύσει τα άδυτα του μυαλού του στον ακροατή. Επαναλαμβάνω, να υποθέτετε ότι κάτι έχετε να μάθετε.
5:51Μπιλ Ναϊ: «Όλοι όσοι θα γνωρίσετε στη ζωή σας, ξέρουν κάτι που δεν ξέρετε». Θα το θέσω ως εξής: Όλοι είναι ειδικοί σε κάτι.
6:02Νούμερο 3: Κάντε ερωτήσεις ανοιχτού τύπου. Εδώ, κάντε το όπως οι δημοσιογράφοι. Ξεκινήστε την ερώτηση με ποιος, τι, πότε, πού, γιατί ή πώς. Αν κάνετε μια πολύπλοκη ερώτηση, θα πάρετε μια απλή απάντηση. Αν σας ρωτήσω, «Ήσουν τρομοκρατημένος;» θα απαντήσετε στην πιο δυνατή λέξη της πρότασης, το «τρομοκρατημένος» και η απάντηση θα είναι «Ναι, ήμουν» ή «Όχι, δεν ήμουν». «Ήσουν θυμωμένος;» «Ναι, ήμουν πολύ θυμωμένος». Αφήστε αυτούς να σας το περιγράψουν. Αυτοί είναι που ξέρουν. Προσπαθήστε να τους ρωτήσετε πράγματα όπως «Πώς ήταν;» «Πώς αισθάνθηκες;» Επειδή τότε μπορεί να σταματήσουν για μια στιγμή και να το σκεφτούν, και θα πάρετε μια πολύ πιο ενδιαφέρουσα απάντηση.
6:39Νούμερο 4: Ακολουθήστε το ρεύμα. Αυτό σημαίνει ότι κάποιες σκέψεις θα έρθουν στο μυαλό σας και θα χρειαστεί να τις βγάλετε από το μυαλό σας. Συχνά ακούμε συνεντεύξεις στις οποίες ένας επισκέπτης μιλάει για αρκετά λεπτά και ο οικοδεσπότης επανέρχεται με μια ερώτηση που μοιάζει σαν να βγήκε από το πουθενά, ή έχει ήδη απαντηθεί. Σημαίνει ότι ο οικοδεσπότης μάλλον σταμάτησε να ακούει πριν από δύο λεπτά επειδή σκεφτόταν αυτή την πραγματικά έξυπνη ερώτηση, και ήταν απλώς αποφασισμένος να την πει. Κι εμείς κάνουμε ακριβώς το ίδιο πράγμα. Καθόμαστε και συζητάμε με κάποιον, και τότε θυμόμαστε που συναντήσαμε τον Χιου Τζάκμαν σε ένα καφέ.
7:16(Γέλια)
7:17Και σταματάμε να ακούμε. Ιστορίες και ιδέες θα σας έρθουν στο μυαλό. Πρέπει να τις αφήσετε να έρθουν και να τις αφήσετε να φύγουν.
7:25Νούμερο 5: Αν δεν ξέρετε, πείτε ότι δεν ξέρετε. Τώρα, οι άνθρωποι στο ραδιόφωνο και ειδικά στο NPR,αντιλαμβάνονται καλύτερα ότι καταγράφονται, κι έτσι προσέχουν περισσότερο σε τι ισχυρίζονται ότι είναι ειδικοί και τι ισχυρίζονται ότι γνωρίζουν σίγουρα. Δοκιμάστε το. Να είστε προσεκτικοί. Η συζήτηση δεν πρέπει να είναι φτηνή.
7:45Νούμερο 6: Μην εξισώνετε τις εμπειρίες σας με τις δικές τους. Αν πούνε ότι έχουν χάσει ένα μέλος της οικογένειας τους, μην μιλήσετε για την περίοδο που χάσατε κι εσείς κάποιον. Αν μιλάνε για προβλήματα στη δουλειά, μην τους πείτε πόσο μισείτε τη δουλειά σας. Δεν είναι το ίδιο. Ποτέ δεν είναι το ίδιο. Όλες οι εμπειρίες είναι ατομικές. Και το σημαντικό είναι ότι δεν έχει να κάνει με εσάς. Μην χρησιμοποιήσετε εκείνη τη στιγμή για να δείξετε πόσο φανταστικοί είστε ή πόσο πολύ υποφέρατε. Κάποιος ρώτησε τον Στίβεν Χόκινγκ για το IQ του και αυτός είπε, «Δεν έχω ιδέα. Όσοι καυχιούνται για το IQ τους είναι αποτυχημένοι».
8:20(Γέλια)
8:22Οι συζητήσεις δεν είναι ευκαιρίες για προώθηση.
8:27Νούμερο 7: Προσπαθήστε να μην επαναλαμβάνεστε. Είναι υπεροπτικό και είναι πολύ βαρετό, και συνηθίζουμε να το κάνουμε συχνά. Ειδικά σε συζητήσεις στη δουλειά ή σε συζητήσεις με τα παιδιά μας,θέλουμε να στείλουμε ένα μήνυμα έτσι απλά αναδιατυπώνουμε ξανά και ξανά. Μην το κάνετε αυτό.
8:45Νούμερο 8: Μην μένετε στις λεπτομέρειες. Ειλικρινά, κανείς δεν ενδιαφέρεται για τα χρόνια, τα ονόματα,τις ημερομηνίες, όλες τις λεπτομέρειες που αγωνίζεστε να θυμηθείτε. Δεν τους ενδιαφέρουν. Εσείς τους ενδιαφέρετε. Τους ενδιαφέρει το πώς είστε, τι κοινό έχετε. Άρα αφήστε κατά μέρος τις λεπτομέρειες.
9:07Νούμερο 9: Αυτό δεν είναι το τελευταίο, αλλά είναι το πιο σημαντικό. Ακούστε προσεκτικά. Δεν μπορώ να σας πω πόσοι πολύ σημαντικοί άνθρωποι έχουν πει ότι η ακρόαση είναι ίσως η κύρια, η πιο σημαντική ικανότητα που μπορείτε να αναπτύξετε. Ο Βούδας είπε, και παραφράζω, «Αν το στόμα σου είναι ανοιχτό, δεν μαθαίνεις». Και ο Κάλβιν Κούλιτζ είπε «Κανένας ποτέ δεν απολύθηκε επειδή άκουγε».
9:31(Γέλια)
9:33Γιατί δεν ακούμε ο ένας τον άλλο; Νούμερο 1, προτιμάμε να μιλάμε. Όταν μιλάω έχω τον έλεγχο. Δεν ακούω τίποτα που δεν με ενδιαφέρει. Είμαι το κέντρο της προσοχής. Μπορώ να υποστηρίξω την ταυτότητα μου. Όμως υπάρχει κι άλλος λόγος: Αποσπάται η προσοχή μας. Ο μέσος άνθρωπος λέει περίπου 225 λέξεις το λεπτό, όμως μπορούμε να ακούσουμε μέχρι 500 λέξεις το λεπτό. Έτσι το μυαλό μας συμπληρώνει τις υπόλοιπες 275 λέξεις. Κοιτάξτε, ξέρω ότι χρειάζεται προσπάθεια και ενέργεια για να προσέξεις κάποιον, όμως αν δεν μπορείτε να το κάνετε αυτό, δεν συζητάτε. Είστε απλά δύο άτομα που φωνάζουν σχεδόν σχετικές φράσεις στον ίδιο χώρο.
10:13(Γέλια)
10:15Πρέπει να ακούτε ο ένας τον άλλο. Ο Στίβεν Κόβι το είπε πολύ όμορφα. Είπε, «Οι περισσότεροι από εμάς δεν ακούμε με σκοπό να καταλάβουμε. Ακούμε για να απαντήσουμε».
10:27Ένας ακόμα κανόνας, το νούμερο 10: Να είστε σύντομοι.
10:31[Η καλή συζήτηση είναι σαν κοντή φούστα, αρκετά κοντή για να έχει ενδιαφέρον, και αρκετά μακριά για να κρύβει το θέμα. — Η Αδελφή μου]
10:37(Γέλια)
10:39(Χειροκρότημα) Όλο αυτό καταλήγει στην ίδια βασική ιδέα, που είναι αυτή: Να ενδιαφέρεστε για άλλους ανθρώπους.
10:49Ξέρετε, μεγάλωσα με έναν πολύ διάσημο παππού, και είχαμε ένα είδος τελετουργίας στο σπίτι. Κόσμος ερχόταν για να μιλήσει με τους παππούδες μου, και όταν έφευγαν, η μητέρα μου ερχόταν σε εμάς, και έλεγε, «Ξέρετε ποιος ήταν αυτός; Ήταν η επιλαχούσα Μις Αμερική. Ήταν ο δήμαρχος του Σακραμέντο.Αυτή κέρδισε το Πούλιτζερ. Αυτός είναι ένας Ρώσος χορευτής». Και έτσι μεγάλωσα υποθέτοντας ότι όλοι έχουν κάποιο κρυμμένο, φανταστικό χαρακτηριστικό. Ειλικρινά, πιστεύω ότι αυτό με κάνει καλύτερη οικοδέσποινα. Κρατάω το στόμα μου κλειστό όσο πιο πολύ μπορώ, κρατάω το μυαλό μου ανοιχτό, και πάντα είμαι προετοιμασμένη να εκπλαγώ, και ποτέ δεν απογοητεύομαι.
11:27Κάντε το ίδιο. Βγείτε έξω, μιλήστε με ανθρώπους, ακούστε τους ανθρώπους, και το πιο σημαντικο, να είστε έτοιμοι να εκπλαγείτε.
11:37Ευχαριστώ.
