Μελέτη που έκανε το Cambridge University δείχνει ότι είναι πιθανός ο εντοπισμός των σημαδιών εγκεφαλικής βλάβης ακόμα και εννέα χρόνια πριν ο ασθενής λάβει διάγνωση για κάποια από τις διάφορες ασθένειες που σχετίζονται με την άνοια.
Όταν ένας άνθρωπος εμφανίζει σημάδια άνοιας, μπορεί να έχουν ήδη περάσει χρόνια από τότε που ξεκίνησε η φθορά. Το βασικότερο πρόβλημα με την άνοια είναι ότι δεν υπάρχει θεραπεία, ενώ είναι η έβδομη αιτία θανάτου και μία από τις κύριες αιτίες αναπηρίας και εξάρτησης των ηλικιωμένων.
Advertisment
Κάθε χρόνο προκύπτουν κοντά στα 10.000.000 νέα περιστατικά, σύμφωνα με τον ΠΟΥ ενώ είναι καταγεγραμμένα 55.000.000 στο σύνολό τους.
Η πάθηση συχνά διαγιγνώσκεται μόνο όταν εμφανιστούν τα συμπτώματα. Η εκκίνηση, όμως, της νευροεκφυλιστικής ασθένειας μπορεί να έχει γίνει χρόνια ή και δεκαετίες νωρίτερα. Ως εκ τούτου, ασθενείς που μετέχουν σε κλινικές δοκιμές ενδέχεται να έχουν ήδη μπει στη φάση που το σύνδρομο είναι μη αναστρέψιμο.
Η δημοσίευση της μελέτης, έγινε στο Alzheimer’s & Dementia: The Journal of the Alzheimer’s Association και το αντικείμενό της ήταν να διαπιστωθεί αν μπορούν να ανιχνευθούν αλλαγές στη λειτουργία του εγκεφάλου πριν την εμφάνιση των συμπτωμάτων και τη διάγνωση των ασθενειών
Advertisment
Τα ευρήματα τηςέρευνας επιτρέπουν την αισιοδοξία για την ανάπτυξη θεραπείας, καθώς φάνηκε πως υπάρχουν ενδείξεις για την απαρχή της διαδικασίας.
Οι ερευνητές ανέλυσαν δεδομένα από τη Biobank της Μεγάλης Βρετανίας. Πρόκειται για βιοϊατρική βάση δεδομένων και ερευνητικό πόρο που περιέχει ανώνυμα στοιχεία γενετικής, τρόπου ζωής και υγείας από 500.000 άτομα, ηλικίας 40-69 ετών.
Ταξινόμησαν τα στοιχεία από μια σειρά δοκιμών (π.χ. για την επίλυση προβλημάτων, τη λειτουργίας της μνήμης, τους χρόνους αντίδρασης και τη δύναμη της λαβής), μαζί με δεδομένα για την απώλεια και αύξηση βάρους, και τον αριθμό πτώσεων που βίωσαν.
Αυτό τους επέτρεψε να διαπιστώσουν εάν υπήρχαν σημάδια κατά την έναρξη της νόσου μέσω μετρήσεων που συλλέχθηκαν –για πρώτη φορά– σε διάστημα 5 με 9 χρόνων πριν τη διάγνωση.
Εντόπισαν βλάβη σε διάφορους τομείς (για παράδειγμα, αδυναμία επίλυσης προβλημάτων και ανάκλησης αριθμών), σε μια σειρά παθήσεων αρκετά χρόνια πριν οι ασθενείς λάβουν την επίσημη διάγνωση.
Αυτό θα επιτρέψει σε άτομα που αντιμετωπίζουν τον κίνδυνο εμφάνισης της πάθησης να υποβληθούν σε έλεγχο που θα κρίνει ποιοι μπορούν να ωφεληθούν από τις παρεμβάσεις. Ή να βοηθηθεί ο εντοπισμός ασθενών που είναι κατάλληλοι για κλινικές δοκιμές, σχετικές με νέες θεραπείες.
συγγραφέας επικεφαλής της μελέτης δήλωσε: «Όταν κοιτάξαμε το ιστορικό των ασθενών, κατέστη σαφές ότι εμφάνιζαν κάποια γνωστική εξασθένηση αρκετά χρόνια πριν γίνουν εμφανή τα συμπτώματά τους, ώστε να εξεταστούν και να υπάρξει διάγνωση. Οι βλάβες ήταν συχνά ανεπαίσθητες, αλλά σε μια σειρά από πτυχές της γνωστικής λειτουργίας.
»Αυτό είναι ένα βήμα για να μπορέσουμε να εξετάσουμε άτομα που διατρέχουν μεγαλύτερο κίνδυνο (για παράδειγμα, άτομα άνω των 50 ετών ή άτομα που έχουν υψηλή αρτηριακή πίεση ή δεν ασκούνται αρκετά) και να παρέμβουμε σε πρώιμο στάδιο, ώστε να τους βοηθήσουμε να μειώσουν τον κίνδυνο».
Τα άτομα που συνέχισαν να αναπτύσσουν Αλτσχάιμερ (η πιο συνήθης μορφή της άνοιας) σημείωσαν χαμηλότερη βαθμολογία σε σύγκριση με υγιή άτομα, σε ό,τι αφορά τις εργασίες επίλυσης προβλημάτων, τους χρόνους αντίδρασης, τη μνήμη λιστών με αριθμούς και τις αναμνήσεις.
Σύμφωνα πάντα με τη μελέτη, οι συγκεκριμένοι είχαν περισσότερες πιθανότητες (από τους υγιείς ενήλικες) να έχουν παρουσιάσει πτώση τους 12 προηγούμενους μήνες.
