Άγχος, προβλήματα, πίεση, ένα εικοσιτετράωρο που δεν είναι αρκετό για να τα προλάβει κανείς όλα και η κόπωση περνά από το σώμα στην ψυχή. Εξαντλεί, προκαλεί δυσκολία στη συγκέντρωση αλλά και αρνητικά συναισθήματα, όπως η απάθεια…
Advertisment
Η κρίση κόπωσης είναι εδώ, τη βιώνει ένα μεγάλο μέρος του πληθυσμού που προσπαθεί να βγει από τα αδιέξοδα της καθημερινότητας.
Τι είναι η κρίση κόπωσης
Οι άνθρωποι πάντα βρίσκονταν αντιμέτωποι με κρίσεις, η σύγχρονη όμως κρίση κόπωσης η οποία μπορεί να μην είναι μόνο μία αλλά να ξεκινά από μία και να πλαισιώνεται από άλλες μικρότερες, περιγράφεται ως μία κατάσταση όπου το μυαλό όσο και σώμα προσπαθούν να προσαρμοστούν σε ένα περιβαλλοντικό γεγονός που εντείνεται, αυξάνοντας και επιταχύνοντας τους φυσιολογικούς ρυθμούς στην αντίδραση απέναντι στο στρες.Η απελευθέρωση της αδρεναλίνης και της κορτιζόλης είναι συνεχής και υπερβολική, ενώ τα συμπτώματα είναι πολλά και διαφορετικά.
Η υπερδιέγερση, η οποία χαρακτηρίζεται από άγχος που μας κινητοποιεί περισσότερο από το κανονικό και η διάθεση να ανταποκριθεί κανείς στα προβλήματα χωρίς, όμως, να ξέρει τον τρόπο είναι ένα από αυτά.
Advertisment
Ακολουθεί η αποχή, η οποία εκδηλώνεται με απάθεια και η αδυναμία να βρει κανείς το κουράγιο να επιλύσει καθημερινά προβλήματα.
Το άτομο μπορεί να νιώσει επίσης επίμονη σωματική εξάντληση, φόβο και απελπισία, αλλά και μια αίσθηση υπερβολικής υπνηλίας ή και το αντίθετο, καμία επιθυμία για ξεκούραση.
Επίσης μπορεί στα συμπτώματα να περιλαμβάνεται και η στροφή στις ανθυγιεινές συνήθειες, τόσο στη διατροφή, όσο και στην κατανάλωση υπερβολικής ποσότητας αλκοόλ.
Δεν λείπουν ακόμη ούτε οι ακραίες καταστάσεις, όπως το να παραμελεί κανείς την εργασία ή την οικογένεια.
Η αντιμετώπισης της κρίσης κόπωσης έρχεται μέσα από μια σειρά βημάτων που αφορούν τη σωματική αλλά και την ψυχική μας ευεξία.
Η υιοθέτηση υγιεινών συνηθειών στην καθημερινότητά μας είναι σημαντική για την σωματική μας ευεξία, ενώ οι ειλικρινείς σχέσεις με την οικογένεια ή τους φίλους βοηθούν όταν θέλουμε να μιλήσουμε με κάποιον.
Τέλος δεν πρέπει να έχουμε ενδοιασμούς στο να ζητήσουμε τη βοήθεια του ειδικού αν νιώσουμε ότι αυτό μπορεί να μας βοηθήσει.
Η ελπίδα, η ανάπτυξη στρατηγικών αντιμετώπισης απέναντι στο στρες και η διαχείριση των συναισθημάτων μας είναι βασικές δεξιότητες, τις οποίες πρέπει πάντα να καλλιεργούμε.