Ο Βούδας είπε μια παραβολή σε μία σούτρα:
Ένας άνθρωπος ταξίδευε ώσπου ήρθε αντιμέτωπη με μία τίγρη. Έτρεξε να σωθεί αλλά η τίγρη τον ακολουθούσε. Φτάνοντας σε ένα γκρεμό, πιάστηκε από τη ρίζα μιας άγριας αμπελιάς και κατηευθυνόταν
Advertisment
προς την άκρη. Η τίγρη τον μύρισε και ήρθε από πάνω. Ο άνδρας έντρομος κοίταξε κάτω στο σημείο όπου θα μπορούσε να κατέβει αλλά εκεί μία άλλη τίγρη περίμενε να τον φάει. Το μόνο που του έμενε ήταν να κραητθεί από το αμπέλι και να φτάσει στην άλλη άκρη.
Δύο ποντίκια όμως, ένα λευκό και ένα μαύρο, σιγά-σιγά άρχισαν να ροκανίζουν το αμπέλι στην άλλη άκρη.
Ο άνθρωπος είδε μια γλυκύτατη φράουλα κοντά του. Κρατώντας το αμπέλι με το ένα χέρι, έπιασε την φράουλα με το άλλο και την έφαγε.
Advertisment
Μα τι νόστιμη που ήταν!!!
