Η γήινη ακτινοβολία που είναι επιβλαβής για την υγεία, είναι λίγο – πολύ γνωστή εδώ και πολλές χιλιετίες, μεταξύ άλλων και από την παρατήρηση της φύσης.
Ένα σχετικό παράδειγμα είναι τα δέντρα που ο κορμός τους παίρνει κλίση καθώς αναπτύσσονται. Συνήθως, τέτοια δέντρα συναντώνται σε περιοχές με ισχυρή γεωπαθολογική επιβάρυνση και με την κλίση που παίρνουν κατά την ανάπτυξή τους προσπαθούν να αποφύγουν την βλαπτική γήινη ακτινοβολία.
Advertisment
Επίσης, παρατηρείται ότι τα περισσότερα ζώα αποφεύγουν τις ζώνες με βλαβερή γήινη ακτινοβολία. Συμβαίνει μάλιστα κάποια πουλερικά που ζουν κλεισμένα σε κοτέτσια να σκοτώνουν το ένα το άλλο καθώς αγωνίζονται για μια θέση που δεν δέχεται επιβαρυντική ακτινοβολία. Φυσικά, αποφασιστικής σημασίας είναι οι παρατηρήσεις των ανθρώπων σε σχέση με τον εαυτό τους: ότι δεν αισθάνονται καλά σε ορισμένα μέρη και τα αποφεύγουν, καθώς και ότι κάποιοι σε συγκεκριμένα μέρη αρρωσταίνουν ξανά και ξανά, ενώ σε ακραίες περιπτώσεις σημειώνονται επανειλημμένα θάνατοι. Σε πολλές και διάφορες χώρες και πολιτισμούς είχε δοθεί σημασία σε αυτήν την γνώση που βασίζεται στην εμπειρία, αλλά ποικίλες συνθήκες και δεδομένα όπως πόλεμοι, καταπίεση, επιδημίες, λιμοί, καταστροφές, νέες γνώσεις και πεποιθήσεις την έσπρωχναν και πάλι στο περιθώριο και τη λησμονιά. Ωστόσο οι επιπτώσεις της βλαβερής γήινης ακτινοβολίας δεν περνούσαν στη συνέχεια απαρατήρητες και έτσι πάντα ξανάρχιζαν οι έρευνες σχετικά με τον τομέα αυτόν της γνώσης. Αναφέρουμε ότι ως αντιστάθμισμα της βλαβερής γήινης ακτινοβολίας υπάρχουν, όπως είναι γνωστό και θετικές γήινες ακτίνες που δίνουν δύναμη. Δυστυχώς όμως οι τελευταίες δεν εμφανίζονται τόσο συχνά σε σύγκριση με την ακτινοβολία των γεωπαθογόνων ζωνών.
Λίγο μετά τα μέσα του 19ου αιώνα, η βλαβερή γήινη ακτινοβολία κίνησε την προσοχή του Άγγλου ερευνητή De Havilland.
Κατά την δεκαετία του ΄20, ο Γερμανός βαρόνος Vοn Pohl άρχισε να επισημαίνει την σχέση μεταξύ επιβλαβών ακτινοβολιών που προέρχονται από την γη και ασθενειών, κυρίως του καρκίνου.
Advertisment
Το ίδιο διάστημα ο Ρώσος Gurwitsch ασχολήθηκε με γεωπαθολογικές έρευνες. Στη συνέχεια, όλο και πιο πολλοί ιατροί και άλλοι επιστήμονες σε όλες σχεδόν τις ηπείρους ασχολήθηκαν με την έρευνα της γήινης ακτινοβολίας. Εδώ και μερικά χρόνια, αυτός ο τομέας της γνώσης φέρει διεθνώς το όνομα Γεωπαθολογία. Στις περισσότερες χώρες η προσοχή στρέφεται στην Γεωπαθολογία, η οποία ωστόσο δεν είναι ακόμα τόσο γνωστή όσο θα έπρεπε βάσει της σημασίας που έχει για την γενική κατάσταση της ανθρώπινης υγείας.
Ευτυχώς, εδώ και μερικά χρόνια σημειώνεται σε διάφορες χώρες όπως η Γερμανία, η Ρωσία και η Γαλλία μια θετική εξέλιξη από την πλευρά του κράτους σε σχέση με την σημασία της Γεωπαθολογίας.
Γεωπαθολογία – Γεωπαθογόνες ζώνες
Οι τοποθεσίες όπου υπάρχει βλαβερή γήινη ακτινοβολία ονομάζονται «γεωπαθογόνες ζώνες» ή και «διαταρακτικές ζώνες». Δημιουργούνται αφενός από ενεργειακά πλέγματα και αφετέρου από υδάτινες φλέβες και κατολισθήσεις, καθώς και υπόγειους αγωγούς υδάτων σε συνδυασμό με τα πλέγματα.
Τα πλέγματα δημιουργούνται από το ενεργειακό πεδίο της γης και εκπέμπουν την ακτινοβολία τους από το εσωτερικό της γης προς την ατμόσφαιρα. Οι ακτίνες που εκπέμπονται και που είναι βλαβερές για την υγεία, ανιχνεύονται με τη μορφή ενεργειακών τειχών.
Οι ακτίνες των ποικίλων γεοπαθογόνων ζωνών, διαφέρουν μεταξύ τους ως προς την ένταση. Ακόμη, η ένταση των ακτινών αυτών εξαρτάται από την ώρα της ημέρας, την εποχή και τις καιρικές συνθήκες, αφού αποδυναμώνονται από την ηλιακή ακτινοβολία.
Υπάρχουν δυο παράγοντες που ενισχύουν σημαντικά τη βλαβερή γήινη ακτινοβολία. Ο ένας είναι η χρησιμοποίηση μπετόν στην κατασκευή κτιρίων. Το μέταλλο που αποτελεί τον οπλισμό του, έλκει τη βλαβερή γήινη ακτινοβολία και έτσι πολλαπλασιάζει τη βλαπτική της επίδραση.
Ο δεύτερος παράγων είναι οι σεισμοί. Ακόμη και σε ακτίνα περίπου 200km από την περιοχή όπου έγινε ο σεισμός, οι μετρήσεις έδειξαν ενίσχυση της ακτινοβολίας κατά 30-50%. Οι βλαβερές ακτίνες των γεωπαθογόνων ζωνών προξενούν μόλυνση μέσα στο σώμα η οποία αυξάνεται διαρκώς αφού οι ακτίνες παραμένουν εκεί. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα την επονομαζόμενη γεωπαθολογική επιβάρυνση που επιδρά στα κύτταρα και τους πυρήνες τους και προξενεί διάφορες κλινικές εικόνες και συμπτώματα.
Όταν εξουδετερωθούν οι γεωπαθογόνες ακτίνες, σημειώνεται κατά κανόνα βελτίωση της υγείας μετά από το πολύ τρεις με τέσσερις εβδομάδες. Γεωπαθογόνες ζώνες βρίσκει κανείς σχεδόν σε όλα τα διαμερίσματα και σπίτια. Η τακτική παραμονή σε αυτές βλάπτει την υγεία.
Οι γεωπαθογόνες ζώνες μπορούν να αποβούν επικίνδυνες για τους οδηγούς αυτοκινήτων καθώς οδηγούν σε εξοχικού ς δρόμους ή στις εθνικές οδούς, ορισμένες φορές όμως και σε λεωφόρους, όταν κάτω από αυτές υπάρχουν διαταρακτικές ζώνες με εξαιρετικής έντασης ακτινοβολία, όπως για παράδειγμα ένα διπλό ενεργειακό τείχος των πλεγμάτων Hartman και Βinker μαζί με μια υδάτινη φλέβα. Σε μια τέτοια περίπτωση ο οργανισμός του οδηγού εξασθενεί αν εκείνος εκτεθεί οδηγώντας για αρκετό διάστημα στις βλαπτικές γήινες ακτίνες και αυτό επιφέρει κόπωση και αδυναμία συγκέντρωσης. Εάν τυχόν μια τέτοια διαταρακτική ζώνη διασταυρώνεται από μια άλλη γεωπαθογόνο ζώνη, π.χ. από μια υδάτινη φλέβα ή ακόμα χειρότερα από ένα «Black Stream», ο οδηγός μπορεί να πάθει ένα σύντομο «Black out», γεγονός που συχνά έχει ως επακόλουθο ένα δυστύχημα. Τέτοια «σημεία Black out» είναι γνωστά σε πολλές χώρες, όμως λίγοι είναι εκείνοι που γνωρίζουν την αιτία της δημιουργίας τους.
Γεωπαθολογία – Γεωπαθολογική επιβάρυνση
Η γεωπαθολογική επιβάρυνση μειώνει τη βιοενέργεια και την ηλεκτρική ενέργεια του σώματος, η οποία είναι επίσης απαραίτητη στον οργανισμό. Αυτό προξενεί προβλήματα υγείας πολλών και διαφόρων ειδών.
Η μείωση της ηλεκτρικής ενέργειας του σώματος προκαλεί διαταραχές του συστήματος των ενδοκρινών αδένων, πράγμα που με τη σειρά του επιφέρει ορμονικές μεταβολές και ασθένειες όπως π.χ. ο διαβήτης, η υπερλειτουργία ή υπολειτουργία του θυρεοειδούς αδένα, διαταραχές των γεννητικών αδένων (στειρότητα), αλλά και διαταραχές της λειτουργίας του κόμβου των Keith και Flack, που συνεπάγονται καρδιακές και κυκλοφορικές διαταραχές. Η μείωση της βιοενέργειας γίνεται αισθητή ως απώλεια ενέργειας και προκαλεί διάφορα συμπτώματα και ασθένειες. Τα συχνότερα συμπτώματα που προξενούνται από τις βλαβερές γήινες ακτίνες είναι αδυναμία, κακή διάθεση, διαταραχές του ύπνου, πονοκέφαλοι, πόνοι των νεύρων και των οστών, νευρικότητα και ευερεθιστότητα, καθώς και αδυναμία συγκέντρωσης.
Πολλά συμπτώματα ή ασθένειες που οφείλονται σε γεωπαθολογικές επιβαρύνσεις είναι μεταξύ άλλων αλλεργίες, προβλήματα της σπονδυλικής στήλης, ρευματισμοί, πόνοι στις αρθρώσεις, διαταραχές του νευρικού συστήματος και εξαιρετικά γρήγορη εξέλιξη νευρολογικών παθήσεων όπως για παράδειγμα η σκλήρυνση κατά πλάκας και η νόσος του Parkinson, νεφρική δυσλειτουργία, άσθμα, καρδιακές και κυκλοφορικές διαταραχές, νευροδερματίτιδα, κατάθλιψη, ορμονικές διαταραχές, πλεονάζον ή μειωμένο σωματικό βάρος, στειρότητα, αυτοανόσες ασθένειες, μεταβολές του DNA, εξασθένηση του ανοσοποιητικού συστήματος και διαταραχές στην ανάπτυξη των παιδιών. Η γεωπαθολογική επιβάρυνση επιταχύνει την πορεία της νόσου και δυσχεραίνει κάθε μορφή θεραπείας. Αυτό ισχύει ιδιαίτερα ως προς τις ασθένειες του νευρικού συστήματος και τους όγκους.
Ασθένειες & Συμπτώματα που οφείλονται σε Γεωπαθητικές Επιβαρύνσεις
Υπάρχουν βλαβερές, ευεργετικές και ουδέτερες γήινες ακτίνες. Οι γεωπαθογόνες ζώνες είναι περιοχές όπου από το εσωτερικό της Γης εκπέμπουν ακτίνες, οι οποίες είναι βλαβερές για την υγεία των ανθρώπων καθώς και των περισσότερων ζώων και φυτών.
Μιλάμε για γεωπαθητική επιβάρυνση όταν εμφανίζονται ασθένειες ή συμπτώματα που προκαλούνται ή ενισχύονται από την δράση γεωπαθογόνων ακτινών ή της αντανάκλασής τους.
Όταν ένα σώμα είναι εκτεθειμένο σε βλαβερές γήινες ακτίνες, η ακτινοβολία αυτή συσσωρεύεται. Αν αυτό συμβαίνει συχνά, ο οργανισμός υφίσταται γεωπαθητική επιβάρυνση.
Η γεωπαθητική μόλυνση δεν απομακρύνεται από το σώμα από μόνη της, το ίδιο δε ισχύει για την μόλυνση από ραδιενέργεια.
Η γεωπαθητική μόλυνση μπορεί να μετρηθεί μέσω της ραδιαισθησίας ή με διαγνωστικές συσκευές όπως για παράδειγμα το Vega- Test.
Ανάλογα με το χρονικό διάστημα της έκθεσης σε γεωπαθογόνες ακτίνες και με την έντασή τους, αργά ή γρήγορα εμφανίζονται συμπτώματα ασθενειών, οι ήδη υπάρχουσες ασθένειες ενισχύονται ή καθυστερεί να δράσει η θεραπεία. Η ευαισθησία στην γεωπαθητική επιβάρυνση εξαρτάται μεταξύ άλλων από την σωματική, ψυχική και πνευματική κατάσταση του κάθε ατόμου.
Αυτό σημαίνει ότι το διάστημα που μεσολαβεί μέχρι την εμφάνιση σωματικών συμπτωμάτων εξαιτίας της γεωπαθητικής επιβάρυνσης ποικίλλει σε άτομα που έχουν εκτεθεί στις βλαβερές ακτίνες για το ίδιο χρονικό διάστημα και με την ίδια ένταση.
Η γεωπαθητική επιβάρυνση προκαλεί μεταξύ άλλων μία μεταβολή της ηλεκτρικής ενέργειας του σώματος, η οποία έχει πολλές και διάφορες βλαβερές επιδράσεις στην υγεία. Αυτό είναι ευνόητο, εφόσον σε κάθε ένα από τα κύτταρα του σώματος υπάρχει ηλεκτρική ενέργεια, η οποία είναι απαραίτητη για τις λειτουργίες τόσο στο εσωτερικό των επιμέρους κυττάρων όσο και σε κάθε ομάδα κυττάρων, αλλά και για την παραγωγή των ορμονών και την επιτέλεση των λειτουργιών των συστημάτων των οργάνων του σώματος. Η ηλεκτρική ενέργεια ενός υγιούς κυττάρου του σώματος είναι περίπου 90 mV.
Η γεωπαθητική επιβάρυνση μπορεί να την μεταβάλλει σε τέτοιο βαθμό ώστε να μειωθεί στο ελάχιστο.
Ταυτόχρονα, οι ασθένειες ή η ενίσχυση των ήδη υπαρχόντων συμπτωμάτων, που προκαλούνται από τη μεταβολή του ηλεκτρισμού του σώματος, μειώνουν τη ζωτική ενέργεια και έτσι εξασθενεί το ανοσοποιητικό σύστημα. Αυτό μεταξύ άλλων έχει ως αποτέλεσμα τον πολλαπλασιασμό ή σε ορισμένες περιπτώσεις και μεταβολές των μυκήτων, βακτηριδίων κ.λ.π. που υπάρχουν στο σώμα και κατ’ αυτόν τον τρόπο μπορούν να προκληθούν με την σειρά τους νέες ασθένειες.
Οι προσπάθειες του οργανισμού να αντιμετωπίσει τις ασθένειες συνεπάγονται περαιτέρω μείωση της ζωτικής ενέργειας, πράγμα που εξασθενεί ακόμα περισσότερο το ανοσοποιητικό σύστημα.
Η κατάληξη αυτού του φαύλου κύκλου εξαρτάται μεταξύ άλλων από την ψυχική, σωματική και πνευματική κατάσταση του εκάστοτε ατόμου.
Όταν μεγαλώνει η γεωπαθητική επιβάρυνση εξαιτίας μακρόχρονης διάρκειας της έκθεσης σε βλαβερή ακτινοβολία, παρατηρούνται διαταραχές.
Ο τομέας που θα εκδηλωθεί η επιβάρυνση διαφέρει από άνθρωπο σε άνθρωπο. Η επιβάρυνση γίνεται πάντα αισθητή στα πιο αδύνατα σημεία.
Το πού βρίσκονται αυτά, εξαρτάται μεταξύ άλλων και από τη σωματική και ψυχική κατάσταση.
Διαταραχές παρατηρούνται:
α) στο κυκλοφορικό και καρδιαγγειακό σύστημα
Η μείωση της ηλεκτρικής ενέργειας μπορεί να οδηγήσει σε λειτουργικές διαταραχές του κόμβου των Keith και Flack που βρίσκεται στην καρδιά και να επιφέρει καρδιακές παθήσεις που με τη σειρά τους συνεπάγονται κυκλοφορικές διαταραχές. Ο κόμβος των Keith και Flack δίνει ηλεκτρικές ώσεις που κάνουν την καρδιά να “χτυπάει”. Όταν υπάρχει διαταραχή της λειτουργίας του κόμβου, τοποθετείται στην καρδιά βηματοδότης που παράγει με τη βοήθεια της τεχνολογίας τις απαραίτητες ηλεκτρικές ώσεις.
β) στο σύστημα των ενδοκρινών αδένων
Όταν διαταράσσεται η λειτουργία της παραγωγής ορμονών που χρειάζεται ο οργανισμός για το πεπτικό σύστημα, μπορούν να παρουσιαστούν προβλήματα στο μεταβολισμό, πράγμα που έχει επίσης ως αποτέλεσμα την μείωση της παραγωγής ενέργειας.
Η υπερλειτουργία του θυρεοειδούς που προκαλείται από ορμονική διαταραχή, κατά κανόνα οδηγεί σε επιτάχυνση της δραστηριότητας των περισσοτέρων οργάνων, έχει μεταξύ άλλων ως αποτέλεσμα συμπτώματα αδυναμίας εξαιτίας της υπερβολικής κατανάλωσης ενέργειας.
Η υπολειτουργία του θυρεοειδούς επιφέρει επιβράδυνση της δραστηριότητας των περισσότερων οργάνων, πράγμα που εξασθενεί επίσης τον οργανισμό, αφού επιβραδύνεται η παραγωγή της ενέργειας του οργανισμού και έτσι μειώνεται η τροφοδοσία του με ενέργεια. Τα οργανικά συστήματα που λειτουργούν αδιάκοπα όπως για παράδειγμα το αναπνευστικό και το κυκλοφορικό σύστημα, καταναλώνουν διαρκώς ενέργεια και έτσι η μειωμένη παροχή ενέργειας επιφέρει επίσης έλλειψη. Ακόμη, παρατηρείται αύξηση των αποθέσεων στα αιμοφόρα αγγεία και στα όργανα, καθώς και γενικότερη παχυσαρκία.
Εάν η έλλειψη ενέργειας φθάσει σε τέτοιο σημείο ώστε να περιορίζει τις δραστηριότητες του ανθρώπου και συνακόλουθα την ποιότητα της ζωής του, εμφανίζονται επιπρόσθετα μελαγχολίες, πράγμα που μπορεί να καταλήξει σε κατάθλιψη και στη συνέχεια σε σοβαρά ψυχικά προβλήματα.
Οι ορμονικές διαταραχές των γεννητικών αδένων μπορούν να προκαλέσουν σε άντρες και γυναίκες προβλήματα αναπαραγωγής και αρκετά συχνά καταλήγουν στην στειρότητα. Και σε αυτές τις περιπτώσεις μπορούν να εμφανιστούν ψυχικές διαταραχές. Οι ορμονικές διαταραχές της υπόφυσης μπορούν να προξενήσουν τόσο σωματικά όσο και ψυχικά προβλήματα υγείας.
Μεγάλη σημασία για την υγεία έχει η ορμόνη μελατονίνη που παράγεται στην επίφυση. Είναι το Α και το Ω του ανοσοποιητικού συστήματος.
Όταν διαταράσσεται η ισορροπία της μελατονίνης από γεωπαθητική επιβάρυνση, συνδυάζονται με δραματικό τρόπο δύο παράγοντες που ενισχύουν εξαιρετικά την βλαβερή επίδραση της επιβάρυνσης:
1) περίπου 90% της μελατονίνης παράγεται από την επίφυση κατά την διάρκεια της νύχτας,
2) την νύχτα οι γεωπαθογόνες ακτίνες διαθέτουν όλη την φυσική τους δύναμη, που είναι περίπου κατά 50%-70% μεγαλύτερη από ό,τι την ημέρα, ανάλογα με το κλίμα, τις καιρικές συνθήκες και την εποχή του χρόνου.
Οι διαταραχές στην ισορροπία της αδρεναλίνης μπορούν να καταλήξουν σε αύξηση του κινδύνου για σοκ, πράγμα που σε ορισμένες περιπτώσεις μπορεί να σημαίνει και κίνδυνο για τη ζωή.
Στα παιδιά, οι ορμονικές διαταραχές μπορούν να προκαλέσουν διάφορες αναπτυξιακές διαταραχές.
γ) στο νευρικό σύστημα
Το νευρικό σύστημα αντιδρά με ιδιαίτερη ευαισθησία τις γεωπαθητικές επιβαρύνσεις. Αυτό παρατηρείται για παράδειγμα κατά την ενίσχυση των γεωπαθογόνων ακτινοβολιών μετά από μεγάλους σεισμούς. Σε μία τέτοια φάση, οι άνθρωποι είναι για ολόκληρες εβδομάδες πιο ευαίσθητοι, πιο νευρικοί και πιο ευερέσθητοι.
Στο πλαίσιο της εργασίας μου ως γεωπαθολόγου, ακούω επανειλημμένα ότι σε διαμερίσματα και σπίτια με ισχυρές γεωπαθογόνες ακτινοβολίες εντείνονται τα προβλήματα μεταξύ των συζύγων, ή των συντρόφων
δ) στα οστα
Η γεωπαθητική επιβάρυνση μπορεί να προκαλέσει ή να επιδεινώσει προβλήματα της σπονδυλικής στήλης, των αρθρώσεων, καθώς και ρευματικά συμπτώματα. Εάν δεν χρειάστηκε να γίνουν χειρουργικές επεμβάσεις, μπορεί κανείς να θεωρήσει δεδομένο ότι μετά την εξουδετέρωση των γεωπαθειών, τα προβλήματα των οστών θα μειωθούν ή θα εξαφανιστούν εντελώς ανάλογα με την κλινική εικόνα.
Συνοψίζοντας μπορούμε να πούμε ότι όλες οι γεωπαθογόνες ζώνες βλάπτουν την υγεία εάν βρίσκεται κανείς εκεί για μία-δύο ώρες την ημέρα ή και περισσότερο.
Η έκταση των βλαβών που προξενούνται, εξαρτάται φυσικά από την φυσική κατάσταση και την κατάσταση υγείας του καθενός. Ακριβώς όπως σε μία επιδημία γρίπης δεν αρρωσταίνουν από γρίπη όλοι όσοι έρχονται σε επαφή με τους ιούς, έτσι υπάρχουν άνθρωποι που είναι τόσο υγιείς σωματικά, ψυχικά και πνευματικά ώστε οι γεωπαθογόνες ζώνες να μην τους προξενούν τόσο γρήγορα ορατές βλάβες.
Σε τέτοιες, σπάνιες δυστυχώς περιπτώσεις, τα συμπτώματα των ασθενειών δεν γίνονται αισθητά παρά μόνο αφού περάσει ένα σχετικά μεγάλο χρονικό διάστημα. Σε κάθε περίπτωση, οι βλαβερές ακτίνες εξασθενούν τον οργανισμό και το ανοσοποιητικό σύστημα. Είναι θέμα χρόνου πότε θα φανούν τα πρώτα συμπτώματα της γεωπαθητικής επιβάρυνσης.
Δωροθέα Γεράρδη Emisch – πρόεδρος του Πανελλήνιου Συλλόγου Γεωπαθολογίας
ETRA PUBLISHING ©2007
