Η σωστή αντιμετώπιση των λαθών από τους δασκάλους είναι κρίσιμη, καθώς τα λάθη των μαθητών μπορούν εύκολα να τους προκαλέσουν πληγές και να τους αποθαρρύνουν από το να επιχειρούν νέες προσπάθειες.
Αντί να αντιμετωπίζουν οι δάσκαλοι τα λάθη των μαθητών ως τον κύριο εχθρό της εκπαίδευσης, παρέχοντας αμέσως τις σωστές απαντήσεις ή αποδοκιμάζοντας και τιμωρώντας τα λάθη, θα ήταν πιο ωφέλιμο να τα βλέπουν ως ισχυρά εργαλεία για μάθηση. Οι εκπαιδευτικοί θα πρέπει να ενθαρρύνουν τα παιδιά να παίρνουν ρίσκα και να κάνουν λάθη, αντί να τα αποτρέπουν από αυτό.
Advertisment
Αυτή η φιλοσοφία υιοθετείται από μια δασκάλα που διαχειρίζεται τη σελίδα “Μικρά Ανθρωπάκια”, όπου μοιράστηκε μια ενδιαφέρουσα ανάρτηση σχετικά με το πώς οι εκπαιδευτικοί θα πρέπει να διορθώνουν τα λάθη των μαθητών. Οι κόκκινες διορθώσεις και τα αρνητικά σχόλια τείνουν να αποθαρρύνουν τους μαθητές και να επηρεάζουν αρνητικά την ψυχολογία τους.
Αυτή η δασκάλα προτείνει μια προσέγγιση που λείπει από το εκπαιδευτικό μας σύστημα, μια προσέγγιση που θα μπορούσε να βοηθήσει τα παιδιά να μην αισθάνονται ότι τους “κόβονται τα φτερά” σε κάθε προσπάθεια που δεν είναι απόλυτα επιτυχημένη.
Advertisment
ΘΕΤΙΚΗ ΔΙΟΡΘΩΣΗ
Με αφορμή ένα σχόλιο,
που έγινε πάνω στην ανάρτηση
με θέμα τη θετική ενίσχυση,
σκέφτηκα να δώσω ένα παράδειγμα
διόρθωσης λανθασμένων απαντήσεων.
Για να πάρουμε τα πράγματα από την αρχή,
η ιδέα της θετικής ενίσχυσης
είναι να κάνουμε ενισχυτικές,
θετικές παρατηρήσεις στα παιδιά.
Σε ένα ολόσωστο κείμενο, για παράδειγμα,
μπορούμε να επικροτήσουμε
τις ήδη σωστές αντιδράσεις του παιδιού
διευκρινίζοντας λεπτομερώς καθετί,
που θέλουμε να δούμε ξανά από εκείνο.
Με τον τρόπο αυτό χτίζουμε μια καλή σχέση μεταξύ μας,
αλλά και του παιδιού με τη διαδικασία της μάθησης.
Ακόμα γίνεται ξεκάθαρο τι περιμένουμε εμείς από το παιδί,
αλλά και πόσο παρατηρούμε και στηρίζουμε την προσπάθειά του.
Τι γίνεται όμως, όταν έχουμε να διορθώσουμε λάθη;
Τα λάθη που είναι μετρήσιμα,
όπως για παράδειγμα ένα ορθογραφικό λάθος
ή ένα λάθος σε μαθηματική πράξη,
το σημειώνω και δίνω στο παιδί νέες ευκαιρίες για επιτυχία.
Τα παιδιά δε νοιάζονται,
αν διορθώνουμε με κόκκινο χρώμα,
όπως πολύ συχνά ακούω να ανησυχούν οι ενήλικες.
Τα παιδιά νοιάζονται για τα λόγια μας.
Ένα παιχνιδιάρικο σχόλιο, μια ευγενική και χαδιάρικη προτροπή να προσπαθήσουν ξανά, μια έκφραση κατανόησης, λίγο χιούμορ, είναι αυτό που αποφορτίζει το κλίμα και κάνει τα παιδιά να εμπλέκονται στην εκπαιδευτική διαδικασία.
Σημαντικό είναι πάντα να θυμόμαστε να αφήνουμε τα μικρά ανθρωπάκια με έναν καλό λόγο, ακόμα και αν όλες οι απαντήσεις είναι λάθος. Σε περίπτωση, που συμβαίνει αυτό σημαίνει ότι η στοχοθεσία μας για το παιδί είναι ακατάλληλη για το ίδιο.
Το δικό μου μικρό ανθρωπάκι ξετρελαίνεται να διαβάζει τα συννεφάκια. Τα βλέπει σαν παιχνίδι και ανυπομονεί για τα σχόλια!
