Σκοπός του άρθρου είναι να σκιαγραφήσει για χάρη του αναγνωστικού κοινού της μη συμβατικής ιατρικής, το πλαίσιο της κουλτούρας της θεραπευτικής σχέσης που δημιουργείται ανάμεσα στον ολιστικό θεραπευτή και στον θεραπευόμενο. Επιπλέον αναλύει τις δεξιότητες που είναι απαραίτητο να έχει ο ολιστικός θεραπευτής καθώς και τους στόχους που πρέπει να θέσει για το μέλλον.
Στο χώρο της μη συμβατικής ιατρικής ακούμε συχνά τον όρο ολιστικός θεραπευτής. Ποιος είναι τελικά ο ολιστικός θεραπευτής; Ετυμολογικά, Θεραπευτής –θέραψ είναι ο ακόλουθος και ο φροντιστής του πολεμιστή.
Advertisment
Περαιτέρω γίνεται ολοένα και περισσότερο λόγος για την θεραπευτική σχέση, δλδ τη σύνδεση που καλλιεργείται κατά τις συνεδρίες ανάμεσα στον θεραπευτή και τον θεραπευόμενο. Η σύνδεση αυτή καθορίζεται κατά τις συνεδρίες από ένα συγκεκριμένο πλαίσιο με οριοθέτηση και από τις δύο πλευρές. Ο λόγος της ύπαρξης αυτού του πλαισίου είναι η διατήρηση της αίσθησης της ασφάλειας, της συνέπειας και της σοβαρότητας της θεραπευτικής «τέχνης».
Ποιος είναι ο στόχος του θεραπευτή μέσα από την θεραπευτική σχέση;
Έργο του θεραπευτή είναι να αναδείξει και να ενεργοποιήσει τις αυτοθεραπευτικές ικανότητες του ατόμου. Η επιτυχία της θεραπευτικής σχέσης καθορίζεται όχι μόνο από τον βαθμό του σθένους που αναπτύσσει ο θεραπευόμενος αλλά και από την ικανότητά που αποκτά με την καθοδήγηση του θεραπευτή του, να κατανοεί την κατάσταση της υγείας του, τον εαυτό του και το σύστημά του. Για να καταλάβουμε την παραπάνω διαπίστωση θα καταγράψουμε τις δεξιότητες που πρέπει να φέρει ο θεραπευτής και θα σκιαγραφήσουμε την κουλτούρα της θεραπευτικής σχέσης.
Advertisment
Ποιες οι δεξιότητες ενός Θεραπευτή;
– Ακούει χωρίς να κρίνει.
– Προσφέρει την βοήθειά του, χωρίς να παίρνει αποφάσεις για λογαριασμό του θεραπευόμενου.
– Συμμαχεί με τον θεραπευόμενο, στην προσπάθειά του να βρει εναλλακτικές λύσεις, χωρίς να πιέζει για αλλαγές που δεν μπορεί ακόμη να κάνει εκείνος.
– Υποστηρίζει χωρίς να μεταδίδει τον προσωπικό του τρόπο σκέψης.
– Ενισχύει μέχρι να εδραιωθούν οι θετικές αλλαγές σταθερά στη ζωή του θεραπευόμενου.
– Είναι δίπλα του, χωρίς να εισβάλει στον προσωπικό του χώρο.
– Μοιράζεται τις σκέψεις του με κάθε ειλικρίνεια.
– Χτίζει σχέση εμπιστοσύνης όπου επιδιώκει την ενσυναίσθηση δλδ την ικανότητα να δει τον κόσμο μέσα από τα μάτια του θεραπευόμενου, δημιουργώντας πρόσθετη θεραπευτική αξία.
– Δίνει απαντήσεις σε ερωτήσεις που τροφοδοτούν την ανασφάλεια, τον φόβο, την καταστροφολογία, διότι τα αναπάντητα ερωτήματα οδηγούν τον πάσχοντα στο να αρνείται πεισματικά μια θεραπευτική αγωγή την οποία δεν καταλαβαίνει.
– Αποδέχεται τον θεραπευόμενο, χωρίς όρους.
Από την παραπάνω καταγραφή των δεξιοτήτων καταρχήν απαντάται το ερώτημα: Ποιος είναι ο κατάλληλος θεραπευτής με τον οποίο θα συνεργαστώ ώστε να θεραπευτώ; Παράλληλα όμως βγαίνει το συμπέρασμα ότι η ειδοποιός διαφορά ενός θεραπευτή από έναν άλλο προέρχεται από τον τρόπο με τον οποίο καλλιεργεί την σύνδεση και την επαφή με τον θεραπευόμενο. Ο τρόπος αυτός πηγάζει από το αξιακό σύστημα του κάθε θεραπευτή. Άρα το βασικότερο στοιχείο είναι η προσωπικότητα του θεραπευτή.
«Όπως ακριβώς τα δυνατά σημεία του καθενός μας, έτσι και ο τρόπος με τον οποίο λειτουργεί κανείς είναι μοναδικός. Είναι ζήτημα προσωπικότητας;» Πίτερ Ντράκερ, συγγραφέας μάνατζμεντ.
Η θεραπευτική κουλτούρα του θεραπευτή του μέλλοντος
Ο Ολιστικός Θεραπευτής του μέλλοντος χρειάζεται να καλλιεργήσει μια νέα θεραπευτική κουλτούρα ώστε να δημιουργηθεί μια μοναδική θεραπευτική σχέση που θα παράγει ανεκτίμητη αξία για τον θεραπευόμενο.
Πώς όμως χτίζεται η θεραπευτική κουλτούρα; Ποιες είναι οι ποιότητες που πρέπει να στηρίζουν την θεραπευτική σχέση;
Η πρώτη ποιότητα του θεραπευτή θα είναι να βοηθά τον θεραπευόμενο να συνειδητοποιήσει πού έχει εγκλωβιστεί στο εδώ και τώρα και να προτείνει μία ενεργειακή θεραπεία ώστε να αποκτήσει γνώση του Αληθινού Εαυτού του. Με αυτό τον τρόπο επισημαίνονται τα βασικά λάθη που ίσως κάνει δλδ τα ελαττώματα του χαρακτήρα του που πρέπει να απαλείψει και να τα αντικαταστήσει με τα αντίθετα προτερήματά του.
Ένας τέτοιος θεραπευτής θα πρέπει να μελετά τους νόμους του σύμπαντος και την ανθρώπινη φύση, ώστε να μπορεί να διακρίνει στους θεραπευμένους του, εκείνους τους παράγοντες που προκαλούν την σύγκρουση μέσα τους. Οι εσωτερικές συγκρούσεις αποθηκεύονται ανάλογα την ποιότητά τους στα όργανά μας και προκαλούν υπερβολική συσσώρευση ενέργειας, το γνωστό ενεργειακό μπλοκάρισμα. Πρέπει να είναι ικανός να συμβουλεύει τον θεραπευόμενο πώς μπορεί να αποκατασταθεί η αρμονία που του λείπει με τον καλύτερο τρόπο, ποιες πράξεις και συμπεριφορές είναι αυτές που πρέπει να σταματήσει να κάνει και ποια είναι τα προτερήματά του στα οποία πρέπει να επικεντρωθεί για να επανορθώσει τα λάθη του. Για την ακρίβεια ο θεραπευτής συμμαχεί με τα υγιή στοιχεία του θεραπευόμενου με σκοπό ν’αρχίσει να μετασχηματίζει την καταστροφική πλευρά του σ’ εποικοδομητικές δραστηριότητες.
Ο Αριστοτέλης έλεγε: «φίλος είναι ο άνθρωπος που προάγει τα καλύτερα και τα πιο υγιή στοιχεία του άλλου»
Κάθε περίπτωση θεραπείας χρειάζεται προσεκτική μελέτη. Κίνητρο των θεραπευτών πρέπει να είναι η επιθυμία να φροντίσουν, να διαφωτίσουν τον πάσχοντα και να τον εμπνεύσουν με αγάπη, ελπίδα, πίστη και ανακούφιση, ώστε να ξεκλειδωθεί ο θεραπευτικός τους κώδικας.
Η δεύτερη ποιότητά του θα είναι να προτείνει τα θεραπευτικά φυσικά ιάματα που θα βοηθήσουν το φυσικό σώμα να αποκτήσει δύναμη, το νου να ηρεμήσει, να διευρύνει τη συνειδητότητά του, με αποτέλεσμα την ειρήνη και αρμονία σε ολόκληρη την προσωπικότητά του. Η δυνατότητα χειρισμού από τον θεραπευτή όσο το δυνατόν περισσότερων θεραπευτικών εργαλείων καθώς και η σύνθεση τους με τέτοιο τρόπο ώστε να μη περιορίζεται το δυναμικό του πελάτη, είναι χρήσιμη. Ο ολιστικός θεραπευτής μπορεί να προσεγγίσει με ποικίλες θεραπευτικές μεθόδους όπως της κλινικής φυτοθεραπείας, της ιριδοδιαγνωστικής, της φυσιορρύθμισης, της ρεφλεξολογίας, της ομοιοπαθητικής, του ολιστικού μασάζ, του βελονισμού, της θεραπευτικής Διατροφής, την Οστεοπαθητική, με την μέθοδο των ηλεκτρομαγνητικών πεδίων, τον βελονισμό κτλ.
Ως εκ τούτου δημιουργείται ένα μοναδικό πλαίσιο κουλτούρας μεταξύ θεραπευτή και θεραπευόμενου, την λεγόμενη θεραπευτική σχέση που θα γίνει από μόνη της παράγοντας αλλαγής.
Εν ολίγοις, οι βασικές ποιότητες που χρειάζεται ο θεραπευτής για να δημιουργήσει ένα ασφαλές περιβάλλον καλωσορίσματος για τον θεραπευόμενο είναι: αποδοχή, σεβασμός, ενσυναίσθηση, αυθεντικότητα, γνώση, ευελιξία και ταπεινότητα. Αφού λοιπόν δημιουργήσει ένα πρόσφορο έδαφος, μπορεί να υποδεχθεί τον πάσχοντα και μαζί του έναν από τους πιο σημαντικούς θεραπευτικούς παράγοντες: Τη Θεραπευτική Σχέση. Τέτοιου είδους σχέσεις είναι αποτέλεσμα θεραπευτικής παιδείας η οποία περιλαμβάνει βασικά εργαλεία συναισθηματικής νοημοσύνης και της προσεκτικής παρακολούθησης.
Βιβλιογραφία
Daniel Goleman, Η συναισθηματική νοημοσύνη, , Εκδόσεις Πεδίο, 2011
Φωτεινή Μιχαλάκη-Δερνίκου, Αυτογνωσία και Αυτοθεραπεία με τα ιάματα του Bach, Εκδόσεις Πύρινος Κόσμος, 2014
Rob Yeung, Προσωπικότητα, Εκδόσεις Πατάκη, 2009
Νίκου Μάνου, Βασικά στοιχεία Κλινικής Ψυχιατρικής, University studio press.
Από την μέχρι τώρα καθοδήγηση και εκπαίδευσή των δασκάλων μου.
All rights reserved
Τρίχα Αναστασία Μαρία
Ερευνήτρια συμπληρωματικών μεθόδων θεραπείας
Facebook: vitalcure
Email: vitalcuresystem@gmail.com
