Όταν όλα ξεθωριάζουν, βάλε χρώμα

Ίσως ξεθωριάζουν για καλό, ίσως το έχεις και ανάγκη να ξεθωριάσουν, ίσως βαθιά μέσα σου θες να τους ρίξεις χρώμα πορφυρό και ξανά να

Ίσως ξεθωριάζουν για καλό, ίσως το έχεις και ανάγκη να ξεθωριάσουν, ίσως βαθιά μέσα σου θες να τους ρίξεις χρώμα πορφυρό και ξανά να γεννηθούν, ίσως απλά θες να παίξεις στην παλέτα σου με νέες αποχρώσεις.

Να σου πω κάτι; Τίποτα από όλα αυτά δεν είναι κακό, ή μη «ηθικό». Άλλωστε «θέλω» και «ηθική» δεν πηγαίνουν πακετάκι. Σε αυτό το συναρπαστικό ταξίδι που ονομάζεται ζωή, φίλε μου αγαπημένε, το μόνο σίγουρο είναι πως δεν είναι όλα άσπρο – μαύρο και πως στο χέρι σου είναι είτε να ρίξεις φωτιά σε όλα σου και φτου και απ’ την αρχή, είτε να παραμείνεις στο γκρίζο που συνήθισες.

Advertisment

Ξέρεις, πολλοί εκεί έξω -οι περισσότεροι δηλαδή, αν όχι όλοι- το γκρίζο της ασφάλειας το εκτιμούν, τους κάνει να αισθάνονται οικειότητα και συνήθως το ονομάζουν «ρουτίνα γλυκιά». Ρουτίνα γλυκιά και γκρίζα. Περίφημα. Ναι βέβαια, δεν κρίνω! Είναι κι αυτό μια επιλογή, ή μάλλον καλύτερα μια λύση… Θύμισε μου όμως, ποιο ήταν το πρόβλημα;

Μετά από χρόνια συνειδητοποιούν όλοι αυτοί ότι μέρα με τη μέρα αυτός ο καταραμένος διάολος, η συνήθεια, τους έτρωγε τα σωθικά αργά και βασανιστικά, όσο οι ίδιοι προσπαθούσαν πεισματικά διαρκώς για «κάτι καλύτερο» και «κάτι ακόμα» και «κάτι παραπάνω»… Και ήταν μόνοι. Και πιθανότατα τραβούσαν κουπί για δύο, για τρεις…

Όταν είσαι μέσα στο λούκι, δεν καταλαβαίνεις πως έχει τη δυναμική να σε διαλύσει και νομίζω αντιλαμβάνεσαι απόλυτα για τι μιλάω. Υπομένεις. Γίνεσαι βετεράνος. Νομίζεις πως μπορείς να αντέξεις τα πάντα. Αμ δε…

Advertisment

Διαλυμένος, χρόνια μετά αναρωτιέσαι… Γιατί δεν έριξες κόκκινο εκείνο το βράδυ που βλέμματα μέσα από σιωπές, έντονα και λίγο μεθυσμένα, μαρτυρούσαν κρυφές διαθέσεις; Γιατί δεν εκτίμησες το γαλάζιο της προσωπικής σου ηρεμίας και προτίμησες την τσίτα που σε οδήγησε στο χάος, λες και χρωστούσες;
Γιατί δεν πειραματήστηκες λίγο με το ροζ του αγνού, παρθένου έρωτα και το πράσινο της ελπίδας μαζί με κάτι αποφάγια πέταξες στα σκουπίδια; Γιατί καταπιέστηκες τόσο, ενώ είχες επιλογές να λουστείς με χρώματα ζεστά και το μέσα σου να καίει;

Θυσίασες πολλά και εξακολουθείς να το κάνεις, όμως η καρδιά σου διακρίνει. Διακρίνει και ξεχωρίζει. Όταν ο ψίθυρός της γίνεται φωνή, να την ακούς… Τότε ξαφνικά όλα αλλάζουν σχεδόν μαγικά και παίρνουν χρώμα. Δε θέλει κόπο… Μόνο λιγάκι προσοχή και αυτοπαρατήρηση. Και το ‘χεις!

About
Latest Posts

Μάρη Γαργαλιάνου

Η Μάρη Γαργαλιάνου είναι πιστοποιημένη Personal & Executive Coach και οι τομείς που ειδικεύεται είναι αυτοί της Επικοινωνίας και του Wellness. Μεταξύ άλλων, ενδυναμώνει και υποστηρίζει δημιουργικούς και φιλόδοξους ανθρώπους σε απαιτητικά πόστα εργασίας να ανακαλύψουν τη φωνή του ηγέτη μέσα τους, να εκφράσουν με αυτοπεποίθηση και σιγουριά τα συναισθήματα και τις προθέσεις τους και εν τέλει να ακουστούν και να ανθίσουν. Επίσης, εξασκεί τη δημοσιογραφία σε διάφορα μέσα, αρθρογραφεί σε έντυπα και ηλεκτρονικά ΜΜΕ, ενώ παράλληλα συνεργάζεται με διακεκριμένα ινστιτούτα σαν σύμβουλος επικοινωνίας και ανάπτυξης ανθρώπων. Mότο της «Μαγεία είναι η Τέχνη του να ονειρεύεσαι, να τολμάς και… να κάνεις» και αγαπημένη της ασχολία να διαβάζει τα κρυμμένα πίσω από τις λέξεις και έπειτα να… τα κάνει ιστορίες!

Latest posts by Μάρη Γαργαλιάνου (see all)