Η Εσωτερική θεραπευτική χωρίς να στρέφεται ενάντια στην εξωτερική γνωστή ιατροθεραπευτική της εποχής μας, την οποία αποδέχεται σαν εφαρμογή άμεσης θεραπείας του αποτελέσματος, όχι όμως της αιτίας, ακολουθεί αντίθετη μέθοδο θεραπείας, που αποβλέπει τις περισσότερες φορές μέχρι και ενενήντα τοις εκατό, στην αρμονία των δυνάμεων που βρίσκονται στο σώμα και στη συνεργασία της ψυχής με τη συνείδησή μας.
Δύο είναι τα σημεία της Εσωτερικής Θεραπευτικής που πρέπει να προσέξουμε.
Advertisment
1.τις διαφοροδυνάμεις που κυριαρχούν πάνω στο σώμα μας από τη γύρω φύση, τη μορφοποιημένη και την αμορφοποίητη και
2.την ψυχική γαλήνη ή την συνεργασία της ψυχής και της συνείδησης μας.
Ύστερα από αυτά, ακολουθούν οι λεπτομέρειες, που θεωρούνται συστήματα και μέθοδοι καθορισμένα και τα οποία μπορούν να αναλυθούν λεπτομερέστερα. Όμως θα πρέπει έστω και από την πρώτη επαφήμε την Εσωτερική θεραπευτική να πληροφορηθούμε σε γενικές γραμμές για τις δυνάμεις εκείνες, οι οποίες επιδρούν στο σώμα μας όχι μόνο από την ώρα που θα γεννηθούμε, αλλά και από την στιγμή που ο φορέας μας ο φυσικός, σαν έμβρυο δημιουργείται μέσα στη μήτρα της μητέρας.
Advertisment
Δύο είναι οι πρωταρχικές δυνάμεις που συγκροτούν και συγκρατούν τη μορφοποίηση στο φυσικό μας κόσμο. Η θετική και η αρνητική δυναμοενέργεια. Δίχως αυτή τη δυαρχία στο φυσικό μας κόσμο, δεν γίνεται ενέργεια, ούτε αναπαραγωγή. Σκεφθείτε προς στιγμή, το άτομο. Εκεί θα βρείτε το θετικό ηλεκτρισμό να συγκροτεί τον πυρήνα του ατόμου και τον αρνητικό ηλεκτρισμό που θα φορτίζει αδιάκοπα τα ηλεκτρόνια του ατόμου, τα οποία περιδονούνται γύρω στον πυρήνα με τόση τάξη, ασφάλεια και αρμονία, ώστε ο ανθρώπινος νους εκπλήσσεται.
Νά λοιπόν που φθάνουμε σε εσωτερικά χωράφια, αφού μπροστά μας συναντούμε την αλληλοσυμπλήρωση, αλληλοέλξη και αλληλομαχία των δύο εσωδυνάμεων της φύσης, του ηλεκτρομαγνητισμού, σε θετική ή σε αρνητική εκδήλωση και δράση.
Ο Δίας μέσα του περιέχει ολόκληρο το δυαδικό σύστημα και το κρατά στο χέρι του σαν υπερόπλο, τον Κεραυνό, ακαταμάχητο όπλο για τους εχθρούς του.
Αλλά θα πρέπει να ανατρέξουμε και στους μεγάλους φιλοσόφους – μύστες – ερευνητές, όπως στην προκειμένη περίπτωση για να γνωρίσουμε την έννοια και την αξία της απαραίτητης Δυάδος, της πρωτοδύναμης αυτής που συναποτελείται, όπως το όνομα της λέγει, από δύο στοιχεία.
Αυτός λοιπόν της ειδικής περίπτωσης φιλόσοφος και μύστης είναι ο Πυθαγόρας που θα μας αναλύσει με λίγα λόγια τα ουσιαστικά δυναμικά στοιχεία που φτιάχνουν τη δυάδα ή το δυαδικό σύστημα διάπλασης των μορφοποιημένων κόσμων.
Ύστερα ο αλησμόνητος Ζαρατούστρα θα συγκαλύψει με τη μυστηριακή θεωρία του σαν θρησκευτικό δόγμα, την υπερούσια αλήθεια. Ας πλησιάσουμε πρώτα τον Πυθαγόρα. Η θέση και αντίθεση, το άρρεν και το θήλυ, τα άρτια και περιττά.
Εδώ τώρα πρέπει να σας εξηγήσω λίγα για τα δύο αυτά σύμβολα τα αριθμοδυναμικά. Τα άρτια (θηλυκά) είναι τα θετικά που πάντοτε επιζητούν μια συνεχή γαλήνη και λιμνάζουν σε ύπνωση. Είναι τρόπον τινά, η γνωστή καθεστηκυία τάξη των πραγμάτων. Είναι η αμεριμνησία και η αιώνια αναμονή.
Τα περιττά (αρσενικά) είναι η άρνηση, η αφύπνιση στο πρώτο κίνημα, όσο μικρό και ανεπαίσθητο κι αν είναι. Είναι η δραστηριότητα μιας έξαρσης που υποχρεώνει την αμεριμνησία και αδιαφορία να ενδιαφερθούν υποχρεωτικά και να ανακινηθούν ορμητικά, σε μια απότομη σπρωξιά αφύπνισης, που βγήκε από το περιττό.
Νά λοιπόν η αρχική εξήγηση, εκδήλωση του Δυισμού (θέσης – αντίθεσης, αριστερού – δεξιού, άρτιου – περιττού).
Η μοιραία σχάση της Πρωτομονάδας σε δύο ή η περίεργη τάση του Πρωτοένα να γίνει δύο, να αντικειμενικοποιηθεί κατά κάποιο λόγο από τον υποκειμενισμό, δημιουργεί αυτή την πλημμυρίδα της πολλαπλότητας, που μέσα περιέχει τα σπέρματα της άρνησης, της άλλης όψης του Πατέρα, της αιώνιας Ψυχής, της Μιας και Μόνης Πηγής του Όλου, υπαρκτού και ανυπάρκτου κόσμου και κόσμων.
Αυτή η βασική Πυθαγόρεια εσωφιλοσοφία, μας εξηγεί τη σχάση των δυνάμεων και το πρωταρχικό σύστημα του Δυισμού.
Το ένα στην πραγματικότητα, δεν μένει δίχως δύο, αφού επιθυμεί, θέλει, στρέφεται να διχασθεί, ώστε μες τον πρωτοδιχασμό του να πολλαπλασιασθεί στους κόσμους. Για να εννοήσετε το μεγάλο θέμα του Δυϊσμού, πρέπει να εισέλθετε με λίγα λόγια βαθειά στην Εσωτερική Φιλοσοφία, όπου τα πάντα στη δημιουργία βασίζονται στα δύο δυναμικά στοιχεία τόσο στα ορατά όσο και στα αόρατα σύμπαντα.
Έτσι με μεγάλη ταχύτητα θα εξετάσουμε τη φιλοσοφία – θρησκεία του Ζαρατούστρα που ανέφερα.
Αυτός γνωρίζει δύο αρχιδυνάμεις από την άποψη τη θρησκευτική. Τη δύναμη του Καλού, που την ονομάζει Ωρομάσδη και τη δύναμη του Κακού, που την ονομάζει Αχριμάν. Νά η αλληλοδράση και αντιμαχία του θετικού και αρνητικού.
Ο Ωρομάσδης δίνει το καλό. Είναι ο αρχάγγελος της θείας τάξης και γαλήνης. Ο Αχριμάν αντίθετα φέρνει και εγκαθιστά την άλλη όψη, το κακό.
Όχι παραμονή και ησυχία. Δραστηριότητα και ακατάπαυστη κινητοεργασία. Είναι σκληρή η δοκιμασία, αλλά μόνο με τη δοκιμασία μας έρχεται η πείρα και η εμπειρία, η γνώση και η ανάβαση. Ιδού λοιπόν το απαραίτητο της θέσης και αντίθεσης, του θετικού και αρνητικού, του ένα και του άλλου.
Καθώς παρατηρείτε, τα πάντα σχηματίζονται με τη συνεργασία και τη διάσταση των δύο αρχιδυνάμεων, αυτών που βασικά προέρχονται από το ένα και επαναπίπτουν στην πρώτη τους ενωτική κατάσταση, μόλις παρέλθει της Μονάδας η επιθυμία (Ιερή Ιδέα) για την πολλαπλότητά της.
Τώρα ας έλθουμε στον άνθρωπο να παρακολουθήσουμε από κοντά αυτή τη μυστηριακή τελετουργία της μορφικής εκδήλωσης του κόσμου. Από χιλιάδες χρόνια, σχεδόν προκατακλυσμιαίας εποχής (Δραβίδων – Ατλαντίνων – Λεμουρίων κ.α.) επικρατούσε όπως επικρατεί στα Ινδικά συστήματα η άποψη, ότι η Πρωτοδύναμη (Πράνα) εισέρχεται μες τον άνθρωπο από την κεφαλή και σύμφωνα με ένα αιθερικό πρότυπο – σύστημα – σχέδιο, διαμοιράζεται στο σώμα, αποθηκευόμενο στα ντεπόζιτα – σημεία, τα Τσάκρας.
Αυτή η ακλόνητη πεποίθηση του 6ου φιλοσοφικού συστήματος της Γιόγκα, που κωδικοποιήθηκε 250 χρόνια π.Χ. από τον Παντάντζαλι στην Ινδία, επαναφέρει τις γνώσεις και το δυναμισμό, που είχαν οι λαοί, πριν από πολλές χιλιάδες χρόνια από την εποχή του.
Παρ’ όλα αυτά, το θέμα μας δεν εξαντλείται. Χρειάσθηκε να περάσουν αιώνες και αιώνες, ώσπου να έλθουν ο Παράκελσος με το Μεσμέρ να μας ξαναπούν, ότι η δύναμη αυτή ο Μαγνητισμός η ο ζωικός Μαγνητισμός, συνέχεια διέρχεται από το φυσικό μας σώμα, αποθηκεύεται, σκορπίζεται εκούσια η ακουσία, διοχετεύεται στο γύρω κόσμο και δίχως να χάνεται συνέχεια ανακυκλίζεται σε όλα τα βασίλεια της φύσης, φέρνοντας και παίρνοντας τη ζωή, ενέργεια στο μεταβολισμό και σε όλες τις εσωτερικές διεργασίες του φυσικού μας σώματος.
Κύτταρα, αναπνευστικό, νευρικό, ουροποιητικό, κυκλοφοριακό, καρδιακό και όλα τα συστήματα, πάλλονται και κινούνται με το ρυθμό που τους παρέχει η ροή αυτής της εσωδύναμης που την ονόμασαν κατά καιρούς και εποχές διαφορετικά. Πυθαγόρας – Είδος και Μορφή, Αριστοτέλης – Εντελέχεια, Ηράκλειτος – Αείζωον Πυρ, Ινδοί – Πράνα, Κάρολος Φον Ράϊχεμπαχ -Όδιον (OD), 19ος αιώνας Αμερική – Ψυχομετρικό υγρό, Χριστιανοί – Άγιο Πνεύμα, 20ος αιώνας – Εκτόπλασμα. Υπάρχουν τόσες ονομασίες, που θα μας πάρουν το χώρο, αν τις αναφέρω.
Είναι η συνδετική και συνθετική δύναμη, αυτή που σχηματίζει την έλξη και τη βαρύτητα, δίνει ζωή, πλάθει και αναπλάθει τα κύτταρα και τους ιστούς, που οτιδήποτε κι αν ονομασθεί, είναι η ζωοφόρος δυναμοενέργεια του φυσικού μας κόσμου. Πολώνεται στο θετικό και το αρνητικό σημείο της και βρίσκεται μες τα ορυκτά, κρυστάλλους και μέταλλα. Μέσα στο φυτικό βασίλειο που το παρουσιάζει, το διαιρεί και το μορφοποιεί σε πολλαπλότητες και σε πολυποικιλίες αφάνταστων ειδών. Ύστερα εισέρχεται στο ζωικό βασίλειο. Εδώ δημιουργεί διάφορα γένη και σχηματίζει είδη πραγματικά περίεργα, ανάλογα με τις τοπικές συνθήκες των μεσημβρινών και παραλλήλων του τόπου, που παρουσιάζονται τα γένη και τα είδη.
Νά που ήλθε η στιγμή να φτάσουμε στον άνθρωπο. Εδώ, πριν από αμέτρητες χιλιάδες χρόνια, ο δίποδας άνθρωπος προτού εισέλθει στη γραμμή της τελικής εξέλιξής του, βάδιζε με τα τέσσερα, όπως τα άλλα αδελφικά του τετράποδα ζώα.
Εδώ βλέπουμε, ότι ο θετικός μαγνητισμός, η άρτια πρωτοδύναμη, εύκολα κυριαρχούσε πάνω στην επιφάνεια του σώματός του, που ήταν τότε λόγω της οριζόντιας θέσης του, η ράχη του και η ραχοκοκαλιά του. Έτσι ο θετικός μαγνητισμός για λόγους που σε αλλά μαθήματα θα πούμε, ακολούθησε τη ροή, από το κεφάλι προς τον πρωκτό – ουρά – κόκκυγα και προσπαθούσε να μονοκυριαρχήσει στην στείρα και στη λιμνάζουσα κατάσταση. Ο Πίνδαρος πολλές φορές το χτύπησε, λέγοντας δήθεν για την ανάγκη του πολέμου. Μυημένος στις ανώτερες βαθμίδες της Εσωτερικής Θεραπευτικής, εννοούσε την πάλη των εσωδυνάμεων και όχι την πάλη των ανθρώπων, τον ανόητο και μωρό πόλεμο. Ήλθε όμως το πλήρωμα του χρόνου και κάποια στιγμή πέρασε μες το ζώο το τετράποδο, η άλλη όψη του δυναμισμού, η αρνητική ουσία του.
Τότε η θήλεια αυτή πρωτοδύναμη, η ζωηρή, η ατίθαση, η προοδευτική, αυτή που θέλει να τα μάθει όλα, ξεσήκωσε τον άνθρωπο-τετράποδο, ανόρθωσε το σώμα του, έγινε δίποδο και ένας άλλος άνθρωπος παρουσιάσθηκε πάνω στη γη.
Ο θετικός δυναμισμός το άρρεν, η θέση, το άρτιο, άρχισε να παραχωρεί στην αντίθεση πολλά…
Αυτό είναι πια μία πραγματικότητα. Ο θετικός μαγνητισμός – δυναμισμός, υποχώρησε στις πρώτες θέσεις του, κράτησε το εξήντα τοις εκατό της επικυριαρχίας του και παραχώρησε το σαράντα τοις εκατό, στον αρνητικό δυναμισμό που συμβασιλεύει με τον θετικό, καταλαμβάνοντας την εμπρόσθια θέση στην στάση του όρθιου.
Πρόσωπο, στήθος, διάφραγμα, στόμαχος, κοιλιά κ.τ.λ., υπάγονται στη δικαιοδοσία του αρνητικού δυναμισμού. Πνευμονογαστρικό σύστημα. Αποτελούν τις εκδηλώσεις και τις κυριαρχίες του επαναστατικού, δυναμικού, ανικανοποίητου μέρους του όλου είναι μας. Αντίθετα από τον προμήκη αυχενικό, όλη η σπονδυλική στήλη με το περιεχόμενο της, αποτελούν εδάφη του συμπαθητικού απαραβίαστα.
Απ’ εδώ και πέρα αρχίζει 6 μεγάλος αγώνας μεταξύ των δύο αυτών συστημάτων, του συμπαθητικού και παρασυμπαθητικού, στις φάσεις του οποίου (αγώνος) υπάγονται οι αρρώστιες του ανθρώπου.
Καθένα από τα δύο αυτά συστήματα στέλνουν τα νεύρα και τα νευρίδια, τους μυς και τους ιστούς του, μες το σύστημα του άλλου. Έτσι μπορούν αληθινά να αναπτυχθούν μαγνητικά πεδία, όπως στο όλο άτομο και βέβαια στο κύτταρο. Αντικειμενικός σκοπός κάθε συστήματος είναι να κυριαρχήσει στη θέση του αντίπαλου στοιχείου, έστω και για λίγο, ώστε να ρίξει και να στρώσει ένα προγεφύρωμα εισόδου στο εχθρικό βασίλειο.
Αν αυτό πετύχει, χάνεται η ισορροπία και η αρμονία των δυνάμεων, οπότε το όργανο που βρέθηκε έστω και για μια στιγμή στην εχθρική κυριαρχία, αρχίζει να πονά και να διαφοροκινείται, να δονείται περίεργα και να αισθάνεται βέβαια πολύ ανώμαλα και άσχημα, συνηθισμένο στη δική του γνώριμη δόνηση.
Όταν κυριαρχήσει π.χ. η θετική δυναμική ενέργεια πάνω στην αρνητική, με λίγα λόγια όταν κυριαρχήσει στα όργανα του πνευμονογαστρικού βασιλείου το συμπαθητικό με τις γνωστές του βαρυδονούμενες (του θετικού) ακτινοβολίες, τότε το μέλος του αρνητικού χάνει τη ρυθμική του γνώριμη παλμοδόνηση και αρρωσταίνει.
Νά γιατί έβαζαν θερμούς κεράμους τυλιγμένους σε μάλλινα υφάσματα οι παλιοί. Για να αυξήσουν τη δόνηση της περιοχής με τη θερμότητα, να επανεύρει και να επανέλθει στη στέγη του το όργανο που δοκιμάστηκε κι έχασε την τροφή του και την ασφάλειά του. Τότε υποχωρεί το θετικό, το συμπαθητικό, ο ραχιαίος δυναμισμός, η βασιλεία των 33 στηλών (σπονδυλική στήλη) και επανέρχεται στα ίδια, ώσπου να ενδυναμωθεί ο αρνητικός με συμπαράσταση εκούσια ή ακούσια του φυσικού ανθρώπου, να κάνει αντεπίθεση, να ψευτοεπικρατήσει και τελικά να επανέλθει νικητής ή νικημένος. Στις περιπτώσεις αυτές όμως, μπορεί να συμβεί και το μοιραίο. Εδώ, χρειάζεται η άμεση επέμβαση του εσωθεραπευτή για να ισορροπήσει τις δυνάμεις.
Το έργο του Εσωθεραπευτή
Η Εσωτερική Θεραπευτική βασίζεται ολότελα στη φυσική προπαρασκευή του εσωθεραπευτή.
Ο εσωτεροθεραπευτής ή εσωθεραπευτής δεν μοιάζει με το συνάδελφο του τον εξωθεραπευτή. Εκείνος διαθέτει ένα μεγάλο ευρετήριο μες το όποιο έχει την εμπειρία και τις γνώσεις άλλων τρίτων. Ο εσωθεραπευτής αυτά τα αγνοεί και πρέπει εντελώς να τα αγνοεί.
Η Εσωτερική θεραπευτική βασίζεται στη διαίσθηση και στις δυνάμεις τις πνευματικές, τις ψυχικές και τις φυσικές του θεραπευτή. Με λίγα λόγια, ο τέλειος και άξιος εσωθεραπευτής, μόνο προσανατολίζεται. Δεν γίνεται και δεν διδάσκεται. Γεννιέται και από τη φύση του και τη ψυχοσύνθεσή του, από την ιδιοσυστασία του και την ιδιομορφία του, μπορεί να φέρει σε πέρας, το μεγάλο έργο του.
Αν μες το είναι του δεν βρίσκεται η φλέβα να τρέξει ο δυναμισμός, εσωθεραπευτής σωστός δεν γίνεται. Αυτός ο ψυχοπνευματικός δυναμισμός είναι μια θεία χάρη, που εμφανίζεται περίεργα σε κάθε άνθρωπο, όταν φανούν μπροστά του γεγονότα, που του αναστατώνουν τον ψυχικό του κόσμο και τον ωθούν να μεταδώσει τη ζωή και την υγεία στο συνάνθρωπο του.
Πάνω σε αυτή την κρίσιμη στιγμή, ανεβαίνει από τα βάθη του ψυχικού του είναι μια πλημμυρίδα, με μια συγκινησιακή ορμή δύναμης και διαχύνεται στο σώμα του και ιδιαίτερα στα χέρια του και στα ακροδάκτυλά του, ενώ φλόγες δυνατές εκχέονται από το μέτωπο και τα μάτια του.
Τότε σ’ αυτή την εξαιρετική υπερδιέγερση μιας πρωτοεκδήλωτης ανάβλυσης εσωτερικών δυνάμεων, τοποθετεί ανάλογα τα χέρια του σε μέρη αρρωστημένα ή σημεία, όταν ξέρει κατάλληλα και θεραπεύει. Αυτή είναι μια ειδική εσωθεραπευτική μέθοδος, τόσο αρχαία, όσο και ο ίδιος ο άνθρωπος.
Είναι η θεραπευτική μέθοδος με τον εσωδυναμισμό ή όπως απλά ο κόσμος τον αποκαλεί, με το μαγνητισμό. Αλλά δεν είναι μόνο αυτό το μέσο θεραπείας στην εσωθεραπευτική μέθοδο. Υπάρχουν άλλες δύο επίσης σεβαστές στην ηλικία τους. Η Υποβολημιαία Θεραπευτική και η Υπνωτιστική – Εγκοιμηστική Θεραπευτική.
Η κάθε μια απ’ αυτές ταιριάζει στον ανάλογο τύπο του εσωθεραπευτή. Άλλος είναι κατάλληλος για την Υποβολή και άλλος για την Εγκοίμηση.
Καθώς παρατηρείτε, η Έσω θεραπευτική κάνει τα θαύματά της, τότε μόνο, όταν ο λειτουργός της μπορεί να μετατρέψει τις εσωτερικές παγιοποιημένες του δυνάμεις, σε δυναμοενέργειες υψηλές ή όπως τις αποκαλούν, θύελλες τρομακτικές, στην κατάλληλη ώρα. Αυτό ισχύει για όλες τις μεθόδους της εσωθεραπευτικής, Μαγνητικής Θεραπευτικής, Υποβολημιαίας Θεραπευτικής, Υπνωτιστικής ή Εγκοιμηστικής Θεραπευτικής.
Παλιοί μεγάλοι Δάσκαλοι το τόνισαν αυτό σαν απαραίτητο γνώρισμα και χαρακτηριστικό, κάθε πετυχημένου θεραπευτή.
Οποιαδήποτε μέθοδο θεραπείας κι αν ακολουθεί, δεν γίνεται να μη διαθέτει αυτή την εσωτερική μυστηριώδη υπερδιέγερση, κατά την ιερή στιγμή της εσωθεραπείας. Πρέπει δηλαδή να ξεσηκωθούν αιφνίδια, δίχως προετοιμασίες, περίεργα συναισθήματα, βοήθειας και θυσίας για τη ζωή του τρίτου.
Γνώσεις παμπάλαιες με εμπειρίες αλησμόνητες, αποθησαυρισμένες στο ψυχικό αρχείο, προσφέρονται αυτόματα στον εγκέφαλο και μετατρέπονται σε πράξεις και ενέργειες απίστευτες, στα λογικά ουδέτερα, ψυχρά ανθρώπινα όντα.
Πού βρίσκονται όμως αποκρυμμένες οι δυναμοενέργειες αυτές, που τόσο αλλοιώνουν τη γύρω τάξη των πραγμάτων; Έχω τη βεβαιότητα, ότι η υπόφυση, εκτός από τις γνώριμές μας έως τώρα παραγόμενες ορμόνες, αιφνιδιαστικά σχηματίζει άλλου ρυθμού και άλλου τύπου εκκρίσεις – ακτινοβολίες, με τις όποιες ξαφνικά σχηματίζονται στρατοί δυναμοενεργειών τέτοιας δύναμης, ορμής, αξίας και δραστηριότητας, ώστε σαρώνουν, εμπεδώνουν, αποδιώχνουν, θεραπεύουν, επαναφέρουν την κομμένη ισορροπία και αρμονία αμέσως…
Ποιος βέβαια διέταξε την υπόφυση να εργασθεί, να ρίξει την αρνητική επαναστατική δυναμική ενέργεια, αντιληφθήκατε. Είναι η απεριόριστη ψυχή, το μέρος εκείνο της υπόστασης, που παραμένει πάντα ξένο, στις ακατάπαυστες μεταβολές του μορφοποιημένου.
Πάλι όμως θα επανέλθω για να γυρέψω την αποκάλυψη πάνω στα αίτια, που ώθησαν την ψυχή να δράσει και να αναγκάσει τη Υπόφυση σε μια υπερενέργεια, που σπάνια, μονάχη της παρουσιάζει. Λόγοι πολλοί και άπειροι, ίσως πάνω και πέρα από τη φυσική λογική μας, μας εξηγούν τα αίτια.
Στο βάθος πρέπει να υπάρχουν γι’ αυτού του τύπου τα θαύματα δυο ή περισσότερα άτομα. Ο ασθενής και ο θεραπευτής. Απαραίτητη προϋπόθεση είναι ο συντονισμός των παλμοδονήσεών τους, να είναι δηλαδή στο ίδιο μήκος κύματος και στην ίδια περίπου ταχυδόνηση.
Όταν αυτοί οι δυο αλληλοελκυθούν, συγκινηθούν, τότε αναπαράγεται η ψυχοδονητική λαίλαπα. Ο ένας παράγει δύναμη, ενέργεια τε- ράστια και ο άλλος την απορροφά αυτόματα, ώστε σε κλάσματα του δευτερολέπτου γίνεται η αντικατάσταση, η συμπλήρωση και η ανάπλαση του μέχρι της στιγμής εκείνης αρρωστημένου μέρους του οργανισμού.
(Απόσπασμα από τη διδασκαλία του Νικόλαου Μαργιωρή.)
Κωνσταντίνος Διμελής,
Υπεύθυνος εκπαιδεύσεως του Ομακοείου Πειραιώς
Εσωτερική θεραπευτική. Μία γνώση από τα βάθη των αιώνων
Η εσωτερική Θεραπευτική είναι μια γνώση που εκπορεύεται μέσα από τα βάθη των αιώνων.
Μέσα στα αρχαία μας κείμενα παρουσιάζονται μέθοδοι με απίθανα αποτελέσματα όπου λάβαιναν χώρα μέσα στα Ιεροθεραπευτήρια των Ασκληπιείων και των Αμφιαραείων.
Αυτή η μέθοδος, χωρίς να στρέφεται ενάντια στη γνωστή εξωτερική κλασσική ιατρική της εποχής μας, ακολουθεί μία διαφορετική μέθοδο θεραπείας, που αποβλέπει πάντοτε στην αρμονία και ισορροπία των δυνάμεων και των στοιχείων που βρίσκονται στο σώμα μας αλλά και στην συνεργασία της ψυχής με την συνείδηση και το υποσυνείδητό μας (Νου). Όταν αυτή η συνεργασία δεν συμβαίνει, μπλοκάρεται η ενέργεια μέσα στα κεντρικά κανάλια – αυλούς και δεν μπορεί να φέρει την συνοχή και την απαραίτητη τροφή στα φυσικά στοιχεία της ύλης.
Έτσι, αρχίζει να παρουσιάζεται ο σταδιακός μαρασμός στα κύτταρά μας, είτε αυτά αποτελούν τους μυϊκούς ιστούς, είτε οποιαδήποτε άλλη στιβάδα κυττάρων, επέρχεται η παρουσία της αδυναμίας αρχικά και έπεται η ασθένεια. Ιδιαίτερα η πυρηνική φυσική μας έχει αποδείξει πλέον πως δεν μπορεί να υπάρξει φυσική μορφή χωρίς ενέργεια. Γι’ αυτό τον λόγο ανέκαθεν οι εσωτερικοί θεραπευτές (Ιερείς και Ιέρειες) στην Αρχαία Ελλάδα αλλά και σε παρόμοιους εξελιγμένους πνευματικά πολιτισμούς γνώριζαν αυτή την βασική αρχή-ουσία των πάντων που κατά καιρούς ονόμαζαν με διαφορετικές ονομασίες όπως Εντελέχεια, Είδος στην Μορφή, Πνευματικός Ενεργισμός, Όδιον, κ.ά.
Η εσωτερική θεραπευτική δεν αντιμετωπίζει τα αποτελέσματα (ασθένειες) αλλά τα αίτια που προκαλούν τη δυσαρμονία στον οργανισμό που επιφέρει την ασθένεια. Στηρίζεται σε δυο βασικούς κανόνες:
Α) Στις διαφοροδονήσεις-διαφοροδυνάμεις που κυριαρχούν και επιδρούν, από τη γύρω φύση στο ανθρώπινο σώμα
Β) Στην ψυχική γαλήνη ή αλλιώς στη συνεργασία της ψυχής με τη συνείδησή μας (Νους).
Δύο είναι οι πρωταρχικές δυνάμεις που συγκροτούν και συγκρατούν την μορφοποίηση στο φυσικό μας κόσμο: Η θετική και η αρνητική δυναμοενέργεια ή αλλιώς ηλεκτρομαγνητισμός. Δίχως αυτή την δυαρχία δεν παράγεται τίποτα στο φυσικό επίπεδο. Η ισορροπία των αναλογιών αυτής της δυναμοενέργειας χαρίζει υγεία, ευρωστία στο σώμα και ψυχική γαλήνη. Μέσα από αυτή την θεραπευτική μέθοδο μαθαίνουμε πώς το νευρικό μας σύστημα, το αναπνευστικό, κυκλοφορικό, πεπτικό, ουροποιητικό αλλά και όλη η κυτταρική μας δομή, πάλλονται και κινούνται με το ρυθμό που παρέχει η δυναμοενέργεια αυτή. Η δυσαρμονική της λειτουργία παρουσιάζει τις αρρώστιες ενώ όταν επέμβουμε με την εσωτερική θεραπευτική επαναφέρουμε την τάξη και την αρμονία.
Είναι μια γνώση που μας κάνει να συνειδητοποιήσουμε πως ο άνθρωπος είναι μια μικρογραφία του όλου σύμπαντος αλλά και των νόμων που το διέπουν.
Οι ακόλουθες πρακτικές μέθοδοι και τεχνικές μπορούν να επιφέρουν ανακούφιση και την τελική ίαση στον πάσχοντα συνάνθρωπό μας:
• Καθαρισμός – εξαγνισμός των κέντρων δύναμης – εγκεφάλων – τροχών του ανθρώπινου σώματος (τσάκρας) από δυσαρμονικές ανεπαρκείς λειτουργίες όπου τα αποτελέσματά τους τυραννούν τον οργανισμό.
• Ενεργοποίηση – ενδυνάμωση των τσάρκας για επαναφορά της τάξης και του αρμονικού παλμού της πνευματικής ροής.
• Χαλάρωση – αποκοπή από το άγχος, τον καταιγισμό των ανούσιων σκέψεων και εντυπώσεων που οδηγούν στη περιττή σπατάλη του 75% της ενέργειάς μας.
• Πραναγιάμα έλεγχος ενέργειας του σώματος.
• Μετάγγιση Δυναμοενέργειας.
• Θεραπευτικός Διαλογισμός
• Συγκέντρωση – αποκοπή από τις αισθήσεις για εξοικονόμηση ενέργειας .
• Μαγνητικός ύπνος – θεραπευτικές υποβολές .
• Ψυχολογική και νοητική υποστήριξη για να αποκτήσει ο άνθρωπος την σύνδεση και την εμπιστοσύνη με την πνευματική του υπόσταση.
Στην συνέχεια μεταχειριζόμαστε τεχνικές εναλλακτικής θεραπείας, όπως Σιάτσου, Μάλαξη, Βελονισμό, ρεφλεξολογία, χειροπρακτικές διατάσεις κ.α. για να βοηθήσουμε το υποσυνείδητο του ασθενούς να ολοκληρώσει την απορρόφηση ενέργειας.
Ελπίζουμε στο μέλλον να δοθεί η ευκαιρία να συναντηθούν η παραδοσιακή θεραπευτική με την σύγχρονη κλασσική ιατρική για να μπορέσει να αντιμετωπιστεί πλέον ο άνθρωπος σαν ψυχικό, πνευματικό και φυσικό όν. Η ενότητα των θεραπευτικών επιστημών και η αλληλοσυμπλήρωση των γνώσεών τους θα φέρουν το ποθητό αποτέλεσμα, την ολοκληρωτική αντιμετώπιση των αιτιών που παρουσιάζουν τις ασθένειες για να τις εξαλείφουμε και να μένει ο άνθρωπος ανεμπόδιστος προς την πνευματική του εξέλιξη.
Ελένη Κοσσυφίδου
Ομακοείο Αθηνών
Τα παραπάνω κείμενα αποτελούν αποσπάσματα από το περιοδικό Holistic Life και δημοσιεύονται με την άδεια της Etra Publishing
