Κάθε Σεπτέμβρη, όταν πλησιάζει η νέα σχολική χρονιά, θυμάμαι την πρώτη φορά που πήγε η κόρη μου σχολείο – στο προνήπιο! Εκεί την υποδέχτηκε η Κυρία Παρασκευή! Μια επιβλητική παρουσία με όμορφα μπλε μελαγχολικά μάτια και ένα παγωμένο χαμόγελο που με δυσκολία προσπαθούσε να το βγάλει στην επιφάνεια!! Απόμακρη , με ηγετικές τάσεις , ήταν εκεί απλά αναγκαστικά για να κάνει την δουλειά της. Αγάπη και τρυφερότητα δεν πρόσφερε στα παιδιά που την κοιτούσαν όλο φόβο με τα αθώα ματάκια τους και ήταν εκεί ακίνητα σαν στρατιωτάκια που περίμεναν την επόμενη εντολή της!
“Μαμά δεν θέλω να πάω σχολείο ξανά” μου είπε ένα πρωί η κόρη μου και επιβεβαιώθηκαν όλες οι υποψίες μου!’’ Φοβάμαι την κυρία Παρασκευή’’ συμπλήρωσε!!
Πόσα άλλα παιδιά έχουν έρθει αντιμέτωπα με μια δασκάλα απρόσιτη, ψυχρή δίχως ίχνος ανθρωπιάς και κυρίως σε αυτήν την ευαίσθητη ηλικία; Τι αντίκτυπο άραγε έχει αυτή η εμπειρία στις αθώες ψυχές τους;
Το να είναι κάποιος νηπιαγωγός δεν είναι μια δουλειά σαν όλες τις άλλες αλλά ένα λειτούργημα! Η πρώτη επαφή των παιδιών με το σχολείο είναι πολύ σημαντική και αποτελεί ορόσημο για την μελλοντική τους πορεία! Η προσαρμογή των παιδιών κυρίως στον παιδικό σταθμό -όπου γίνεται και ο πρώτος αποχωρισμός από τους γονείς- πρέπει να είναι ομαλή και είναι σημαντικό το παιδί να εισπράττει αγάπη και αποδοχή από την δασκάλα!
Γι αυτό λοιπόν αν κάποια νηπιαγωγός δεν είναι διατεθειμένη να προσφέρει τα αυτονόητα στα παιδιά και αν δεν νιώθει αγάπη γι αυτό που κάνει καλύτερα να μην εξασκεί το επάγγελμα της! Ας μην δηλητηριάζουμε τις αθώες ψυχούλες ξεσπώντας σε αυτά τα δικά μας προβλήματα που το μόνο που θέλουν είναι να πάρουν και τα δώσουν αγάπη! Και κυρίως ας μείνει στην καρδούλα τους μια γλυκιά ανάμνηση από την πρώτη τους επαφή με το σχολείο!
Photo: Author/Depositphotos
Συντάκτης | Μαρία Αρφαρά
H Aρφαρά Μαρία γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Ρόδο όπου κατοικεί μόνιμα. Η καταγωγή της είναι από την πανέμορφη Σύμη. Σπούδασε marketing στο Αμερικανικό κολέγιο (Deree College). To πρώτο της μυθιστόρημα με τίτλο " Όσα έγραψε η μοίρα" , εκδόθηκε τον Δεκέμβριο του 2019 απο την Αnima εκδοτική.
- Αγαπώ σημαίνει προσφέρω με ανιδιοτέλεια - 7 Ιουνίου 2021
- Για τον Μιχάλη της καρδιάς μου… - 24 Μαρτίου 2021
- Πόσο μπορούμε να βοηθάμε όταν το μόνο που παίρνουμε είναι αχαριστία; - 25 Φεβρουαρίου 2021
- Άνθρωποι που η ευγένεια είναι για αυτούς τρόπος ζωής… Τυχεροί όσοι τους συναντούν - 27 Ιανουαρίου 2021
- Για να επιβιώσει και να εξελιχθεί μια σχέση πρέπει ο ένας να θαυμάζει τον άλλον - 18 Ιανουαρίου 2021
- Nα ακούσω την λογική μου ή να αφήσω την καρδιά να με παρασύρει; - 15 Ιανουαρίου 2021
- Όταν η αγάπη της μάνας γίνεται «θηλιά υπερπροστασίας» που πνίγει το παιδί… - 23 Νοεμβρίου 2020
- Όπου ακούς μεγάλα λόγια, κράτα μικρό ενθουσιασμό. Ο άνθρωπος που σε αγαπάει πραγματικά, στο αποδεικνύει με πράξεις - 9 Νοεμβρίου 2020
- Σχέση που δεν σε κάνει καλύτερο άνθρωπο, είναι λάθος σχέση - 6 Νοεμβρίου 2020
- Δύσκολη η μοναξιά, σαν την Αλίκη στη χώρα των θαυμάτων… Σε πετάνε σε μια τρύπα που λέγεται ζωή και σου λένε προχώρα - 17 Οκτωβρίου 2020