Τι σημαίνει για σας «να ζεις την κάθε μέρα σαν να είναι η τελευταία σου»; Μου πήρε αρκετό καιρό να συνειδητοποιήσω τι σημαίνει. Βλέπετε είναι από τη φύση μας δύσκολο να σταματήσουμε τις φωνές του μυαλού μας και να μπούμε στην ουσία. Από την ημέρα που γεννηθήκαμε για να καταφέρουμε να ακουστούμε, για να επιβιώσουμε έπρεπε να κάνουμε «φασαρία» ώστε να μας φροντίσουν.
Μεγαλώνοντας υιοθετήσαμε τη «φασαρία» για να καλύπτουμε το κενό μας, να καλύπτουμε την ησυχία και την ηρεμία μην τυχόν φανούμε ανίδεοι και ανίκανοι. Και συνεχώς προσθέτουμε στο «πιάτο» μας είτε υλικά, είτε γνώσεις είτε εμπειρίες. Θα μου πείτε μα όλα αυτά είναι απαραίτητα και «χρήσιμα» στη ζωή! Και αυτό είναι η αλήθεια.
Advertisment
Αλλά το πρόβλημα ξεκινάει όταν τα αποκτούμε όλα αυτά «για να»… γιατί χωρίς αυτά είμαστε ένα τίποτα. «Είμαστε πρώτα και μετά έχουμε» αντί του «έχουμε για να είμαστε». Γιατί αν πρέπει να «έχουμε» την «τέλεια» εκπαίδευση το «τέλειο» σώμα, το «τέλειο» σπίτι, το «τέλειο» αυτοκίνητο, τον/την «τέλειο/α» σύντροφο, και πάει λέγοντας, τότε καταφέρνουμε τελικά να μην είμαστε, κυνηγώντας σε όλη τη ζωή μας ένα όνειρο…ένα τίποτα.
Γιατί ξεκινάμε το μονοπάτι της ζωής μας χωρίς αγάπη, σύνδεση και φροντίδα για μας και τους άλλους. Όσα πιο πολλά αποκτούμε τόσο πιο πολύ απομακρυνόμαστε από τον αληθινό και αυθεντικό μας εαυτό και τους άλλους. Γιατί με κάθε μας «απόκτημα» έρχεται διαχωρισμός, περιοριστικά κουτάκια – εγώ είμαι, εσύ είσαι, γι’αυτό μου κάνεις, γι’αυτό δεν μου κάνεις.
Και πάνω από όλα μας κυριεύει ο φόβος. Φοβόμαστε τι θα πουν οι άλλοι, φοβόμαστε μην χάσουμε τα υπάρχοντά μας, να φανεί ότι υστερούμε σε γνώσεις, φοβόμαστε να μοιραστούμε γιατί είναι δικό μας, και άπειροι άλλοι φόβοι. Βλέπετε πως τελικά όλα αυτά είναι ένα τίποτα;
Advertisment
Όμως είμαστε τα πάντα! Είμαστε η αγάπη, η σύνδεση, η χαρά. Ένα μωρό απλά σου χαμογελάει, σου απλώνει τα χεράκια του και σου τα μεταδίδει. Έχει όλα όσα χρειάζεται για να είναι ευτυχισμένο και σε αρμονία. Ο κάθε άνθρωπος είναι ένα μεγάλο θαύμα χωρίς να χρειάζεται να κάνει απολύτως τίποτα. Όσο πλησιάζεις τον αληθινό σου εαυτό, τότε τα «αποκτήματα» σου τα χρησιμοποιείς υπέρ σου, για να σε φέρουν πιο κοντά στην αλήθεια σου, να σε συνδέσουν με την πηγή σου.
Τα χρησιμοποιείς από θέση ενότητας αντί για θέση διαχωρισμού. Αυτό ακριβώς σημαίνει για μένα το «να ζεις την κάθε μέρα σαν να είναι η τελευταία σου», να βλέπεις τον θησαυρό που κρύβεις μέσα σου, να λάμπεις χωρίς τα περιττά, να αντιλαμβάνεσαι την ουσία σε κάθε κατάσταση, σε κάθε άνθρωπο, να συνδέεσαι με ειλικρίνεια και σεβασμό.
Να παρατηρείς τα θαύματα γύρω σου: τα δέντρα, τα μυρμήγκια που βγαίνουν την άνοιξη, τις μέλισσες που χωρίς αυτές δεν θα υπήρχαμε, τα πουλιά που κελαηδάνε, το χαμόγελο ενός παιδιού, το ζευγάρι που περιμένει παιδί, τον άνθρωπο που σε περιμένει να περάσεις το πεζοδρόμιο.
Σαφώς υπάρχουν και τα αντίθετα παραδείγματα στενοχώριας και φόβου, αλλά πού σε βοηθάει να εστιάσεις σε αυτά; Γιατί εστιάζοντας σε αυτά θα σου φανούν όλα μάταια και θα μπεις με την σειρά σου σε αυτό το σκοτεινό χαλασμένο γρανάζι.
Εστιάσου στον εαυτό σου και ο κόσμος όλος θα αλλάξει. Έχεις + έχω = έχουμε τη δύναμη να αλλάξουμε τον κόσμο μας. Εξάλλου, το είχε πει και ο Σωκράτης: «Αυτός που θέλει να αλλάξει τον κόσμο πρέπει να αλλάξει πρώτα τον εαυτό του».
Photo: Author/Depositphotos
- Το “νούμερο 1” μυστικό για την ευτυχία - 10 Ιουνίου 2019
- Κάθε πόνος κρύβει το επόμενο μας βήμα…της εξέλιξης μας - 23 Μαΐου 2019
- Ζεις την κάθε μέρα σαν να είναι η τελευταία σου; - 23 Απριλίου 2019
