Όταν θα δεις ένα κερί
Στο χέρι σου να λιώνει
Μη φοβηθείς, μα κάτσε εκεί
Να δεις αν σε πληγώνει.
Να αντέχεις πάντα στη ζωή
Ότι πολύ πονάει
Έτσι μονάχα θα μπορείς
Να δεις ποιος σε αγαπάει!
Θα δεις ποιος στέκεται κοντά
Μαζί σου εκεί… στον πόνο
Και όχι να φεύγει μακριά
Και να αλλάζει δρόμο!
Ο πόνος είναι πιο γλυκός
Όταν τον φωτίζει η λάμψη
Ενός κεριού που καίγεται…
Χωρίς όμως να σε κάψει!
Χαρμπέα Ιωάννα κοινωνιολόγος/εγκληματολόγος
