Μην επιλέγεις την μιζέρια…
Είναι μικρή η ζωή και περνάει γρήγορα, φίλοι μου. Πρέπει να την ζούμε, να απολαμβάνουμε την κάθε στιγμή, την κάθε ώρα, την κάθε μέρα. Χρειάζεται ρίσκο και τρέλα, ζωντάνια, χαμόγελο, δεν την αντέχει την μιζέρια. Πόσο να καθίσεις στον καναπέ; Αντέχεις να κάθεσαι και απλά να περιμένεις; Και τι ακριβώς να περιμένεις; “Τα αγαθά κόποις κτώνται…”
Advertisment
Διαβάστε επίσης από Dn / jK
Το ταξίδι είναι αυτό που αξίζει. Το κυνήγι των όμορφων στιγμών, αυτές γίνονται δυνατές συγκινήσεις, τρυφερές αναμνήσεις. Αυτές να ψάχνετε, φίλοι μου, αυτές φέρνουν την πληρότητα, την ευτυχία. Μια βόλτα χέρι χέρι δίπλα στο κύμα σε μια ήσυχη παραλία, μια απρογραμμάτιστη εκδρομή με την παρέα στο βουνό, ένας περίπατος με καφέ σε πλαστικό ποτήρι στο κέντρο της πόλης, μια μπύρα στο παγκάκι της γειτονιάς, μια φωτιά στην παραλία και έναν φίλος να παίζει κιθάρα, ένα παγωτό χωνάκι με έναν φίλο στην κούνια μιας παιδικής χαράς.
Απλές και όμορφες στιγμές, τίποτα δύσκολο και ακατόρθωτο, καθόλου ακριβό και σπάνιο. Μικρές, απολαυστικές στιγμές, που δίνουν ζωντάνια και γεμίζουν τις μπαταρίες. Περίεργη η εποχή μας, φίλοι μου, αντί να μας δένει σφιχτά, μας απομακρύνει, μας αποξενώνει, μας πληγώνει, μας καθηλώνει σε έναν καναπέ με ένα τηλεκοντρόλ στο χέρι, να νιώθουμε μοναξιά και να προσπαθούμε να την διώξουμε με σκηνές από ρομαντικές κομεντί.
Δεν είμαστε δέντρα,φίλοι μου. Κάνεις δεν μας αναγκάζει να μείνουμε κάπου, χωρίς να θέλουμε. Μα, που να τρέχω τώρα και με ποιον, σκέφτεσαι, και να περπατάω με ένα καφέ στο χέρι σε αυτή την ηλικία, η σκέψη συνεχίζει και προσπαθείς να δικαιολογηθείς. Δεν είναι έτσι, φίλοι μου. Η ζωή είναι τόσο σύντομη και δεν κοιτάζει ηλικία, οικογενειακή και οικονομική κατάσταση, ευνοεί τους κυνηγούς. Ναι, τους κυνηγούς ονείρων, τους κυνηγούς στιγμών, απολαύσεων, αναμνήσεων.
Τα μικρά, απλά και καθημερινά ανθίζουν την ψυχή μας, φίλοι μου. Η ζωή είναι σύντομη και θέλει ρίσκο. Καλή η ασφάλεια του καναπέ μας, αλλά τη μοναξιά και το κενό μας δεν θα γεμίσουν οι σειρές της τηλεόρασης και η συντροφιά της μουσικής. Οι φίλοι, οι παρέες και οι βόλτες σε όμορφα μέρη είναι το μόνο αντίδοτο για την μιζέρια, που αφήνεις να τρώει και να μειώνει την διάρκεια της ζωής σου.
Ρίσκαρε, και άσε τον καναπέ σου. Πάρε τηλέφωνο ένα φίλο, δώστε ραντεβού σε ένα αγαπημένο μέρος, πάρτε ένα παγωτό σοκολάτα, ακόμα και από το περίπτερο στη γωνία και καταστρώστε ένα κοινό σχέδιο απόδρασης από την μιζέρια του καναπέ, από την μοναξιά των αμερικάνικων ταινιών. Τότε μόνο, θα δεις πόσο ζωντανός θα νιώσεις, τις μπαταρίες γεμάτες και ένα αίσθημα αισιοδοξίας και χαράς να φουντώνει μέσα σου.
- Μην φοβάσαι το παρελθόν, αν έχεις μάθει να κοιτάς μπροστά - 6 Ιουλίου 2017
- 5 μήνες μετά… - 26 Ιουνίου 2017
- Η αντίδραση που έγινε… πάθος - 11 Ιανουαρίου 2017
