Δηλητήρια οικιακής χρήσης
Σε κάθε νοικοκυριό υπάρχουν δηλητηριώδεις ουσίες π.χ. λευκαντικά, διαλυτικά χρωμάτων, ζιζανιοκτόνα που μπορούν να προκαλέσουν χημικά εγκαύματα ή εσωτερικά τραύματα αν τα
καταπιούμε.
Πρόληψη
Τα είδη αυτά πρέπει να βρίσκονται σε μέρος μη προσιτό στα παιδιά (όχι κάτω από το νεροχύτη)
Φυλάτε τα φάρμακα σε ένα κλειδωμένο ντουλάπι
Μην αλλάζετε την συσκευασία επικίνδυνων ουσιών
Αγοράστε τα φάρμακα και τις ουσίες αυτές σε συσκευασίες που κλείνουν καλά
Advertisment
Δερματική Έκθεση
Αφαιρέστε τα ρούχα
Ξεπλύνετε καλά με νερό για τουλάχιστον 30 λεπτά
Προσέξτε μην εκτεθείτε και εσείς στην ουσία
Συνεννοηθείτε με το Κέντρο Δηλητηριάσεων και τον γιατρό του για την περίπτωση ανάγκης ειδικής φροντίδας
Οφθαλμική Έκθεση
Ξέπλυμα με φυσιολογικό ορό ή νερό για τουλάχιστον 20 λεπτά.
Επίσκεψη σε οφθαλμίατρο
Γαστρεντερική Έκθεση (κατάποση ουσίας)
Ελέγξτε και αν είναι ανάγκη ανοίξτε την τραχεία
Τοποθετείστε τον πάσχοντα σε θέση ανάνηψης
Ελέγξτε αναπνοή ή σφυγμό.
Καλέστε γιατρό ή ασθενοφόρο.
ΜΗΝ ΠΡΟΣΠΑΘΗΣΕΤΕ ΝΑ ΠΡΟΚΑΛΕΣΕΤΕ ΕΜΕΤΟ
Φροντίστε να μάθετε το δυνατόν περισσότερες πληροφορίες για την ουσία που έχει καταπιεί ο πάσχων.
Advertisment
Δηλητηρίαση από φάρμακα
Μπορεί να είναι αποτέλεσμα ηθελημένης ή αθέλητης υπερβολικής δόσης ενός φαρμάκου ή την κατάχρηση ναρκωτικών.
Τα χαρακτηριστικά της δηλητηρίασης από φάρμακα εξαρτώνται από το φάρμακο και τη
μέθοδο λήψης του.
Ελέγξτε και αν είναι ανάγκη ανοίξτε την τραχεία
Μην προκαλείτε εμετό
Καλέστε ασθενοφόρο
Φυλάξτε το δείγμα του εμετού, των άδειων συσκευασιών ή τα σημειώματα αυτοκτονίας. Στείλτε τα μαζί με τον πάσχοντα στο νοσοκομείο.
Πρώτες βοήθειες από εισπνοή αερίων
Αν είναι δυνατόν, απομακρύνετε τον πάσχοντα από τον κίνδυνο και οδηγήστε τον στον καθαρό αέρα.
Αν είστε εκπαιδευμένοι δώστε O2 100% με μάσκα μη επαναεισπνοής
Αν ο ασθενής έχει χάσει τις αισθήσεις του, τοποθετήστε τον σε στάση ανάνηψης και να είστε έτοιμοι για Καρδιοαναπνευστική Ανάνηψη.
Συμπτώματα δηλητηρίασης από αιθανόλη (μέθη)
Η αιθανόλη είναι συστηματική τοξίνη και καταστολέας του Κεντρικού Νευρικού Συστήματος.
Τα σημεία της συνήθης
μέθης είναι:
αταξία
δυσαρθρία
νύστα
αναστολή λειτουργιών η οποία μπορεί να οδηγήσει σε κατατονία και ίσως σε αναπνευστική καταστολή
Μπορεί να αποκρύπτει άλλες νόσους (π.χ. τραύμα κεφαλής ή σπονδιλικής στήλης, οξεία κοιλία κ.α.)
Ελέγξτε το επίπεδο ανταπόκρισης του πάσχοντος
Καλέστε γιατρό ή ασθενοφόρο
Προστατέψτε τον πάσχοντα από το κρύο (κίνδυνος υποθερμίας)
Μην κινείτε μόνο του τον άρρωστο αν έχει υποστεί κάκωση ΑΜΣΣ (τραύμα στο κεφάλι ή στον αυχένα).
Πως προκαλείται η τροφική δηλητηρίαση
Μπορεί να προκληθεί από μολυσμένη τροφή από βακτηρίδια ή τοξίνες που έχουν παραχθεί από βακτηρίδια που υπήρχαν κάποτε στην τροφή.
Τα συμπτώματα συνήθως παρουσιάζονται γρήγορα, πιθανότητα 2 ή 3 ώρες μετά την
κατανάλωση της τροφής και είναι:
ναυτία και έμετος
κοιλιακό άλγος
διάρροια
πονοκέφαλος
πυρετός
ενίοτε αδυναμία ή λιποθυμία
Αγωγή
Βοηθήστε τον πάσχοντα να ξαπλώσει και να ξεκουραστεί
Καλέστε γιατρό
Δώστε στον πάσχοντα άφθονα υγρά και μια λεκάνη (αν κάνει έμετο)
Αν η κατάστασή του επιδεινώνεται καλέστε ασθενοφόρο.
10 τρόποι προφύλαξης από τροφική δηλητηρίαση
Οξείες τροφικές δηλητηριάσεις και δυσανεξίες
Κατά την ευρεία έννοια του όρου, οι οξείες τροφικές δηλητηριάσεις, οφείλονται σε δράση τοξικών παραγόντων που εισάγονται οξέως στο σώμα, σχετίζονται με την τροφή και το νερό και επιδρούν βλαπτικά στον οργανισμό, παρουσιάζοντας μία ποικιλία συμπτωμάτων. Τα
συμπτώματα αυτά μπορεί να είναι απλά επιγαστρικά άλγη ή αυτοπεριοριζόμενα διαρροϊκά σύνδρομα, μπορεί όμως να εμφανιστεί σοβαρή διάρροια, εμετός, υψηλός πυρετός, επίμονη επιγαστραλγία, αιματηρή κένωση.
Τα αίτια, μπορεί να είναι δυσανεξία σε συστατικά των τροφών, η οποία μπορεί να είναι ιδιαιτέρως σοβαρή, όπως συμβαίνει μετά από βρώση ορισμένων ειδών μανιταριών και οστρακοειδών, αλλά μπορεί να αφορά τοξική δράση μικροοργανισμών, όπως μικροβίων, ιών, βακτηρίων, πρωτοζώων, που ευρίσκονται στο τρόφιμο ή τοξινών τους.
Ο ακριβής τύπος του παθογόνου μικροοργανισμού ποικίλλει: Ιοί, shigella, σαλμονέλλα, campylobacter, E. Coli, Entamoeba histolytica, yersinia, giardia, lamblia, cryptosporidia, εντεροιοί, vibrios, s. aureus, bacillus cereus, clostiridium difficile, clostiridium perfigens, είναι μερικά μόνο από αυτά!
Ο ειδικός έλεγχος που θα στείλει ο μάχιμος κλινικός ιατρός στα μη αυτοπεριοριζόμενα σύνδρομα, προς ακριβή ταυτοποίηση του παθογόνου αιτίου ποικίλλει, αναλόγως της κλινικής εικόνας, του γενικού status της υγείας του κάθε οργανισμού, αλλά και των επιδημιολογικών χαρακτηριστικών που σχετίζονται με παράγοντες όπως η εποχή, ο τόπος, το είδος του τροφίμου που καταναλώθηκε, οι συνθήκες παρασκευής του τροφίμου.
Έτσι, για παράδειγμα, επί επίμονων συμπτωμάτων που προκλήθηκαν μετά από ένα κακά μαγειρευμένο hamburger, ο μαχόμενος κλινικός ιατρός θα διερευνήσει οπωσδήποτε, εκτός των κοινών αιτίων, το E coli, επί πρόσφατης χρήσης αντιβίωσης το c difficile, επί προσφάτου ταξιδιού στο εξωτερικό την σαλμονέλα, shigella, campylobacter, e coli, vibrio κ.λ.π.
Το αίτιο της τροφικής δηλητηρίασης και ο τρόπος που το αμυντικό σύστημα αντιδρά, θα καθορίσει και το είδος της ιατρικής αντιμετωπίσεως, η οποία κυμαίνεται και μπορεί να είναι απλή, συμπτωματική παρακολούθηση ή θεραπεία σε ελαφρές περιπτώσεις, ενδέχεται όμως να απαιτείται και ενδονοσοκομειακή νοσηλεία σε πιο σοβαρά περιστατικά, λόγω σοβαρής αφυδάτωσης, ανοσοκαταστολής, ή τοξικότατου παθογόνου.
Διάρροια των ταξιδιωτών
Πρόκειται για διαρροϊκό σύνδρομο που αναπτύσσεται κατά τις πρώτες δέκα ημέρες των ταξιδιών, ιδιαιτέρως όταν τα ταξίδια συνοδεύονται από σημαντικές κλιματολογικές αλλαγές, αλλαγές συνθηκών δημόσιας υγιεινής, διατροφικών συνηθειών. Συνήθως η διάρροια των ταξιδιωτών είναι μικρής διάρκειας και αυτοπεριοριζόμενη.
Εμφανίζεται σε πολλές περιπτώσεις εντός δύο με δέκα ημερών, διαρκεί μία με πέντε ημέρες, χαρακτηρίζεται από μαλακές διαρροϊκές κενώσεις και συνοδεύεται από κοιλιακή τάση, ναυτία, περιστασιακά από εμετό και σπάνια από πυρετό.
Οι μικροοργανισμοί που προκαλούν την διάρροια των ταξιδιωτών, ποικίλλουν ανάλογα με την περιοχή. Στις περισσότερες περιπτώσεις τα εμπλεκόμενα παθογόνα είναι ιοί και η τοξινογόνος Escherichia coli. Τα άτομα που ταξιδεύουν σε περιοχές της Αφρικής, της Κεντρικής και Νότιας Αμερικής και της Νοτιοανατολικής Ασίας, προσβάλλονται περισσότερο από τους ταξιδιώτες στις βιομηχανικά αναπτυγμένες χώρες. Ορισμένα άτομα είναι πιο επιρρεπή, παθαίνουν συχνά αυτό το σύνδρομο κατά τα ταξίδια και πρέπει να τίθενται σε προφυλακτική αγωγή κατά την διάρκειά τους.
Ορισμένα χρόνια νοσήματα καθιστούν τα άτομα ιδιαιτέρως επιρρεπή σε σοβαρές επιπλοκές από την διάρροια των ταξιδιωτών και πρέπει να παίρνουν κατά τα ταξίδια μαζί τους, προφυλακτικά φάρμακα. O μάχιμος κλινικός ιατρός κατά την ολοκληρωμένη ιατρική εξέταση πριν το ταξίδι, θα καθορίσει εάν το χρόνιο νόσημα από το οποίο πάσχει ένας οργανισμός, αλλοιώνει σε εξαιρετικά σοβαρό βαθμό την αμυντική ικανότητα, ώστε να επιβάλλεται η λήψη των προαναφερθέντων μέτρων.
Μέτρα προφύλαξης
Για να προφυλαχτείτε από αυτό το σύνηθες σύνδρομο, το οποίο μπορεί και να αποβεί επικίνδυνο για την υγεία, ακολουθείστε τις παρακάτω συμβουλές:
μην καταναλώνετε ωμά, μισοψημένα τρόφιμα ή μαγειρεμένα τρόφιμα από πλανόδιους πωλητές κατά τα ταξίδια σας.
Πλένετε συχνά τα χέρια σας.
Ξεφλουδίζετε πάντα στα ταξίδια τα φρούτα που αγοράζετε
Η θερμότητα φονεύει πολλούς παθογόνους μικροοργανισμούς. Βεβαιωθείτε ότι το φαγητό που σας προσφέρεται είναι ζεματιστό και καταναλώνετε εμφιαλωμένα ποτά και νερά. Η κατάψυξη δεν φονεύει τα μικρόβια που προκαλούν διάρροια, επομένως να αποφεύγετε τα παγάκια που παρασκευάζονται από κοινό νερό ή είναι αμφιβόλου προελεύσεως
Μην τρώτε κρέατα, τα οποία δεν είναι καλά μαγειρεμένα, μην καταναλώνετε αμφιβόλου προελεύσεως, μη παστεριωμένα γαλακτοκομικά προϊόντα.
Τα μικρού βαθμού εντερικά συμπτώματα που επιμένουν μετά την επιστροφή στην πατρίδα, συχνά έχουν διαφορετικά επιδημιολογικά χαρακτηριστικά, σε αρκετές περιπτώσεις συνδέονται με αίτια μη οφειλόμενα σε παθογόνους μικροοργανισμούς, όπως δυσανεξία σε λακτόζη, ευερέθιστο έντερο, μεταλοιμώδη κατάλοιπα και χρήζουν πολλές φορές διαφορετικού τύπου θεραπευτικούς χειρισμούς από τον μάχιμο κλινικό ιατρό.
Απλή οξεία δυσπεψία
Στην οξεία δυσπεψία, υπάρχει πόνος, βάρος, φούσκωμα, ναυτία, εμετός, κάψιμο, ρέψιμο, συμπτώματα που προκαλούνται οξέως μετά από κατανάλωση γεύματος. Η οξεία δυσπεψία οφείλεται συνήθως σε μικρού βαθμού δυσανεξία στα συστατικά του γεύματος.
Οξέα δυσπεπτικά ενοχλήματα, μπορεί ωστόσο να συνυπάρχουν με αιφνιδίως εμφανιζόμενες σοβαρές νόσους, όπως το έμφραγμα του μυοκαρδίου. Αυτός είναι και ο λόγος, εξαιτίας του οποίου η οξεία δυσπεψία σε άτομα άνω των σαράντα ετών, πρέπει να αξιολογείται ιατρικώς άμεσα.
Επιπροσθέτως, τα επαναλαμβανόμενα επεισόδια, πρέπει να αξιολογούνται από τον μάχιμο κλινικό ιατρό, διότι ενδέχεται να υποκρύπτουν σοβαρό χρόνιο νόσημα όπως διαβήτη, θυρεοειδοπάθεια, ισχαιμία μυοκαρδίου, νεφρική βλάβη, καρκινώματα του γαστρεντερικού, έλκη, λοιμώξεις, σύνδρομα δυσαπορρόφησης, νοσήματα ήπατος και χοληφόρων κ.λ.π.
Η απλή οξεία δυσπεψία, είναι αθώο σύνδρομο, που ταλαιπωρεί, όταν εμφανίζεται, μεγάλο τμήμα του πληθυσμού μειώνοντας την ποιότητα ζωής του, είναι ιδιαιτέρως συχνή κατά τις διακοπές, μετά από περιόδους νηστείας, ή κατά την διάρκεια εορταστικών περιόδων και μπορεί να προληφθεί με τα εξής απλά μέτρα:
Αποφυγή λαίμαργης κατανάλωσης μεγάλης ποσότητας φαγητού στο γεύμα
Αποφυγή γρήγορου φαγητού και κακού μασήματος της τροφής
Αποφυγή γευμάτων πλούσιων σε λιπαρά και καρυκεύματα
Αποφυγή πλούσιων γευμάτων κατά την διάρκεια stress
Aποφυγή καταχρήσεων αλκοόλ και καφέ
Αποφυγή καπνού
Αποφυγή άσκοπης λήψης φαρμάκων.
Οξείες γαστρεντερίτιδες στα παιδιά
Οι οξείες γαστρεντερίτιδες, που συνήθως εμφανίζονται στα παιδιά, αλλά μπορεί να ταλαιπωρήσουν αρκετά και τους ενήλικες, μπορεί να χαλάσουν τις διακοπές σας, καθώς τα
συμπτώματά τους-κυρίως εμετοί και διάρροιες- είναι ιδιαίτερα ενοχλητικά, ακόμη και επικίνδυνα.
Ελαφρά μορφή γαστρεντερίτιδας θεωρείται αυτή που εμφανίζεται με 1-5 εμετούς και 3-6 διαρροϊκές κενώσεις, που μπορεί να συνοδεύονται κατά διαστήματα από ήπιους πόνους στην κοιλιά και χαμηλό έως καθόλου πυρετό.
Βαριά γαστρεντερίτιδα, που χρήζει άμεσης νοσοκομειακής περίθαλψης, είναι εκείνη που εμφανίζεται με ακατάσχετους εμετούς και απανωτές διάρροιες, που ενδέχεται να περιέχουν αίμα, και πολλές φορές υψηλό πυρετό.
Το σοβαρό πρόβλημα που μπορεί να δημιουργηθεί είναι η αφυδάτωση, που προέρχεται από την αυξημένη απώλεια υγρών και ηλεκτρολυτών. Το πρόβλημα μπορεί να γίνει ακόμα σοβαρότερο αν συνυπάρχει και υψηλός πυρετός.
Τα παιδιά παρουσιάζουν, σε σχέση με τους ενήλικες, αυξημένο κίνδυνο σοβαρής αφυδάτωσης. Όσο μικρότερη η ηλικία τόσο μεγαλύτερος ο κίνδυνος.
Περισσότερο κινδυνεύουν τα νεογέννητα και τα βρέφη, γι αυτό στην περίπτωση που παρουσιάσουν γαστρεντερίτιδα, πρέπει οι γονείς να απευθύνονται αμέσως σε παιδίατρο ή στο πλησιέστερο νοσοκομείο. Επίσης άμεση επικοινωνία με νοσοκομείο ή παιδίατρο πρέπει να γίνει στην περίπτωση που τα συμπτώματα είναι βαριά (πολοί εμετοί, διάρροιες και υψηλός πυρετός) και το παιδί εμφανίζεται τοξικό.
Σε κάθε περίπτωση, πρέπει να γνωρίζετε ότι δεν πρέπει να δοθεί στο παιδί που κάνει εμετούς τίποτε από το στόμα, για τουλάχιστον 3-4 ώρες από τον τελευταίο εμετό, ούτε και νερό.
Μετά την πάροδο των 3-4 ωρών από τον τελευταίο εμετό και εφ’ όσον δεν έχει κάνει άλλους, μπορείτε να αρχίσετε να του δίνετε σταδιακά με το κουταλάκι, όχι με το φλιτζάνι ή το μπιμπερό, ένα κουταλάκι κάθε πέντε λεπτά, μετρημένα με το ρολόι, νερό ή πιο καλά ηλεκτρολυτικό διάλυμα, αν βέβαια έχετε, μέχρις ότου βρείτε τον παιδίατρό σας στο τηλέφωνο. Η επικοινωνία με τον παιδίατρο σας είναι απαραίτητη, ανεξάρτητα από την ηλικία του παιδιού σας.
Αν πάντως σκοπεύετε να πάτε διακοπές σε απομονωμένες περιοχές, μακριά από γιατρούς και νοσοκομεία εφοδιαστείτε, πριν φύγετε, από το φαρμακείο της γειτονιάς σας με ηλεκτρολυτικό διάλυμα για να το έχετε μαζί σας. Για εσάς που έχετε μωρό κάτω του ενός έτους, καλό θα ήταν να επιλέξετε για τις διακοπές σας περιοχή που να έχει κοντά νοσοκομείο. Ακόμα καλύτερα μην απομακρυνθείτε ιδιαίτερα από τα μεγάλα αστικά κέντρα. Στο μέρος των διακοπών σας μάθετε και σημειώστε το όνομα και το τηλέφωνο του παιδιάτρου της περιοχής και επικοινωνήστε μαζί του έτσι ώστε να ξέρετε τι θα κάνετε, που και πότε θα τον βρείτε.
Όταν λοιπόν βρίσκεστε σε απομακρυσμένο μέρος, συνεχίστε να δίνετε σταδιακά, κάθε πέντε λεπτά το ηλεκτρολυτικό διάλυμα, στο παιδί που δεν παρουσιάζει βαριά συμπτωματολογία και δεν είναι βρέφος, αυξάνοντας σταδιακά την ποσότητα εφ’ όσον δεν κάνει άλλους εμετούς.
Όσο υπάρχει αφυδάτωση, το παιδί διψάει και διαμαρτύρεται συνεχώς για να πιεί νερό. Εσείς πρέπει να ξεπεράσετε την ευαισθησία σας και να μην υποκύψετε στα παρακάλια του παιδιού για νερό τις πρώτες 3-4 ώρες, αλλά ούτε και αργότερα γιά μεγαλύτερες από ένα κουταλάκι κάθε πέντε λεπτά ποσότητες.
Μην σας ξεγελά η καλή κατάσταση του παιδιού, καθώς και ότι έχει μία ή δύο ώρες να κάνει εμετό και του δώσετε. Η γαστρεντερίτιδα πολλές φορές μοιάζει με μπιλιάρδο: Αν ξεκινήσει καραμπόλα με εμετούς δεν σταματάει εύκολα.
Το 80% των παιδιών που θα τους δοθεί ενυδάτωση από το στόμα με τον τρόπο αυτό θα ξεπεράσουν το πρόβλημά τους. Όταν το παιδί σταματήσει να νιώθει δίψα το πρόβλημα της αφυδάτωσης κατά το μεγαλύτερο μέρος του έχει περάσει.
Όμως, το ηλεκτρολυτικό διάλυμα δεν πρέπει να χορηγείται ως αποκλειστική διατροφή γιά περισσότερο από ένα 24ωρο.
Μετά από 12-24 ώρες χορήγησης του ηλεκτρολυτικού διαλύματος πρέπει να επιχειρείται σίτιση και με άλλες τροφές. Φαγητά που το παιδί δεν δείχνει επιθυμία για να φάει δεν πρέπει να δίνονται, επειδή έχει βρεθεί ότι έχουν αρνητική επίδραση στην λειτουργία του γαστρεντερικού συστήματος.
Οι τροφές πρέπει να προσφέρονται στο πεινασμένο παιδί παρά τη συνέχιση της διάρροιας, εφόσον οι «υδαρείς» κενώσεις δεν χειροτερεύουν.
Βέβαια, το είδος και η ποσότητα των τροφών εξαρτάται από τις διαιτητικές συνήθειες του κάθε παιδιού, καθώς και από την σοβαρότητα της νόσου. Για το παιδί που οι διαρροϊκές κενώσεις δεν είναι περισσότερες από μία έως τρεις μέσα στο πρώτο 24ωρο, μετά τις 12 πρώτες ώρες από την έναρξη της νόσου, η επανασίτηση μπορεί να επιταχυνθεί στην συνηθισμένη του διατροφή μετά από 24 ώρες.
Αντίθετα ένα παιδί με διάρροια για 2-5 ημέρες και μέτρια αφυδάτωση, θα μπει στην κανονική του διατροφή μετά από 2 έως 3 ημέρες.
Τέλος τα αντιβιοτικά και άλλα «αντιδιαρροϊκά» φάρμακα ως θεραπευτικό μέσο δεν επηρεάζουν την πορεία των εμετών ή της διάρροιας στις περισσότερες περιπτώσεις της οξείας γαστρεντερίτιδας και για το λόγο αυτό δεν συνιστώνται.
Σε καμία περίπτωση δεν πρέπει να ξεχνάτε ότι οι οδηγίες είναι συμβουλευτικές, και έχουν σκοπό να σας ενημερώσουν για τα πρώτα απαραίτητα μέτρα που πρέπει να λάβετε, για να μην δώσετε την ευκαιρία στους εμετούς να συνεχισθούν. Δεν μπορούν να υποκαταστήσουν τον παιδίατρο σας, με το οποίο πρέπει να επικοινωνήσετε αμέσως. Εξ άλλου ο παιδίατρος είναι ο μόνος για να σας συμβουλεύσει τι θα κάνετε παρακάτω.
Στην περίπτωση που η γαστρεντερίτιδα εμφανίζεται με βαριά συμπτώματα μην δώσετε τίποτε από το στόμα και αναζητείστε ιατρική βοήθεια μέσα στις πρώτες ώρες από την έναρξη των συμπτωμάτων, ακολουθώντας μόνο τις συμβουλές για την ενυδάτωση, και σε περίπτωση υψηλού πυρετού βάλτε αντιπυρετικό υπόθετο.
Καρδιοαναπνευστική ανάνηψη C.P.R —> Εγκαύματα —> Πνιγμός —> Δηλητηριάσεις —> Ξένα σώματα σε ενήλικες και παιδιά —> Οδική ασφάλεια —> Δαγκώμτα – Τσιμπήματα —> Αντιμετώπιση και πρόληψη ατυχημάτων
