Έζησαν κατά τη διάρκεια του 20ου αιώνα, αγωνίστηκαν και κατάφεραν να διαμορφώσουν την κοινωνία όπως τη γνωρίζουμε σήμερα. Πολλοί είναι οι ευεργέτες και οι ήρωες που έχουν περάσει από την ιστορία, άλλοι γιατί κατέκτησαν χώρες και έχτισαν θρυλικά βασίλεια και άλλοι γιατί έδειξαν απαράμιλλο θάρρος όταν το απαιτούσε η περίσταση, υπάρχουν όμως και κάποιοι ήρωες που έμειναν στην ιστορία για τους αγώνες τους για την ελευθερία και για τα δικαιώματα κάθε ανθρώπου στη Γη.
Αυτοί ακόμα και αν δεν το καταλαβαίνουμε, άνοιξαν δρόμους για όλους εμάς και επηρέασαν τη ζωή μας με το παράδειγμά τους.
Advertisment
10. Μοχάμεντ Άλι, 1942
Γεννήθηκε το 1942, αποτέλεσε θρύλο του μποξ και πηγή έμπνευσης για τους μετέπειτα μποξέρ, γνωστός για το φιλανθρωπικό του έργο και για τη κοινωνική του δράση, καθώς αγωνίστηκε για τα ανθρώπινα δικαιώματα των έγχρωμων πολιτών της Αμερικής και αρνήθηκε να καταταγεί στον αμερικανικό στρατό κατά τη διάρκεια του πολέμου του Βιετνάμ, στάση που τον οδήγησε στην προσωρινή αφαίρεση του τίτλου του πρωταθλητή.
9. Μπομπ Μάρλεϊ, 1945- 1981
Advertisment
Αποτελεί έναν από τους σημαντικότερους καλλιτέχνες της μουσικής βιομηχανίας. Μέσω της τέχνης του ήθελε να προβάλει τα ειρηνικά μηνύματα των οποίων ήταν υπέρμαχος και συχνά καταδίκαζε τον ρατσισμό, πολλοί από τους μετέπειτα συναδέλφους του και μη θέλησαν να μιμηθούν όχι μόνο τον ιδιαίτερο τρόπο ζωής του αλλά και την πορεία της καριέρας του.
8. Μητέρα Τερέζα, 1910- 1997
Πρόκειται για μια από τις πιο γνωστές φιλάνθρωπους. Ήταν καλόγρια που μετά το θάνατό της ονομάστηκε αγία για το φιλανθρωπικό της έργο. Αποτελεί μέχρι και σήμερα πηγή έμπνευσης χάρη στο σημαντικό της έργο, αφού προσέφερε τη βοήθειά της σε όλους όσους είχαν ανάγκη σε κάθε γωνιά της Γης, καθώς είχε επισκεφθεί περισσότερες από 100 χώρες.
7. Ρόζα Παρκς, 1913- 2005
Ήταν υπέρμαχος των δικαιωμάτων του ανθρώπου και ξεκίνησε την αγωνιστική της δράση όταν το 1955 αρνήθηκε να παραχωρήσει τη θέση της στο λεωφορείο που επέβαινε σε έναν λευκό, στο Μοντγκόμερυ της Αλαμπάμα. Ήταν η πρώτη φορά που έγχρωμος αντιστεκόταν στην τότε πολιτική φυλετικού διαχωρισμού των ΗΠΑ που απαιτούσε από τους έγχρωμους πολίτες να κάθονται στο πίσω μέρος του λεωφορείου και να παραχωρούν τη θέση τους στους λευκούς. Η κίνησή σε συνδυασμό με άλλες ήταν αρκετές για να ξεκινήσουν οι αλλαγές στην αντιμετώπιση των έγχρωμων στην Αμερική.
6. Τσε Γκεβάρα, 1928- 1967
Ήταν ήταν Αργεντινός γιατρός, κομμουνιστής Μαρξιστής-Λενινιστής επαναστάτης, ένας από τους αρχηγούς των ανταρτών στην Κούβα και πολιτικός. Συμμετείχε στο κίνημα της 26ης Ιουλίου που πέτυχε την ανατροπή του δικτατορικού καθεστώτος του Φουλχένσιο Μπατίστα στην Κούβα, αργότερα έγινε μέλος της επαναστατικής κουβανικής κυβέρνησης προωθώντας ριζικές μεταρρυθμίσεις. Το όνομά του είναι συνυφασμένο με την επανάσταση και την ελευθερία.
5. Νέλσον Μαντέλα, 1918- 2013
Ήταν ένας από τους επικεφαλής του κινήματος κατά του Απαρτχάιντ και ενεργό μέλος του ANC, μάλιστα φυλακίστηκε για 27 χρόνια από το καθεστώς των λευκών. Το 1994 έγινε ο πρώτος πρόεδρος της Νότιας Αφρικής σε εκλογές που επιτράπηκε να ψηφίσουν λευκοί και μαύροι. Μέχρι και σήμερα εξακολουθεί να αποτελεί σύμβολο των αγώνων κατά του φυλετικού διαχωρισμού και του ρατσισμού.
4. Έμελιν Πάνκχερστ, 1858- 1928
Γνωστή Αγγλίδα φεμινίστρια και αγωνίστρια για τα δικαιώματα των γυναικών, ήταν μέλος του Κόμματος των Φιλελευθέρων, αργότερα όμως προσχώρησε στο Ανεξάρτητο Εργατικό Κόμμα. Από το 1893 έως το 1898 εργάστηκε ως επίτροπος των φτωχοκομείων και το 1903 ίδρυσε τη Γυναικεία Κοινωνική και Πολιτική Ένωση (Women’s Social and Political Union), που αποσκοπούσε στην προώθηση της γυναικείας χειραφέτησης. Οι ριζοσπαστικές της ιδέες την οδήγησαν επανειλημμένα στη φυλακή.
3. Ουίνστον Τσώρτσιλ, 1874- 1965
Ήταν δημοσιογράφος και συγγραφέας ενώ αργότερα κατάφερε να γίνει πρωθυπουργός. Αποτέλεσε έναν από τους αρχιτέκτονες της συμμαχικής νίκης κατά το Β΄Παγκόσμιο Πόλεμο (γνωστός ως ο Πατέρας της Νίκης) που συνέβαλε καθοριστικά στη διαμόρφωση του καθεστώτος των διεθνών συσχετισμών κατά την μεταπολεμική περίοδο.
2. Μοχάτμα Γκάντι 1869- 1948
Γνωστός Ινδός πολιτικός, στοχαστής και επαναστάτης ακτιβιστής. Υπήρξε η κεντρική μορφή του εθνικού κινήματος για την ινδική ανεξαρτησία και εμπνευστής της μεθόδου παθητικής αντίστασης χωρίς τη χρήση βίας έναντι των καταπιεστών. Η διδασκαλία του επηρέασε το διεθνές κίνημα για την ειρήνη και μαζί με τον ασκητικό βίο του συνέτειναν στο να καταστεί παγκόσμιο σύμβολο και ορόσημο της φιλοσοφικής και κοινωνικοπολιτικής διανόησης του 20ού αιώνα.
1. Μάρτιν Λούθερ Κινγκ, 1929- 1968
Ήταν ένας από τους σημαντικότερους Αμερικανούς πολιτικούς, αγωνιστής, ηγέτης των Αφροαμερικανών και εφημέριος, που πάλεψε ενάντια στο φυλετικό ρατσισμό. Οργάνωσε μαζικές ειρηνικές διαδηλώσεις, κατά των φυλετικών διακρίσεων και ανήγγειλε την έναρξη μιας καμπάνιας για τα διακαιώματα των μαύρων, με τίτλο: “Πρόγραμμα Αλαμπάμα”. Δολοφονήθηκε στις 4 Απριλίου του 1968 στο Μέμφις του Τεννεσσί, ενώ βρισκόταν στο μπαλκόνι του πανδοχείου Λωρέιν, στο οποίο βρισκόταν μαζί με τους συνεργάτες του.
