Τα πραγματικά ταξίδια δεν γίνονται με ουσίες
Είναι αυτά τα «περίεργα» σοκάκια ή ακόμα και το κέντρο μεγάλων αστικών πόλεων όπου όλοι μας έχουμε παρατηρήσει τοξικομανείς οι οποίοι αδύναμοι και ρακένδυτοι προσπαθούν και παλεύουν καθημερινά να βρουν τη «δόση» τους, με κάθε κόστος για τη ζωή τους, προκειμένου να κάνουν ένα ταξίδι χωρίς επιστροφή με τη μόνη κατάληξη το θάνατο.
Advertisment
Βέβαια, αφορμή για τη δημιουργία του παρόντος άρθρου, δεν ήταν η καθημερινή παρατήρηση τοξικομανών, αλλά ένα ντοκιμαντέρ και η κατάθεση ψυχής ενός κοριτσιού που ήρθε σε επαφή με τις ουσίες ήδη από τα δεκαπέντε της. Πλέον στα είκοσι τρία είναι καθαρή εδώ και τέσσερεις μήνες. Μπορούν όμως όλοι να ξεφύγουν από τα ναρκωτικά; Είναι όλοι δυνατοί προκειμένου να πάνε σε ένα κέντρο απεξάρτησης και να προχωρήσουν στην κατάλληλη αγωγή; Ποιοι είναι οι πιο επιρρεπείς να εξαρτηθούν από τέτοιου είδους ουσίες και πόσο εύκολη είναι η επανένταξη των ατόμων αυτών στο ευρύτερο κοινωνικό σύνολο;
Διαβάστε επίσης από την Ακριβή Αλεξανδράκη
Advertisment
Είναι ιδιαίτερα σημαντική η προστασία των παιδιών τόσο από την οικογένεια όσο και από το σχολείο σχετικά με το τί σημαίνει η χρήση ναρκωτικών ουσιών και πόσο μοιραία μπορεί να αποβεί αυτή για τη ζωή του. ‘Ήδη από τα μέσα της δεκαετίας του ’80 ο ΟΚΑΝΑ (Οργανισμός Κατά των Ναρκωτικών) σε συνεργασία με τους εκπαιδευτικούς στοχεύουν στη γαλούχηση ατόμων με ισχυρή αυτοεκτίμηση και ικανότητα αντιστάσεων σε αρνητικές επιρροές.
Σίγουρα τα αποτελέσματα δεν είναι άμεσα αλλά σε συνδυασμό με την οικογένεια είναι σημαντικό να δίνεται μεγαλύτερο ενδιαφέρον σε ένα εσωστρεφές παιδί το οποίο έχει ανησυχητικά δείγματα μοναξιάς. Σύμφωνα με έρευνα του Αριστοτελείου πανεπιστήμιου, βασική αιτία της χρήσης ουσιών είναι η ψυχολογική κατάσταση του τοξικομανή και η δημιουργία ψευδαίσθησης ότι τα προβλήματα μπορούν να λυτρωθούν μέσω της χρήσης. Είναι μείζων σημασία λοιπόν η προστασία και η ενημέρωση με κάθε τρόπο ειδικά ατόμων την εφηβεία που έχουν άγνοια κινδύνου.
Ένα όμως σημαντικό ζήτημα πέρα από την πρόληψη είναι και η κοινωνική επανένταξη των ατόμων που ήταν πρώην ναρκομανείς στο κοινωνικό σύνολο. Πόσο έτοιμος είναι ψυχολογικά ένας εργοδότης να δεχθεί έναν πρώην τοξικομανή στη δουλειά του; Είναι σοκ για μία/έναν σύντροφο να αντιληφθεί ότι η/ο αγαπημένη/ος του έκανε παλαιότερα χρήση ουσιών; Αυτά είναι σίγουρα στερεότυπα που όλοι μας οφείλουμε να μην ασπαζόμαστε. Υπάρχουν κρατικοί φορείς που παρέχουν τη δυνατότητα κοινωνικής επανένταξης των ατόμων με την προσφορά εργασίας σε ένα πρόγραμμα που διαρκεί 12 με 24 μήνες και έχει στόχο την παρακολούθηση και την ομαλή επανένταξη των ατόμων στην κοινωνία.
Τα ναρκωτικά δεν φέρνουν την ευτυχία, το μόνο που προσφέρουν είναι μια βραχυπρόθεσμη ευχαρίστηση αλλά κατ’ επέκταση μια μιζέρια και μια ανασφάλεια για το αν θα ζεις αύριο. Θέλω να ελπίζω ότι εκεί έξω υπάρχουν άνθρωποι που το άρθρο αυτό θα τους κινητοποιήσει να ξεφύγουν από αυτό το φαύλο και καταστροφικό κύκλο. Οφείλουμε να θυμόμαστε ότι όλοι μας είμαστε πολύ δυνατοί και μπορούμε να τα αντιμετωπίσουμε όλα φτάνει να υπάρχει ισχυρή θέληση και αγάπη για τη ζωή.
Σας παραθέτω κάποια κέντρα απεξάρτησης μετά από μια σύντομη έρευνα στο διαδίκτυο τα οποία ίσως φανούν ιδιαίτερα χρήσιμα για εσάς ή κάποιο γνωστό σας που έχει την ανάγκη σας.
1. Πνοή στη ζωή (Οσίας Ξένης 4, Χαριλάου, 542 50 Θεσσαλονίκη Θεσσαλονίκης)
2. ΟΚΑΝΑ (Μεζούρλο, Άγιος Αχίλλειος, 412 21 Λάρισα Λάρισας)
3. Κέντρο πρόληψης Αριάδνη (κυρά-Βασιλικής 10, 461 00 Ηγουμενίτσα Θεσπρωτίας)
4. ΟΚΑΝΑ Κέρκυρας (491 00 Κέρκυρα, Κέρκυρα Κερκύρας)
5. ΟΚΑΝΑ Αττικής (Μελίσσια, Ρουπάκι, 193 00 Ασπρόπυργος Αττικής)
6. ΚΕΘΕΑ (Δέγλερη 2, Κουντουριώτικα, 115 22 Αθήνα Αττικής)
7. Μέριμνα ζωής ΜΚΟ ( Πραξιτέλους 183, Ζέα, 185 35 Πειραιάς Αττικής)
- Ζήλια και ανταγωνισμός… χάσιμο χρόνου και σπατάλη ενέργειας - 11 Οκτωβρίου 2019
- Λέω «ναι» στην ευτυχία - 1 Φεβρουαρίου 2019
- Να είσαι «Άνθρωπος» και όχι «ανθρωπάκος» - 14 Απριλίου 2018
