Υπάρχουν κάποιοι άνθρωποι που λέγεται ότι μετρούν τον κόσμο σε στιγμές. Αυτοί οι ίδιοι, ποτέ δεν το λένε αυτό. Ούτε που το καταλαβαίνουν.
Απλά, τους συμβαίνει. Είναι εδώ, τώρα, αυτή τη στιγμή. Και είναι εδώ και αυτή τη στιγμή. Και αυτή τη στιγμή… Σε αυτό το τραπέζι, σε αυτό το καφέ, με αυτούς τους φίλους, σε αυτή την περιοχή και αυτή η στιγμή, θα καταγραφεί στην αιωνιότητα. Γιατί εκείνοι, βρίσκονταν εκεί και χάρισαν στη στιγμή, την αθανασία της. Και η αιωνιότητα κατέγραψε το φωτεινό τους πρόσωπο, το αυθεντικό γέλιο τους, τα ενθαρρυντικά τους λόγια, την ανοιχτή τους καρδιά, τα αστεία και τα πειράγματα.
Advertisment
Κι ύστερα, να τους πάλι, τώρα, αυτή τη στιγμή, να βρίσκονται αγκαλιά και να συμπάσχουν με το γείτονα, για την απώλεια του αγαπημένου του συντρόφου. Και η αιωνιότητα και αυτή εκεί, κοντά τους, για να καταγράφει τα ειλικρινή τους δάκρυα, το στοργικό άγγιγμά και τα παρηγορητικά λόγια τους, που πέφτουν σαν βάλσαμο στην πονεμένη καρδιά. Και να τους τώρα, τούτη τη στιγμή, να περπατούν στους δρόμους της πολύβουης πόλης, κατευθυνόμενοι προς την εργασία τους. Είναι εκείνοι μέσα στο πλήθος, που το πρόσωπό τους φωτίζεται από ένα αδιόρατο χαμόγελο.
Το βήμα τους είναι χαλαρό αλλά σταθερό. Είναι εκείνοι που θα σου πουν «τι όμορφη μέρα, έχει έναν υπέροχο ήλιο» και είναι πάλι εκείνοι που θα σουν πουν «τι όμορφη μέρα και τι υπέροχη βροχούλα, μυρίζει τόσο όμορφα» και πάλι οι ίδιοι θα παρατηρήσουν «τι αναζωογονητικό αεράκι».
Πάντα είναι αυτοί, οι ίδιοι άνθρωποι, που θα διακρίνουν το καλό και το όμορφο σε κάθε στιγμή. Γιατί αυτοί οι άνθρωποι ζουν συνειδητά στη στιγμή κι όταν κάποιος ζει τη στιγμή και στη στιγμή, εκεί, δεν υπάρχει φόβος. Εκεί, δεν μπορεί να υπάρξει ο φόβος. Και εκεί που δεν βρίσκεται ο φόβος, μόνο αγάπη και ομορφιά μπορεί να υπάρξει. Και στην αιωνιότητα, μόνο αγάπη και ομορφιά μπορεί να καταγραφεί.
Advertisment
