Γιατί αγαπώ ακόμα τα κινούμενα σχέδια!

Δε σταμάτησα ποτέ να βλέπω ταινίες κινουμένων σχεδίων. Είχαν και θα έχουν για πάντα μία θέση ξεχωριστή στην καρδιά μου διότι αποτελούν αναπόσπαστο κομμάτι

Δε σταμάτησα ποτέ να βλέπω ταινίες κινουμένων σχεδίων. Είχαν και θα έχουν για πάντα μία θέση ξεχωριστή στην καρδιά μου διότι αποτελούν αναπόσπαστο κομμάτι της παιδικής μου ηλικίας αφενός και αφετέρου διότι μου θυμίζουν αξίες οι οποίες έχουν λησμονηθεί και αλλοιωθεί.

Είχα την τύχη να είμαι παιδί την εποχή εκείνη που η παραγωγή παιδικών ταινιών είχε φτάσει στο ζενίθ της. Η Παναγία των Παρισίων, ο Βασιλιάς των λιονταριών, Toy Story, η Πεντάμορφη και το Τέρας. Ταινίες που μέσα στην παιδικότητά τους πέρασαν μερικά από τα σπουδαιότερα μαθήματα για τη ζωή και τις σχέσεις που διδάχθηκα ποτέ σε όλη μου τη ζωή. Όταν το τηλεκοντρόλ έπεφτε από τα χέρια μου επειδή τα μάτια μου έκλειναν από τη νύστα εκείνες τις βραδινές ώρες που αφιέρωνα στο να τις παρακολουθώ.

Advertisment

Οι ταινίες αυτές δεν ήταν αμιγώς παιδικές. Συμπύκνωσαν μέσα στην απλότητα και αγνότητά τους την αξία που έχει η ζωή μας όταν έχει μέσα της αγάπη και προσφορά στους ανθρώπους. Μας δίδαξαν ότι οι άνθρωποι δεν πρέπει να κρίνονται από την κοινωνική θέση, την εμφάνιση ή τα πλούτη, αλλά από το περιεχόμενο και την ποιότητα του χαρακτήρα τους. Μίλησαν για την αξία της αγάπης, της φιλίας, της δικαιοσύνης περνώντας με τον πιο σωστό και παιδαγωγικό τρόπο στα παιδιά και την ευαίσθητη ηλικία τους μαθήματα ζωής και πολύτιμα διδάγματα. Δίδαξαν την αξία του να προσπαθείς με όλη σου τη δύναμη να πετύχεις τους στόχους και τα όνειρά σου χωρίς να επιτρέπεις στις μικρές αποτυχίες και ήττες να σε αποθαρρύνουν.

Και πόσο λυπηρό να βλέπεις ότι αντί για τέτοια διδάγματα οι σημερινές ταινίες που απευθύνονται σε παιδιά να μην εμπεριέχουν τίποτα άλλο από βία, αίμα και χυδαιότητα!

Στα 24 μου χρόνια με όλη την ορμή της νεότητάς μου, προτιμώ να δω το Βασιλιά των Λιονταριών από αρκετές σύγχρονες ταινίες. Αγαπώ περισσότερο την αληθινή αγάπη που διδάχτηκα στην Πεντάμορφη και το Τέρας, παρά σε μία ταινία με άφθονη χυδαιότητα. Για εμένα δεν ήταν απλώς παιδικές ταινίες, αλλά τα πρώτα σημαντικά μαθήματα ζωής που πήρα ποτέ. Για αυτό το λόγο και θα έχουν πάντα μία ξεχωριστή θέση μέσα στην καρδιά μου.

Advertisment

Μαρία Σκαμπαρδώνη – δημοσιογράφος

About
Latest Posts

Μαρία Σκαμπαρδώνη

Ονομάζομαι Μαρία Σκαμπαρδώνη, είμαι 24 ετών και είμαι δημοσιογράφος. Από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου γράφω γιατί αυτός είναι ο δικός μου τρόπος να μοιράζομαι τις σκέψειςμου και να έρχομαι πιο κοντά με τους ανθρώπους. Όνειρο και σκοπός της ζωής μου είναι μετά από χρόνια να θεωρούμαι μία από τις καλύτερες πένες της χώρας μου –και γιατί όχι; - και του κόσμου. Η φράση της ζωής μου είναι αυτή που έλεγε η σπουδαία Audrey Hepburn: Nothing is impossible. Even the word, itself, says I’m possible!’’

Latest posts by Μαρία Σκαμπαρδώνη (see all)