Για πάνω από 60 χρόνια, μεταχειριζόμαστε τις θάλασσες και τους ωκεανούς μας σαν μια τεράστια χωματερή, πετώντας εκεί τεράστιες ποσότητες πλαστικών σκουπιδιών. Το πλαστικό έχει πια εντοπιστεί σε όλα τα επίπεδα θαλάσσιας ζωής, από τα μεγαλύτερα βάθη μέχρι τις πιο γνωστές και άγνωστες παραλίες του πλανήτη μας.
Οι τροπικές παραλίες των νησιών Cocos στον Ινδικό Ωκεανό είναι πλέον σπίτι για περίπου 373.000 οδοντόβουρτσες και 977.000 παπούτσια. Αυτό το ποσοστό αποβλήτων ισούται με αυτό που η κοινότητα του νησιού, με πληθυσμό λιγότερο από 600 κατοίκους, θα παρήγαγε σε περίπου 4.000 χρόνια από σήμερα.
Advertisment
Το απομονωμένο νησί βρίσκεται 2.1000 χιλιόμετρα μακριά από την βορειοδυτική Αυστραλία και εκεί βρέθηκαν 414 εκατομμύρια πεταμένα αντικείμενα που ζυγίζουν 238 τόνους. Το 25% των σκουπιδιών κατηγοριοποιήθηκε από τους επιστήμονες ως αναλώσιμο πλαστικό.
Στην έκθεση αναφέρεται ότι αφού τα πλαστικά αντικείμενα βρεθούν στους ωκεανούς μας, βρίσκονται εκτεθειμένα στα κύματα και στο φως του ήλιου. Έτσι αρχίζουν να αποσυντίθενται σε μικρά μόρια που μένουν στη φύση για δεκαετίες, ίσως ακόμα και για αιώνες.
Advertisment
Η έκθεση προειδοποιεί ότι δεν είναι δυνατό να απομακρύνουν τις σημαντικές ποσότητες πλαστικού που βρίσκονται ήδη στη θάλασσα, οπότε η διακοπή ρίψης επιπλέον αντικειμένων είναι κρίσιμης σημασίας.
Σύμφωνα με τους συγγραφείς, το πραγματικό εύρος του προβλήματος δε είναι καν ορατό στην επιφάνεια, αφού το 93% των σκουπιδιών του νησιού βρίσκονται θαμμένα 10 εκατοστά κάτω από αυτή. Μεγάλες ποσότητες σκουπιδιών βρέθηκαν επίσης στα δάση του νησιού.
Το 40% περίπου των πλαστικών αντικειμένων παγκοσμίως πετιούνται την ίδια χρόνια που παρήχθησαν, κάτι που έχει οδηγήσει στο αστρονομικό ποσό των 5.25 τρισεκατομμυρίων αντικειμένων να καταλήγει στο νερό.
Οι υπεύθυνοι επιστήμονες του προγράμματος κατηγορούν την υπερβολική, όπως και αδιάκοπη απαίτηση των ανθρώπων για πλαστικό, σε συνδυασμό με την αναποτελεσματική πολιτική και διαχείριση απορριμμάτων των κυβερνήσεων, που προκαλεί μυριάδες αρνητικές επιδράσεις στο περιβάλλον και στην υγεία και επιβίωση χλωρίδας και πανίδας, όχι μόνο στο απομονωμένο αυτό νησί, αλλά σε όλο τον πλανήτη. Είναι τεράστιο λάθος να νομίζουμε ότι αυτά τα αποτελέσματα βρίσκονται μακριά από εμάς• αρκεί να στρέψουμε το βλέμμα μας στο δικό μας σύστημα.
[toggle title="Πηγές"]
https://www.nature.com/articles/s41598-019-43375-4#Fig3
[/toggle]
