Όταν αρχίζει η ζωή να σου δίνει φάπες πολλές φορές την πιάνει αμόκ, το ξέρω, λες μην το ξέρω;
Μπορεί να γονατίσεις, να σέρνεσαι,να ματώσεις…
Εντάξει! Έτσι συμβαίνει με τους ανθρώπους. Τ’αγάλματα μόνο δε λυγάνε.
Έχεις όμως πάντα τον καιρό να σηκωθείς.
Και για να μην εξοντωθείς πρέπει να κάνεις μια κίνηση.
Ν’ απλώσεις το χέρι σου,έστω και το μικρό σου δαχτυλάκι και να της κάνεις σινιάλο..Να της δείξεις πως παρ’ όλα αυτά,εσύ θα είσαι παρακάτω και θα την περιμένεις..
Μην ξεχάσεις ποτέ,πως η Ζωή αγαπά αυτούς που την περιμένουν στη γωνία του δρόμου, μ’ένα λουλούδι στο χέρι !
Αλκυόνη Παπαδάκη
Advertisment
Καθηγητής Κοινωνικών Επιστημών & Σύμβουλος Επαγγελματικού Προσανατολισμού. Σπουδές σε βιολί & πιάνο. Επιμόρφωση στην Παιδοψυχολογία, τη Διαπολιτισμική Εκπαίδευση, τις Μαθησιακές Δυσκολίες, και τη Μουσικοθεραπεία. Αγαπημένες δραστηριότητες: Ποδηλασία & Μπάντμιντον.
Latest posts by Γιώργος Βασιλορεΐζης (see all)
- Το δέντρο των επιθυμιών - 2 Αυγούστου 2016
- Χόρεψε αργά - 27 Ιουλίου 2016
- Τα 4 θέατρα ελέγχου και η απορρόφηση ενέργειας από τους άλλους (Βίντεο) - 25 Ιουλίου 2016
