Πολλές είναι οι φορές που χρησιμοποιούμε την έκφραση “παίρνω το αίμα μου πίσω”. Οι ρίζες της δεν βρίσκονται μέσα στον ρεαλισμό, αλλά μέσα στην σφαίρα της καθημερινής συναλλαγής μας με τους ανθρώπους, ένα ίσως πιο αληθοφανές πλαίσιο, καθώς αποτελεί φράση που λέγεται και ξαναλέγεται από το λαό και ο λαός είναι σοφός. Αν δεν κρυβόταν μέσα σε αυτήν ένας σπόρος αλήθειας, δεν ανταποκρινόταν στην κουλτούρα και την νοοτροπία μας θα είχε ατροφήσει και ξεχαστεί όπως κάθε τι ξεπερασμένο. Αντ’ αυτού την βλέπω ακμαιότατη.
Ίσως επειδή το έχουν στο αίμα τους οι άνθρωποι να γίνονται εκδικητικοί. Ίσως να είναι ανθρώπινο όταν γεννιέται ένα κενό να σπεύδουμε να το καλύψουμε όσο πιο γρήγορα μπορούμε. Όταν γεννιέται η ατέλεια, τότε ξυπνάει και η αδυναμία όμως. Μόνο οι δυνατοί γνωρίζουν ότι είναι ατελείς. Η πρώτη σκέψη μας συνήθως είναι να καλύψουμε το κενό που δημιουργήθηκε ”παίρνοντας το αίμα μας πίσω” από αυτόν που βίαια μας αποστράγγιξε. Θέλουμε να πάρουμε πίσω κάτι το οποίο είναι ζωτικής σημασίας για εμάς και φυσικά να το στερήσουμε από “τον κακό βρυκόλακα”, που πιθανόν να ήταν και λίγο κόλακας. Η επιθυμία αυτή πηγάζει από την αδυναμία σου να διακρίνεις τον άνθρωπο που θέλει κάτι από εσένα από εκείνον που θέλει εσένα. Εμφορούμενος λοιπόν από την αδυναμία σου και τυφλωμένος από τα πάθη σου γίνεται η εκδίκηση αυτοσκοπός.
Advertisment
Δεν θα ηθικολογίσω με κλισέ θρησκευτικές πεποιθήσεις του τύπου “αγαπάτε αλλήλους”, θα σου δείξω οτι “δεν αγαπάς εαυτόν”. Όταν η εκδίκηση γίνεται αυτοσκοπός χάνουμε το πραγματικό σκοπό που πάντα θα είναι η ποιοτική βελτίωση του εαυτού μας. Αν μου έλεγες οτι η εκδίκηση είναι ένα από τα μέσα που θα χρησιμοποιήσεις για να φτάσεις στο στόχο σου και από εκεί και ύστερα δεν θα βουλιάξεις στην μνησικακία και στα απωθημένα θα σου έλεγα κάν’ το. Η καλύτερη εκδίκηση είναι η σωστή όπως είπε και ο Σαίξπηρ. Το παραπάνω όμως απαιτεί πολύ καλή επικοινωνία με τον εαυτό μας, ψυχρή λογική και μηδενικό συναισθηματικό αριθμό είτε θετικής είτε αρνητικής κλίμακας για το πρόσωπο που εκδικήσαι. Αν υπήρχαν αυτές οι προϋποθέσεις, το πιο πιθανό είναι ότι δεν θα σπαταλούσες φαιά ουσία για ένα πρόσωπο το οποίο δεν ασκεί πάνω σου καμία επιρροή. Αυτή φυσικά είναι η άποψη μου επομένως δεν αποτελεί και κανόνα.
Η επιτακτική μας ανάγκη να γεμίσουμε το κενό, που είναι πράγματι εφιαλτικό, μας ωθεί στον εξορθολογισμό της επικείμενης πράξης μας. Από μικροί μεγαλώνουμε γαλουχημένοι από βαρύγδουπες έννοιες που “οφείλουμε” να υπηρετούμε όπως αυτή της Δημοκρατία, της ισότητας και της δικαιοσύνης. Ίσως πράγματι το δίκαιο να ήταν αυτό, να πληγώσουμε αυτόν που μας πλήγωσε και να αποκαταστήσουμε την δικαιοσύνη. Ίσως έτσι γίνουμε επιτέλους ίσοι, νιώθοντας τα ίδια συναισθήματα θυμού και ανεπάρκειας. Και πάλι όμως δεν θα υπήρχε ισότητα. Δεν μπορείς να υπολογίσεις τα συναισθήματα ούτε τα αποτελέσματα που φέρουν αυτά.
Δυο εναλλακτικές μπορώ να σκεφτώ σε αυτό το σημείο ή δεν πληγώνει κανείς κανέναν, πράγμα αδύνατο ή μέσω της ισότητας εξασφαλίζεται η ανθρώπινη αξιοπρέπεια. Πράγμα που όμως σημάνει ότι αφού έχουμε όλοι ίση αξία, επειδή ανήκουμε στο ανθρώπινο γένος, τότε και ο καθένας έχει την ίδια δυνατότητα να “μειώσει” κάπως την αξία του άλλου, αν μπορεί φυσικά. Αυτό δεν συμφέρει κανένα όμως γιατί κάποιος άλλος θα βρεθεί και θα υποτιμήσει την δική του αξιοπρέπεια και πάει λέγοντας. Συνειδητοποιώντας ότι η αξιοπρέπεια είναι δεδομένη αλλά χρειάζεται να την υπερασπίζεσαι κιόλας, θα αποκτήσεις την ισορροπία που επιθυμείς και η ανάγκη ”να πάρεις το αίμα σου πίσω” δεν θα υπάρχει. Πες μου άλλωστε, ποιος λογικός άνθρωπος κάνει “μετάγγιση αίματος” από μη συμβατό δότη; Δωρεά αίματος κάνει. Αλογάριαστοι συμβατοί δότες το έχουν ανάγκη.
Advertisment
Με το πέρας του χρόνου και μέσα σε αυτό το κλίμα της ελευθερίας, η ανεξάρτητη και ανεξάντλητη οντότητα που ακούει στο όνομα άνθρωπος ίσως να υψώσει μια ανυπέρβλητη προσωπικότητα που θα φαντάζει αδιανόητο να της στερήσεις “το αίμα”, την αξιοπρέπεια ή την ελευθερία. Στοιχεία ζωτικής σημασίας κατά την γνώμη μου και να τα παραδώσεις σε άλλον άνθρωπο. Τότε η έκφραση ”θα πάρω το αίμα μου πίσω” θα ακούγεται τόσο γελοία ώστε κανείς να μην την χρησιμοποιήσει ξανά με την ελπίδα πως θα πάρει κάτι πίσω για να το δώσει στο Εγώ του.
Νέλλη Μωραΐτη / Photo: Author/Depositphotos
- Μην γίνεις φόβος της αλλαγής, γίνε η δυνατότητά της - 6 Νοεμβρίου 2018
- Όποιος νοιάζεται για εσένα, θα σε κάνει να δεις το λάθος σου, μα πλάι του δεν θα νιώσεις λάθος ποτέ - 23 Οκτωβρίου 2018
- Να γυρνάς στο σπίτι, να επιστρέφεις στον εαυτό σου - 8 Μαΐου 2018
