Εκφραστικότατη, έξυπνη και ατάραχη η Rosie King εξηγεί πώς ο αυτισμός την βοήθησε να βγάλει τον πραγματικό της εαυτό. Πήρε αυτή την ταμπέλα και της έδωσε εντελώς θετικές ερμηνείες. Απολαμβάνει τη μοναδικότητά της και κάνει «νορμάλ» πράγματα αν και τη λέξη νορμάλ την έχει πετάξει πέρα από κάθε γνωστή… νόρμα!
Η Rosie έχει περάσει τα όρια της αποδοχής με τη νέα της οπτική. Βλέπει τον αυτισμό περισσότερο ως ικανότητα παρά ως ασθένεια. «Δεν προσπαθώ να με βάλω μέσα σε “πρέπει” και κουτάκια της καθημερινότητας. Αυτό είναι το καλό με τον αυτισμό. Δεν έχεις την παρόρμηση να κάνεις κάτι τέτοιο. Απλά σκέφτεσαι τι θες να κάνεις, βρίσκεις έναν τρόπο να το κάνεις και το κάνεις! Αν προσπαθούσα να ταιριάξω σε κάποια άλλα πρότυπα, δε θα είχα κάνει ούτε τα μισά από αυτά που έχω κάνει σήμερα.»
Advertisment
Η Rosie κάνει όλα όσα θέλει δίχως αυτό να την απαλλάσει από τα καθημερινά προβλήματα του αυτισμού. «Είναι κουραστικό να εξηγώ κάθε μέρα στους καθηγητές μου, ότι πολλές φορές η ζωηρότατη φαντασία μου προλαβαίνει τα αρκετά βαρετά μαθήματα και αναλαμβάνει δράση. Και όταν η φαντασία μου αναλαμβάνει δράση, το σώμα μου ζει τη δική του πραγματικότητα που πολλές φορές είναι εξαιρετικά συναρπαστική και τότε ίσως να πρέπει να τρέξω ή να μετακινηθώ μπρος πίσω, ίσως και να ουρλιάξω».
Μετά αναφέρεται στην κανονικότητα και στο πόσο περιοριστική και άσκοπη είναι. Συζητά για το πόσο σκληρά προσπαθούμε να τα χωρέσουμε όλα και όλους σε κουτάκια κανονικότητας, όμως αν θελήσει κάποιος να μας κάνει ένα κοπλιμέντο και μας πει «Ω! Πόσο κανονικός είσαι!» νιώθουμε άσχημα. Τα κοπλιμέντα που μας αρέσουν είναι το πόσο μοναδικοί είμαστε, πόσο ξεχωριστοί, πόσο υπέροχοι! Οπότε, αν οι άνθρωποι θέλουν να είναι όλα αυτά τα πράγματα γιατί προσπαθούν να κρύψουν τη λάμψη τους μέσα σ’ ένα μικρό ίδιο κουτάκι; Γιατί πετούν τη μοναδικότητά τους στη λάσπη; Είναι τρομακτικό το ότι σήμερα υπάρχουν κατασκηνώσεις αυτιστικών που προσπαθούν να τους κάνουν να είναι κανονικοί!».
Η King λέει πως δε θα αντάλλασε τον αυτισμό της, ούτε κάποιο από τα χαρακτηριστικά του, τη φαντασία, για τίποτα στον κόσμο. Ελπίζει πως όλο και περισσότεροι θα συνειδητοποιούμε πως δεν υπάρχει χώρος για τον φόβο της διαφορετικότητας. Είναι για όλους αποπνικτικό να προσπαθούμε να χωράμε σε κουτάκια. Είναι καλύτερα να περνάμε ωραία την ώρα μας κι όχι να μας τιμωρούμε επειδή δεν είμαστε κανονικοί.
Advertisment
Είναι καλύτερα να διασκεδάσουμε με τη διαφορετικότητά μας, γιατί τι πιο απελευθερωτικό από το να γνωρίζεις πως είσαι ένα εντελώς ξεχωριστό πλάσμα μέσα στον κόσμο;
