Το μεγαλύτερο μέρος των παγκόσμιων αποθεμάτων ασημιού εμφανίζεται διαλυμένο στους ωκεανούς, υπενθυμίζοντάς μας τη σύνδεση του φεγγαριού με τις υδάτινες καταστάσεις. Το ιωδιούχο ασήμι χρησιμοποιείται για να δημιουργήσει τη βροχή, με το ψέκασμα του ως λεπτή σκόνη επάνω στα σύννεφα, η οποία οδηγεί σταδιακά σε συμπύκνωση. Ο Σαίξπηρ αποκάλεσε το φεγγάρι «χλωμή τροφό των πλημμύρων», και οι βροχοπτώσεις καθώς επίσης και οι παλίρροιες έχει αποδειχθεί ότι επηρεάζονται από το σεληνιακό κύκλο.
Advertisment
Στη δεκαετία του ’50, το ιονισμένο ασήμι άρχισε να χρησιμοποιείται ως βακτηριοκτόνο για τα απολυμαντικά συστήματα του νερού, υπό μορφήν ιζήματος σε κόκκους άνθρακα. Μια μελέτη του αμερικανικού ναυτικού, που χρησιμοποιεί τα σκάφη που περνούν μέσω των μολυσμένων υδάτων, διαπίστωσε ότι μια συγκέντρωση ασημιού 10:1.000.000.000 έκανε τα αποθέματα του νερού και πάλι ασφαλή προς πόση (ομοιοπαθητικά, μια D8 συγκέντρωση), και αυτή η μέθοδος χρησιμοποιείται σήμερα από τις ναυτιλιακές εταιρίες. Τα καλά οικιακά συστήματα καθαρισμού του νερού περιέχουν σήμερα, παράλληλα με ένα σύστημα εναλλαγής ιόντων, έναν ασημένιο σωλήνα που ενεργεί ως βακτηριοκτόνο.
Από καιρό ήταν γνωστό ότι το νερό που μεταφέρεται σε ασημένια φλασκιά παραμένει φρέσκο. Οι άποικοι που κινούνται πέρα από την αμερικανική δύση συνήθιζαν να καθαρίζουν ένα φλασκί νερού αφήνοντας μια ολόκληρη νύχτα ένα ασημένιο δολάριο μέσα.
Advertisment
Στο John Hopkins University της Μέρυλαντ, οι ερευνητές κράτησαν μια κοινοτική πισίνα καθαρή ακριβώς με έναν φίλτρο άνθρακα-ασημιού. Η έκθεση κατέληγε, «κατά τη διάρκεια του χρόνου λειτουργίας του φίλτρου ασημιού-άνθρακα, δεν υπήρξε κανένα παράπονο για μολύνσεις αυτιών ή ενοχλήσεις ματιών.
Οι λουόμενοι και, ειδικότερα, οι κολυμβητικές ομάδες απόλαυσαν το καθαρό, σαν κρύσταλλο, καθαρισμένο με ασήμι νερό, χωρίς τα συνηθισμένα παράπονα για τα απολυμαντικά που προκαλούσαν κνησμό, ερεθισμό των ματιών, αποχρωματισμό των μαγιό και των μαλλιών.» Εδώ που βλέπουμε τη δράση του ασημιού ως βακτηριοκτόνου, τη δράση του επάνω στο νερό ως μετάλλου της Σελήνης, διατηρώντας την ποιότητα του. Αλλά, η σεληνιακή ιδιότητα του ασημιού για αγνότητα μπορεί να εκτιμηθεί και με άλλους τρόπους, όπως από τον ιδιαίτερο ήχο των ασημένιων κουδουνιών.
Οι θεραπευτικές ιδιότητες του ασημιού εμφανίζονται τόσο μητρικές και προστατευτικές όπως ακριβώς ταιριάζει στη σεληνιακή φύση του. Εδώ παρατίθεται μια διαδικτυακή παράθεση εμπειρίας για τις θεραπείες, από την «Jeana» που ήταν άρρωστη και υπέφερε από μαστίτιδα. » Ήμουν πολύ, πολύ άρρωστη και τα αντιβιοτικά δεν βοηθούσαν καθόλου», όταν ο πατέρας της πρότεινε να δοκίμαζε κάποια μορφή ζελατινοειδούς ασημιού.
«Όντας σκεπτικίστρια, ήπια το ποτήρι με το ασήμι πολύ αργά, προσπαθώντας να αντιληφθώ οτιδήποτε παράξενο στην γεύση του κ.λπ…. Μέχρι το επόμενο πρωί, η μαστίτιδά μου είχε εξαφανιστεί χωρίς το παραμικρό σημάδι. Το στήθος μου δεν ήταν πλέον κόκκινο ή πρησμένο. Δεν θήλαζα το μωρό μου καθόλου κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου της μαστίτιδας. Έπρεπε να χρησιμοποιήσω καυτή συμπίεση για να πάρω έστω και μια σταγόνα γάλα από το δεξί μου στήθος. Αλλά μέχρι το επόμενο πρωί, το γάλα μου είχε ελεύθερη ροή και αισθάνθηκα υπέροχα.
«Το ζελατινοειδές ασήμι θεωρείται ασφαλές να χρησιμοποιηθεί τόσο κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης όσο και της γαλουχίας.
Το ασήμι έχει έναν δυναμικό τρόπο να θεραπεύει πληγές και να διορθώνει τον τραυματισμένο ιστό. Αυτό πρωτοπαρουσιάστηκε από τον Dr Robert Becker στο έργο του “The Body electric” ( Ηλεκτρισμένο σώμα) το 1973. Διαπίστωσε ότι με τη χρήση ασημένιων ηλεκτροδίων μπορούσε να ενεργοποιήσει τα κύτταρα που σχηματίζουν τον σκελετό και να προχωρήσει και στην θεραπεία του δέρματος και του υποδόρειου ιστού, όπως περιγράφεται σε μια πρόσφατη έρευνα από τον κ. Best:
«Εν μέρει ως αποτέλεσμα από την εργασία του Βecker, το ασήμι έχει χρησιμοποιηθεί στη θεραπεία των οστών για πολλά χρόνια τώρα και ενσωματώνεται στους επιδέσμους για να επιταχύνει τη θεραπεία… μια πρόσφατη αμερικανική μελέτη ανέφερε ότι οι ασημένιοι καθετήρες μπορούν να αποτρέψουν ουρικές μολύνσεις πολύ καλύτερα από ό,τι αυτοί χωρίς επίστρωση.»
Υπάρχει μια αναβίωση ενδιαφέροντος για το ζελατινοειδές ασήμι για την καταπολέμηση των κρυολογημάτων και των ιών και θα μπορούσε κάλλιστα να ειπωθεί ότι δεν υπάρχει πιο χρήσιμο δοχείο για το οικογενειακό ντουλάπι φαρμάκων. Από τα λεγόμενα του Best πάλι, η «σύγχρονη έρευνα μπορεί τελικά να αποκαταστήσει το ασήμι στην παλαιότερα αποδεκτή θέση του ως πιθανώς το πιο ευπροσάρμοστο και αποτελεσματικό φυσικό παράγοντα ενάντια στα βακτηρίδια, τους μύκητες και, πρόσφατα, τους υπάρχοντες ιούς – με το εξαιρετικά σημαντικό επιχείρημα ότι με τα τελευταία ευρήματα είναι σχεδόν αδύνατο να διαφωνήσει κανείς. Επίσης, το ζελατινοειδές ασήμι χρησιμοποιείται στις κρέμες για την περιποίηση του δέρματος χάρη στις αντισηπτικές ιδιότητές του, που είναι αποτελεσματικές στο λιπαρό δέρμα, το οποίο είναι επιρρεπές σε στίγματα και κνησμό.
Το ζελατινοειδές ασήμι είναι το αντιβιοτικό της φύσης και έχει αντιμικροβιακή επίδραση, ένα ομοιοπαθητικός γιατρός στην κλινική London Fermacia επεσήμανε, προσθέτοντας ότι καθάρισε το δέρμα. Οι γιατροί είναι πιθανό να συνεχίσουν να διαφωνούν με αυτές τις ευγενείς, θεραπευτικές δυνάμεις του ασημιού, επειδή οι θεωρίες τους δεν μπορούν να το ανταποδείξουν. Δεδομένου ότι η Σελήνη (το φεγγάρι) τείνει να αποφεύγει τη λογική εξήγηση, παραμένοντας αινιγματική με έναν τρόπο που μπερδεύει τους αστρονόμους, έτσι και το ασήμι ως μέταλλο της μπορεί να κάνει το ίδιο.
Οι παλιές οικογένειες που είχαν γνήσια ασημένια σερβίτσια μέχρι και τις κανάτες νερού, έτρωγαν καθημερινά με αυτά, γιατί ξέρανε. Τώρα όσοι έχουν, τα έχουν στα σύνθετα έπιπλα, μαϊμουδίζοντας το παρελθόν και χωρίς φυσικά καμία γνώση.
Περισσότερο από 90 χρόνια πριν οι γιατροί και οι επαγγελματίες υγείας ανακάλυψαν την σωτήρια για την ζωή, απολυμαντική και βακτηριοκτόνο ιδιότητα του κολλοειδούς αργύρου. Ανέκδοτες μαρτυρίες έχουν αποδείξει την αποτελεσματικότητα του σαν ΦΥΣΙΚΟ ΑΝΤΙΒΙΩΤΙΚΟ, αντί-μικροβιακό και αντί-μυκητιακό παράγοντα.
Ο Κολλοειδής Άργυρος θεραπεύει το ΥΠΕΡβακτήριο MRSA, καταστρέφει την candida, καταπολεμά την γρίπη κλπ. Ο κολλοειδής άργυρος κάνει όλα αυτά και άλλα πολλά, παρά την απαγόρευση του FDA. Με την εφαρμογή του κώδικα Alimentarius και κατόπιν της Agenda 21 στον πλανήτη και στην χώρα μας γίνεται περισσότερο από ποτέ επίκαιρος.
Ο κολλοειδής άργυρος φτιάχνεται από μικροσκοπικά σωματίδια αργύρου που αιωρούνται σε υγρό. Ο άργυρος χρησιμοποιούνταν για εκατοντάδες χρόνια όχι ιατρικά αλλά σαν συντηρητικό για να κρατά το νερό και το γάλα φρέσκα διότι εμποδίζει την ανάπτυξη της άλγης των βακτηριδίων και άλλων ανεπιθύμητων οργανισμών. Ο κολλοειδής άργυρος χρησιμοποιείτο σαν φυσικό αντιβιοτικό μέχρι την δεκαετία 1940 που τα «μοντέρνα» αντιβιοτικά έγιναν δημοφιλή.
Η υπερβολική χρήση του αργύρου καταλήγει σε μια κατάσταση που ονομάζεται Argyria, όπου το δέρμα και οι βλεννογόνοι αποκτούν ένα χρώμα γκρίζο η μπλε – γκρίζο από την εναπόθεση σωματιδίων αργύρου στους ιστούς και την οξείδωση τους όταν εκτίθενται στον αέρα και το ηλιακό φώς. Κάποιοι άνθρωποι είναι περισσότερο επιρρεπείς σε αυτήν την κατάσταση, ειδικά αυτοί που μη ικανοποιητικές επίπεδα από βιταμίνη Ε και Σελήνιο με χαμηλότερους μεταβολισμούς. Τα πρώτα σημάδια της Argyria είναι όταν το χρώμα των ούλων αλλάζει σε γκρι μπλε.
Υπάρχουν σημαντικοί λόγοι για την ιατρική χρήση του κολλοειδούς αργύρου, λαμβάνοντας υπ όψιν την αναποτελεσματικότητα πολλών αντιβιοτικών και την εφεύρεση των super drugs για να σκοτώσουν τα super bugs, αναρωτιέται κανείς που βρίσκεται το ρίσκο. Πρέπει κανείς να πάρει μεγαλύτερες και ισχυρότερες δόσεις αυτών των υπέρ — αντιβιοτικών που συχνότατα αποτυγχάνουν να πολεμήσουν τις λοιμώξεις; Σίγουρα όχι. Πρέπει να χρησιμοποιούμε κολλοειδή άργυρο σε μεγάλες ποσότητες για πολύ χρόνο; Σίγουρα δεν είναι και η καλύτερη ιδέα.
Με τον κολλοειδή άργυρο παρέχεται ένας αποτελεσματικό φαρμακευτικός παράγοντας για την θανάτωση επιβλαβών βακτηριδιακών λοιμώξεων, απειλητικούς για τη ζωή ιούς γρίπης και συστηματικές Μυκητιασικές μολύνσεις; Πιθανότατα ναι, βασιζόμενοι στην εμπειρία του παρελθόντος.
Οι ιδιώτες που θα αποφασίσουν να χρησιμοποιήσουν τον κολλοειδή άργυρο πρέπει να είναι προσεκτικοί και να τον χρησιμοποιούν μόνο για ΟΣΟ ΔΙΑΣΤΗΜΑ απαιτείται να θεραπευόσουν μια υπάρχουσα ασθένεια, αντί να καταναλώνουν καθημερινά μεγάλες δόσεις για μακρές περιόδους.
