Η Φινλανδία με μία ιδιαίτερα απλή πολιτική, κατάφερε σχεδόν να εξαλείψει το πρόβλημα των αστέγων. Ένα παράδειγμα μπορεί να μας βοηθήσει να κατανοήσουμε την αλλαγή που έφερε η πολιτική στις ζωές αυτών των ανθρώπων.
Ο Thomas Salmi, πριν από τέσσερα χρόνια, έπινε για να ξεχάσει. Ήταν άστεγος και ζούσε στους δρόμους της Φινλανδικής πρωτεύουσας. Η ζωή του είχε συμπεριφερθεί σκληρά. Δεν μπορούσε να ζήσει στο σπίτι επειδή ο πατέρας τους ήταν επιθετικός. Κατέληξε να μένει σε κέντρο φιλοξενίας και μέχρι τα 21 είχε καταλήξει άστεγος.
Advertisment
Ο Salmi κοιμόταν στους σιδηροδρομικούς σταθμούς όταν ένας κοινωνικός λειτουργός τον βρήκε και του είπε ότι μπορεί να τον βοηθήσει. Τον έφερε σε επαφή με το Helsinki Deaconess Institute (HDI), μία Φινλανδική ΜΚΟ που παρέχει κοινωνικές υπηρεσίες. Ένα χρόνο μετά, μετακόμισε στο Aurora-Tola, στο δικό του σπίτι.
Τώρα είναι 25 ετών, ζει στο δικό του διαμέρισμα, εργάζεται και η ζωή του έχει πάρει μια αισιόδοξη πορεία. Ο Salmi αποτελεί ένα από τα φωτεινότερα παραδείγματα του φινλανδικού προγράμματος «Πρώτη Στέγη», το οποίο βρίσκεται σε λειτουργία εδώ και περίπου 10 χρόνια.
Η ιδέα είναι απλή: Για την επίλυση του προβλήματος των αστέγων, παραχωρείται αρχικά ένα σπίτι με πολύ χαμηλό ενοίκιο στο οποίο οι ωφελούμενοι μπορούν να ανταποκριθούν. Αν θέλουν να πιούν, μπορούν. Αν θέλουν να κάνουν χρήση ναρκωτικών, επίσης μπορούν.
Advertisment
Οι υπηρεσίες στήριξης είναι διαθέσιμε να αντιμετωπίσουν τον εθισμό και άλλα ψυχικά προβλήματα, ώστε να μπορέσουν αυτοί οι άνθρωποι να ξανασταθούν τα πόδια τους. Στις πολυκατοικίες στις οποίες μένουν υπάρχουν κοινωνικοί λειτουργοί και άλλοι επαγγελματίες τους οποίους χρειάζεται να συμβουλεύονται.
Παραχωρούνται ειδικά διαμορφωμένα κτίρια γι’ αυτό το πρόγραμμα. Για παράδειγμα, μια στρατιωτική μονάδα στο Ελσίνκι, μετατράπηκε σε ένα συγκρότημα διαμερισμάτων με 81 δωμάτια και 250 κρεβάτια.
Η πολιτική αυτή λειτουργεί θαυμάσια. Ο αριθμός των αστέγων ανεβαίνει ραγδαίως σε όλη την Ευρώπη, ενώ οι αριθμοί της Φινλανδίας μειώνονται.
Το 1987 υπήρχαν περίπου 18.000 άστεγοι. Το 2017, υπήρχαν 7.112, εκ των οποίων μόνο οι 415 έμεναν στους δρόμους σε άλλα καταφύγια. Η πλειοψηφία (84%) έμενε προσωρινά σε φίλους ή συγγενείς. Από το 2008 – 2015, ο αριθμός των αστέγων έπεσε κατά 35%.
Κάποιος θα αναρωτηθεί γιατί το φινλανδικό κράτος έχει προχωρήσει σε μια τέτοια λύση, αφού είναι σίγουρα κοστοβόρα. Κι όμως, το φινλανδικό κράτος έχει ξοδέψει 300 εκατ. ευρώ για 3.500 διαμερίσματα και 300 κοινωνικούς λειτουργούς που δουλεύουν με τους άστεγους. Οι Φινλανδοί έχουν υπολογίσει ότι για κάθε άστεγο που βρίσκει σπίτι, το κράτος γλυτώνει 15.000 ευρώ το χρόνο, ποσά που θα ξοδεύονταν σε νοσοκομειακή περίθαλψη, φυλακές ή αστυνομικές υπηρεσίες.
Η επιτυχία αυτής της πολιτικής είναι τόσο μεγάλη που πλέον έχει αρχίζει να εμπνέει κι άλλες χώρες, οι οποίες θέλουν να υιοθετήσουν τις ίδιες πρακτικές. Η Αγγλία έχει ήδη συμφωνήσει να εφαρμόσει το πρόγραμμα σε τρεις πόλεις και χώρες όπως η Δανία και η Αυστραλία έχουν ήδη προχωρήσει στη δοκιμή του.
[toggle title="Πηγές"]
https://www.huffingtonpost.com/entry/homelessness-finland-housing-first_us_5c503844e4b0f43e410ad8b6
[/toggle]
