Καταρχήν πριν ξεκινήσουμε με την επιστημονική ανάλυση των παθήσεων των αυτιών, ας κάνουμε μια πιο πνευματική προσέγγιση του προβλήματος.
Όπως και στα μάτια, τα προβλήματα στα αυτιά υποδηλώνουν διαταραχές στην επιθυμία του ατόμου να ακούει το εξωτερικό του περιβάλλον.
Η βαρυκοϊα είναι αποτέλεσμα μιας μακροχρόνιας τέτοιας στάσης του ατόμου. Η αποφυγή της ακοής συνήθως εστιάζεται στο κοντινό οικογενειακό ή κάποιες φορές και επαγγελματικό περιβάλλον.
Είναι πολύ κρίσιμο λοιπόν, για να αντιστραφεί η κατάσταση, το άτομο να αλλάξει στάση απέναντι σε αυτούς που δεν θέλει να ακούει. Είτε θα πρέπει να τους αποδεχτεί έτσι όπως είναι είτε θα πρέπει να τους αποχωριστεί.
Εάν δεν λυθεί αυτό το ζήτημα, τότε είναι δεδομένο οτι θα φτάσει σε λίγο καιρό στην βαρυκοϊα και κάποιες φορες ακόμα και στην πλήρη απώλεια της ακοής.
ΛΟΙΜΩΞΕΙΣ ΑΦΤΙΟΥ
Τα παιδιά είναι πολύ πιο πιθανό να πάθουν λοιμώξεις του μέσου ωτός, απ’ όσο οι ενήλικοι, λόγω του σχήματος και της θέσης των ευσταχιανών σαλπίγγων τους. Καλέστε έγκαιρα το γιατρό σας, αν υποψιάζεστε ότι το παιδί σας έχει λοίμωξη του αφτιού. Η έγκαιρη θεραπεία των λοιμώξεων του αφτιού μπορεί να προλάβει τη ρήξη του τυμπάνου ή μακροπρόθεσμη λοίμωξη. Ελαττώματα ακοής και προβλήματα ομιλίας μπορεί να είναι αποτελέσματα μακροχρόνιων λοιμώξεων του αφτιού και συγκέντρωσης υγρού.
Advertisment
Λοιμώξεις του εξωτερικού αφτιού
Όταν ένα παιδί έχει λοίμωξη του εξωτερικού αφτιού, ο ακουστικός πόρος και το πτερύγιο πρήζονται, πονούν και έχουν φαγούρα. Τα παιδιά που κολυμπούν τακτικά είναι πιο επιρρεπή στη διαταραχή, λόγω ερεθιστικών ουσιών στο νερό που μπορεί να μπουν στα αφτιά. Ο γιατρός σας μπορεί ν’ αντιμετωπίσει την κατάσταση με αντιβιοτικές ωτικές σταγόνες. Μην αφήνετε να μπει νερό στα αφτιά του παιδιού, μέχρι να υποχωρήσει η λοίμωξη.
Μέση ωτίτιδα
Φλεγμονή του χώρου μεταξύ του τύμπανου και του εσωτερικού αφτιού. Η πιο συνηθισμένη αιτία είναι η λοίμωξη.
Η κατάσταση προκαλεί πυρετό και πόνο. Ο γιατρός μπορεί να επιβεβαιώσει τη διάγνωση, εξετάζοντας το τύμπανο του παιδιού σας μ’ ένα όργανο παρατήρησης. Τα αντιβιοτικά συνήθως ανακουφίζουν από τον πόνο και τον πυρετό σε 48 ώρες. Η απώλεια ακοής από τη συγκέντρωση υγρού στο μέσο αφτί μπορεί να κρατήσει 1-2 εβδομάδες.
Έγχυση μέσου αφτιού
Συγκέντρωση κολλώδους υγρού ή βλέννας στο μέσο αφτί. Το υγρό μαζεύεται μετά από κρυολόγημα ή κρίση μέσης ωτίτιδας. Σε άλλες αιτίες περιλαμβάνεται η αλλεργική ρινίτιδα και τα διογκωμένα κρεατάκια (ομάδες ιστών στο πίσω μέρος της μύτης) που φράσσουν το άνοιγμα των ευσταχιανών σαλπίγγων. Ένα αεροπορικό ταξίδι ατόμου με κρυολόγημα μπορεί να προκαλέσει έγχυση μέσου αφτιού, αν αλλάξει η πίεση. Για λόγους που είναι ασαφείς, το κάπνισμα των γονέων μπορεί επίσης να συμβάλλει στην έγχυση μέσου αφτιού των παιδιών. Το υγρό στο μέσο αφτί παρενοχλεί τη μετάδοση του ήχου από το τύμπανο στο έσω αφτί και μπορεί να προκαλέσει μερική ή ολική απώλεια ακοής. Οι γιατροί αναγνωρίζουν την κατάσταση στη διάρκεια ενός τσεκ απ ή όταν κάνουν έλεγχο για απώλεια ακοής.
Αντιμετώπιση απόφραξης μέσου αφτιού
Το υγρό στο μέσο αφτί συχνά φεύγει χωρίς θεραπεία, αλλά ο γιατρός πιθανόν να παρακολουθήσει το παιδί για λίγο, για να βεβαιωθεί ότι έχει συμβεί αυτό.
Αντιβιοτικά μπορούν να βοηθήσουν, αν υπάρχει λοίμωξη από βακτηρίδια. Η απώλεια ακοής από φραγμένο μέσο αφτί μπορεί να απαιτήσει εγχείρηση.
Advertisment
ΕΛΕΓΞΤΕ ΤΗΝ ΑΚΟΗ ΤΟΥ ΠΑΙΔΙΟΥ ΣΑΣ
Ελέγξτε την ακοή του παιδιού σας τακτικά, ειδικά αν ήταν άρρωστο πρόσφατα. Καλέστε γιατρό, αν η απάντηση σε οποιαδήποτε από τις παρακάτω ερωτήσεις είναι “όχι”:
*Στις 5 με 6 εβδομάδες, αν μιλάτε στο παιδί σας, όταν είστε εκτός του οπτικού του πεδίου, αντιδρά και γυρίζει το κεφάλι του προς εσάς;
*Στους 6 με 12 μήνες, αντιδρά το παιδί σας στον ήχο του χαρτιού που τσαλακώνεται και του ονόματος του; κάνει το μωρό σας ήχους λόγου;
*Στους 18 μήνες, μπορεί το παιδί σας να πει τις πρώτες λέξεις του;
*Στα δυο χρόνια, μπορεί να σας ακούσει όταν φωνάζετε από άλλο δωμάτιο;
*Στα τρία χρόνια, μιλάει καθαρά το παιδί σας, εκτός από το “σ” και το “θ”;
ΑΦΑΙΡΕΣΗ ΤΗΣ ΚΥΨΕΛΙΔΑΣ
Αν νομίζετε ότι υπάρχει πάρα πολλή κυψελίδα στο αφτί του παιδιού σας, μην προσπαθείτε να τη βγάλετε ή να την ξεπλύνετε μόνοι σας. Ο γιατρός σας θα σας δώσει ωτικές σταγόνες σχεδιασμένες να διαλύουν τη συσσωρευμένη κυψελίδα στο αφτί του παιδιού σας. Αν η κυψελίδα δε διαλύεται, πηγαίνετε πάλι το παιδί στο γιατρό σας, για να τη βγάλει στο ιατρείο του.
ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΑ ΣΤΟ ΑΦΤΙ
Τα παιδιά συχνά σπρώχνουν μικρά αντικείμενα, όπως μπιζέλια, χάντρες ή κομμάτια χαρτιού στ’ αφτιά τους. Αυτά τα ξένα σώματα μπορούν να προκαλέσουν πόνο και προσωρινή απώλεια ακοής. Βαθιά διείσδυση στο αφτί ενός ξένου αντικειμένου και οι απόπειρες να το βγάλετε στο σπίτι μπορούν να βλάψουν το τύμπανο. Αν το παιδί σας βάλει κάτι στο αφτί του, μην προσπαθείτε να το βγάλετε με νερό. θα μπορούσε να φουσκώσει και να κάνει την εξαγωγή πιο δύσκολη. Ξένα σώματα στο αφτί πρέπει ν’ αφαιρούνται από γιατρό.
Έντομα στο αφτί
Μπορεί να μπουν στο αφτί πετώντας ή περπατώντας και να παγιδευτούν . Ένα παιδί μπορεί να τρομάξει από το θορυβώδες βούισμα ή χτύπημα του εντόμου. Για να σκοτώσετε το έντομο πριν αφαιρεθεί στο ιατρείο του γιατρού, βάλτε πολλές σταγόνες ζεστό λάδι για μωρά στο αφτί του παιδιού σας.
Οι άνθρωποι με ακουστικές βλάβες στηρίζονται κυρίως στην όρασή τους για επικοινωνία, όπως για παράδειγμα, ανάγνωση λόγου, ανάγνωση χειλιών, Ελληνική νοηματική γλώσσα ή όπως στην Αγγλία σε μια μορφή αγγλικών που χρησιμοποιεί το λεξιλόγιο BSL και ονομάζεται Υποστηριζόμενα Σήματα Αγγλικών (SSE).
Όσον αφορά τους σοβαρά και βαθύτατα κωφούς ανθρώπους, η εκμάθηση της γλώσσας ακολουθεί μια διαφορετική πορεία σε σύγκριση με τον τρόπο γλωσσικής ανάπτυξης των φυσιολογικά αναπτυσσόμενων ανθρώπων. Συνήθως η γλώσσα είναι επίκτητη μέσα από την άφθονη έκθεση σε μια γεμάτη νόημα γλωσσική αλληλεπίδραση κατά τη διάρκεια της παιδικής ηλικίας. Η σοβαρή κώφωση μειώνει και σε ποιότητα και σε ποσότητα τη γλωσσικά ερεθίσματα που προσφέρονται στο εκάστοτε άτομο.
Οι μαθητές με ακουστικά προβλήματα που αντιμετωπίζουν δυσκολίες στη γλώσσα των Ελληνικών, ίσως βρουν ένα πρόγραμμα ηλεκτρονικού υπολογιστή αρκετά εύχρηστο, όπως για παράδειγμα, τα προγράμματα θησαυρός και έλεγχος της γραμματικής. Επίσης, το ηλεκτρονικό ταχυδρομείο αποτελεί ένα αποτελεσματικό τρόπο επικοινωνίας για τους κωφούς μαθητές. Μερικοί μαθητές χρησιμοποιούν κατά τη διάρκεια των διαλέξεων φορητό υπολογιστή, έτσι ώστε να διαβάζουν τα χείλη και να δακτυλογραφούν ταυτόχρονα.
Υπάρχουν τέσσερις τύποι απώλειας της ακοής:
Αγώγιμη απώλεια ακοής (οι διαβάσεις μεταφοράς για τους ήχους για να φθάσουν στο εσωτερικό αυτί επηρεάζονται). Οι αγώγιμες απώλειες ακοής έχουν επιπτώσεις συνήθως σε όλες τις συχνότητες με αποτέλεσμα να μην μπορούν να ακούν και να οδηγεί στην βαριά απώλεια της ακοής.
Νεύρο-αισθητηριακή απώλεια ακοής (ζημία στα λεπτά αισθητήρια τριχοειδή αγγεία του εσωτερικού αυτιού ή των νεύρων που την παρέχουν). Αυτή η απώλεια ακοής μπορούν να κυμανθεί από ήπια ως βαριά και έχει συχνά επιπτώσεις στη δυνατότητα του προσώπου να ακούει μόνο κάποιες συχνότητες έναντι άλλων.
Μια μικτή απώλεια ακοής αναφέρεται σε έναν συνδυασμό αγώγιμης και νεύρο-αισθητηριακή απώλειας και σημαίνει ότι ένα πρόβλημα εμφανίζεται και στον εξωτερικό, στο μέσο και στο εσωτερικό αυτί.
Μια απώλεια ακοής προκύπτει από ζημία ή εξασθένιση στα νεύρα ή στο κεντρικό νευρικό σύστημα, είτε στις διαβάσεις προς τον εγκέφαλο είτε στον ίδιο τον εγκέφαλο.
Γενικότερα, οι μαθητές που χάνουν την ακοή τους ή μέρος της ,κατά τη διάρκεια της παιδικής τους ηλικίας, συνήθως χρησιμοποιούν τη μέθοδο ανάγνωσης χειλιών, ενώ αντίθετα, αυτοί που γεννιούνται κωφοί ή χάνουν την ακοή τους κατά το στάδιο της βρεφικής τους ηλικίας, χρησιμοποιούν τη νοηματική γλώσσα. Οι μαθητές που χρησιμοποιούν την ανάγνωση χειλιών, μπορούν ταυτόχρονα να χειρίζονται ένα φορητό ηλεκτρονικό υπολογιστή ή να διαθέτουν μαζί τους ένα βοηθό, ο οποίος να κρατάει σημειώσεις ενώ παράλληλα οι ίδιοι να επικεντρώνονται στις εκφράσεις του προσώπου του ομιλητή.
Στην περίπτωση ενός κωφού μαθητή, η ανάπτυξη της ομιλουμένης γλώσσας είναι σπάνια φυσική και αυτόματη, αλλά αντίθετα αποτελεί προϊόν μιας επίπονης διαδικασίας με αμέτρητα εμπόδια και παγίδες.
Για πολλούς μαθητές, οι οποίοι γεννήθηκαν κωφοί, η ομιλουμένη γλώσσα αποτελεί τη δεύτερη γλώσσα τους και η νοηματική την πρώτη. Εντούτοις, σε αντίθεση με άλλους μαθητές, οι οποίοι δεν μαθαίνουν τα Αγγλικά σαν πρώτη γλώσσα, οι εκ γενετής κωφοί μαθητές αδυνατούν να μάθουν Αγγλικά με τον τρόπο που μαθαίνει ένας Γερμανός ή Γάλλος αυτόχθων ομιλητής. Δεν μπορούν να εντρυφήσουν στη γλώσσα καθώς δεν μπορούν να την ακούσουν. Επιπροσθέτως, από τη στιγμή που η νοηματική είναι ολοκληρωτικά οπτική, οι κωφοί μαθητές δεν διαθέτουν γραπτή ή ομιλούμενη γλώσσα, στην οποία να βασίσουν την εκμάθηση μιας δεύτερης γλώσσας.
Πως τα Προβλήματα Ακοής επιδρούν στην μάθηση και τη διδασκαλία
Στην περίπτωση των κωφών μαθητών που έχουν την ομιλουμένη ως δεύτερη γλώσσα, δεν αποτελεί έκπληξη το γεγονός ότι βιώνουν διάφορα γλωσσικά προβλήματα. Οι δυσκολίες είναι περισσότερο έκδηλες στις γραπτές εργασίες, στις οποίες τα λάθη εντοπίζονται κυρίως στη δομή της πρότασης, στους χρόνους του ρήματος και σε διάφορες παραλείψεις λέξεων. Η δυσκολία επιτείνεται καθώς η γλώσσα υποδοχής συνήθως υφίσταται σε άπταιστο λόγο και για αυτό προκύπτει πρόβλημα στην ανάγνωση των χειλιών των άλλων ανθρώπων.
Η έλλειψη ακοής και ακουστικών αναμνήσεων υποδηλώνει ότι οι σπουδαστές αδυνατούν να εξιστορήσουν αυτό που είναι γραμμένο σε μια σελίδα. Επιπλέον, η νοηματική διαθέτει γραμματική και σύνταξη, η οποία είναι διαφορετική από την ομιλουμένη γλώσσα, γεγονός που δυσχεραίνει την απόδοση του μαθητή.
Οι έρευνες, επίσης φανερώνουν ότι η αναγνωστική ηλικία των κωφών μαθητών που αποφοιτούν το σχολείο είναι χαμηλότερη του μέσου εθνικού όρου. Συνεπώς, είναι πιθανό ότι οι κωφοί σπουδαστές, οι οποίοι εισέρχονται στην ανώτερη και ανώτατη εκπαίδευση, είναι ήδη λειτουργικοί σε ένα σχετικώς προχωρημένο επίπεδο. Εντούτοις, η ανάγνωση παραμένει ένα επίπονο καθήκον για μερικούς κωφούς σπουδαστές, καθώς το λεξιλόγιό τους μπορεί να είναι αξιόλογα περιορισμένο σε σύγκριση με τις ακουστικές τους αιχμές. Άγνωστες λέξεις ή λέξεις που δεν έχουν παρουσιαστεί με συγκεκριμένο τρόπο στον μαθητή, δεν μπορούν να διαβαστούν από τα χείλη. Συνεπώς, οι κωφοί σπουδαστές συχνά πρέπει να ψάχνουν όχι μόνο την τεχνική διάλεκτο που σχετίζεται με το θέμα αλλά και τη γλώσσα που είναι οικεία στις ακουστικές τους αιχμές. Μια ασύγκριτη ποσότητα χρόνου μπορεί να δαπανηθεί στην ανάγνωση και την προετοιμασία εργασιών, συχνά με την υποστήριξη μιας ατομικής γλώσσας ή ενός εκπαιδευτικού υποστήριξης μάθησης.
Σε σύγκριση με τους φυσιολογικά αναπτυσσόμενους σπουδαστές, το μονοπάτι για την γενική γνώση μπορεί να είναι αποκλεισμένο για τον μαθητή με μειωμένη ακοή. Οι φυσιολογικοί σπουδαστές απορροφούν τη γνώση μέσα από την ανάγνωση εφημερίδων, την τηλεόραση ή το ραδιόφωνο και με τις συζητήσεις με άλλους σπουδαστές. Αυτή η τυχαία συλλογή πληροφοριών βοηθάει στο σχηματισμό απόψεων και ικανοτήτων απαραίτητων για την ανώτερη εκπαίδευση. Επίσης, οι κωφοί σπουδαστές μπορεί να αρνηθούν την πρόσβαση σε όλο αυτό τον πλούτο της γνώσης και την εμπειρία ζωής. Το τελικό αποτέλεσμα συχνά αντανακλάται στην γραπτή εργασία του κωφού μαθητή, η οποία χαρακτηρίζεται από έλλειψη βάθους, ανωριμότητα και μερικές φορές ανενημέρωτες απόψεις και προβλήματα διαδοχικής και ολικής δομής του γραπτού λόγου.
Ένα επιπρόσθετο πρόβλημα για τους σπουδαστές με ακουστικές βλάβες αποτελεί η ομαδική εργασία και σε αρκετές περιπτώσεις απαιτείται η υιοθέτηση επιτρεπτικών στρατηγικών εκ μέρους της υπόλοιπης ομάδας.
Λαμβάνοντας υπόψη, ότι απαραίτητο συστατικό πολλών ομαδικών δραστηριοτήτων είναι η ανάθεση υπευθυνότητας και ελέγχου στους σπουδαστές, οι εκπαιδευτικοί πρέπει να συμβιβαστούν με το μέγεθος της παρέμβασής τους και την συμπερίληψη όλων των μαθητών στην εκπαιδευτική διαδικασία. Βέβαια, απαραίτητη προϋπόθεση αποτελεί η εφαρμογή των συστημάτων εκείνων, τα οποία ωθούν τις ομάδες στην ανάληψη πρωτοβουλιών για την εμπλοκή όλων των μαθητών στην εκπαιδευτική διαδικασία.
Οι εκπαιδευτικοί χρειάζεται να λάβουν υπόψη τη δομή του μαθήματός τους, τη διδακτική υποστήριξη, τα βοηθήματα, την ανάπτυξη κατάρτισης και το περιβάλλον μάθησης. Επίσης, απαιτείται αντικατάσταση των μακρήγορων ομιλιών και σεμιναρίων με μια περισσότερο προσβάσιμη μάθηση, μια μάθηση βασισμένη στη χρήση μικρών διδακτικών ομάδων. Τέλος, η μάθηση με ηλεκτρονικούς υπολογιστές μπορεί να μειώσει την ανάγκη για επικοινωνιακή υποστήριξη.
Η παροχή σημειώσεων, πριν από την έναρξη του μαθήματος, αποτελεί μια επιπλέον βοήθεια για το μαθητή, μια βοήθεια που πολλαπλασιάζει τα οφέλη της όταν οι σημειώσεις αυτές δίνονται σε ηλεκτρονική μορφή. Η χρήση οπτικών βοηθημάτων (π.χ PowerPoint) λειτουργεί ευεργετικά στην κατανόηση των ομιλούμενων πληροφοριών.
Όταν το νερό μπαίνει στο αυτί μπορεί να μεταφέρει σε αυτό μικρόβια ή μύκητες. Συνήθως βγαίνει αμέσως μόνο του, το αυτί στεγνώνει και έτσι τα μικρόβια και οι μύκητες δεν προκαλούν κανένα πρόβλημα. Μερικές φορές όμως το νερό παραμένει εγκλωβισμένο στο κανάλι του αυτιού και το δέρμα μουλιάζει. Τότε τα μικρόβια και οι μύκητες αναπτύσσονται, πολλαπλασιάζονται και μπορεί να κάνουν φλεγμονή στο εξωτερικό τμήμα του αυτιού, δηλαδή εξωτερική ωτίτιδα.
Τι συμπτώματα κάνει η εξωτερική ωτίτιδα;
Νιώθετε το αυτί σας βουλωμένο και μπορεί να έχετε φαγούρα
Το κανάλι του αυτιού πρήζεται και μερικές φορές αποφράσσεται.
Το αυτί αρχίζει να τρέχει και βγάζει γαλακτώδες υγρό
Το αυτί πονάει και είναι πολύ ευαίσθητο στο άγγιγμα, ιδίως στο χόνδρο μπροστά από το κανάλι του
Μερικές φορές διογκώνονται οι λεμφαδένες του λαιμού
Τι προφυλάξεις μπορώ να πάρω;
Εάν νιώσετε τα αυτί σας υγρό ή βουλωμένο μετά το κολύμπι, το λούσιμο ή το μπάνιο βάλτε σ΄ αυτό ωτικές σταγόνες για να το στεγνώσετε. Οι καλύτερες σταγόνες είναι αυτές που περιέχουν βορικό οξύ ή λευκό ξύδι. Το ελαφρύ όξινο περιβάλλον αναστέλλει την ανάπτυξη των μικροβίων και των μυκήτων. Ένα στεγνό αυτί έχει ελάχιστες πιθανότητες να κάνει φλεγμονή. Μπορείτε να στεγνώσετε επίσης το αυτί σας με το πιστολάκι των μαλλιών. Απαγορεύεται να χρησιμοποιείτε μπατονέτες (Q-tips), διότι αυτές σπρώχνουν το υλικό απόφραξης βαθύτερα στο κανάλι του αυτιού, ερεθίζουν το δέρμα του και το κάνουν να εκκρίνει υγρασία ή να αιμορραγήσει.
Αν στο αυτί σας δημιουργείται επαναλαμβανόμενο πρόβλημα θα χρειασθείτε ελαιούχες ωτικές σταγόνες πριν από το κολύμπι για να το προστατεύσετε από το νερό.
Πότε πρέπει να πάω στο γιατρό;
Εάν έχετε τα συμπτώματα της εξωτερικής ωτίτιδας θα χρειασθείτε ιατρική φροντίδα. Θα κάνουμε συχνό καθαρισμό του αυτιού σας και θα σας δώσουμε τις κατάλληλες ωτικές σταγόνες. Μερικές φορές είναι απαραίτητη η αντιβίωση.
Όσοι παρουσιάζουν προδιάθεση για εξωτερική ωτίτιδα, καλό είναι πριν από τα καλοκαιρινά μπάνια να επισκέπτονται τον Ωτορινολαρυγγολόγο για φροντίδα των αυτιών και ιδιαίτερες οδηγίες.
Τα θαλασσινά σπορ (καταδύσεις, σκι, σέρφινγκ κλπ) χαρίζουν συγκλονιστικές εμπειρίες. Πολλές φορές όμως βάζουν σε δοκιμασία το αυτί και είναι δυνατόν να προκαλέσουν σ’ αυτό ελαφρές ή βαριές παθήσεις.
Η διάτρηση τυμπάνου είναι η πιο συχνή πάθηση. Τη στιγμή που σπάει το τύμπανο έχετε έντονο πόνο και μερικές φορές αίμα. Ο πόνος υποχωρεί σε λίγο και νιώθετε βουητό, μπούκωμα στο αυτί και ίσως βαρηκοΐα. Μπορείτε να πάρετε παυσίπονο αλλά απαγορεύεται να βάλετε σταγόνες και να ξαναβρέξετε το αυτί σας. Πρέπει να σας δούμε το συντομότερο, να διαπιστώσουμε αν υπάρχει τρύπα στο τύμπανο, τι μέγεθος έχει, να μετρήσουμε την ακοή σας και να πάρετε τη σωστή θεραπευτική αγωγή.
Μπορεί να κλείσει η τρύπα στο τύμπανο;
Εάν το αυτί δεν μολυνθεί, τις περισσότερες φορές η διάτρηση επουλώνεται μόνη της. Αν περάσουν όμως τρεις μήνες περίπου και δεν έχει επουλωθεί είναι απαραίτητη η χειρουργική αποκατάσταση με τυμπανοπλαστική.
Στις περιπτώσεις που γίνει μόλυνση του αυτιού και αρχίσει να βγάζει πύον, τότε μπορεί να προκληθούν μεγαλύτερες καταστροφές του τυμπάνου και των μικρών οσταρίων του μέσου αυτιού. Δημιουργείται έτσι η χρόνια ωτίτιδα και θα χρειασθείτε εκτεταμένο χειρουργικό καθαρισμό του αυτιού και τυμπανοπλαστική.
Ίλιγγος
Ίλιγγος είναι το ψευδές αίσθημα περιστροφής ή κίνησης του σώματος όταν αυτό είναι σταθερό. λαβύρινθος
Ο λαβύρινθος είναι το τμήμα του αυτιού υπεύθυνο για τη διατήρρηση της ισορροπίας του σώματος. Απαραίτητα επίσης για την ισορροπία είναι ορισμένα τμήματα του εγκεφάλου, οι μύες του σώματος και η καλή λειτουργία των αιμοφόρων αγγείων.
Μια διαταραχή σε καθένα από τα παραπάνω μπορεί να προκαλέσει τα ακόλουθα συμπτώματα:
* Προσβολές ιλίγγου, αστάθειας, ζάλης και αίσθημα απώλειας του βάρους της κεφαλής. Αυτά μπορεί να συνοδεύονται με ναυτία η και έμετο. Τα επεισόδια αυτά μπορεί να συμβούν απότομα ή μπορεί να εμφανισθούν με τις αλλαγές της θέσης του σώματος ή της κεφαλής.
* Βαρηκοiα μόνιμη η με διακυμάνσεις.
* Θόρυβος, αίσθημα πληρότητας (μπούκωμα) ή αίσθημα πίεσης στο αυτί.
Το ιστορικό, η εξέταση και τα αποτελέσματα των διαφόρων εξετάσεων μας δείχνουν αν έχετε μια διαταραχή του μηχανισμού της ισορροπίας.
Η πλειοψηφία των ασθενών με ίλιγγο μπορούν να θεραπευθούν με φάρμακα, δίαιτα, ασκήσεις, ενέσεις, ή ένα συνδυασμό από όλα αυτά. Η χειρουργική θεραπεία ενδείκνυται σήμερα σε ολοένα και μικρότερο αριθμό ασθενών.
Παρά το ότι για το σύμπτωμα του ιλίγγου η θεραπεία είναι κατά κανόνα αποτελεσματική, για το αίσθημα πληρότητας (μπούκωμα), τη βαρηκοΐα ή των εμβοών στο αυτί δεν είναι πάντα το ίδιο αποτελεσματική.
Η δίαιτα βασίζεται στην πλήρη κατάργηση από τις τροφές μαγειρικού άλατος ή άλλων τροφών που προκαλούν κατακράτηση υγρών όπως τα γαλακτοκομικά. Η χρήση της βασίζεται στο ότι η αιτία της παθολογικής κατάστασης που προκαλεί τον ίλιγγο οφείλεται σε υπερδιάταση του λαβυρίνθου από υγρό και ότι η υπερβολική λήψη μαγειρικού άλατος προκαλεί κατακράτηση υγρού (αναφέρεται για τη νόσο του Meniere).
Το κάπνισμα προκαλεί στένωση των αγγείων και είναι δυνατό να συμβάλλει και στην πάθηση. Θα πρέπει να κόψετε το κάπνισμα ή τουλάχιστο να το ελαττώσετε.
Σε χρόνιες καταστάσεις μερικές ασκήσεις μπορεί να είναι αποτελεσματικές.
Πέρα από τις κλασσικές ασκήσεις για την αντιμετώπηση του «ιλίγγου θέσεως» που θα σας κάνει ο ιατρός σας όταν αυτή είναι η διάγνωση, υπάρχουν και ασκήσεις για χρόνια νοσήματα του λαβυρίνθου όταν οι θεραπείες δεν είναι αποτεσματικές και μπορούν να δοκιμασθούν από τον ίδιο τον ασθενή.
Η εφαρμογή αυτών των ασκήσεων εξηγείται καλύτερα με το παράδειγμα των παγοδρόμων. Αυτοί είναι ικανοί να περιστρέφονται γρήγορα, να σταματάνε απότομα και να κινούνται πάνω στον πάγο χωρίς δυσκολία. Τούτο οφείλεται στην εξάσκηση ή στον έλεγχο της ισορροπίας τους, ώστε να μη ζαλίζονται. Οι παραπάνω ασκήσεις μπορούν να βοηθήσουν με τον ίδιο τρόπο.
Η συναισθηματική φόρτιση (στενοχώρια) και η σωματική κόπωση μπορεί να επηρεάσει σημαντικά τη συχνότητα και βαρύτητα των κρίσεων. Αν πράγματι συμβαίνει αυτό, τότε μπορείτε να λαμβάνετε ένα ηρεμιστικό. Μπορείτε να συμβουλευτείτε και ψυχίατρο.
Αν σας δοθούν φάρμακα, συνεχίστε μέχρις ότου ο γιατρός σας αποφασίσει, ότι πρέπει να τα διακόψετε.
Η πλέον σύγχρονη θεραπεία συγκεκριμένων νοσημάτων του λαβυρίνθου είναι οι ενδοτυμπανικές ενέσεις φαρμάκων που έχουν σαν σκοπό την απορρόφηση αυτών απ’ευθείας από τον λαβύρινθο χωρίς ο ασθενής να εκτεθεί στις παρενέργειες των φαρμάκων λαμβάνοντάς τα από το στόμα ή ενδοφλέβια. Η ένεση γίνεται με την χρήση τοπικής αναισθησίας στο τύμπανο και είναι ανώδυνη. Γίνεται σε καθημερινά ή εβδομαδιαία προγράμματα τρείς ή τέσσερις φορές με τον ασθενή να πρέπει να παραμείνει στο εξεταστικό κρεββάτι για περίπου μισή ώρα. Οι ενέσεις αυτές αποτελούν ουσιαστικά τον λόγο για τον οποίο σήμερα έχουν ελαχιστοποιηθεί οι χειρουργικές επεμβάσεις για την αντιμετώπηση του ιλίγγου.
Κάποιες μορφές ιλίγγου εμφανίζονται σε κρίσεις που μπορεί να επαλαμβάνονται σε διαστήματα μηνών, ετών ή καθόλου. Κατά κανόνα οποιαδήποτε και αν είναι η αιτία του ιλίγγου σας ο εγκέφαλος έχει τη δυνατότητα να προσαρμόζει το σώμα στο αίσθημα της περιστροφής και τα έντονα συμπτώματα υποχωρούν ακόμα και χωρίς αγωγή σε πολλές περιπτώσεις.
Δεν είναι ασύνηθες μετά από μία κρίση ιλίγγου να παραμένει ένα αίσθημα «ζάλης» ή αστάθειας που δεν έχει την ένταση της αρχικής κρίσης αλλά είναι ενοχλητικό για αρκετό χρονικό διάστημα και σιγά σιγά φθίνει.
Καλοήθης Παροξυσμικός Ίλιγγος Θέσεως
Τι είναι; Κρίσεις ιλίγγου που διαρκούν δευτερόλεπτα και συνοδεύουν συκγεκριμένες κινήσεις του κεφαλιού όπως στην κατάκλιση, την έγερση από το κρεβάτι κλπ.
Που οφείλονται; Στην διαφυγή μέσα στον λαβύρινθο των κρυστάλων που υπάρχουν σε συγκεκριμένες θέσεις και έτσι η κίνησή τους προκαλεί τις κρίσεις ιλίγγου.
Πως θεραπεύεται; Με συγκεκριμένες ασκήσεις όπως στο σχήμα που έχουν σαν σκοπό την επανατοποθέτηση των κρυστάλλων στη σωστή τους θέση.
Νόσος Meniere. (ύδρωπας του λαβυρίνθου)
Τι είναι; Νόσημα που προσβάλει τον λαβύρινθο και εκδηλώνεται με κρίσεις ιλίγου σε διάφορα χρονικά διαστήματα, που διαρκούν από λεπτά μέχρι αρκετές ώρες και συνοδεύεται συνήθως από εμβοές (βουητά ή θόρυβο στο αυτί) και βαρηκοία.
Που οφείλεται: Στο εσωτερικό μέρος του λαβυρίνθου υπάρχει ο υμενώδης λαβύρινθος. Για κάποιον λόγο αυτό το τμήμα του λαβυρίνθου κατακρατεί περισσότερο υγρό από όσο πρέπει με αποτέλεσμα να φουσκώνει σε σχέση με το υπόλοιπο μέρος του λαβυρίνθου (ύδρωπας) με συνέπεια τις κρίσεις ιλίγου, των βουητών και της βαρηκοίας.
Πως θεραπεύεται; Η θεραπεία είναι σύνθετη ανάλογα με την συχνότητα και την ένταση των κρίσεων. Καταρχήν θα πρέπει να αποφεύγεται η κατανάλωση αλατιού και προϊόντων αλμυρών όπως τα τυριά και αυτό γιατί το αλάτι κατακρατά υγρά. Εάν αυτό δεν είναι αρκετό προστίθενται στην θεραπεία φάρμακα βοηθητικά για την αποσυμφόρηση του λαβυρίνθου όπως διουρητικά. Χρήσιμες είναι και οι διάφορες ασκήσεις αποκατάστασης. Σε ασθενείς με συχνές κρίσεις η πιο σύγχρονη και αποτελεσματική θεραπεία είναι ενέσεις φαρμάκων που γίνονται μέσα στο αυτί (με τοπική αναισθησία) που έχουν σα σκοπό την αδρανοποίηση του λαβυρίνθου που πάσχει και έτσι την εξαφάνιση των κρίσεων. Σε κάποιες περιπτώσεις έχουν ένδειξη συγκεκριμένες χειρουργικές επεμβάσεις που όμως λόγω της μεγάλης αποτελεσματικότητας των ενέσεων τείνουν να μην χρησιμοποιούνται πια παρά μόνο σε πολύ επιλεγμένα περιστατικά.
Θεραπεία με άσκηση
Για τον Λαβύρινθο:
Ασκήσεις αποκατάστασης
Έχουν σαν σκοπό την «εκπαίδευση» του εγκεφάλου και του συστήματος ισορροπίας να μάθει να «αγνοεί» τα ερεθίσματα που προκαλούν ίλιγγο. Στην ουσία πρόκειται για συχνή και καθημερινή επανάληψη αυτών ακριβώς των κινήσεων του κεφαλιού και του σώματος που προκαλούν ίλιγγο με συνέπεια σιγά-σιγά το σύμπτωμα αυτό να φθίνει. Μπορείτε να κάνετε τις ασκήσεις που σας προκαλούν ίλιγγο, τις ασκήσεις που σας κάνει ο ιατρός σας ή ομάδες ασκήσεων σαν αυτές που ακολουθούν:
Θα πρέπει να γίνονται επί 15΄ δύο φορές την ημέρα φθάνοντας σιγά σιγά τα 30΄.
Ασκήσεις του ματιού: Κοιτάξτε προς τα πάνω, κατόπιν προς τα κάτω, αρχικά σιγά και αργότερα γρήγορα 20 φορές. Κοιτάτε από τη μία πλευρά στην άλλη, αρχικά σιγά και μετά γρήγορα 20 φορές. Συγκεντρώστε το βλέμμα σας στο δάκτυλό σας με το χέρι σας (δείκτης) 30 πόντους προς τα εμπρός και πίσω. Επαναλάβετε αυτή την κίνηση 20 φορές.
Ασκήσεις της κεφαλής: Κάμψτε το κεφάλι προς τα εμπρός μετά προς τα πίσω, με ανοικτά τα μάτια αργά και μετά γρήγορα 20 φορές. Καθώς βελτιώνεται ο ίλιγγος, αυτές οι ασκήσεις του κεφαλιού πρέπει να γίνονται με κλειστά τα μάτια.
Καθιστές ασκήσεις: Καθώς κάθεστε, ανυψώστε τους ώμους σας 20 φορές. Γυρίστε προς τα αριστερά 20 φορές. Κάντε κάμψη προς τα κάτω και σηκώστε αντικείμενα από το έδαφος και καθίστε 20 φορές.
Ασκήσεις στάσης: Σηκωθείτε και καθίστε 20 φορές με ανοικτά τα μάτια. Επαναλάβετε με κλειστά μάτια. Πετάξτε μία μικρή ελαστική μπάλα από το ένα χέρι στο άλλο πάνω από το επίπεδο των ματιών. Πετάξτε τη μπάλα από το ένα χέρι στο άλλο κάτω από το ένα γόνατο.
Θεραπεία με βότανα:
Διαβάστε:
Αντιβιοτικό λάδι για τα αυτιά
Είμαστε περισσότερο εξοικειωμένοι με το ρόλο που παίζουν τα αυτιά στην ακοή, πέρα όμως από την αντίληψη των ηχητικών κυμάτων, στέλνουν επίσης στον εγκέφαλο πληροφορίες για τον προσανατολισμό και την κίνηση του σώματος μέσα στον τρισδιάστατο χώρο.
Για να πραγματοποιήσει όλες αυτές τις λειτουργίες, ο οργανισμός έχει εξελίξει μιαν αρχιτεκτονικά θαυμάσια δομή που διευκολύνει αυτές τις πολύπλοκες δραστηριότητες κατά θαυμαστά αποτελεσματικό τρόπο.
Ξεφεύγουν από τα πλαίσια αυτού του βιβλίου τα προβλήματα του εσωτερικού αυτιού (έσω ωτός).
Εδώ θα ασχοληθούμε μόνο με παθήσεις που οφείλονται σε λοιμώξεις και καταρροή, οι οποίες εμπίπτουν στον τομέα της κατ’ οίκον θεραπείας.
Λοιμώξεις
Οι λοιμώξεις του μέσου αυτιού συχνά ξεκινούν από το λαιμό και εξαπλώνονται στα αυτιά μέσω των ευσταχιανών σαλπίγγων.
Τα σημαντικότερα βότανα που μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε εδώ είναι τα αντιμικροβιακά, όπως η ιριδα, η Εχινάκια, το Σκόρδο και η Βαπτίσια, τα οποία είναι επίσης αντικαταρροϊκά και εξομαλυντικά.
Η Εχινάκια είναι η πιο χρήσιμη για όλες τις λοιμώξεις των αυτιών, της μύτης και του λαιμού.
Τα βότανα που είναι πλούσια σε αντισηπτικά έλαια είναι μεν χρήσιμα, αλλά συστήνονται περισσότερο για τα προβλήματα του λαιμού και της μύτης.
Πρέπει επίσης να εξετάσουμε τη χρήση λεμφοτονωτικών, όπως το Γάλιο και η Φυτολάκκα, καθώς και αντικα-ταρροϊκών και τονωτικών των βλεννογόνων μεμβρανών, όπως τα άνθη Φασκόμηλου, το Σολιντάγκο και η Υδραστίδα.
Τα κατάλληλα βότανα πρέπει να συνδυαστούν σε ένα ρόφημα (εκτός ίσως από την Υδραστίδα, που επειδή έχει πικρή γεύση, συχνά χορηγείται σαν σκόνη σε κάψουλες, ιδιαίτερα στα παιδιά).
Αν και αυτή η εσωτερική αγωγή θα είναι αποτελεσματική, σε περιπτώσεις ωταλγιών (πόνου των αυτιών) μπορεί να χρειαστεί και εξωτερική αγωγή.
Η ωταλγία μπορεί να γίνει πολύ οδυνηρή, ιδιαίτερα στα παιδιά, και να προκαλέσει μεγάλη ταλαιπωρία, υπάρχουν όμως αρκετοί τρόποι για να καταπραϋνθεί.
Πόνος των Αυτιών
Ο ταχύτερος τρόπος για να ανακουφιστεί ο πόνος των αυτιών είναι ο χυμός Κοτυ-ληδώνας.
Συγκεντρώστε μερικά από τα στρογγυλά φύλλα της Κοτυληδώνας.
Το φυτό αυτό αναπτύσσεται σε τοίχους και βράχους σε πολλά μέρη και μπορεί να βρεθεί εύκολα.
(Θα γνωρίσετε την Κοτυληδώνα από το ότι οι μίσχοι του καταλήγουν στο κέντρο του κάτω μέρους του στρογγυλού φύλλου.) Συνθλίψτε δυο φύλλα σε ένα σουρωτήρι και συγκεντρώστε το χυμό.
Ρίξτε δύο σταγόνες του πράσινου χυμού (σε θερμοκρασία σώματος) μέσα στο αυτί που πονά και κλείστε το με λίγο βαμβάκι.
Το έλαιο του Βερμπάσκου μπορεί να χρησιμοποιηθεί με τον πιο πάνω τρόπο, όπως και το ζεστό Αμυνδαλελαιο ή το βάμμα της Λομπέλια.
Αν δεν έχετε τίποτα από τα παραπάνω, φτιάξτε ένα δυνατό έγχυμα από Χαμομήλι, Αχιλλέα ή Ύσσωπο και ρίξτε στο αυτί δυο σταγόνες με τον ίδιο τρόπο.
Όλα αυτά τα ιάματα θα ανακουφίσουν τον πόνο, πρέπει όμως να θυμόμαστε ότι θα πρέπει να θεραπεύσουμε και τη λοίμωξη που τον προκαλεί.
Μαστοειδίτιδα
Μια όχι ασυνήθιστη πάθηση είναι η λοίμωξη της μαστοειδούς αποφύσεως, που βρίσκεται λίγο πίσω από το αυτί, και η οποία μπορεί να προκαλέσει το σχηματισμό αποστήματος που επηρεάζει το εξωτερικό ή το μέσο αυτί.
Η πάθηση αυτή πρέπει να αντιμετωπιστεί όπως οι δοθιήνες, σαν μια οργανική λοίμωξη (βλέπε το κεφάλαιο για το Δέρμα),
Κώφωση και Προβλήματα Ακοής
Η κώφωση μπορεί να οφείλεται σε νευρολογικά αίτια ή σε καταρροϊκή απόφραξη του μέσου αυτιού.
Η απόφραξη αυτή μπορεί να θεραπευθεί επιτυχώς με τη μέθοδο που περιγράφεται για τη ρινική καταρροή.
Η συσσώρευση κεριού (κυψελίδας) στο εξωτερικό αυτί μπορεί επίσης να συντελέσει στην εμφάνιση κώφωσης, οπότε θα πρέπει να αφαιρεθεί από ειδικό.
Εμβοή
Η εμβοή είναι μια πάθηση στην οποία το άτομο ακούει ένα βόμβο μέσα στο αυτί.
Μπορεί να οφείλεται σε καταρροϊκή συμφόρηση, ανεξάρτητα από το αίτιο, όμως, μπορεί να αντιμετωπιστεί αποτελεσματικά με τη χρήση Υδραστίδας ή Τσιμισιφούγκα λαμβανομένων σαν ροφήματα ή σε κάψουλες για κάποιο χρονικό διάστημα.
