8 μέθοδοι που μας βοηθούν να εξελιχθούμε όταν νιώθουμε εγκλωβισμένοι

Μόνο κοιτώντας μπροστά, θα κάνουμε το απαραίτητο βήμα προς το νέο μας εαυτό.

8 μέθοδοι που μας βοηθούν να εξελιχθούμε όταν νιώθουμε εγκλωβισμένοι

Αγαπώ να συναντώ ανθρώπους. Ιδιαίτερα με γοητεύουν όσοι ακτινοβολούν εσωτερικότητα και γαλήνη.

Εκείνοι οι λίγοι, που φαίνεται ότι κατορθώνουν να διατηρούν την ψυχραιμία τους μέσα στο χάος σημαντικών εξελίξεων που επενεργούν, αναστατώνουν και πολλές φορές δυσχεραίνουν τη ζωή μας, σα να πρόκειται για το πιο φυσικό πράγμα του κόσμου.

Advertisment

Γνωρίζοντας ότι αυτή η αίσθηση είναι κολλητική και μεταβιβαστική, φροντίζω με κάθε ευκαιρία, να συναναστρέφομαι με ανθρώπους που δίνουν νέα διάσταση στις έννοιες της εμπερίεξης και της ενσυναίσθησης, ενώ ταυτόχρονα προσπαθώ να αποκωδικοποιήσω τις δικές μου εσωτερικές διεργασίες, με αυτοπαρατήρηση.

Διεργασίες που αφορούν κυρίως τις αντιστάσεις, που με κρατούν μακριά από συνήθειες που με γαληνεύουν και με εξισορροπούν.

Σίγουρα όλοι έχουμε συναντήσει ανθρώπους που ακτινοβολούν αγάπη και γαλήνη κάποια δεδομένη στιγμή. Κυκλοφορούν ανάμεσα μας και είναι σημαντικό να γνωρίζουμε ότι, δε γεννιούνται διαφορετικοί από το μέσο όρο, αλλά μεταμορφώνονται με συνεχή εξάσκηση.

Advertisment

Παρατηρώντας τους προσεκτικά, κατανοούμε ότι χρειάστηκε να αποδομήσουν το αφήγημα που είχαν κατασκευάσει για τη ζωή τους και τους εγκλώβιζε στο πρόβλημα κρατώντας τους μακριά από το να εξελιχτούν.

Αυτό τους οδήγησε να επεξεργαστούν συνήθειες και πεποιθήσεις που δεν τους ήταν πια χρήσιμες, σε μια προσπάθεια να επανορθώσουν τη δυσλειτουργία των δικών τους συστημάτων, συντονίζοντας το μυαλό τους σε διαφορετικές συχνότητες, με στόχο να αποκτήσουν συνήθειες που θα τους γίνουν δεύτερη φύση.

Και εμείς μπορούμε με τον ίδιο τρόπο να μετεκπαιδεύσουμε το μυαλό και να εστιάσουμε στο να αναπτύξουμε αυτές τις νέες συνήθειες

Αρκεί να υπενθυμίζουμε στον εαυτό μας μερικές απλές μεθόδους, τις οποίες γρήγορα θα ενσωματώσουμε ως φυσικό μέρος της πραγματικότητας μας, στο εδώ και τώρα και θα εφαρμόζουμε καθημερινά.

Όμως ποιες είναι αυτές οι μέθοδοι για τις οποίες συχνά γίνεται λόγος;

Εκπαιδευόμαστε στο να αναπνέουμε

Χρειάζεται να θυμόμαστε ότι η αναπνοή είναι τόσο, μα τόσο σημαντική. Οποιαδήποτε και αν είναι η κατάστασή μας, είναι απαραίτητο να πάρουμε επαφή με το γεγονός ότι ο τρόπος που αναπνέουμε επηρεάζει τον τρόπο που σκεφτόμαστε.

Για παράδειγμα, ρηχή και γρήγορη αναπνοή, έχει σαν αποτέλεσμα πνευματική σύγχυση.

Αντίθετα, ήσυχη ελεγχόμενη αναπνοή, δημιουργεί πνευματική διαύγεια, ιδιαίτερα αν αυτή η ήρεμη προσέγγιση , συνδυάζεται με αντίστοιχες συνήθειες και τρόπους ζωής.

Γενικά, όταν χάνω την εστίαση μου και νιώθω άγχος, επτά βαθιές εστιασμένες ισορροπημένες αναπνοές είναι αρκετές. Αυτή είναι μια απλή γρήγορη τακτική , που εάν την ενσωματώσουμε στην καθημερινότητα μας χαρίζει το δώρο της απόλαυσης.

Βρίσκουμε ένα νέο τρόπο να πούμε την ιστορία μας

Ένας πετυχημένος τρόπος να αποκτήσουμε νέες συνήθειες, είναι να αρχίσουμε να λέμε μια νέα ιστορία για το πώς θέλουμε να είμαστε.

Για παράδειγμα όταν λέμε στον εαυτό μας ότι είμαστε οξύθυμοι ενώ η επιθυμία μας είναι να είμαστε γαλήνιοι, λέμε στον εαυτό μας τη λάθος ιστορία.

Είναι σα να περιμένουμε να πάμε μπροστά ενώ συνέχεια κοιτάμε προς τα πίσω.

Μόνο κοιτώντας μπροστά, θα κάνουμε το απαραίτητο βήμα προς το νέο μας εαυτό, επιλέγοντας να πούμε την ιστορία μας με τον τρόπο που θέλουμε να είναι και αυτό θα γίνει.

Υιοθετούμε καθημερινές δηλώσεις

Προσωπικά έχω δημιουργήσει και κάνω τις εξής δηλώσεις :

  • Εισπνέω ομορφιά εκπνέω – εκπέμπω αγάπη
  • Εισπνέω αγάπη εκπνέω -εκπέμπω καλοσύνη
  • Εισπνέω καλοσύνη εκπνέω – εκπέμπω συμπόνια

Αλλά όλοι μας μπορούμε να δημιουργήσουμε δηλώσεις που κάνουν για εμάς νόημα και να τις εφαρμόζουμε ξυπνώντας το πρωί ώστε κάθε φορά που απομακρυνόμαστε από το κέντρο μας, να μας κινητοποιούν.

Σας προσκαλώ να προσπαθήσετε και εσείς να συμπληρώσετε τις δικές σας καθημερινές δηλώσεις που θα χρησιμοποιείτε όταν θα νιώθετε ότι απομακρύνεστε από το κέντρο σας.

Για παράδειγμα μπορείτε να επαναλαμβάνετε :

  • Είμαι (το όνομά σας) αγάπη και διαχέω αγάπη σε όλους όσους συναντώ ή
  • Είμαι (το όνομά σας) που είναι ήρεμος/η και ανθεκτικός/η

Χαμογελάμε συχνά

Ακόμη μια γαλήνια συνήθεια, που είμαι σίγουρη ότι όλοι έχουμε ξανακούσει είναι, να υπενθυμίζουμε στον εαυτό μας να βρίσκει λόγους να χαμογελά.

Γιατί όταν χαμογελάμε, ανεξάρτητα αν οφείλεται σε εξωτερικούς ή εσωτερικούς παράγοντες, το μυαλό μας κάνει πάρτι.

Με επιστημονικούς όρους, όταν χαμογελάμε, απελευθερώνονται νευροπεπτίδια τα οποία καταπολεμούν το στρες.

Ευτυχισμένες, ειρηνικές ορμόνες όπως η σερετονίνη και η ντοπαμίνη απελευθερώνονται όταν ένα όμορφο χαμόγελο απλώνεται στο πρόσωπό μας. Έτσι αυτό επηρεάζει και το σώμα μας, μειώνοντας την πίεση του αίματος αλλά ηρεμώντας και τον παλμό της καρδιάς μας που γαληνεύει.

Ναι λοιπόν, όταν νιώθουμε χαρούμενοι χαμογελάμε.

Μπορούμε όμως να φέρουμε απλά στο μυαλό μας μια ζεστή μέρα στην παραλία ή οποιαδήποτε άλλη στιγμή βιώσαμε χαρά και αυτό θα μας κάνει να χαμογελάσουμε.

Φορώντας το πιο ζεστό χαμόγελο που μπορούμε θα μετατρέψουμε κάθε δυσφορικό συναίσθημα σε γαλήνη και ευτυχία.

Αλήθεια, πόσο υπέροχη συνήθεια είναι , να φέρνουμε μαγεία στη ζωή μας απλά χαμογελώντας;

Επαναπρογραμματίζουμε την αντίληψη μας απέναντι στον πόνο

Έχετε σκεφτεί ότι πολλές φορές δυσκολία ονομάζουμε ένα από τα εργαλεία που σχεδιάστηκαν για να μας βοηθήσουν να προσδιορίσουμε ποιοι είμαστε;

Για παράδειγμα πάμε στο γυμναστήριο και εξασκούμαστε μέχρι να καούν οι μύες μας και να νιώσουμε ένταση και πόνο αλλά σχεδόν ποτέ δεν θα παραπονεθούμε ότι αυτό είναι οδυνηρό.

Γιατί υπάρχει κάτι που το δικαιολογεί. Νιώθουμε ότι όσο περισσότερο πονάμε τόσο πιο δυνατοί γινόμαστε.

Αντίθετα όταν βρισκόμαστε σε μια άλλη κατάσταση, για παράδειγμα σε μια μετακόμιση ή όταν μετακινούμε έπιπλα σε μια ανανέωση διακόσμησης στο σπίτι, νιώθουμε το ίδιο κάψιμο στους μύες.

Σε αυτή την περίπτωση όμως υποφέρουμε αφού δε βλέπουμε τη δύναμη που δημιουργούμε.

Σκεφτόμαστε ότι ο καναπές είναι βαρύς, ανυπομονούμε πότε θα τελειώσει όλο αυτό, ενώ αναρωτιόμαστε αν τελικά άξιζε ο κόπος να αλλάξουμε σπίτι ή τη θέση του καναπέ όπως είχαμε αρχικά σχεδιάσει.

Υποφέρουμε γιατί δε μπορούμε να αιτιολογήσουμε αυτή τη δυσφορία και δε μπορούμε να πάρουμε επαφή με τα οφέλη της διαδικασίας και το τι μαθαίνουμε από την εμπειρία αυτού του βιώματος.

Μεγαλώνουμε με αυτό το σκεπτικό και έτσι γίνεται με οτιδήποτε μας δυσκολεύει.

Για παράδειγμα το να περιμένουμε στην ουρά με υπομονή, μας κάνει να αντέχουμε περισσότερο χωρίς να βιώνουμε τρομερό εκνευρισμό και ενόχληση.

Αρκεί να αναγνωρίσουμε ότι αλλάζοντας τις προσλαμβάνουσες μας απέναντι στις ενοχλητικές καταστάσεις, έχουμε την ευκαιρία να διδαχτούμε από τους καλύτερους δασκάλους πώς να εξελιχθούμε.

Μια αντίληψη που είναι κυρίαρχη στους βελούδινους ανθρώπους που θαυμάζουμε και τους εφοδιάζει με την απαραίτητη αντοχή να μένουν ήσυχοι στο χάος, διατηρώντας την ψυχραιμία τους.

Δημιουργώντας αυτή τη νέα συνήθεια, να αλλάξουμε την αντίληψη μας, προσφέρουμε στον εαυτό μας την ικανότητα μέσα σε κάθε καταιγίδα να κατασκευάζουμε ειρήνη.

Περνάμε χρόνο κοντά στη φύση

Μείνε κοντά στην καρδιά της φύσης και κάθε τόσο επιδίωξε να σκαρφαλώνεις το βουνό ή να περνάς μια βδομάδα στο δάσος ξεπλένοντας το πνεύμα σου | John Muir

Στους μοντέρνους καιρούς βιώνουμε έντονα το διαχωρισμό εξαιτίας των ερεθισμάτων που μας βομβαρδίζουν από παντού. Τα κοινωνικά δίκτυα, η τηλεόραση, οι διαφημίσεις και τόσοι άνθρωποι μέσα από τις οθόνες που έχουν κάτι να πουν, ζητάνε την προσοχή μας.

Αυτός ο συνεχόμενος θόρυβος είναι ένα διαρκές πνευματικό μπλοκάρισμα που μας αποσπά από τον εαυτό μας και από τον κόσμο όπως είναι πραγματικά, ενώ συναισθηματικά δημιουργεί αποσύνδεση.

Το αντίδοτο είναι να πηγαίνουμε τακτικά στη φύση. Μπορούμε να περπατάμε ή να επισκεπτόμαστε απλά ένα δάσος. Κλείνουμε το τηλέφωνο μας, οποιαδήποτε άλλη μουσική και ακούμε τη σιωπή ή τον ήχο του ποταμού, επιτρέποντας στη μουσική του δάσους να καθαρίσει με τη μελωδία της, το μυαλό μας. Ανοίγουμε ξανά τον εαυτό μας στον κόσμο. Καθόμαστε σιωπηλά μέχρι να νιώσουμε ότι μπορούμε να αισθανθούμε την ψυχή του κόσμου να αναπνέει γύρω μας . Επανευαισθητοποιούμαστε, συντονισμένοι στη ζωή και την ομορφιά ολόγυρα.

Μια θαυμάσια συνήθεια να υιοθετήσουμε όσο πιο συχνά μπορούμε , ακόμη και εάν δε μπορούμε να το εφαρμόσουμε καθημερινά.

Δηλώνουμε παρόντες

Οπουδήποτε βρισκόμαστε να είμαστε ολόκληροι εκεί.

Σχεδόν πάντα θα έχουμε ένα πόδι στο μέλλον και ένα πόδι στο παρελθόν και αυτό μας απομακρύνει από το να είμαστε σε σύνδεση με το παρόν.

Μας αποκόπτει από αυτό που αληθινά είναι δικό μας και το μόνο που έχουμε : Το παρόν.

Και αυτή είναι μια συνήθεια που εφαρμόζουμε κάθε ώρα της ημέρας. Όσο πιο συχνά γίνεται, κοιτάμε τριγύρω, καθαρίζουμε το μυαλό μας και αναφωνούμε: ‘’είμαι εδώ τώρα’’

Εντάσσουμε τα οφέλη του διαλογισμού στην καθημερινότητα μας

Βαθιά ανάσα και καθημερινός διαλογισμός.

Ο διαλογισμός είναι το αντίδοτο σε κάθε δηλητήριο της ζωής. Είναι η άνθιση της αυθεντικής μας φύσης.

Όταν είμαστε σε επαφή με τη φύση, όταν είμαστε παρόντες και όταν αφιερώνουμε καθημερινά χρόνο στο διαλογισμό, αποκτούμε τις ευεργετικές συνήθειες που μας επανασυνδέουν με τον κόσμο, με την παρούσα στιγμή και με την ψυχή μας.

Φυσικά ο διαλογισμός είναι μια συνήθεια γαλήνης.

Με αυτού του είδους τη βαθειά σύνδεση με τον εαυτό μας, η εσωτερική ειρήνη είναι μονόδρομος. Ο εξωτερικός κόσμος με δυσκολία θα μπορεί να μας επηρεάσει αρνητικά και σύντομα θα αντιληφθούμε πόσο απίστευτη δύναμη έχουμε όταν συνδεόμαστε με τον ανώτερο εαυτό μας.

Ο διαλογισμός δε σημαίνει απαραίτητα να καθόμαστε σε ένα ειδικό μαξιλάρι, με ινδιάνικη μουσική φλάουτου και αναμμένα κεριά, παρόλο που όλα αυτά συνθέτουν ένα μαγευτικό σκηνικό.

Διαλογισμός μπορεί να είναι οπουδήποτε παίρνουμε το χρόνο μας για να συναντηθούμε με τον εαυτό μας σιωπηλά, να είμαστε ο εαυτός μας και οπουδήποτε αισθανόμαστε αβίαστα την αναπνοή μας και ακούμε τους παλμούς της καρδιάς μας.

Διαλογισμός μπορεί να είναι απλά το να πάρουμε επαφή με την πνευματική μας φλυαρία ή ο τρόπος που θα χρησιμοποιήσουμε να την ησυχάσουμε.

Μπορούμε να κάνουμε διαλογισμό κάνοντας γιόγκα, τρέχοντας ή πλένοντας τα πιάτα, όταν χορεύουμε με την καρδιά μας ή ακόμη όταν απλά καθόμαστε και ακούμε μουσική από Θιβετιανά μπολ.

Ό,τι και εάν κάνουμε είναι η δική μας παρουσία στο να νιώθουμε τον εαυτό μας να εκφράζει την αλήθεια του με καθαρότητα, οδηγώντας μας σε μια γαλήνια, ουσιαστική ζωή.

Λάβετε καθημερινά τα άρθρα μας στο e-mail σας

Σχετικά θέματα

Κάθε Τρίτη με τον Μόρι: Όταν ο θάνατος γίνεται το πολυτιμότερο μάθημα ζωής
Αποκτήστε αυτά που θέλετε ενώ εκτιμάτε αυτά που έχετε
5 ερωτήσεις-οδηγοί για να δεις εάν αποδέχεσαι και αγαπάς ουσιαστικά τον εαυτό σου

Πρόσφατα Άρθρα

Εναλλακτική Δράση