Είμαι στο τραίνο, διαδρομή Αθήνα – Θεσσαλονίκη .
Μ’αρέσει το ταξίδι χαλαρώνω, σχεδιάζω, παρατηρώ.
Advertisment
Περίπου στα μισά της διαδρομής πάνω που έκλεισα τα μάτια (στιγμή της χαλάρωσης) ακριβώς απέναντι μου (κάθομαι σ’αυτές τις θέσεις τις αντικριστές).
Μαμά και γιος μόλις γύρισαν από το κυλικείο ..το παιδάκι δεν ήταν πάνω από δέκα, κρατούσε στην αγκαλιά του ένα γάλα κακάο, ένα πακέτο μπισκότα γεμιστά και ένα σακουλάκι πατατάκια.
Η μαμά τον ψεκάζει με αντισηπτικό επιμένει να του καθαρίσει ένα, ένα τα δάχτυλα με μαντηλάκι, ο μικρός τσατίζεται τραβάει τα χέρια του βιάζεται να ανοίξει τα σακουλάκια, η ένταση ανεβαίνει ο πιτσιρικάς έτοιμος να εκραγεί της λέει φτάνει δεν έχω τίποτα..
Advertisment
Σκέπτομαι …πως ίσως αυτά που κρατάει στα χέρια του να του κάνουν μεγαλύτερο κακό ….
Και τότε του σκάει ένα χαστούκι λόγω ανυπακοής
Βγαίνω απότομα από την σκέψη μου συναντώντας το βλέμμα του. Ο πιτσιρικάς με κοιτάζει στα μάτια, βλέπω την ντροπή, τον θυμό, την θλίψη την αγανάκτηση τον πόνο και την απορία του. Σκύβει το κεφάλι, κλαίει βουβά κλαίει με αναφιλητά, το λυπήθηκα το παιδάκι, τον κοιτώ με κατανόηση, ήθελα να μιλήσω αλλά …
Ανοίγει η μαμά την τσάντα και βγάζει το κινητό του μικρού, που σημειωτέον ήταν κλάσης καλύτερο από τα συνηθισμένα κινητά.
Τι λες τώρα…
Το μαγικό ραβδί που ως δια μαγείας τα εξαφάνισε όλα. Έπνιξε ο μικρός όλα τα συναισθήματα του και χώθηκε στην αγκαλιά της ηλεκτρονικής θαλπωρής
Χώνεται ο μικρός μέσα στην οθόνη του και η μαμά στην δική της. Σταμάτησε ο μικρός να κλαίει ανοίγει τις υγιεινές τροφές του και μασουλάει αμήχανα, μόνο ΚΑΤΑΠΙΝΕΙ ….
Μου ήρθε να βάλω τα κλάματα.
Το κινητό ρε φίλε, το μεγαλύτερο όπλο καταστολής της νέας γενιάς!!
Πεινάς, πονάς, φοβάσαι;
Είσαι θυμωμένος είσαι απελπισμένος ;
Σσσσσς… ΜΗ μιλάς ΜΗΝ αντιδράς
Θα σου πάρουν το κινητό!
Σσσς… Φάε γαριδάκια, πατατάκια, κρουασάν, σάντουιτς, πιες αναψυκτικά, κόκα κόλα, πάρε και το κινητό στα χέρια σου και μη μιλάς, μη μιλάς, μην αντιδράς λέμε….
Είσαι μικρός,
ΤΩΡΑ θα μάθεις να υπακούς.
Αλλιώς είσαι μπελάς, άμα ξυπνήσεις κιόλας είσαι κίνδυνος.
Μεγαλώνεις μ’αυτό το πρόγραμμα και αν κατά τύχη ανοίξεις τα μάτια σου …φοβάσαι και ξαναμπαίνεις σ’αυτό που ξέρεις…
Τρως, πίνεις μόνο για να ικανοποιήσεις την γεύση σου γιατί τέτοια ανοστιά δεν την αντέχεις, πιάνεις και το κινητό, άντε και μια selfie για να δείξεις ότι η ζωή είναι ωραίαααα!!
Σσσς….. άμα μιλήσεις, άμα ξυπνήσεις και σου πάρουν το κινητό;
Παιδάκι μου, λένε πως πέρασαν εκατομμύρια χρόνια για να φτάσει το μυαλό σου εδώ και θα χρειαστούν μόλις λίγες δεκαετίες για να ξαναμπείς στην σπηλιά;
Πρόσεξε !!
Πρόσεξε παιδί μου την φωτιά έλεγε η μάνα μου μαγειρεύεις, ζεσταίνεσαι, διασκεδάζεις, αλλά μπορεί να σε κάψει…
πρόσεξε παιδί μου την φωτιά…
Ευαγγελία Παπαγιάννη – Φυλακτού | Φυσικοπαθητικός
