Ένα κρυμμένο ευχαριστώ

Γράφει η Νάντια Πάλμου Βράδυ καλοκαιριού και εγώ, μόνη σε μια πόλη εδώ και 8 χρόνια ξένη, χαζεύω παλιές φωτογραφίες. Χαμογελάω και νοσταλγώ περασμένες

Βράδυ καλοκαιριού και εγώ, μόνη σε μια πόλη εδώ και 8 χρόνια ξένη, χαζεύω παλιές φωτογραφίες. Χαμογελάω και νοσταλγώ περασμένες στιγμές αθωότητας ώσπου βουρκώνω. Η αφορμή, μία και μοναδική εικόνα όπου χαμογελούν όλα τα πρόσωπά της με τον ίδιο, αυθόρμητο, ειλικρινή, απαλλαγμένο από έγνοιες τρόπο.

Advertisment

Αναρωτιέμαι: Θα μπορέσουμε άραγε ποτέ να αισθανθούμε τόσο αληθινοί; Γιατί όταν, περνάνε τα χρόνια, 12 ολόκληρα, όλο και λιγότερο αφήνουμε τον εαυτό μας να πάρει μια ανάσα έστω ανεμελιάς; Πως είναι δυνατόν, τότε, που δεν είχαμε σχεδόν τίποτα να ήμασταν ευτυχισμένοι και τώρα, που υποτίθεται έχουμε μια εμπειρία, μια σοφία, η ευτυχία να φαντάζει όνειρο; Μήπως φύγαμε πολύ μακριά απ’ την αλήθεια μας;

Έπειτα, και πιο ουσιαστικά, η φωτογραφία μπροστά μου ξεχειλίζει από αγάπη. Αγάπη αληθινή, χωρίς συμφέροντα, χωρίς εγωισμούς, χωρίς πρέπει, χωρίς αγωνία, χωρίς χαρακτηρισμούς. Πρόκειται για αυτή την αγάπη που τις ψυχές της φωτογραφίας θα τις κρατά ενωμένες για πάντα. Ένα πάντα που μόνο η αλήθεια κρατάει ζωντανό. Και ας τους χωρίζουν αλλαγές, χιλιόμετρα και χρόνια απουσίας. Η ζωή μπορεί να σε κάνει να ξεχνάς μα η καρδιά σου θα θυμάται μέχρι την τελευταία στιγμή αυτό που τις έδωσε τα φτερά για να πετάξει και να χτίσει ζωή.

Ανθρώπους νέους θα φέρει μπροστά σου ο χρόνος μα να μην ξεχάσεις αυτούς που σε βλέπουν να μεταμορφώνεσαι και δεν φεύγουν, που σου δίνουν την ελευθερία να είσαι μακριά τους για να γνωρίσεις νέους τόπους μα, την καρδιά τους την έχουν πάντα ζεστή για σένα. Είναι οι δικοί σου, μοναδικοί, ακαταμάχητοι , παντοτινοί αγαπημένοι που όταν θα σε κοιτάξουν, χρόνια αργότερα, το χαμόγελό τους θα είναι το ίδιο με αυτό της φωτογραφίας. Γιατί η αγάπη δεν αλλάζει, δεν σταματά και μέσα σου ρέει..

Advertisment

Για όλα εκείνα τα υπέροχα πλάσματα που δεν φοβούνται ν’ αγαπήσουν και ν’ αγαπηθούν.. Για τους δικούς μου, μοναδικούς και μακρινούς αγαπημένους!

About
Latest Posts

Νάντια Πάλμου

Απόφοιτος Φιλοσοφικής, παρατηρητής της ζωής. Λάτρης των βιβλίων και της καταγραφής των σκέψεων. Πιστεύω πως, όσοι γράφουν, κάτι αναζητούν και όταν το βρουν, θέλουν να το χαρίσουν. Γιατί, ίσως, ένας άνθρωπος στα λόγια τους να βρει ελπίδα. Γιατί, ίσως, χαμογελάσει. Γιατί, ίσως, ονειρευτεί. Και τότε ο κόσμος θα έχει αλλάξει..

Latest posts by Νάντια Πάλμου (see all)