Η ποιότητα των σχέσεών μας αφορά στην ποιότητα της ζωής μας. Τα πρωτόγνωρα, έντονα και συχνά αντικρουόμενα συναισθήματα που βιώνουμε μέσα από τις σχέσεις μας με τους άλλους, άλλοτε μας ενδυναμώνουν και άλλοτε μας εξαντλούν. Σε κάθε περίπτωση, αποτελούν ένα αέναο πεδίο κατανόησης και εξέλιξης του ίδιου μας του εαυτού. Η Μάρεα Λαουτάρη από τις πιο επιτυχημένες Life & strategic Coach παρουσιάζει τρόπους διαχείρισης των σχέσεών μας ώστε αυτές να μας χαρίζουν χαρά, δύναμη και πάθος για τη ζωή. Η σχέση μπορεί να γίνει στα χέρια μας δύναμη αλλαγής του εαυτού μας, των γύρω μας και ολόκληρου του κόσμου.
-Κυρία Λαουτάρη είστε η πρώτη πιστοποιημένη Coach Στρατηγικής Παρέμβασης στην Ελλάδα από τον Παγκοσμίου Φήμης Life Strategist & Coach, Tony ROBBINS και την κορυφαία ψυχοθεραπεύτρια Cloe Madanes, το έργο της οποίας διδάσκεται σε Πανεπιστημιακά Ιδρύματα Ψυχολογίας. Τι είναι αυτό που μας οδηγεί στην αληθινή προσωπική ευτυχία;
Η ευτυχία είναι το ζητούμενο όλων μας. Ευχόμαστε ευτυχία στους ανθρώπους γύρω μας και πολλές φορές αυτό που εννοούμε είναι να έχουν χαρά. Η ευτυχία ετυμολογικά όμως έχει άλλη σημασία. Προέρχεται από το “Ευ” που σημαίνει “Καλώς” και το ρήμα “Τεύχω” που σημαίνει “Κτίζω, δημιουργώ, οικοδομώ”. Με αυτή την έννοια η Ευτυχία δεν είναι απλά στιγμές χαράς. Είναι μια πλατφόρμα πάνω στην οποία μπορούμε να πορευτούμε στη ζωή μας δημιουργώντας καλά πράγματα. Ευτυχία σημαίνει διαρκής πρόοδος και εξέλιξη. Είναι αυτό το συναίσθημα ότι με ό,τι και εάν ασχολούμαι, έχει και παρακάτω. Θεωρώ ότι οι πιο ευτυχισμένοι άνθρωποι είναι εκείνοι που μπαίνουν σε δράση, ασταμάτητη δράση και παρόλα τα εμπόδια και τις δυσκολίες συνεχίζουν να δοκιμάζουν καινούργιους τρόπους να προχωρήσουν μπροστά.
Advertisment
-Ποια είναι τα βασικά βήματα για να οριοθετήσουμε και να επιτύχουμε τους στόχους μας;
Δεν είμαι υπέρμαχος της οριοθέτησης των στόχων μας. Μάλιστα συχνά σοκάρω τους μαθητές μου ζητώντας τους μέσα σε 15-20 λεπτά να καταγράψουν 130 στόχους τους. Πρέπει να δείτε πως με κοιτάνε, μπερδεμένοι. 130 στόχοι! Δεν πάει το μυαλό τους ότι μπορεί κάποιος να έχει 130 στόχους. Δυστυχώς, οι άνθρωποι δεν συνηθίζουν να αφήνουν τη φαντασία τους ελεύθερη και να οραματίζονται τι πραγματικά θέλουν στη ζωή. Συνήθως την πρώτη φορά που συναντώ κάποιον σε ατομικές συνεδρίες, τον ρωτώ να μου πει ακριβώς τι θέλει και η απάντηση που παίρνω είναι να μου εξιστορεί όλα όσα ΔΕΝ θέλει στη ζωή του. Το πρώτο βήμα λοιπόν είναι να καταγράψεις συγκεκριμένα τι θέλεις να πετύχεις. Το επόμενο βήμα που καθορίζει την επιτυχία ή μη ενός στόχου είναι οι λόγοι που έχεις και θέλεις να τον πετύχεις.
Ποιο είναι το ισχυρό σου κίνητρο; Γιατί το θέλεις τόσο πολύ; Γιατί σε ενθουσιάζει; Ξέρετε, το να επιτύχεις ένα στόχο δεν είναι το ζητούμενο. Το ποιος γίνομαι εγώ μέσα από τη διαδικασία επίτευξης των στόχων μου είναι το ζητούμενο. Γινόμαστε περισσότερα και με αυτή την έννοια μπορούμε να έχουμε περισσότερα και να κάνουμε περισσότερα. Πάντα μπορούμε να έχουμε περισσότερα στη ζωή ακριβώς επειδή έχουμε την ευκαιρία να γίνουμε εμείς οι ίδιοι πολλά περισσότερα. Στο εκπαιδευτικό μου πρόγραμμα “Breakthrough” διδάσκω στους συμμετέχοντες τη διαδικασία Στοχοποίησης που χρησιμοποιούν οι πλέον επιτυχημένοι άνθρωποι στον κόσμο. Εάν καταλάβεις πώς να καταγράφεις σωστά τους στόχους σου και μετά ακολουθήσεις αυτή τη μεθοδολογία βήμα βήμα, το μόνο σίγουρο είναι ότι θα πετύχεις κάθε στόχο που έχει νόημα για εσένα στη ζωή.
Advertisment
-Οι σχέσεις μας με τους ανθρώπους και ειδικά με τις ή τους συντρόφους μας αποτελούν σημαντικό κεφάλαιο στη ζωή μας. Χρειαζόμαστε το «Σχολείο Σχέσεων» στο οποίο διδάσκετε;
Πιστεύω ότι η αγάπη είναι τέχνη και οι Σχέσεις είναι επιστήμη. Εννοώ ότι ποιον ή ποια θα αγαπήσεις είναι εντελώς προσωπικό. Αφορά στο τι σου αρέσει, τι σε ικανοποιεί, τι σε ελκύει. Το να κάνεις όμως μία όμορφη σχέση, αυτό βασίζεται πάνω σε γνώση. Υπάρχουν κανόνες και υπάρχουν τρόποι που πρέπει να ακολουθήσεις εάν θέλεις να έχεις ένα καταπληκτικό αποτέλεσμα. Συνήθως κάνουμε σχέσεις σύμφωνα με όσα έχουμε εμπειραθεί από τις οικογένειές μας. Αυτό που παρατηρήσαμε να συμβαίνει μεταξύ των γονιών μας δεν είναι απαραίτητα και το σωστό. Οπότε σκεφτείτε, ποιος μας δίδαξε πως να κάνουμε όμορφες συντροφικές σχέσεις; Το διαδίκτυο; Τα βιβλία; Το σινεμά; Η οικογένειά μας; Στο “Σχολείο Σχέσεων” εξετάζουμε τα πάντα από την αρχή.
Αντιλαμβανόμαστε πόσο μοναδικοί είμαστε, τι χρειαζόμαστε ακριβώς και πώς να το υλοποιήσουμε. Αναλαμβάνουμε την ευθύνη του εαυτού μας πρώτα και συμφιλιωνόμαστε με εμάς αρχικά. Όταν μπορείς να δεχτείς τον εαυτό σου με τα προτερήματα και τα μειονεκτήματά του και παρόλα αυτά συνεχίζεις να τον συμπαθείς, τότε είσαι έτοιμος να δεχτείς στη ζωή σου και έναν σύντροφο. Στις σχέσεις, οι ομοιότητες μεταξύ των συντρόφων χτίζουν αγάπη. Οι διαφορές τους χτίζουν πάθος και ενθουσιασμό. Χρειαζόμαστε και τα δύο. Για εμένα, αυτή η εκπαίδευση είναι από τις πιο σημαντικές γιατί η αλήθεια είναι ότι όσο επιτυχημένος κι αν είσαι στη ζωή, όσα αγαλματάκια Όσκαρ κι αν έχεις κερδίσει, αν στο τέλος της ημέρας γυρνάς σε ένα σπίτι και είσαι μόνος σου ή ακόμα χειρότερα σε ένα σπίτι όπου δεν υπάρχει αγάπη, δεν αισθάνεσαι και τόσο επιτυχημένος. Μία υπέροχη σχέση λειτουργεί θεραπευτικά, σε κάνει καλύτερο άνθρωπο και κυρίως σε κάνει να νιώθεις.
Γιατί το λέω αυτό; Για να μπει οποιοσδήποτε άνθρωπος σε δράση, να ξέρετε ότι αυτό που τον κινεί είναι αποκλειστικά ένας και μόνος παράγοντας. Το συναίσθημα. Αυτός είναι και ο λόγος που κάνουμε σχέσεις. Στις σχέσεις νιώθουμε περισσότερο από οπουδήποτε αλλού. Αν εκεί είσαι καλά, είσαι γενικότερα καλά. Αν δεν είσαι στη σχέση καλά, μην κρυβόμαστε πίσω από το δάχτυλό μας. Απλά, δεν είσαι καλά.
-Ένα από τα πιστεύω σας είναι ότι «Όλα συμβαίνουν για ένα σκοπό. Ο σκοπός είναι να εξελιχθείς». Δηλαδή μπορούμε να κάνουμε και την αποτυχία συνοδοιπόρο στο δρόμο για την εξέλιξή μας;
Δεν υπάρχει αποτυχία στην πραγματικότητα. Στη ζωή χρειάζεται να μπαίνεις σε δράση. Όταν μπαίνεις σε δράση δύο είναι τα πιθανά αποτελέσματα. Κερδίζεις ή μαθαίνεις. Για να σημειωθεί αποτυχία χρειάζεται να παρατήσεις την προσπάθεια. Είχα κάποτε ένα σεμινάριο και το κοινό μου ήταν φοιτητές του Πανεπιστημίου. Με ρώτησε ένας νεαρός. Κυρία Λαουτάρη, εγώ ήθελα να πάρω πτυχίο τον Σεπτέμβριο, τώρα είναι Φεβρουάριος και δεν το έχω πάρει ακόμα. Δεν είναι αποτυχία αυτό; Τον ρώτησα. Συνεχίζεις να μελετάς με σκοπό να ξαναδώσεις εξετάσεις; Μου απάντησε θετικά. Οπότε, ποια είναι η αποτυχία; Εάν όχι τον Φεβρουάριο, θα πάρει πτυχίο τον Ιούνιο. Θα πετύχει τον τελικό στόχο αργά ή γρήγορα, αρκεί να μην τα παρατήσει. Είναι αλήθεια αυτό που λέτε.
Πιστεύω ότι όλα στη ζωή γίνονται για κάποιον λόγο και ο λόγος είναι για να μεγαλώσουμε περισσότερο, να μάθουμε περισσότερα, να γίνουμε περισσότερο ευέλικτοι, περισσότερο δεκτικοί, λιγότερο εγωιστές και εαυτούληδες. Ο Πόνος είναι τεράστιος δάσκαλος. Εκεί είναι που μαθαίνεις πολλά. Στη χαρά και στη γιορτή απλά περνάς καλά, δεν μαθαίνεις τίποτα. Οι δυσκολίες και τα εμπόδια λοιπόν είναι που σου δείχνουν πόσο δυνατός είσαι ή πού αλλού χρειάζεται να δουλέψεις και να βελτιωθείς. Ναι, το πιστεύω ακράδαντα. Τίποτα δεν γίνεται τυχαία. Όλα γίνονται για χάρη μας. Η ζωή συμβαίνει για χάρη μας.
-Στο Leading Minds Festival σας ακούσαμε να μιλάτε για την «Πραγματικά Ανθρώπινη Ηγεσία». Πώς θα την σκιαγραφούσατε;
Ζούμε σε μία εποχή μετάβασης προς την Ηγεσία Ενσυναίσθησης, αν και βρισκόμαστε ακόμα στα αρχικά στάδια αυτής της μετάβασης. Ο Ηγέτης σαν ρόλος δεν είναι αυτοσκοπός, είναι επιλογή. Ηγέτες λίγο πολύ είμαστε όλοι. Όποιος επηρεάζει ανθρώπους γύρω του έχει έναν ρόλο ηγεσίας. Η μητέρα στο σπίτι είναι ηγέτιδα στα παιδιά της. Το θέμα είναι “Τι Ηγέτης είσαι;”. Είσαι εκείνος που βρίσκεται μόνος του στην κορυφή και κοιτάει τους άλλους από ψηλά, αποξενωμένος; Είσαι εκείνος που δίνει εντολές, ως ο πιο έμπειρος, κάνοντας ουσιαστικά micromanagement στην ομάδα; Είσαι εκείνος που σκύβει πάνω από τους ανθρώπους του και νοιάζεται για κάθε έναν και κάθε μία ξεχωριστά; Εάν γνωρίζει κάποιος βασικά πράγματα της ανθρώπινης ψυχολογίας, μπορεί εύκολα να κατανοήσει τί επηρεάζει έναν άνθρωπο και τί όχι.
Στην ομιλία μου “Πραγματικά Ανθρώπινη Ηγεσία” αναφέρθηκα σε ένα στυλ ηγεσίας που έχει τη μεγαλύτερη επιρροή σε κάθε άνθρωπο. Είναι ο Ηγέτης με Ενσυναίσθηση. Εκείνος που αντιμετωπίζει τους ανθρώπους της εταιρίας του ως γιους και κόρες του. Εκείνος που μπαίνει μπροστά και τρώει τη σφαίρα εάν χρειαστεί, προστατεύοντάς τους. Εκείνος που τους διδάσκει ανθρωπιά και τους φροντίζει προσωπικά. Εκείνος που τους ακούει, τους σέβεται και έχει στόχο τη δική τους ανάπτυξη και όχι την προσωπική του δόξα. Ένας τέτοιος ηγέτης δεν έχει να φοβάται τίποτα. Ανεξαρτήτως κρίσεων και εμποδίων, οι άνθρωποι ενός τέτοιου Ηγέτη θα είναι έτοιμοι να τον φροντίσουν και να κάνουν οτιδήποτε χρειαστεί για να κρατηθεί η “οικογένεια” ενωμένη. Αυτή είναι η Ηγεσία που θα δούμε όλοι στο μέλλον και το μέλλον δεν είναι τόσο μακριά όσο ίσως πιστεύουμε.
