Του Κωνσταντίνου Σμιξιώτη
Είναι αδύνατον να μιλάμε για την πίστη και τις πεποιθήσεις και να μην κάνουμε αναφορά στις δηλώσεις και τις υποβολές, οι οποίες αμφότερες διαμορφώνουν τη βάση δεδομένων, πάνω στις οποίες δομείται η προσωπικότητα του ανθρώπου και το πετυχαίνουν εν μέρει δίχως τη συγκατάθεση του.
Advertisment
Οι πρώτες, καθώς επαναλαμβάνονται με έναν συγκεκριμένο τρόπο και σε μια συγκεκριμένη συχνότητα ήχου, τέτοια που να μπορέσει να διαφύγει της λογικής κι οι δεύτερες, περίπου όμοια αλλά διαφέρουν στο ότι, αυτές εκφέρονται από τρίτους. Σε περιπτώσεις όπως π.χ οι διαφημίσεις ή η πολιτική προπαγάνδα, πολλοί παράγοντες όπως ο κραδασμός του ήχου, παίζουν ρόλο και μάλιστα πολύ σημαντικό. Τα πραγματικά μηνύματα που θέλουν να περάσουν είναι καλά κρυμμένα μέσα σε έναν δούρειο ίππο. Φοβού τους Δαναούς και δώρα φέροντας.
Οι δηλώσεις από όπου κι αν προέρχονται είναι ήχος και προκαλεί κραδασμούς σε ενεργειακό επίπεδο, κάτι που φυσικά δεν γίνεται αντιληπτό με τα φυσικά μάτια. Σε πολλές των περιπτώσεων ούτε από τα αυτιά. Τα παλλόμενα ενεργειακά κύματα που προκαλούνται από την ηχητική δόνηση κατευθύνονται προς ένα στόχο, για να επιτελέσουν ένα σκοπό, ανάλογα με το περιεχόμενο τους. Μπορεί να είναι θεραπευτικά αλλά μπορεί ακόμη να είναι κι επιθετικά με σκοπό να βλάψουν, μπορεί επίσης να είναι εντολές κι έχουν τη δύναμη να διατάξουν. Μπορεί να είναι μια όμορφη ευχή αλλά και μια τρομερή κατάρα.
Όλα αυτά, σε μεγάλο βαθμό, γίνονται εν αγνοία του ανθρώπου καθώς χρησιμοποιεί το λόγο. Ο λόγος είναι η αρχή και θα πρέπει να χρησιμοποιείται με φειδώ αλλά κι απόλυτο σεβασμό, γιατί οι λέξεις δονούν ενεργειακά το σύμπαν κι οι παρενέργειες στροβιλίζονται γύρω από τον άνθρωπο που τις προφέρει. Όπως οι σκέψεις έτσι κι ο λόγος θα επιστρέψει στο δημιουργό του. Αυτό είναι απαράβατος κι αμετάβλητος νόμος του σύμπαντος. Κάθε τι που εκπορεύεται είναι ένα μπούμερανγκ που διαγράφει μια κυκλική τροχιά. Θα έρθει στην ώρα που ο κύκλος του κλείνει, σύμφωνα με το νόμο της περιοδικότητας αλλά η εμφάνιση του δε θα γίνει κατανοητή.
Advertisment
Οι ιερείς επικαλούνται θεϊκές δυνάμεις μέσω των ψαλμών και των μάντρα, που είναι ιερές λέξεις, τρομερά ισχυρής δύναμης. Απευθύνουν ευχαριστίες και κάνουν θεραπευτικές επικλήσεις. Η μουσική έχει επίσης ως ήχος ανάλογη δύναμη αλλά εξίσου σημαντική είναι κι η δύναμη των στίχων σε ένα τραγούδι και γι αυτό χρήζει ιδιαίτερης προσοχής, όταν επιλέγουμε κάποια από αυτά και τα επαναλαμβάνουμε συνεχώς.
Όσο κι αν δε το κατανοούμε, το περιεχόμενο τους αποκτά δύναμη δήλωσης αφού το αποδεχόμαστε και το κάνουμε μέρος της καθημερινής μας ζωής ή εν πάση περιπτώσει, γίνεται μέρος της ζωής μας, με το έτσι θέλω. Τίποτε δεν είναι τυχαίο, γι αυτό, μια δήλωση μπορεί να διεισδύσει πιο εύκολα στο υποσυνείδητο αν επαναλαμβάνεται τραγουδιστά. Είναι η συχνότητα του τόνου στον οποίο δονείται ο ήχος και κάποιες συχνότητες είναι ιδιαίτερα διεισδυτικές.
Η περίπτωση των προσωπικών δηλώσεων μπορεί να χαρακτηριστεί κι ως αυθυποβολή, απλά η διαδικασία αυτή έχει πολλές φορές χαρακτήρα περισσότερο τεχνητό από ότι στην περίπτωση των υποβολών από τρίτους, οι οποίες μοιάζουν να γίνονται αυθόρμητα, γι αυτό η πειθώ τους είναι πιο ισχυρή. Τελικά όμως κι οι δυο πετυχαίνουν το ίδιο αποτέλεσμα: Να δώσουν εντολές στο υποσυνείδητο μας. Προσέξτε, για παράδειγμα, εκείνη τη στιγμή που ένα οικείο πρόσωπο σας εκμυστηρεύεται μια είδηση. Ο τρόπος που το κάνει κι ο τόνος του ήχου διαπερνά το ηλιακό σας πλέγμα επειδή σας βρίσκει απροετοίμαστους. Προσέξτε επίσης την ώρα που σας λένε μια αρνητική είδηση, πως πάλλεται το ηλιακό σας πλέγμα, αν το περιεχόμενο της πληροφορίας συντονίζεται με κάποιο είδος φόβου που υποθάλπετε μέσα σας.
Πρέπει όμως στο σημείο αυτό, να γίνει μια διευκρίνιση για να μην παρεξηγηθούμε. Μια δήλωση που επαναλαμβάνεται έχει τη δύναμη, τελικά, να γίνει πιστευτή καθώς περνάει ο καιρός και να αποβεί ωφέλιμη, όταν ο άνθρωπος αφήνεται με εμπιστοσύνη. Ωστόσο, αυτή πρέπει να είναι σε αρμονία με τον εσωτερικό του κόσμο και τη συμπεριφορά του. Δηλαδή, όσο κι αν λέμε: Τα κατάφερα –πάντοτε ενεστώτας- αν η σκέψη μας λέει άλλα, τα συναισθήματα είναι αρνητικά. Επομένως, αν η δόνηση μας είναι χαμηλή κι η συμπεριφορά μας διστακτική ή δειλή τότε, είναι σαν να δηλώνουμε: Μου την έφερα, γιατί όντως αυτό κάνουμε. Ακόμη κι η επιστήμη της ψυχολογίας έχει βρει ότι η επανάληψη δημιουργεί οικειότητα και έλξη (Hogg: Εισαγωγή στη κοινωνική ψυχολογία, κεφ. Πειθώ κι αλλαγή στάσεων).
Η δήλωση είτε με τη μορφή αυθυποβολής είτε με τη μορφή υποβολής είναι μια ηχητική ενέργεια, που αν δεν φιλτραριστεί από το αριστερό ημισφαίριο στο οποίο εδρεύει η λογική τότε, το δεξί ημισφαίριο θα το εκλάβει ως δεδομένο, θα το καταχωρίσει στο άχρονο αρχείο του και θα εκκινήσει το μηχανισμό επεξεργασίας του, θεωρώντας το ως απαραίτητο δομικό υλικό, για την πραγματικότητα που μεθοδικά θα δημιουργήσει. Το υποσυνείδητο για το οποίο θα μιλήσουμε αναλυτικά σε άλλη μελέτη έχει τα γνωρίσματα ενός μικρού κι αθώου παιδιού: Εμπιστεύεται ότι του λέτε και το εκλαμβάνει ως γεγονός. Είναι στην ουσία, ο μηχανικός σε ένα πλοίο που δέχεται εντολές απ’ το κατάστρωμα και βασίζεται σε ότι του λένε, αφού ο ίδιος δεν έχει την εικόνα που έχουν οι άλλοι.
Στο επίπεδο της εγρήγορσης που βρισκόμαστε όσο είμαστε ξύπνιοι, το αριστερό ημισφαίριο επεξεργάζεται όλες τις πληροφορίες που γίνονται αντιληπτές και τονίζω την τελευταία λέξη επειδή δεχόμαστε και υποσυνείδητα μηνύματα, από συχνότητες που περνούν κατ’ ευθείαν στο δεξί ημισφαίριο δίχως να γίνουν αντιληπτές από την ακοή. Οι τελευταίες λειτουργούν όπως περίπου οι υποβολές ενός υπνωτιστή, που προγραμματίζει το υποσυνείδητο μας δίχως να έχουμε επίγνωση. Φυσικά, μιλάμε για τη μη συνειδητή ύπνωση, η οποία λαμβάνει χώρα σε πιο βαθύ επίπεδο διότι υπάρχει κι η συνειδητή ύπνωση, που πολλές φορές αλλά άθελα μας κάνουμε χρήση.
Αν λοιπόν ο ήχος διαπεράσει το φράγμα της λογικής, μπορεί να αποβεί μοιραίο το μήνυμα που μεταφέρει κι εδώ φαίνεται η αξία της λογικής ως μηχανισμού διάκρισης των ωφέλιμων πληροφοριών, από όσες δεν είναι χρήσιμες. Ταυτόχρονα όμως, μπορεί να αποβεί και στείρα διότι η λογική δεν διαθέτει δημιουργική φαντασία. Αυτό δείχνει με τη σειρά του, τη χρησιμότητα του δεξιού ημισφαιρίου αλλά και το πόσο χρήσιμη είναι μια «πλωτή» γέφυρα, η οποία, κατά βούληση, θα ισορροπεί τις δύο πλευρές ή αντίστοιχα θα αποκόπτει κάθε επικοινωνία προς αποφυγή περιπετειών.
Σε στιγμές χαλάρωσης, αυτή η γέφυρα ενώνει τα δυο ημισφαίρια κι η επικοινωνία ανάμεσα στις δυο πλευρές είναι πλέον εφικτή κυρίως, γιατί οι αντιστάσεις της λογικής υποχωρούν κι η τελευταία ευθυγραμμίζεται με τη δημιουργική φαντασία. Σε τέτοιες ώρες όμως, πρέπει να είμαστε πολύ προσεχτικοί, γιατί μπορεί να απορροφήσουμε «εντολές» δίχως να το αντιληφθούμε. Καλό είναι λοιπόν, να αποφεύγετε να κοιμόσαστε με ανοιχτή τηλεόραση ή ραδιόφωνο, καθώς γίνεστε άθελα σας, σφουγγάρι πληροφοριών. Αν σας ενδιαφέρει να παρακολουθήσετε μια εκπομπή μη χαλαρώνετε, γιατί είναι επικίνδυνο.
Μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε τις δηλώσεις με τέτοιο τρόπο ώστε, να περάσουν από τις συμπληγάδες της λογικής, όταν κρίνουμε απαραίτητο να αλλάξουμε τη φαινομενική πραγματικότητα, στην οποία έχουμε περιέλθει κι η οποία δεν έχει να μας προσφέρει τίποτε θετικό. Όπως μπορούμε και να απαγορεύσουμε τη διέλευση εκείνων των επικίνδυνων δονήσεων, που επιχειρούν να εισχωρήσουν στο υποσυνείδητο και να μας οδηγήσουν ύπουλα, αργά αλλά σταθερά, σε μια πραγματικότητα που εξυπηρετεί συμφέροντα άλλων. Για άλλη μια φορά καταδεικνύεται η διπολική μορφή των φαινομένων και πως μπορεί να γίνουν ωφέλιμα ή επιβλαβή ανάλογα με την πλευρά, στην οποία θα γείρει η πλάστιγγα.
Η γνώση αυτών των πτυχών κι η επάγρυπνη παρατηρητικότητα μας, θα μας βοηθήσει να έχουμε τον έλεγχο της ζωής μας. Πρέπει να είμαστε συνειδητοί, τόσο μέσα στη καθημερινότητα αλλά και στην αυθυποβολή δίχως να ξεχνάμε πως, η διεύρυνση της συνειδητότητας είναι ο απώτερος σκοπός που θα μας απαλλάξει από την υποσυνείδητη ζωή. Με πιο απλά λόγια, όταν το συνειδητό μας μέρος ταυτιστεί με τον ανώτερο μας εαυτό τότε, το υποσυνείδητο θα απορροφηθεί μέσα του, αφού στην ουσία, συνειδητό κι υποσυνείδητο θα γίνουν ένα ή αν θέλουμε να είμαστε πιο ακριβείς, θα διευρυνθεί η συνειδητότητα μας και θα καλύψει το δικό μας όλο έτσι ώστε, τίποτε δε θα είναι πια υποσυνείδητο. Τότε μόνο, θα γίνουμε κύριοι της ύπαρξης μας και θα βιώσουμε τον αληθινό κόσμο που βρίσκεται πίσω από τις σκιές, η προβολή του οποίου αντανακλάται στον εικονικό μας κόσμο, σαν μια ζωντανή ψευδαίσθηση.
Να θυμάστε ότι:
► Ο λόγος είναι ενέργεια και πρέπει να διαφυλάσσεται ως κόρη οφθαλμού. Πρέπει να γίνεται συνετή και κόσμια χρήση, για αυτό έχει ειπωθεί πως η σιωπή ισοδυναμεί με χρυσό.
► Ο λόγος είναι ήχος κι ανάλογα με την συχνότητα που δονείται έχει τη δυνατότητα να διαπεράσει το φράγμα της λογικής και να δώσει ηθελημένα ή άθελα, εντολές στο υποσυνείδητο.
► Να προσέχετε την ποιότητα των δηλώσεων σας γιατί έχουν την τάση να γίνονται πεποιθήσεις κι οι τελευταίες αποτελούν δομικά στοιχεία της προσωπικότητας σας. Είναι πιο φρόνιμο να χτίζετε με φρόνηση παρά να χρειαστεί να γκρεμίσετε μεταμελημένοι.
► Μην ενδίδετε σε δηλώσεις τρίτων δίχως διασταύρωση. Στην περίπτωση αυτή, η λογική πρέπει να είναι ο ακοίμητος φρουρός του υποσυνείδητου σας. Εσείς να αποφασίζετε τι θα γίνει κτήμα σας, αφού το ταυτοποιήσετε με την αιώνια και μια αλήθεια, που είναι χαραγμένη μέσα σας.
► Μην επιτρέπετε στη λογική να φράζει το λόγο που απευθύνετε στον εαυτό σας, όταν πρόκειται να δημιουργήσετε μια νέα πραγματικότητα.
► Μην κάνετε δηλώσεις, μη μιλάτε, παραμείνετε στη σιωπή, αν θέλετε να ακούσετε τον άηχο λόγο της αλήθειας, που θα ηχήσει απ’ τα βάθη της καρδιάς σας. Ρωτήστε αυτό που σας ενδιαφέρει και μείνετε σιωπηλοί.
Το παρόν άρθρο αποτελεί μέρος της σειράς άρθρων: «Το λυχνάρι του Αλαντίν»
- Δύσκολες καταστάσεις στη ζωή: Τελικά είναι προβλήματα ή λύσεις; - 10 Νοεμβρίου 2022
- Η καθημερινότητα ως προβολή του «αόρατου κόσμου» - 31 Ιανουαρίου 2022
- Η ψυχολογία της καθημερινότητας: Επιθυμίες και διαπροσωπικές σχέσεις - 13 Νοεμβρίου 2021
