Έλα να σου πω για τα απωθημένα σήμερα, είναι η ευκαιρία.
Θα περάσει μια μέρα ακόμα με καταπιεσμένες επιθυμίες.
Advertisment
Ξέρεις; Η λέξη απωθημένο είναι σύνθετη, περιέχει το απωθώ <από + ωθώ.To ρήμα απωθώ το καταλαβαίνεις σωστά; Απωθώ συναισθήματα, καταστάσεις και τις αφήνω στο υποσυνείδητο μου.
Θα ήταν πιο αποτελεσματικό αν αυτό συνέβαινε με αυτά που δεν θέλεις να ζήσεις, αλλά συμβαίνει να απωθείς όλα αυτά που φοβάσαι να εκφράσεις, να κάνεις και να πεις.
Τα απωθημένα δεν τα ομολογείς, ούτε στον εαυτό σου και συνήθως με πολλή άνεση αναφέρεις ότι δεν έχεις. Σε βασανίζουν όμως και δεν έχεις κάνει τίποτα γι’ αυτά, απλά ζούνε μέσα σου και μεγαλώνουν όπως εσύ.
Advertisment
Ναι καλά, σιγά που δεν έχεις.
Αυτά είναι φιλαράκι, αυτά που σκέφτεσαι κάθε βράδυ που περνάει και κάτι σου λείπει. Αυτά που ζεις τώρα είναι όλα αυτά που ονειρεύτηκες; Μάλλον για να το θέσω καλύτερα, πόσο προσπάθησες να ζήσεις όλα αυτά που ονειρεύτηκες και πόσα τελικά από όσα γούσταρες να ζήσεις τα απαρνήθηκες από δειλία για να μην διαφέρεις;
Έχουμε όλοι ένα μικρό-μικρό αγκαθάκι (που εμείς θα το λέμε απωθημένο, για να συνεννοούμαστε) που φοβηθήκαμε να φτάσουμε μέχρι το τέλος.
Θέλεις να πούμε για τα απωθημένα του έρωτα;
Πώς μπορείς να είσαι με έναν άνθρωπο που δεν σε εμπνέει, που δεν είναι ο έρωτας της ζωής σου, απλά επειδή τον εκτιμάς και τον αγαπάς; Και δεν αγαπάς τον εαυτό σου που δεν του δίνεις την ευκαιρία να επιχειρήσει να αρθρώσει έστω μια λέξη, σαν προσπάθεια για να έχει αυτό που θέλει. Ε μετά μου λες πώς θα είχα γεμίσει απωθημένα;
Ελάχιστοι έχουν αυτό που πραγματικά επιθυμούν, οι περισσότεροι προτιμούν να μην το ομολογήσουν ποτέ.
Οι μεγαλύτεροι ανομολόγητοι έρωτες ή αυτοί που έκαναν πίσω τελευταία στιγμή γίνανε τα μεγαλύτερα απωθημένα, τουλάχιστον γίνανε κάτι και αυτοί.
Μην βάζεις τον εαυτό σου στην κατηγορία αυτών που προσπάθησαν να κατακτήσουν έναν έρωτα και δεν τα κατάφεραν. Εκείνοι δεν έχουν απωθημένα (γι αυτούς που τον αρνήθηκαν δεν βάζω το χέρι μου στην φωτιά).
Το άσχημο είναι να φοβάσαι να ζήσεις κάτι.
Δεν κερδίζουν πάντα τα απωθημένα, χάνουν κιόλας. Χάνουν κάθε μέρα που ζεις τη ζωή σου και κερδίζουν κάποια βράδια που είναι πάνω απ’ αυτή.
Κάποιοι λένε ότι τα απωθημένα επιστρέφουν για να πάρουν εκδίκηση. Τα απωθημένα δεν εκδικούνται, εσύ εκδικείσαι τον εαυτό σου με τα αυτά, κάθε μέρα που περνάει και δεν έχεις τα κότσια να τα ζήσεις.
Δεν είναι πάντα η καλύτερη επιλογή, είναι όμως η επιλογή για να μην έχεις κανένα δίλλημα.
Στο τέλος θα είναι φορές που θα σου λείπουν αφόρητα όλα όσα δεν έζησες και κάποιες που θα αναρωτιέσαι αν είσαι ευτυχισμένος και κάποιες που θα μετανιώσεις που δεν έκανες όσα ήθελες και όσα δεν είπες, αλλά δεν θα μπορείς να κάνεις τίποτα. Θα γεράσουν μαζί σου και θα είναι πολύ αργά.
Αν αντέχεις να το αφήνεις απωθημένο σίγουρα αυτό θα αφήνει “μισό…”
Πάλι τίποτα δεν θα κάνεις και το ξέρεις, απλά να θυμάσαι ότι κάποτε σου μίλησα και εγώ γι’ αυτό…
Να σου πω και ένα μυστικό;
Λένε ότι στο τέλος ο καθένας παίρνει αυτό που αξίζει. Εγώ θα σου πω ότι στο τέλος ο καθένας παίρνει αυτό που αντέχει! Μπορείς λοιπόν να αρχίσεις να αναρωτιέσαι, αν αξίζεις να ζήσεις έναν αληθινό έρωτα ενώ δεν άντεξες ποτέ να είσαι με αυτόν που ερωτεύτηκες…
Της Γεωργίας Τζουμάκα – Δημοσιεύεται με άδεια από το thesalonikiartsandculture.gr