Ποδηλατικό Οδοιπορικό στο Πάντα Βρέχει
Ύστερα από καιρό προετοιμασίας ξεκινήσαμε για τον προορισμό μας, το Πάντα Βρέχει.
Αυτός είναι ο χάρτης της διαδρομής που ακολουθήσαμε
Advertisment
Φορτώσαμε τα ποδήλατα στο αμάξι και φύγαμε για τη Δομνήστα ένα υπέροχο χωριό στο Καρπενήσι. Αφού ετοιμάσαμε τα ποδήλατα με ό,τι χρειαζόμασταν για το διήμερο που θα ακολουθούσε ξεκινήσαμε για τον παράδεισο…
Advertisment
Η διαδρομή ήταν ευχάριστη με μεγάλη εναλλαγή τοπίων και εδαφών, οι πηγές με το παγωμένο νερό διαδέχονταν η μια την άλλη δροσίζοντας μας.
Μετά από 3 σκασμένα λάστιχα και αρκετή κούραση όχι τόσο από την απόσταση άλλα από τις δύσκολες ανηφόρες και τα φορτωμένα ποδήλατα μας φτάσαμε στον προορισμό μας το ρέμα Κρικελιώτης.
Ένα υπέροχο ποτάμι στο βάθος μιας χαράδρας μας κάνει να θαυμάσουμε το μεγαλείο της φύσης.
Στήνουμε στα γρήγορα τις σκηνές μας γιατί άρχισε να βραδιάζει και ξεκινάμε για μια αναγνωριστική βόλτα στο ποτάμι.. Από άλλους κατασκηνωτές βρίσκουμε ξύλα και ανάβουμε φωτιά να ζεσταθούμε τρώγοντας το βραδινό μας πριν πέσουμε για ύπνο.
Την άλλη μέρα το πρωί ξεκινώ να διασχίσω το ποτάμι που οδηγεί στο Πάντα Βρέχει είναι περίπου μια απόσταση 500 μέτρα. Το νερό είναι παγωμένο σε πολλά σημεία πρέπει να κολυμπήσω για να περάσω απέναντι, μετά από ώρα άρχισα να τρομάζω λίγο καθώς το ποτάμι φούσκωσε και έγινε ποιο ορμητικό.
Ξαφνικά μπροστά μου βλέπω το λεγόμενο Πάντα Βρέχει… ένα στενό πέρασμα του φαραγγιού που από πάνω τρέχουν νερά σχηματίζοντας παντού ουράνια τόξα.
Δείτε τα βίντεο
Μετά από αρκετή ώρα γύρισα στην κατασκήνωση για να ξεκινήσει η επιστροφή μας. Εκεί, έκανα ένα μεγάλο λάθος ξεκίνησα πρώτος χωρίς να περιμένω την παρέα με αποτέλεσμα να πάρω λάθος δρόμο. Ύστερα από αρκετή ώρα ανάβαση δεν είδα κανέναν να ακολουθεί και τα κινητά δεν είχαν σήμα.
Κοιτώντας γύρω μου βλέπω τους φίλους μου να ανεβαίνουν στο απέναντι βουνό πιστεύοντας ότι ήμουν μπροστά τους. Το μόνο που έμενε ήταν να τους φτάσω. Κάνοντας υπεράνθρωπη προσπάθεια έφτασα κοντά τους άλλα αυτό είχε σαν αποτέλεσμα να κάψω τα πόδια μου και να μην μπορώ να κάνω πετάλι στις μεγάλες ανηφόρες της επιστροφής.
Ο γυρισμός στην Δομνήστα ήταν πολύ δύσκολος η κούραση και η πείνα είχε αρχίσει να μας καταβάλει με τον καιρό να μην είναι ο καλύτερος σύμμαχος.
Η θερμοκρασία άρχισε να πέφτει σε κλάσματα του δευτερόλεπτου και έπιασε δυνατό χαλάζι ενώ ακολούθησε μια απίστευτα δυνατή βροχή. Ποδηλατώντας και περπατώντας με πολύ δυσκολία έφτασα στον προορισμό μου άλλα ο λάθος υπολογισμός του φαγητού που κουβαλήσαμε άρχισε να γίνεται σοβαρά αισθητός μέχρι την επόμενη στροφή όπου υπήρχαν άπειρες αγριοφραουλιές να με περιμένουν γεμάτες μικρές νόστιμες φράουλες..
Αφού πήρα τα πάνω μου έβαλα τα δυνατά μου και έφτασα στην Δομνηστα σε κατάσταση ναυαγού με τον κόσμο στην ταβέρνα να με κοιτάζει απορημένος για το πως άδειαζα τα πιάτα με το φαΐ τόσο γρήγορα.. Αφού μαζευτήκαμε όλοι, ξεκινήσαμε για την επιστροφή γεμάτοι κούραση πόνο και υπέροχες αναμνήσεις να φορτίζουν τις μπαταρίες μας για πολύ καιρό. Στο αμάξι αρχίσαμε και κάναμε σχέδια για το πότε θα ξαναπάμε…
Σε αυτή την εκδρομή έμαθα πως η φύση δεν αστειεύεται και μπορεί να την πατήσεις άσχημα αν δεν είσαι σωστά οργανωμένος… όπως επίσης έμαθα πως ο άνθρωπος δεν έχει όρια μπροστά στην ανάγκη για επιβίωση.
- Με ποδήλατο στο μαγικό φαράγγι “Πάντα Βρέχει” (Φωτογραφίες και Βίντεο) - 20 Ιουνίου 2017
- Στη Λίμνη Δόξα… με ποδήλατο - 26 Ιανουαρίου 2017
