Γράφει η Ευτεχνία
Αλήθεια πόσες φορές βρέθηκες σε μια παρέα και ένιωσες πως οι άλλοι δεν ήθελαν και δεν μπορούσαν να σε ακούσουν;
Advertisment
Συναντιέσαι και μαθαίνεις να ακούς. Δεν ακούγεσαι και σου κακοφαίνεται. Πού πήγε ξαφνικά το ενδιαφέρον για τα νέα; Πολλά αναπάντητα και ρητορικά ερωτήματα ξεπηδούν και καλύπτουν το κενό της μεταξύ σας κουβέντας. Νιώθεις πως οι άλλοι σε απορρίπτουν και νοιάζονται μονάχα για τον εαυτό τους. Σε κοιτούν λες και είσαι ο ήρωας τους. Το καταφύγιό τους. Ή μήπως είσαι εκείνη την στιγμή; Θέλουν να αισθανθούν ένα αποκούμπι. Κάτι… Μήπως δεν το έχεις κάνει και εσύ, αν και το κατηγορείς;
Αν θέλεις να είσαι ειλικρινής, κάποιες φορές είχες και εσύ αυτή την ανάγκη να ακουστείς και όχι να ακούσεις. Θέλεις να μοιραστείς τον πόνο ή την χαρά σου χωρίς διακοπές. Μονορούφι. Ξέρω… Δεν ακούγεται πολύ καθώς πρέπει… Όμως είναι η αλήθεια. Σου θυμίζει κάτι;
Συμπεραίνουμε λοιπόν πως όλοι θέλουμε τον χρόνο μας και τον χώρο μας. Αναλόγως με τις ανάγκες μας λειτουργούμε. Την επόμενη φορά ας μάθουμε να κατανοούμε και να μην επικρίνουμε. Είμαστε συνάνθρωποι. Ας είμαστε αλληλέγγυοι.
Advertisment
Όλα βέβαια με διάκριση και όρια. Ο αμοιβαίος σεβασμός είναι απαραίτητος. Ευγνωμοσύνη… κατανόηση… συμπαράσταση. Λέξεις κλειδιά για μια ήρεμη και ισορροπημένη επικοινωνία. Ακόμα και αν ακούγονται όλα τα παραπάνω ουτοπικά στις μέρες μας, τις τόσο εγωιστικές, ας κάνουμε ένα μικρό βήμα. Θα αισθανθούμε λίγο περισσότερο άνθρωποι. Τι λες; Ξεκινάμε;
Για πες μου. Θα ήθελα να σε ακούσω. Κάποια κομμάτια της δικής μου ζωής θα ξαναζήσω μέσα από τα δικά σου ακούσματα. Καλή κατανόηση!
- Με ακούς; Από την Ευτεχνία - 16 Ιουνίου 2016
- Λογοδοτείς σε κάποιον; - 3 Απριλίου 2016
- Καθημερινό ταξίδι - 22 Φεβρουαρίου 2016
