Ο φύλακας του κήπου!

Η επαφή με τη φύση είναι το καλύτερο αντικαταθλιπτικό γιατί μας γεμίζει αισιοδοξία και ελπίδα.

Ο φύλακας του κήπου!

Η κηπουρική είναι μια αγαπημένη ενασχόληση που με ξεκουράζει, με χαλαρώνει και μου ανεβάζει τη διάθεση. Όπως έμαθα πολύ αργότερα στη διάρκεια των ετών, έχει αποδειχθεί επιστημονικά ότι, η επαφή με τη φύση είναι το καλύτερο αντικαταθλιπτικό γιατί μας γεμίζει αισιοδοξία και ελπίδα.

Όσο πιο πολύ ασχολήθηκα με την κηπουρική, τόσο περισσότερο ένιωθα ότι η δημιουργία ενός κήπου αποτελεί ένα έργο φυσικής τέχνης, που αποπνέει ηρεμία, ανανέωση και προσφέρεται για ανακάλυψη και ψυχική αναζωογόνηση. Δέντρα, φυτά, νερό και φυσικά στοιχεία όπως οι πέτρες και τα ξύλα, τα πάντα, βρίσκονται σε απόλυτη ηρεμία και ισορροπία μεταξύ τους.

Advertisment

Καλλιεργώντας και φροντίζοντας τον κήπο νιώθω δημιουργική και ικανοποιημένη. Ο κήπος μου συμβολίζει και τον προσωπικό μου παράδεισο. Και όπως κάθε κήπος έτσι και ο δικός μου δε μοιάζει με κανέναν άλλον. Διάβασα κάπου ότι αναφέρεται στη διεθνή βιβλιογραφία, ότι ο παράδεισος θεωρείται ως συμβολικός κήπος. Προέρχεται από την αρχαία περσική λέξη pairi-daeza, που σήμαινε «άλσος» ή «κήπος ευχαρίστησης».

Σε αυτόν τον κήπο κάθε φυτό και δέντρο έχει σημασία και συγκεκριμένη θέση. Κάθε δέντρο και φυτό με τους ξεχωριστούς τους συμβολισμούς έχει κάτι να πει για εμάς.  Όπως ακριβώς μιλά και κάθε αρετή στις ψυχές των ανθρώπων. Για εμένα η ροδιά συσχετίζεται με το θάρρος και το σθένος, η ελιά συμβολίζει την ειρήνη και την μακροβιότητα, η  λεμονιά και γενικά τα εσπεριδοειδή φέρνουν καλή τύχη και αφθονία.

Το πεύκο συμβολίζει τη δημιουργικότητα, τη μακροζωία και την αθανασία και η ιτιά συμβολίζει τη μαγεία, τη θεραπεία, την ενόραση και τα όνειρα! Από φυτά η λεβάντα παραπέμπει στην ευτυχία, την αγάπη και την αφοσίωση, τα μπαμπού τη μακροζωία, τη δύναμη και τη χάρη και η τριανταφυλλιά το πάθος, την αγάπη και τον έρωτα. Κάθε κορμός, κλαδί, φύλλωμα, άνθος και καρπός αντανακλά τη γενναιοδωρία της φύσης μέσα από τα χρώματα, τους ήχους, τις μυρωδιές, τις γεύσεις, το άγγιγμα  και συνθέτει ένα μοναδικό συνεχές ανάμεσα στο φυσικό σώμα και στο πνευματικό.

Advertisment

Εκτός από προσωπική όαση που είναι η απτή πραγματικότητα, ο κήπος μας μπορεί να επενεργήσει και ως ένας μυστηριακός πνευματικός τόπος εσωτερικής καλλιέργειας που μας μετουσιώνει μέσω των αισθήσεων σε καλλιεργητές και φύλακες. Ακριβώς όπως ο ετυμολογικός προσδιορισμός της λέξης κηπουρός προέρχεται από τη σύνθεση της λέξης κῆπος + οὖρος που σημαίνει φύλακας. Ο κηπουρός προετοιμάζει το έδαφος, το εμπλουτίζει, σπέρνει το σπόρο και φροντίζει καθημερινά με αγάπη τα φυτά.  Φροντίζει για την επάρκεια νερού. Προσμένει να ευδοκιμήσουν οι καλλιέργειες του καθώς παρατηρεί τον Ήλιο να τα θρέφει και τα φυσικά φαινόμενα να τα αγγίζουν και να τα δοκιμάζουν.

Οι φύλακες του κήπου δεν είναι ανυπόμονοι, ούτε αγχώνονται να επισπεύσουν το αποτέλεσμα, γιατί γνωρίζουν ότι δε μπορούν να έχουν απόλυτο έλεγχο πάνω στη μετασχηματιστική διαδικασία της γης, χρειάζεται απλά να ακολουθήσουν την κίνηση της, καθώς κάθε καλλιέργεια επαφίεται στη δύναμη και την ενέργεια της φύσης για ανάπτυξη και αφθονία.

Όπως οι καλλιεργητές και εμείς στην πορεία μας προς την αυτοπραγμάτωση, καλλιεργούμε το έδαφος της αυτεπίγνωσης, αναζητώντας τις περιοριστικές πεποιθήσεις που εμποδίζουν την προσωπική μας ανάπτυξη. Όταν τελικά αντικρίσουμε τους ανθούς και τους καρπούς των κόπων μας, η αίσθηση ότι τα καταφέραμε να δώσουμε ζωή και καρπό στα βλαστάρια, μας φορτίζει με μια δόνηση που ξεχειλίζει από χαρά και ευγνωμοσύνη.

Αυτή η δόνηση είναι που μας παρακινεί να επιλέξουμε να ζήσουμε συνειδητά, ακολουθώντας την κίνηση της φύσης γύρω μας, συμφιλιωμένοι με τις προκλήσεις που συναντάμε ώστε να βιώσουμε εμπειρίες που θα τις μετασχηματίσουμε σε ενέργεια και καλλιέργεια αρετών στη ζωή μας.

Είναι η ίδια η κίνηση της ζωής που μας υπενθυμίζει να καλλιεργούμε τον εσωτερικό μας κήπο, να ανθίζουμε και να μετουσιώνουμε την ενέργεια του κηπουρού ώστε να γίνουμε καλλιεργητές της ζωής και της κοινωνίας.

Λάβετε καθημερινά τα άρθρα μας στο e-mail σας

Σχετικά θέματα

«Μην έρχεσαι κοντά» σου λέγανε κάθε φορά που άπλωνες το χέρι σου...
Οι "αόρατοι άνθρωποι" που ζουν ανάμεσά μας, δεν είναι απλά νούμερα… είναι άνθρωποι
Ο άνισος εχθρός... ένα αφιέρωμα για όσους έφυγαν νωρίς
Όταν το τραύμα γίνεται θαύμα!

Πρόσφατα Άρθρα

Εναλλακτική Δράση